Netanyahu sonunda ABD’yi yanına çekmeyi başardı; muhtemelen Avrupa’yı da çekecek…Şansını ilk önce Gazze ile denedi Netanyahu; bütün çabasına rağmen ABD’nin her bakımdan yanında yer alacağı bir kıvama Gazze konusunda getiremedi Donald Trump’ı. Trump bolca konuştu, Gazze’yi zenginlere ‘yeni Riviera’ yapma hayalinden bile bahsetti, ancak Gazzelileri başka ülkelere gönderme projesinde fazla istekli görünmedi.

Avrupa Birliği (AB) Komisyonu Başkan Yardımcısı ve AB Dış İlişkiler ve Güvenlik Politikası Yüksek Temsilcisi Kaja Kallas’ın AB adına Türkiye’yi savunma sanayi projelerine ve ortak alımlara dahil etme yönündeki niyetini ortaya koyan açıklaması, değişen jeopolitik konjonktürde atılmış, rasyonel ve mevcut şartlarda Türkiye’nin de menfaatine olan olumlu bir adımdır.

1985 yılıydı. Hazine'de daire başkanıydım. Hazine, Başbakan Yardımcısı Kaya Erdem'e bağlıydı. Kaya Bey, bürokrasiden yetişmiş, Hazine Genel Sekreterliği (sonradan müsteşarlık oldu) görevinde bulunmuş, siyasete girmiş ve Anavatan Partisi’nin seçimi kazanıp Turgut Özal’ın başbakan atanması sonrasında başbakan yardımcısı olarak görev almıştı.

Kılıçdaroğlu’nun şimdi ‘butlan’ tehlikesiyle karşı karşıya olan ve katıldığı son kurultay hakkında, bazı çağrılara rağmen ne diyeceğini, 15 Haziran’da 100. yaşına giren Attila İlhan’dan bir deyişle söyleyeyim, ‘ben bilmem, siz hiç bilmezsiniz’ ama bir gerçek çeki taşı gibi ortada duruyor, öyle veya böyle CHP de CHP’nin bir önceki Genel Başkanı da çok ciddi sorunlarla karşı karşıyadır.

For decades, the Middle East landscape has been shaped by wars, major power competition, landmark peace treaties among regional adversaries that unfortunately failed to embrace the broader region, and external military interventions.  Its history has been marked by conflict rather than stability. The following are some of the highlights of the region’s recent past:On September 17, 1978, Egyptian President Anwar Sadat and Israeli Prime Minister Menachem Begin signed the historic Camp David Accords, which outlined “A Framework for the Conclusion of a Peace Treaty between Egypt and Israel.

Dinci faşist İsrail Devleti’nin Gazze’de işlediği insanlık suçları, “Yahudi düşmanlığına kamuflaj” fırsatı oldu.Böylece saklamak için son derece zorlandıkları nefret duygularını daha rahat ifade edebiliyorlar ve bunu da Netanyahu’nun soykırım suçunun arkasına saklayabiliyorlar.Bir bakıma iki taraf için win-win durumu da sayılabilir.

Yolculuğa çıkılmaz.* Borç alınıp verilmez.* Sırt dönülmez.* En masum sır bile verilmez.* Tatile çıkılmaz.* Teknesinin iki metre yanından bile geçilmez.* Ortak köfte işine bile girilmez.* Okeyde ortak olunmaz.* WhatsApp’ta gruba eklenmez.* Bahse girilmez.* Komşu olunmaz.SEVGİLİ İRAN SENİNKİ DE İŞ DEĞİL HANİ* İstihbaratın delik deşik.

ARTIK ABD savaşa girecek mi, girmeyecek mi diye tartışılmıyor.Trump, İran’ı vuracak mı, vurmayacak mı diye konuşulmuyor.Trump, İran’ı hangi gün vuracak diye tartışılıyor.ABD basınına göre Trump, İran’ı pazar günü vuracak.Bazı analistlere göre ise İran’ı cuma günü piyasalar kapandıktan sonra vuracak. Trump’ın İran’ı vurma ihtimali her geçen gün güçleniyor.

Bu aralar siyasetçilerin dilinde aynı söz; iç cepheyi güçlendirmeliyiz. İsrail’in önce Gazze’yi yerle bir edip, sonra Lübnan’ı diz çöktürerek Hizbullah’ı etkisiz hale getirmesi, arada Suriye’yi felç edip, askeri kabiliyetini sıfırladıktan sonra İran’ı vurması ‘iç cephe’ tanımını popüler hale getirdi…İç cephe sözcüğü bu dönem hayatımızda Erdoğan’ın TBMM açılışında yaptığı konuşmayla girdi… Mealen ‘İsrail’in hedefinde Türkiye var, gözünü Anadolu’ya dikti, iç cepheyi güçlendirmeliyiz’ dedi…Haklıydı iç cephe güçlü olmalıydı… Atatürk de İç cephenin önemine vurgu yapmıştı; ‘memleketi temelinden yıkan iç cephenin çökmesidir’ demişti…Erdoğan’dan sonra Bahçeli de iç cephe çağrısı yaptı…Daha sonra Özgür Özel de Silivri cezaevindeki İmamoğlu da Edirne cezaevindeki Demirtaş da iç cephe vurgusu yaptı…O halde sorun yok iktidardan muhalefete, muktedirden mağdura herkes iç cepheyi güçlendirme konusunda hem fikir demektir.

İktidar ve iktidar yakınları, İsrail’in İran’a saldırısı ile başlayan İran-İsrail savaşı nedeniyle yeniden ve sürekli bir “korku pompalamaya” başladılar.Zannedersin, İsrail Türkiye’ye saldıracak, zannedersin İran’dan sonra Türkiye-İsrail savaşı çıkacak.Buradaki amaç, toplumda korku yaratıp, herkesi “tecrübeli ve uluslararası alanda güçlü lider” imajı ile Erdoğan’ın arkasına hizalamak, “Ekonomi falan kötü olabilir ama ülke tehlikede biz Erdoğan’la yürüyelim” dedirtmek.

İsrail’in İran’a saldırısının bölgedeki diğer ülkeleri, yönetimleri ve toplumları tedirgin etmesi gayet normal. Akıl ve vicdan tutulmasıyla malul, bölgesini ve kendisini ateşe atmakta tereddüt etmeyen Netanyahu yönetiminin, ulaşılması imkânsız mutlak güvenlik eşiğine varmak, ülke içinde muhtemel bir soruşturma sürecini engellemek, koalisyonun ömrünü uzatmak amaçlarıyla neredeyse yapmayacağı hiçbir şey yok.

Muhalefetin, özellikle ana muhalefet partisinin yaşadığı tüm baskıya ve zorluklara rağmen siyaset geliştirme ihtiyacı muhakkak.Bunun bir ayağı gördüğü demokrasi dışı ağır muameleyi ifşa ve buna itiraz etmek, bu itirazı toplumsallaştırmak ve siyasallaştırmak. CHP bunu elinden geldiğince yapıyor.Peki bu yeterli mi?Pek öyle görünmüyor.

İsrail’in İran’a karşı başlattığı savaş bütün hızıyla devam ediyor. İki ülke üzerine de bombalar yağıyor; iki ülkede de insanlar ölüyor. İki ülkede de yaşanan ölümlü ortam paniğe sebep oluyor. İki ülkede de tehlikeye maruz bölgelerden kaçış yaşanıyor…Savaşın sınırında bir ülkedeyiz ve gelişmeleri tedirginlikle izliyoruz.

İranlı arkadaşım, bak gelecekte İran’da ne olursa olsun 2009 bir dönüm noktası olarak hep anılacak demişti. Doğru demiş. İran’da elbette çok dönüm noktası, çok acılı olay var. İnsan içinde yaşarken birbirinin arasından seçemiyor.2009 seçimlerinde, öne çıkan bir reformist lider ve bu lideri destekleyen reformist, orta yolcu bir koalisyon vardı.

Ümit Özdağ tahliye edilirken bile siyaset yasağı tehdidi altında. İktidarın dış belirsizliklere karşı iç cepheyi güçlendirme söylemi, hiç bir icraatına itiraz edilmemesi anlayışına dayanıyor, ters tepiyor.İsrail’in İran’a saldırmasıyla başlayan ABD’nin doğrudan dahliyle tırmanan krizle hem Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan hem MHP lideri Devlet Bahçeli, “iç cepheyi güçlendirme” söylemini daha güçlü dillendirmeye başladı.

CHP’nin 2023’te yapılan olağan kurultayı ile ilgili “şaibe” iddiasını AKP Genel Başkanı Recep Tayyip Erdoğan defalarca gündeme getirmişti. CHP’nin 7. Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu da parti yönetiminin bu iddialarla ilgili açıklama yapmasını istemişti. Kurultayın iptali için de dava açanlar oldu. İşte o davanın 30 Haziran’da sonuçlanması bekleniyor.

MHP Genel Başkan Yardımcısı İzzet Ulvi Yönter, “çember daralıyor, hesaplaşma yaklaşıyor” dedi.Yönter’in bu sözleri söylemesine neden olan konu MHP Genel Başkanı Devlet Bahçeli’nin iddiası.Bahçeli, İsrail’in, İran’a saldırmasının hemen ardından “İsrail’in siyasi ve stratejik amacı Anadolu coğrafyasını çevrelemek, terörsüz Türkiye hedefini efendileri hesabına baltalamaktır” demişti.

İsrail’in İran’a karşı mutlak haksız bir şekilde yürüttüğü saldırının her aşaması başka bir tehlikenin kapısını aralıyor. Sınır tanımaz, kuralsız ve şımarık bir ülke sırf kendi paranoyak güvenlik planları için bölgeyi ateşe atıp, insanları katlederken dünyayı da bu sahneyi izlemeye mecbur bırakıyor. Bütün bunlar, kendi başına olsa hiçbir gücü olmayan bir ülke ABD tarafından destekleniyor diye olabiliyor.

Mesele ne rejim meselesidir ne de nükleer meselesidir. Mesele harita meselesidir, mesele İngiltere ve Fransa yerine, yüzyıl sonra bölgenin haritasını ABD’nin çizmek istemesi meselesidir.BEYAZ SARAY'DAKİ ANLAŞMAİsrail Başbakanı Binyamin Netanyahu, Beyaz Saray’daki koltuğuna 10 gün önce oturan Donald Trump’la görüşmek üzere Washington’a gitmeye hazırlanıyordu.

“Bir insanı tanımak istiyorsanız, onu büyük bir iktidar sahibi kılınız.”(Pittcus)Ne yazık ki bugünün bazı iktidar sahipleri tüm dünyanın gözü önünde katillikleriyle, o katilliğe katkı sunanlarıyla, sessiz kalıp daha çok kazananlarıyla tanınıyor. Bedeli on yıllar boyunca ödenebilecek tehlikelerle karşı karşıyız.◊ Birinci döneminde Kudüs’ü İsrail Devleti’nin başkenti olarak kabul eden, büyükelçiliğini Kudüs’e taşıyan ABD Başkanı Trump, huzursuz topraklar haline gelmiş olan Ortadoğu’nun zaten o gün ayarlarını bozmuştu.

İSRAİL’in ne yaptığı belli.İran’ı vuruyor.İran’ın ne yaptığı belli, İsrail’i vuruyor.Ama Trump’ın ne yaptığı belli değil.Sabah barıştan söz ediyor, akşam savaş diyor.Trump G7 Zirvesi’nden erken ayrıldığı andan itibaren dünya diken üstünde.Salı gününü çarşambaya bağlayan gece ABD’de Ulusal Güvenlik Konseyi toplandı. O sırada İsrail basını ‘Trump, İran’a savaş ilan etme kararı aldı’ diye yayına geçti.

Hani kanıma dokundu derler ya CHP lideri Özgür Özel’in ruh hali böyle…Çok sinirlenmekte haksız değil. İç cepheyi güçlendirmemiz gerekir diyenler iç cephenin ayrılmaz parçası olan muhalefeti siyaseten öldürmeye çalışıyor…Peki ya muhalefet; CHP ne yapıyor?İktidarın elindeki yargısal gücü sonuna kadar kullanacağının farkında mı?Durumun vahametinin bilincinde mi?Evet…Neden bu kadar kararlı bu kadar keskin evet yorumu yaptın diye sorarsanız; CHP Lideri’nin konuşmasına dayanarak ‘evet’ derim…CHP Lideri taviz vermeyecek, İç cephe aldatmacasına kanmayacak, yumuşama tiyatrosuna aldanmayacak, o da sonuna kadar direnecek…Nerden mi anladım?Özel’in şu sözlerinden; ‘Zor günlerden geçtik, geçmeye devam edeceğiz.

Ümit Özdağ tahliye edildi.Sosyal medya sevinçli.Sanki adaletli bir kararmış, sanki hak yerini bulmuş, sanki olması gereken olmuş gibi.Alakası yok.Evet, Özdağ özgür ama ortada ne hak var ne de adalet.Bir siyasetçi, bir akademisyen bundan 5 ay önce Cumhurbaşkanı’na hakaret suçlaması ile gözaltına alınıyor.Bu suçlamanın onu hapiste tutmayacağı anlaşılınca, adam gözaltındayken Kayseri Emniyeti’ne bir rapor ısmarlanıyor.

Başlıktaki soru çözüm sürecinin 1 Ekim’den bu yana karşı karşıya olduğu en ciddi sınavdaki tek soru.Sorunun muhatabı tabii ki PKK.Fiziken sınırlarımızın yanı başında ama siyaseten bize uzak bir savaş gibi izlediğimiz İsrail-İran savaşı (ya da daha adil bir ad vermek gerekirse, İsrail’in İran’a ağır saldırısı ve İran’ın can havliyle verebildiği cevaplar) aslında bizi tam da bu yüzden çok yakından ilgilendiriyor.

“Sıkıntı” kelimesi ile tam olarak karın ağrısını kastediyorum. Sindirilemediği için bir karın ağrısına yol açan Kürtlerin devlet, Türklerin demokrasi rahatsızlığı.Sanki biri diğerinin panzehiri gibi. Türklerin demokrasi sorununu çözecek olan Kürtler, Kürtlerin devlet arayışına çare bulacak olanlar ise Türkler.Sabırla sonuna kadar okuyabilirseniz, aslında Abdullah Öcalan’ın bulduğu çözümü yorumlayacağım.

Öngörüye dayalı bazı yazılar vardır, aradan yıllar geçse bile önemini yitirmez, hatta giderek tarih dersi gibi okunmaya başlanır.Aşağıdaki yazı onlardan biri.Bundan 12 yıl önce bu köşede yayımlandı ve tarih, onun her sözcüğünü onayladı.★★★“Suriye’ye gidip dönen bir gazeteci, ‘’Libya’da ve Mısır’da diktatörleri deviren mücahitler şimdi Suriye’de çarpışıyorlar!’’ demiş.

Trump, USS Carl Vinson uçak gemisi filosuna ek olarak USS Nimitz uçak gemisi filosunu da İran'a doğru çekti. Yakıt ikmal uçaklarını da hazır ediyor.İsrail, İran'ın Natanz ve İsfahan nükleer tesislerini defalarca hedef aldı ve kuvvetle muhtemelen bunları devre dışı bıraktı.UAEA tarafından bilinmeyen çok daha gizli başka tesisler de bulunabilecekse de bilinen üçüncü nükleer tesis Fordo'da.

MHP lideri Devlet Bahçeli, İsrail’in İran’a saldırdığı daha neyin ne olduğunun tam olarak anlaşılamadığı ilk saatlerde “nihai hedefin Türkiye” olduğu tespitinde bulunarak “MHP, İsrail’in kesinkes güç kullanılarak önünün kesilmesi düşüncesindedir. Zira başka bir seçenek kalmamıştır” demişti. (13 Haziran)Cumhurbaşkanı Erdoğan da Bahçeli ile aynı fikirde olmasına rağmen önceki gün kabine toplantısının ardından yaptığı açıklamada bunu dillendirmek yerine “İsrail’in çok sinsi amaçları var” şeklinde bir ölçüde muğlak bir değerlendirmesinde bulundu.

"İmamoğlu’na farklı davalarda ilk derece mahkemelerinde ceza verilecek, istinaf ve temyiz süreçleri Türkiye’nin seçim takvimine göre ayarlanacak"CHP Grup Başkanvekili Gökhan Günaydın: CHP anayasa değişikliği masasına oturmayacak, öyle bir komisyona üye de vermeyizCumhuriyet Halk Partisi 2024’ün son aylarından bugüne devasa bir tazyikin altında siyaset yapma sınavı veriyor.

Cumhurbaşkanı Başdanışmanı Oktay Saral, Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın sosyal medyadan yaptığı bir açıklamasını çok beğendi.Erdoğan, “Çok uzun olmayan bir süreçte hiç ama hiç kimsenin bize efelenmeyi dahi göze alamayacağı bir savunma kapasitesine ulaşacağız” diye yazmış.Buradan “şimdi efelenenler var ama tam hazır olmadığımız için sesimizi çıkartamıyoruz” sonucunu mu çıkarmak gerekir, bilemedim ama Oktay Saral bu açıklamayı alıntılamış ve altına da “Sultanım; yürüyeceksin, ümmet yürüyecek ardından” diye yazmış.

Geleceği kimi zaman geçmişte görürüz. İsrail’in İran’a saldırılarını Ankara’nın kınaması da buna örnekti. Zira Dışişleri Bakanlığı’nın açıklamasında şu cümle önemliydi: “Saldırıların, İran’ın nükleer programıyla ilgili müzakerelerin yoğunlaştığı bir dönemde gerçekleşmesi, Netanyahu hükümetinin herhangi bir meselenin diplomatik yollarla çözülmesini istemediğini ve kendi çıkarları doğrultusunda bölgesel istikrarı ve küresel huzuru riske atmaktan kaçınmadığını göstermektedir.

İsrail-İran hava savaşı sürüyor.İsrail’in savaş uçakları ve füzelerle İran’a saldırması, İran’ın da yanıt vermesi üzerine başlayan savaş altıncı gününde.Savaşın nasıl seyredeceği, ateşkes sağlanıp masaya oturulup oturulmayacağı veya daha genişleyip genişlemeyeceği henüz belli değil.Karşılıklı atılan füzeler Türkiye’den görülebiliyor.

Hint Okyanusu büyüklüğündeki bir “İslam alemi” içinde, olsa olsa bir Madagaskar Adası büyüklüğünde olan İsrail önce Gazze’yi yerle bir etti.Ardından Lübnan’a saldırdı.Hizbullah’ı yok edeceğim diye Beyrut’un yarıya yakınını yerle bir etti.Çoğu çoluk çocuk, kadın, yaşlı 60 bin insanı öldürdü.Sonra Trump’ın anlatımına göre “Türkiye’nin desteği” ve “adamları” ile Suriye’de Esad rejimini yıktırdı.

Trump’ın G7 zirvesinden bir gün önce ayrılıp Washington’a dönmesi ABD, İran’ı vuracak mı kuşkusunu artırdı.Trump’ın, “İran anlaşmayı kabul etmeliydi. Ateşkesten daha iyi bir çözüm için çalışıyorum” şeklindeki sözleri ise endişeye neden oldu. İran-İsrail savaşı başladığı günden bu yana yaptığı çelişkili açıklamalar nedeniyle Trump’ın tavrı endişeleri artırıyor.

İran toz duman… Devrim Muhafızları ordusunun başında neredeyse adam kalmadı. Pazar günü Tahran’ın göbeğinde maskeli adamlar tek tek nükleer bilim insanı, devrim muhafızı üyesi avladılar.Millet Tahran’ı terk ediyor. Uzun kaçış konvoyları trafiği içinden çıkılmaz hale getirmiş durumda.İran rejimi İsrail’e hipersonik balistik füze sistemleri ile cevap veriyor.

İsrail-İran hava savaşları, konumu nedeniyle Türkiye’yi doğrudan ilgilendiriyor.Bugün size Ankara’nın olay karşısındaki tutumunu özetleyip ne yapılması gerektiğini yazmak istiyorum.Türkiye, İsrail’in İran’ı hedef almasını (örneğin) Hamas’ın hedef olmasıyla aynı düzleme koymuyor. Çatışmaya, “İsrail’in bir Müslüman ülkeye saldırısı”ndan çok “çatışmanın bizzat kendisinin bölgede yaratabileceği risklere ve Türkiye’nin bu risklerden nasıl etkilenebileceği” odağından bakıyor.

Ekonominin yavaşlamasına rağmen, sürpriz biçimde ödemeler dengesi sıkıntısı da ortaya çıktı. İsrail-İran savaşının uzun sürmesi halinde, bu açığın daha da büyüme kaçınılmaz. Ödemeler dengesinde verilen cari açık “Büyüme daralırken döviz ihtiyacının büyümesi” anlamına geliyor. Dün açıklanan nisan ayı ödemeler dengesinde cari açık, beklentilerin üzerinde 7.

- BİRİNCİ GERÇEK: İsrail’in durmaya niyeti yok. Sonuna kadar gidecek gibi.- İKİNCİ GERÇEK: İran etkili oluyor ama elindeki füzeler sınırlı. Daha ne kadar dayanacak belirsiz.*Bu iki acı gerçek çerçevesinde ateşkesin ortaya çıkmasını sağlayacak tek irade...Trump’ın iradesi.Ateşkesi sağlarsa Trump sağlar*Trump’tan gelen açıklamalara baktığımızda ise.

ABD ve İsrail’in kırmızı çizgisi İran’ın nükleer kapasitesi. ABD ve İsrail, İran’ın nükleer kapasitesini ortadan kaldırmakta kararlı.İran ise barışçıl amaçlı nükleer silah üretiminden vazgeçmeyecek.İki kırmızı çizgi ile bir yeşil çizgiye yani anlaşmaya ulaşmak mümkün mü?Sıkılı yumruklarla barış olmaz.ABD, DEVREYE GİRER MİPeki bu sürecin sonunda ABD, İran’a müdahale eder mi?Ankara bu ihtimali yadsımıyor.

Sağımızdan solumuzdan füzeler uçuyor. İran fırlatıyor, İsrail fırlatıyor. Mersin’den bile görünüyor. İnsanlar cep telefonuyla ateş toplarının, yıkıcı silahların havadan uçuşunu kaydediyor…İsrail dönüp bize füze yollasa ne yapacağız? Akkuyu nükleer elektrik santralini vurmaya kalksa kendimizi nasıl savunacağız?Savunma Bakanı’na sorum şu:Hava savunma sistemimiz aktif mi? Yoksa S-400’ler hala depoda kilitli mi?Kuvvetle muhtemel hala depoda duruyor!.

The US-Israel relationship began with the establishment of the State of Israel in 1948. The Truman administration was among the first to recognize the new state, combining moral obligations following the Holocaust with strategic interests in the Middle East. During this early period, US involvement in the West Bank and Gaza was minimal since these territories were under Jordanian and Egyptian control, respectively.

Haydut devlet İsrail’in Gazze’de soykırım ve İran’a barbarca saldırı eylemlerine karşıTürkiye daha fazla ne yapabilir?Askeri olarak Türkiye bir şeyler yapmalı mı?YRP lideri Fatih Erbakan’ın hükümete teklif ettiği politika şu:“Siyonist İsrail terör örgütü insanlık dışı saldırılarla dur durak bilmeyeceğini bir kez daha göstermiştir.