Üç yılı aşkın bir süredir devam eden, 108 sanıklı Kobani davasında 130 sayfalık karar, avukatların protestoları ile açıklandı.

Kimi sanıklar beraat etti, kimileri tahliye edildi, kimileri hapis ile cezalandırıldı.

Hiç kuşkusuz bu kararlar sadece bugünü değil, Türkiye’nin geleceğini de etkileyecek.

Aslında Erdoğan/AKP iktidarının Kürt Politikası çok zikzaklı bir çizgi izlediği, “Açılım” ile “Savaş” arasında sert virajlar yaptığı için, bu davanın siyasetten bağımsız olduğunu öne sürmek olanaklı değil.

Bu yazı sırasında açıklanan Altan Tan, Ayhan Bilgen, Beyza Üstün ve Aysel Tuğluk’un beraatları, Mardin Belediye Başkanı Ahmet Türk’e on yıl hapis cezası, Figen Yüksekdağ’a 30 yıl 3 ay hapis cezası, Selahattin Demirtaş’a birkaç ayrı suçtan verilen toplam hapis cezası önemli.

Daha da önemlisi, iktidarın küçük ortağı MHP ile AKP arasında “hesaplaşma” gerilimleri yaşandığı bir dönemde bu kararların açıklanmış olması.

Çünkü tam bu sırada, iktidarın küçük ortağı MHP, Ayhan Bora Kaplan liderliğindeki bir suç örgütüyle ilgili olarak ortaya çıkan “hesaplaşma” üzerine “Darbe suçlaması” yaptı ve bazı Emniyet mensupları gözaltına alındı.

***

22 yıllık Erdoğan/AKP sırasında Türkiye garip “hesaplaşmalara” tanık oldu:

Önce yolsuzluk iddiaları üzerinden Erdoğan/AKP ile Gülen Cemaati arasındaki 17-25 Aralık 2013 hesaplaşması yaşandı. Sonra 15 Temmuz 2016’da Cemaat’in silahlı darbe girişimi oldu.

Bu her iki “hesaplaşma” sonrasında da iktidarın kendi darbesini yaptığına ve rejimi iyice kişisel ve otoriter hale getirdiğine tanık olduk.

***

Son zamanlarda dikkati çeken yeni dört “hesaplaşma” kamuoyuna yansıdı:

1) Yargıtay ile Anayasa Mahkemesi arasındaki hesaplaşma.

2) Emniyet içindeki hesaplaşma.

3) Tarikatlar ve Cemaatlerin kendi içlerindeki ve aralarındaki hesaplaşmalar.

4) MHP/Ülkü Ocakları içindeki hesaplaşma Ve bütün bu garip hesaplaşmalar, Demokratik, Laik ve Sosyal Hukuk Devleti olan Türkiye Cumhuriyeti’ni zayıflatıyor, toplumun güvenliğinin, halkın refah ve esenliğinin altını oyuyor.

Çünkü Erdoğan/ AKP iktidarının 22 yıllık yönetimi sonunda, Parlamenter Demokratik Rejim çökertildi yerine, siyasal bilim yazınında Prof. Dr. Ersin Kalaycıoğlu’nun “NeoPatrimanyol Sultanizm” diye tanımladığı, Merdan Yanardağ’ın “İslamo-Faşizm” diye nitelediği, benim “Şahsım Devleti”dediğim bir rejim kuruldu ve devlet kişiselleştirildi.

Elbette bütün kişileştirilen ve otoriterleşen rejimlerde görülen “hesaplaşmalar” derhal Türkiye’de de ortaya çıktı:

1) Devlet, Anayasal kurumlar ve kurallar ile değil, kişisel kararlarla ve gözdeler aracılığıyla yönetilmeye başlanınca kişiler ve gözdeler arasında paylaşım kavgası başladı.

2) Liyakat yerine sadakat egemen oldu; “Ben daha çok sadığım, daha çok pay isterim” kavgası başladı.

3) Maliye, para ve ekonomi politikaları halkın yararına değil, küçük bir oligarşinin yararına kullanılmaya başladı; ekonomi çöktü, halk yoksullaştı ama zenginleşen kesimler arasında hesaplaşma başladı.

4) Sosyal Devlet ve Hukuk Devleti çöktü, bunların yerine yolsuzluklar, haksızlıklar, hukuksuzluklar egemen oldu, bu haksızlık ve hukuksuzlukları yapanlar yağmadan daha çok pay istemeye başladı.

5) Servet ve gelirin “paylaşım kuralları” anayasal, yasal, nesnel ve demokratik olarak değil, kişisel, öznel ve otokratik olarak belirlenmeye başlayınca, yeterli pay almadığını iddia edenler kavga etmeye başladı.

6) Küçük diktatörler türedi, küçük diktatörlükler kuruldu; suç örgütleri, tarikatlar, cemaatler, gözdeler, kendi aralarında paylaşım kavgası yapmaya başladı.

7) Siyaset, ticaret, tarikat, cemaat, suç örgütleri, gözdeler, iç içe geçti ve hesaplaşmalar iyice kuralsızlaşarak vahşileşti, cinayetler bile başladı. 

***

Bu süreçler içinde en çok güven yitiren kurumlar yargı ve Emniyet oldu:

Kobani kararlarının da bu süreçlerden etkilenmemesi olanaksızdır.

The 130-page decision in the Kobani case with 108 defendants, which has been going on for more than three years, was announced with the protests of the lawyers.

Some defendants were acquitted, some were released, and some were sentenced to prison.

Undoubtedly, these decisions will affect not only the present but also the future of Turkey.

In fact, it is not possible to claim that this case is independent of politics, since the Kurdish Policy of the Erdoğan/AKP government follows a very zigzag line and makes sharp bends between "Opening" and "War".

Announced during this article were the acquittals of Altan Tan, Ayhan Bilgen, Beyza Üstün and Aysel Tuğluk , ten years' imprisonment for Mardin Mayor Ahmet Türk, 30 years and 3 months' imprisonment for Figen Yüksekdağ, and the sentence given to Selahattin Demirtaş for several separate crimes. The total prison sentence is significant.

More importantly, these decisions were announced at a time when there were " showdown " tensions between the government's junior partner, MHP, and the AKP.

Because at this very moment, the junior partner of the government, MHP, made a "coup accusation" upon the "showdown" that emerged regarding a criminal organization led by Ayhan Bora Kaplan, and some Police members were detained.

***

During the 22 years of Erdoğan/AKP, Türkiye witnessed strange “showdowns”:

First, there was the showdown between Erdoğan/AKP and the Gülen Community on 17-25 December 2013 over corruption allegations. Then, on July 15, 2016, there was an armed coup attempt by the Community.

After both of these "showdowns", we witnessed the government stage its own coup and make the regime even more personal and authoritarian.

***

Four new "showdowns" that have attracted attention recently have been revealed to the public:

1) Showdown between the Supreme Court and the Constitutional Court.

2) Showdown within the police force.

3) Showdowns within and between sects and communities.

4) Showdown within MHP/Ülkü Ocakları And all these strange showdowns weaken the Republic of Turkey, which is a Democratic, Secular and Social State of Law, and undermine the security of the society, the welfare and well-being of the people.

Because, at the end of the 22-year rule of the Erdoğan/AKP government, the Parliamentary Democratic Regime collapsed, instead, Prof. Dr. A regime that Ersin Kalaycıoğlu defined as "NeoPatrimanyol Sultanism" , Merdan Yanardağ described as "Islamo-Fascism" , and I call "Personal State" was established and the state was personalized.

Of course, the "showdowns" seen in all personalized and authoritarian regimes immediately emerged in Turkey:

1) When the state began to be governed not by Constitutional institutions and rules, but by personal decisions and favorites, a fight for sharing began between individuals and favorites.

2) Loyalty prevailed over merit; The “I am more loyal, I want more share”fight began.

3) Fiscal, monetary and economic policies began to be used not for the benefit of the people, but for the benefit of a small oligarchy; The economy collapsed, the people became poor, but a showdown began between the segments that became rich.

4) The Social State and the State of Law collapsed, instead of them, corruption, injustice and lawlessness took over, and those who committed these injustices and lawlessness began to demand a greater share of the plunder.

5) When the "sharing rules" of wealth and income began to be determined not constitutionally, legally, objectively and democratically, but personally, subjectively and autocratically, those who claimed that they did not receive a sufficient share began to fight.

6) Small dictators emerged, small dictatorships were established; Criminal organizations, sects, communities and favorites began to fight among themselves for sharing.

7) Politics, trade, sects, communities, criminal organizations and favorites intertwined and the showdowns became more irregular and brutal, even murders began.

***

The institutions that lost the most trust in these processes were the judiciary and the Police:

It is impossible for Kobani decisions not to be affected by these processes.