Yazıya başladığımda İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı Ekrem İmamoğlu iktidarı borç haczi tehdidiyle mali baskı uygulayarak “kötü yönetiminin” acısını belediyelerden çıkarmakla eleştiriyordu.

Ben de o sırada Milli İstihbarat Teşkilatının (MİT) 1 Ağustos’ta başarıyla ev sahipliği yaptığı ABD-Rusya-Almanya uzlaşmasıyla takas edilen kişilerin özelliklerini okuyordum.

Okudukça da dezenformasyon suçlamasının muhalefeti baskı yöntemleriyle bastırmak isteyen yönetimlerin elinde silaha dönüştüğünü düşünüyordum.

Örneğin, Rusya’dan ABD’ye gönderilen Alsu Kurmasheva. Gazeteci olarak çalıştığını devlete bildirmemek ve dezenformasyon.

Almanya’ya gönderilen İlya Yaşin. 16 Şubat 2024’te cezaevinde öldüğü bildirilen Rus muhalif Aleksey Navalni’ye yakın, belediye başkanlığı yapmış bir siyasetçi. Suçu “yalan haber yaymak”, dezenformasyon.

Yine Almanya’ya gönderilen bir başka Rus rejim muhalifi, Vladimir Kara-Murza. Suçu yanlış bilgi yayma, yani dezenformasyon yoluyla vatana ihanet.

Türkiye’de medyada yer alan bilgilerin “yanlış” olup olmadığına karar veren makam Cumhurbaşkanlığı İletişim Başkanlığına bağlı Dezenformasyonla Mücadele Merkezi. İletişim Başkanlığının sahiplik değişimi yoluyla AK Parti çizgisinde yayın yapanlar dışında kalanlar üzerinde dolaylı baskı uygulamasına dönüşüyor dezenformasyon suçlaması.

Anayasa, dezenformasyon, baskı

Anayasa Mahkemesinin (AYM) 27 Aralık 2023’te İletişim Başkanlığının bu yetkiyi Cumhurbaşkanı Kararnamesiyle kullanmasının Anayasa’ya aykırı olduğu, yasa gerektiği kararı Resmi Gazetede 2 Ağustos’ta yayınlanınca ortalık karıştı. Dezenformasyon Merkezinin AYM’nin bu kararının “çalışmalarına devam edemeyeceği anlamına gelmeyeceğini” öne sürdü.

Akabinde AYM internet sitesi erişime kapandı; trafik yoğunluğu dediler. Ancak açıldığında, AYM’nin kararına sahip çıktığı görüldü: Dezenformasyon Merkezinin faaliyeti Cumhurbaşkanlığı Kararnamesiyle sürdükçe Anayasanın “düşünceyi açıklama ve yayma hürriyetiyle” ilgili 26 ve “basın hürriyetiyle” ilgili 28’inci maddesine aykırıydı; yasa çıkması gerekiyordu.

Kararın alındığı tarihte (ve örneğin Can Atalay’ın milletvekilliğinin düşürülmesini öngören Yargıtay kararını geçersiz kılan kararın alındığı tarihte de) Anayasa Mahkemesi üyelerinin çoğunluğu, bu kararın alındığı tarihte de örneğin artık Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan tarafından ya da onun Cumhurbaşkanlığı döneminde AK Parti ve MHP oylarıyla TBMM tarafından atanan üyelerden oluşuyordu.

İptal başvurusunu yapanlarsa o dönemin CHP TBMM Grup Başkanvekilleri Engin Altay, Özgür Özel ve Engin Özkoç idi.

Hukuksuzluk mızrağı çuvala sığmıyordu.

İnstagram yasağı, fiili Kürtçe yasağı

Bu tartışma tam da İnstagram’a erişimin yasaklandığı  2 Ağustos günü yaşandı. Neden yasaklandığının yanıtı yine İletişim Başkanlığı sayesinde bulundu. İletişim Başkanı Fahrettin Altun 31 Temmuz gecesi

“X” hesabından Haniye’ye taziye ve övgü mesajlarını sansürleyen İnstagram’ın “sansür” girişimini “şiddetle kınamıştı”.

İnstagram’ın yaptığı yanlıştı, sansürdü ama Altun’un kınaması ardından Bilgi Teknolojileri Kurumu durumdan vazife çıkarmış, ertesi gün aldığı İnstagram yasağıyla milyonlarca kullanıcının haber alma ve ifade özgürlüğünü baskı altına almış, engellemişti.

Benzeri yasakların diğer sosyal medya platformlarına da yayılması endişesi var.

1980’lerde kaldığını düşündüğümüz Kürtçe yasağının fiilen geri geldiğini görüyoruz. Şanlıurfa’dan sonra Diyarbakır’da da Kürtçe trafik yazıları siliniyor, kaldırılıyor. Birilerinin düğünde halay çekerken PKK lideri Abdullah Öcalan için slogan atmalarını bahane yaparak neredeyse düğünlerde halay çekmek yasaklanacak. Güneydoğunun çeşitli kentlerinden 1990’ların karanlık günlerini hatırlatacak şekilde kaçırılma ve kayıp haberleri gelmeye başladı.

Dünya ve bölgemiz giderek koyulaşan savaş tehditleri karşısındayken bu koyulaşan baskı ve yasaklarla mı gidilecek Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın hedef gösterdiği Türkiye Yüzyılına?

When I started writing, Istanbul Metropolitan Municipality Mayor Ekrem İmamoğlu was criticizing the government for taking out the pain of its "bad management" on the municipalities by applying financial pressure with the threat of debt seizure.

At that time, I was reading the characteristics of the people exchanged in the US-Russia-Germany reconciliation that was successfully hosted by the National Intelligence Organization (MİT) on August 1.

As I read, I thought that the accusation of disinformation had turned into a weapon in the hands of governments that wanted to suppress the opposition through repressive methods.

For example, Alsu Kurmasheva, who was sent from Russia to the USA. Not informing the state that he works as a journalist and disinformation.

Ilya Yashin, who was sent to Germany. He is a politician who was a mayor and is close to Russian oppositionist Alexei Navalni, who reportedly died in prison on February 16, 2024. His crime is "spreading fake news", disinformation.

Another Russian regime opponent who was sent to Germany was Vladimir Kara-Murza. His crime is treason through spreading false information, i.e. disinformation.

The authority that decides whether the information in the media in Turkey is "wrong" or not is the Center for Combating Disinformation under the Presidency's Directorate of Communications. Through the change of ownership of the Directorate of Communications, the accusation of disinformation turns into an indirect pressure on those other than those broadcasting in the AK Party line.

Constitution, disinformation, oppression

There was chaos when the decision of the Constitutional Court (AYM) on December 27, 2023, that it was unconstitutional for the Directorate of Communications to exercise this authority through the Presidential Decree and that a law was required, was published in the Official Gazette on August 2. The Disinformation Center claimed that this decision of the Constitutional Court "does not mean that it cannot continue its work" .

Subsequently, the Constitutional Court website was closed; They said traffic density. However, when it was opened, it was seen that it supported the decision of the Constitutional Court : As long as the activity of the Disinformation Center continued with the Presidential Decree, it was against the Article 26 of the Constitution regarding the "freedom of expression and dissemination of thought" and the 28th article regarding the "freedom of the press"; The law had to be passed.

On the date when the decision was taken (and, for example, on the date when the decision invalidating the decision of the Supreme Court to reduce Can Atalay's membership of parliament was taken), the majority of the members of the Constitutional Court, on the date when this decision was taken, were, for example, voted by President Tayyip Erdoğan or by the Turkish Grand National Assembly with the votes of the AK Party and MHP during his Presidency. It consisted of appointed members.

Those who applied for annulment were Engin Altay, Özgür Özel and Engin Özkoç, CHP GNAT Group Deputy Chairmen at that time.

The spear of lawlessness could not fit into the sack.

Instagram ban, de facto Kurdish ban

This discussion took place on August 2, the day when access to Instagram was banned  . The answer to why it was banned was found, again, thanks to the Directorate of Communications. Director of Communications Fahrettin Altun on the night of July 31

He "strongly condemned " Instagram's "censorship" attempt, which censored condolence and praise messages to Haniye from the "X" account .

What Instagram did was wrong, it was censorship, but after Altun's condemnation, the Information Technologies Authority took responsibility for the situation and suppressed and prevented millions of users' freedom of information and expression with the Instagram ban it received the next day.

There is concern that similar bans will spread to other social media platforms.

We see that the Kurdish language ban, which we thought remained in the 1980s, has actually returned. After Şanlıurfa, Kurdish traffic signs are being deleted and removed in Diyarbakır as well. Halay dancing at weddings will almost be banned, using the excuse that some people chant slogans for PKK leader Abdullah Öcalan while dancing halay at weddings. News of kidnappings and disappearances began to come from various cities in the southeast, reminding us of the dark days of the 1990s.

While the world and our region are facing ever-increasing threats of war, will we be led to the Turkey Century targeted by President Erdoğan with these ever-increasing pressures and prohibitions?