Hadi itiraf edelim: Trump’ın bu Ortadoğu seyahatinde Türkiye’ye gelmesini ve Cumhurbaşkanı Erdoğan’la bir fotoğraf vermesini çok istedik değil mi? Gelmedi zalim!Suud’dan ve Körfez ülkelerinden 4 trilyona yakın yatırım sözünü aldı ve gitti. Bu arada Ahmed el Şara’yı da Riyad’a çağırıp günahlardan arındırmayı hatta kutsamayı ihmal etmedi! Şara'ya, “Umarım işler istikrara kavuştuğunda İbrahim Anlaşması'na katılırsınız'” uyarısını yaparak…Trump’ın Ortadoğu politikalarının sırrı bir, ilk döneminde Körfez ülkeleri ve İsrail ile gerçekleştirdiği ve “israil’i tanıma“ öncelikli “İbrahim Anlaşmaları”nda yatıyor bir de “para”da, diğer ifadesiyle “Cukka”da…Oysa Cumhurbaşkanı Erdoğan için de “Suriye işini çözdüğü”nden hareketle çok güçlü takdir ifadeleri kullanmıştı.

“Bahçeli’nin başlattığı süreç neyi amaçlıyordu? Bahçeli, süreçte gelinen hangi noktadan memnundur?” diye bir soru sorulsa, sanırım bunun cevabı “PKK’nın silâh bırakması ve kendini feshetmesi” şeklinde olur. Bu sonuca en azından “silâhlı yapının sona ermesi” boyutunda ulaşılmış sayılabilir.Şu anda iktidar cenahı, olayın en çok, belki sadece bu boyutunu toplumla paylaşmayı tercih ediyor.

Bazı sorularla gireyim yazıya:-18-19 Mart’ta yargı büyük bir DEM operasyonu başlatsaydı, terör örgütüne para aktarma, yolsuzluk, terör iltisakı vs gerekçesiyle, diyelim İstanbul il başkanı, bir yığın KCK üyesi, gözaltına alınsaydı, polis ekiplerinin ceste ceste DEM’liyi topladığı görüntüleri medyada servis edilseydi…Ya da-CHP Öcalan’la ve PKK ile ilgili bir yapı olsaydı ve Ekrem İmamoğlu öyle bir yapı içinden İBB Başkanı seçilmiş olsaydı…Ne dersiniz, yine de Bahçeli Öcalan çıkışını yapar, PKK ile bu görüşmeler yapılıp, nihayetinde PKK Kongresini toplar, fesih kararı verir miydi?-Hatta şunu sorayım: Esenyurt Belediye Başkanı Ahmet Özer, CHP listesinden değil de doğrudan DEM listesinden aday gösterilip seçilseydi, altta, Öcalan – PKK görüşmeleri devam ederken yine de “terör iltisakı”ndan tutuklanır, yerine kayyım atanır mıydı?Ne dersiniz, Ahmet Özer yaşanan sürecin içinde “Yanlış yaptık sen CHP’li değilsin” denilerek, tahliye edilip, davası düşürülebilir mi? Ne de olsa iddianamesi yazılıp daha mahkemeye çıkmadı…….

İktidar, hele Özgür Özel’e o yumruk atıldıktan sonra bir çıkmaz noktaya geldiğinin farkında olmalı. İmamoğlu’na yönelik operasyon hangi akıldan çıkmış ve iktidarı çok dar bir allana sıkıştırmışsa, Özel’e yumruk atılması da, o dar alanı daha da derinleştirmiştir.Erdoğan’ın gelecek planlaması bu işin nirengi noktasını oluşturuyor.

Eski Ekonomi Bakanı Nihat Zeybekçi. Bir ara gözden düşmüştü, şimdilerde yeniden Beştepe’ye yakın hale geldiği söyleniyor. Nitekim AK Parti MYK’da Ekonomi İşlerinden Sorumlu Genel Başkan Yardımcılığı görevine getirildi.Zeybekçi geçen günlerde TÜSİAD Başkanı Orhan Turan’ı ziyaret etti ve "Yurt dışı yasağı doğru değil, gözaltı görüntüleri de hoş değildi" dedi.

CHP lideri Özgür Özel’in bir “badire”yi aşmak için çırpındığı söylenebilir.Ana muhalefet partisi, iktidar olmak istiyor. Erdoğan yönetiminin halktaki karşılığının ciddi anlamda aşındığını düşünüyor, kamuoyu yoklamaları da ona ve pek çok çevreye o izlenimi veriyor, özellikle ekonomik boğulma, halkı da “illallah dedirtmiş” gözüküyor.

Deprem İstanbul’u, İstanbul halkının şehri emanet ettiği insanlar cezaevindeyken yakaladı. Başkan dahil, 5 ilçe başkanı dahil nerede ise depreme karşı Belediye sorumluluğunu icra edecek olan tüm kadro bir yargı operasyonuyla “içeri” alınmıştı.Yargı’nın hamlesine karşı koymak imkânsızdı.Bu operasyon, siyasi iktidarın taa 2019’dan beri sürdürdüğü “İstanbul savaşı” ile bağlantılı mıydı?Deprem günü iktidarın bütün unsurları, sanki “yönetim boşluğu” nu doldurma fırsatı buldular.

Ak Parti’nin ve MHP’nin toplam oylarının yüzde 80’lere dayandığı bir şehir Yozgat. CHP’nin oyunun yüzde 20’lere bile varmadığı, hatta yerel seçimlerde şehir içinde yüzde 2’lerde kaldığı bir şehir.İşte orada meydanları dolduran bir miting yapıyor CHP. Mitingin en görkemli görüntüsünü ise, traktörlerle 4 kilometrelik bir konvoy oluşturan çiftçiler oluşturuyor.

Bir deli bir kuyuya bir taş attı 40 akıllı çıkaramıyor… hali mi?Bir çuval incirin berbat edilme durumu mu?MHP’nin hukukçu yöneticilerinden Feti Yıldız’ın “Yahu bir masumiyet karinesi var, yahu insanlar suçu sabit görülünceye kadar masum sayılmalı. Bir de tutuklama istisnai bir durum” açıklaması MHP’deki “hukuk sancısı”nın işareti miydi?Nihayet Bahçeli, “Şu İmamoğlu ile ilgili ne bilgi – belge varsa ortaya konsun adam suçlu ise cezalansın, suçsuz ise beraat etsin” mealli çağrısı, “Bu işin altı boş, onun için bir an önce bu işten kurtulmalıyız” çığlığı mı?Bir “Kendim ettim, kendim buldum” durumu ile mi karşı karşıyayız?“Ortalık yangın yeri Mehmet Şimşek ne güne duruyor? Mehmet Şimşek’ten başkası bunu Başkan’a anlatamaz” durumu mu?Yoksa Merkez Bankası her şeyi göze alarak faizi 350 baz puan artırmak suretiyle yeniden “rasyonaliteye dönme” uyarısı mı yaptı?Ak Parti’de kimse kalmadı mı, “Yahu Reis işler iyi gitmiyor, iki yılda yapılan fedakârlığı birkaç gün içinde yaktık” diyecek?Ak Parti’de “Yahu Reis, vaktiyle bize yapılanı şimdi biz başkalarına yapıyoruz, Adalet dedik insanlar sokakta adaleti arıyor!” şeklinde “acı söyleyecek” bir “Dost”u kalmadı mı Reis’in?İpin ucunun kaçtığı o kadar açık ki…Dün biri bir şayia çıkarıyor, “CHP’ye kayyım atanacak” diye, parti daha yeni olağanüstü kurultay yapmış, buna rağmen kayyım atanacak, öyle mi?Tam o sırada Ankara Emniyeti polislerin mesai saatlerini yeniden ayarlıyor.

“Süreç” var ya, Bahçeli ile Öcalan’ın en çok sahiplendiği, DEM’in de Öcalan cihetinden heyecan duyduğu süreç… En nihayet, İmralı Heyeti’nden iki ismin Cumhurbaşkanı ile de görüşebilmesiyle bir kademe yükseldi, denebilir.“Barış” ve “silahların susması” en çok tedavülde bulunan üç kelime… Ancak gene de “Kürt sorunu” denen alanda ne olacak pek bilen yok.

Perşembe günkü (10 nisan) “Trump övdü mü ısırdı mı?” başlıklı yazımın ilk paragrafları şöyleydi:“Önümüzdeki süreçte Ortadoğu’nun en sıcak konusunun Türkiye ile İsrail arasında yükselen gerilim olacağı anlaşılıyor.Şu anda gerilimin odaklaştığı alan ise Suriye.Gerilimin başka semptomları da var. Gazze kıyımı, 7 Ekim 2023’ten bu yana Türkiye’nin, hatta dünyanın en hassas konularından birisi.

Türkiye’nin yaşadığı siyasi – ekonomik yüksek tansiyonun altında “Erdoğan’ın daha ne kadar Cumhurbaşkanlığında kalması isteniyor olabilir?” konusu olabilir mi acaba? Kendisi veya Ankara’daki başka çevreler tarafından?Soruyu biraz açalım:Diyelim 2028’e kadar görev süresini tamamladı, diyelim bütün engeller aşıldı ve yeniden aday oldu, yeniden seçildi… Sonra? Meselâ 2033’te de aday olup Cumhurbaşkanı seçilmek istiyor – seçilmesi isteniyor olabilir mi? Sonra 2038’de? 6’ıncı 7’inci kere…Emr-i Hak vaki oluncaya kadar Cumhurbaşkanı olmak - kalmak, olması – kalması, istiyor, isteniyor mu?Dünyada ömrü uzatmak üzere birtakım çalışmalar var.

Önümüzdeki süreçte Ortadoğu’nun en sıcak konusunun Türkiye ile İsrail arasında yükselen gerilim olacağı anlaşılıyor.Şu anda gerilimin odaklaştığı alan ise Suriye.Gerilimin başka semptomları da var. Gazze kıyımı, 7 Ekim 2023’ten bu yana Türkiye’nin, hatta dünyanın en hassas konularından birisi.Ama Ankara’nın ondan daha öte, çok daha kategorik planda bir “İsrail tehdidi” algısı var.

12 Mart Muhtırasından sonra Demirel “şapkasını alıp ayrıldı” Başbakanlıktan… “Niye ayrıldın” diye eleştirildi. “Ne yapsaydım, dedi, 27 Mayıs’tan beri Başbakanların odasında bir darağacı gölgesi vardır hep.”Sonra meydanlara çıktı, 12 Martçılara da, onlarla işbirliği yapan siyasi kadrolara da ülkeyi dar etti. En son, Muhtıra’nın altında imzası olan ve Cumhurbaşkanı olmak isteyen Faruk Gürler’e Meclis’te dramatik bir yenilgi yaşatacak olan da Demirel idi.

Önce açıklamam gerekiyor, başlıkta yer verdiğim “Yürek” halk dilimizde “Cesaret” anlamına kullandığımız “Yürek” değil. Yani “Türkiye’yi yönetmek cesaret ister” demek istemiyorum “Yürek ister” derken…“Cesaret ister” desem yanlış olur muydu, hayır yanlış olmazdı, hakikaten Türkiye’nin yönetimine talip olmak mangal gibi yürek ister.

"Bayrama siyaseten yarılmış bir Türkiye olarak girdik” diye yazmıştım.İktidar cenahı, CHP’nin Cumhurbaşkanı adayının önce üniversite diplomasını iptal ettirmiş, ardından da o adayı, neredeyse belediyedeki tüm ekibiyle birlikte, yolsuzluk ve terörle iş birliği gerekçesiyle cezaevine koydurmuştu.Müthiş hamleydi. Gözü kara, her türlü hukuksuzluk suçlamasını göze almış, Erdoğan’ın kendi geçmişi ile paralellikler kurulmasını ıskalamış müthiş hamle… Bir siyasi irade, dara düşmese yapmazdı bunu.

Bayrama siyaseten yarılmış bir Türkiye ile giriyoruz. İktidar partilerinin muhalefetle bayramlaşmadığı bir Türkiye tablosu var ortada. Hatta MHP’nin DEM’le bayramlaşıp ana muhalefetle, Ak Parti’nin hakeza DEM ile bayramlaşıp Saadet, Gelecek, DEVA ve İyi Parti ile bayramlaşmadığı bir Türkiye…Türkiye’yi böyle bir yarılma noktasına getirmek kim için başarıdır, oturup konuşmak lâzım.

Böyle zamanlarda içerden bir uyarı beklenir. “İyi gitmiyoruz” uyarısı. Siyasetin olağan cedelleşme ikliminin dışında kalabilen “Âkil adam”lar olması ve onların, “Gidişat”ı görüp, akl-ı selim çağrısı yapması beklenir.Bunu gücünün zirvesindeki bir lidere karşı yapmak kolay değildir. Mustafa Kemal öyle bir liderdi. Menderes bir dönem o niteliğe büründü.

Ekrem İmamoğlu’nun diploması ile ilgili tartışmalardan bahsediyorum.-Acaba o iş Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın bilgisi dahilinde mi ilerliyor?Bilmemesinin imkânsız olduğunu herkes bilir. O, memleketin Cumhurbaşkanı ne de olsa. Olan biten her şey, memleket için bir kıymet-i harbiyesi varsa onun bilgisi dahiline girer.İmamoğlu ismi ise epeyce bir zamandır onu ilgilendiriyor.

Bir devletin en kritik kurumlarından birisi Yargı ise diğeri de Emniyet’tir.Bir anlamda “Devletin namusuna emanettir” bu kurumlardaki sorumluluk.Bu kurumlara hakim olan iradenin de “milletin bütün mahremiyetinin (diğer ifadeyle namusunun) kendisine emanet edildiğini” biliyor olması lâzım.Bu, kolay bir insan kalitesinin ifadesi değildir.

Ahmed -el Şara ile Mazlum Abdi bir entegrasyon anlaşmasına imza attı. Biri Esed’i deviren HTŞ’nin lideri olarak geçici Cumhurbaşkanı, diğeri Suriye Demokratik Güçleri (SDG) diye bilinen ve önemli parçası PYD-YPG’den oluşan örgütün lideri.Anlaşmaya Türkiye’nin yaklaşımını Cumhurbaşkanı Erdoğan açıkladı ve “mutabakatın eksiksiz uygulanması” gerektiğini söyledi.

Türkiye’de bir ara devreye giren “Alevi Çalıştayları”nı çok önemsemiştim. “Alevi sorunu”nu, Sünni kadrolardan oluşan bir iktidarın çözmesini CHP’nin çözmesinden (O zaman CHP Genel Başkanı Alevi kimlikli Kılıçdaroğlu idi) daha önemli bulmuştum. Böyle bir çözümün, tarihi süreç içindeki Sünni – Alevi gerilimini gidermekte de etkili olacağı düşüncesindeydim.

31 Mart’tan bu yana Ak Parti ile CHP oyları başa baş gidiyor. Evet, Yerel Seçimlerde CHP birinci parti oldu, sonraki günlerde ise kamuoyu yoklamalarında bazen Ak Parti öne geçti bazen CHP. Şu günlerde de arada başa baş bir durum var.Kamuoyu yoklamaları “En büyük parti”nin “Kararsızlar” olduğunu ortaya koyuyor. Yüzde 25’ten yüzde 35’lere kadar dev bir topluluk Kararsızlar…Ancak kararsızların partisi yok.

Şu sıralar rahatsızlığı sebebiyle grup kürsüsüne çıkamıyor. Ama 1 Ekim’de Meclis’in açılışında başlattığı jest, sonra grup konuşmasında Öcalan’a “Gelsin DEM grubunda konuşsun” çağrısı, ardından Öcalan’ın PKK’ya “silâhları bırak, kendini feshet” talimatı, onu “Nobel Barış Ödülü’ne aday” göstermeye kadar uzandı. Ardından eşi rahatsızlanan Selahattin Demirtaş’a geçmiş olsun telefonu, Ahmet Türk’e sımsıcak telefonlar…Tabii ki Bahçeli’den bahsediyorum.

Öcalan’ın çağrı metni 27 Şubat’ta açıklandı. Çağrı özde PKK’ya “silâhları bırak, kendini feshet” diyordu. Bunun gerekçelerini de açıklıyor, ayrıca “ayrı ulus-devlet, federasyon, idari özerklik ve kültüralist çözümler” gibi beklentileri de dışlıyordu.Çağrı ile ilgili ilk değerlendirmem sıcağı sıcağına 28 Şubat tarihli yazımda yer aldı.

Netice itibariyle Öcalan, Devlet Bahçeli’nin çağrısıyla başlayan süreç sonunda “Devlet ve toplumla bütünleşmek” için gibi bir cümleden sonra “Kongrenizi toplayın, tüm gruplar silâhları bıraksın ve PKK kendini feshetsin” dedi. “Tüm gruplar” ifadesi, silâhları bırakma çağrısının Suriye’deki yapılanmayı kapsadığı şeklinde anlaşılabilir.

Fransız Le Point (Lö Puan okunur) dergisi “2025 - Le nouvel ordre mondial – 2025 Yeni dünya düzeni” başlığı altında dört liderin görüntüleri bulunan bir kapakla çıktı. Cumhurbaşkan Erdoğan da dört lider arasında. Diğerlerini Trump, Putin ve Şi Cinping oluşturuyor.Le Point’ın kapağının Türkiye’de ilgi görmesi tabii. İki yönlü bir ilgi oluştu: Bir kesim, olayı, bir Fransız dergisinin Cumhurbaşkanı Erdoğan’ı dünya liderleri arasında göstermesi, dolayısıyla Erdoğan’ın artık dünya düzenini etkileyen liderler arasına girdiği boyutu ile gördü.

Ak Parti’nin 8’inci Genel Kongresinin en çok milletvekili transferleri ile gündeme geldiği görülüyor.“Yenilenme – Değişim” çok sınırlı. Çok sınırlı yani, bundan sonrasında kitleler nezdinde Ak Parti’yi yeniden hareketlendirecek bir nitelikte görünmüyor. Yani “Şu değişim şu ihtiyaca tekabül ediyor” denecek flaş bir isim yok ortada.

Devlet Bahçeli grup kürsüsünden “Öcalan gelsin DEM grubunda konuşsun” dediğinde acaba süreç içinde Öcalan’a “Kürt liderliği” gibi bir pâye verileceğini hesap etmiş miydi?Bir süreç ilerliyor, insanlar oraya – buraya gelip gidiyor ama garip biçimde işin merkezinde Öcalan yer alıyor.Öcalan bir açıklama yapacak, Suriye’de bir şeyler olacak, Türkiye’de bir şeyler olacak.

Başlıktaki soruyu CHP’nin eski genel başkanı Kemal Kılıçdaroğlu, KRT’deki mülakatta yeni CHP yönetimine yöneltti.Aslında bu soru, herkesin sorusu. Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın da başından beri ana sancısı yüzde 50 artı 1’i bulmak. Onun için MHP’ye muhtaç oldu, onun için Cumhur İttifakı’nı koruyabilmek için özel itina gösteriyor.

Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi’nin “Cumhurbaşkanı merkezli” bir yapı oluşturduğu biliniyor.Bazen sistemler, yürütücüsünün karakterine göre biçim alabilirler. Cumhurbaşkanı merkezli bir yapı da, yetki dağılımı sırasında çok merkezli hale getirilebilirdi.Ancak bu sistemin ilk uygulayıcısı Tayyip Erdoğan olunca, o, o göreve, “çift başlı” bir yapıdan şikâyet ederek gelince ve zaten kendisi de “başat bir liderlik” karakterinde olunca, sistem “merkezî otorite”nin alabildiğine güçlendiği bir yapıya dönüştü.

“Koşma” fiili Erdoğan yaşındaki bir siyasetçi için zor kullanılacak bir tanımlama… O yaşta yürümesi zorlaşıyor insanın, değil koşması…Ama siyasetçi o yaşlarda da koşar. Demirel ileri yaşlarına kadar koştu, nerede ise son nefesine kadar… Özal koşu bandından indikten hemen sonra hayata veda etti. Eşi Semra Hanım’ın İstanbul il başkanlığı için kürsüye çıkıp en yakın yol arkadaşlarını “cahiliye adeti içinde olmak”la suçladığında da yaşı bir hayli ileri idi…“Erdoğan koşuyor” dediysem, fiziki bir koşudan söz etmiyorum.

Ve gelecek seçimlerin ana sloganlarından birisi ilân edildi: “Silivri’yi kapatacağız.”Mansur Yavaş seslendirdi bunu Çağlayan meydanında. Ekrem İmamoğlu’nu desteklemek için gelmişti İstanbul’a, İmamoğlu ifadesini verdi ve otobüsün üzerine birlikte çıktılar.Mansur Yavaş’ın İmamoğlu’nu desteklemek için İstanbul’a gelmesi sembolik anlamda çok önemliydi.

Sorum gelmiş geçmiş tüm Ak Partililere diyebilirim ama, herkes de biliyor ki orada tek belirleyici Cumhurbaşkanı Erdoğan’dır.Öyleyse ona soralım:Bugün gücünüzün zirvesindesiniz. Gelmiş geçmiş bütün devlet yöneticilerinden daha fazla yetkiye sahip olduğunuz konusunda herkes hemfikir. Yani yapmak isteyip de yapamayacağınız şey olmadığını hemen herkes kabul ediyor.

En temel kural “Yargının bağımsızlığı.”Cumhurbaşkanı bile olsanız, yargının kararlarını etkileyemezsiniz. Bizdeki gibi Cumhurbaşkanlığının yetkilerinin her şeyi belirleyecek ölçüde keskin olduğu sistemde bile “Yargı bağımsızlığı” o yetki halkasının dışındadır.Cumhurbaşkanının Yargı alanıyla ilişkisi “Yargının tarafsız, bağımsız işlemesini” temin noktasındadır.

Siyasetin, Yargı’nın, Ekonominin depremlerle sarsıldığı günlerin içine bir de feci otel yangını giriyor. 79 can. Dile kolay, yüreğe zor. Sömestr tatilinin böylesine bir facia ile sonuçlanacağı kimin aklına gelir? Anne, baba ve çocuklar… Kaybedilenler listesi öyle gidiyor… Yangın tertibatı sağlıklı alınmayan bir otelin onlarca insan için mezara dönüşü… Sonrası suçu atacak adam ya da makam arayışı… Böyle olur bizde facialarda sorumluluk paylaşımı… Yangın kavurur, acı kavurur… Başsağlığı, rahmet dilekleri… Allah kimseye bunu unutturacak acı yaşatmasın.

CHP yapay zekaya şöyle bir soru sorsa:-Bugünün Türkiye’sinde Tayyip Erdoğan ana muhalefet lideri olarak mesela emekliler ya da asgari ücretlilerin sıkıntısını dile getiren bir konuşma yapsa nasıl yapardı?Sizce nasıl yapardı?Ya da şöyle bir şey:-Hani Tayyip Erdoğan’ın çoook eskilerde yaptığı bir çay – simit hesabı konuşması var.

Terör örgütünün içerdeki uzantısı”ıydı DEM. Belediye başkanlarına sapır sapır kayyım atanmaktaydı. Sonra birdenbire “İç cephenin tahkimi” diye bir gündem oluştu. Birdenbire Öcalan’ın bu gündem içinde rol alması gereği oluştu. Sonra DEM’den bir İmralı heyeti oluşturmak gerektiği düşünüldü “Devlet” tarafından… İmralı’ya gidildi gelindi, bir de baktık, daha dün yerine kayyım atanan bir kişinin de “Kürt ağası saygınlığı” ile İmralı heyetine dahil olması gerektiğine inanıldı.

Türkiye’de siyaset üzerinde bir “askeri vesayet” vardı. Asker bunu, zaman zaman yaptığı müdahalelerle pekiştiriyordu. Gerekçe “Cumhuriyet’i koruma ve kollama” idi. Siviller “tencereyi pisler” Asker temizlerdi.Askeri vesayetin 15 Temmuz sonrasında tasfiye edildiği, askeri alanın sivil iradenin etkisine girdiği söylenebilir.

MHP lideri Devlet Bahçeli’nin günün kahramanı olduğunda kuşku yok. Cumhurbaşkanı Erdoğan’dan bile ileri seciyede gündemi belirliyor. Üstelik kendi çizgisine en ters yönden hamle yaparak. Kimin aklına gelirdi bir gün Bahçeli’nin “Öcalan gelsin DEM kürsüsünde konuşsun, nihayetinde de umut hakkından istifade etsin” diyeceği… Dedi ve tavrı 11.

Erdoğan “partili” bir Cumhurbaşkanı. Böyle olmasını kendisi istedi ve çok istedi. Anayasa öyle şekillendi ve o çerçevede de iki dönemdir (üç de sayanlar var) görevi sürdürüyor. Bir kere daha seçilebilmek için şartlar oluşturmaya çalıştığı görüşü de siyaset zemininin genel kanaati.“Partili” olmasaydı, bu ikinci – üçüncü seçilişler mümkün olur muydu? Muhtemelen siyasetin “ben merkezci” karakterinin bu imkânı vermeyeceğini (Özal örneğinden yola çıkarak) düşündü ve partinin dizginlerini (kimseye) bırakmak istemedi.

Bir “Umutlular” var. Epeyce var.“Süreç yok” dense de Bahçeli’nin bir süreç başlattığı açık. Bahçeli umutlu olmalı.DEM cenahı da umutlu görünüyor. Bahçeli’nin topu attığı Öcalan’dan gelen “Hazırım” yollu mesaj da umut yansıtıyor.Bahçeli – Öcalan ikilisi, İmralı’dan ya da Bahçeli’nin ilk çıkışında söylediği gibi DEM grup kürsüsünden gelecek Öcalan imzalı “Silâhları bırakın” çağrısı şıpınişi sonuç vereceği inancında.