Amerikalı siyaset yazarı Ian Bremmer “Münih Güvenlik Konferansı etkisini yitiriyor” diye yakınıyor kurup yönettiği GZERO sitesinde; “Konferansın 60’ıncı yılı, ama özel bir etkinlik de yok, heyecanı sönmüş.” Bremmer, Konferansa dünya liderlerinin de eskisi kadar rağbet etmediğini saptamış. Aslında 2024 Konferans raporunun “Kaybet-kaybet” başlığını taşıması dahi pek çok şey anlatıyor.
“Batısızlık” saptamasıyla başlamıştı
Münih Güvenlik Konferansı (MSC) birkaç yıl öncesine dek dış politika ve güvenlik alanlarında dünyanın en etkili tartışma zemini sayılıyordu. Soğuk Savaşın sona ermesiyle doğu ve batı liderlerinin çatışmasız ortamda buluşma zeminiydi. Katılma, izleme fırsatı bulduğum toplantılarda sadece Amerikalı ve Batı Avrupalı değil, Rusya ve Çin’den İran ve Suudi Arabistan’a dek pek çok ülkenin siyasi liderleri, dışişleri, savunma bakanları, istihbarat yetkilileriyle Münih’in Bayericher Hof otelinin toplantı salonlarında, lobi ve koridorlarında karşılaşabilirdiniz.
Bu özellik Rusya’nın Şubat 2022’de başlattığı Ukrayna savaşıyla ortadan kalktı. MSC 2023 Raporunda Rusya’yı bir numaralı tehdit ilan etti. Soğuk Savaş saflaşmasının hâkim olmasıyla Münih Konferansının çok-taraflı, çok-katmanlı özelliğini yitirmesi kaçınılmazdı.
Batı kavramındaki içten çürüme aslında “Batısızlık” başlıklı 2020 konferans raporunda öngörülmeyebaşlamıştı. Batı; 1-Liberal demokrasiye ve insan haklarına bağlılık, 2-Piyasa ekonomisi, 3-Uluslararası kuruluşlar bünyesinde uluslararası iş birliği demekti ama bu kavramlar aslında Batı’da da geçerliliğini yitirmeye başlamıştı rapora göre.
“Batısızlık” endişesi birkaç yıl içinde “kaybet-kaybet” karamsarlığına dönüşmüştü.
Rusya’dan Gazze’ye dek
Düşünsenize, bir yandan Ukrayna krizi, Avrupa Birliğinin (AB) ABD’nin fiziki askeri koruması olmadan siyasi bir güç olmaktan çıktığını gösteriyor. Diğer yandan ABD’de kasım seçimlerinde Joe Biden’ı yenip yeniden iktidara gelmeyi hedefleyen Donald Trump, Avrupalı müttefiklerini milli gelirlerinin yüzde 2’sini NATO’ya ödemezlerse Rusya’ya karşı korumayacağını ilan ediyor. Ve buna rağmen –“Batı” tanımının çekirdeğinde yer alan- G7 ülkesi vatandaşları arasında yapılan anketlerde 2022’de ilk sırada yer alan Rusya, 2023’te savaşın olanca hızıyla sürmesine rağmen 4’üncü sıraya düşmüş durumda. Gazze Krizinde de Batılı hükümetlerin İsrail destekçisiyken halklarının Filistin sempatisi geliştirmesi gibi bu konuda da hükümetlerin siyasetiyle halkların algısı arasında fark var.
Bu arada Konferansa Türkiye’den katılacak resmî heyette Dışişleri Bakanı Hakan Fidan ve MİT Başkanı İbrahim Kalın bulunuyor. Dışişleri Sözcüsü Öncü Keçeli, haftalık basın toplantısında Fidan’ın Münih’te 20’den fazla ikili temas yapacağını ve “Gazze’deki insani trajediyi” öne çıkaracağını söyledi. 2023’’te kaybet-kaybet denkleminde Ukrayna halkına Filistin halkı da eklendi.
“Kaybet-kaybet” senaryoları
Batı’nın kaybet-kaybet senaryolarına dönersek, MSC raporuna göre G7 ülkelerinde (ABD, Japonya, Almanya, İngiltere, Fransa, Kanada, İtalya) 2023 itibarıyla risk değerlendirmelerinde ilk sırayı “Aşırı hava koşulları” almış ve ona bağlı orman yangınları almış.
Aşırı hava koşulları bu yıl Davos’taki Dünya Ekonomik Forumunca da önümüzdeki on yılda en büyük tehlike olarak gösterilmişti.
İkinci sırada rakip devletlerden kaynaklı siber saldırılar var. Onu doğal habitatın tahribi ve Rusya izliyor. Beşinci sırada “radikal İslamcı terörizm” yer almış.
Davos raporunda yer alan dezenformasyon, iklim değişikliği, toplu göçler ve artan eşitsizlik Münih’teki tehdit değerlendirmelerinde de ön sıralarda.
Yani ekonomide olduğu gibi uluslararası siyaset ve güvenlikte de çevre felaketleri siyasi ve ekonomik krizlerden daha büyük endişe kaynağı haline gelmiş.
Bir yandan kaybet-kaybet senaryolarında çevre felaketlerini ön sıralarda gören batı-Doğu fark etmeden güçlü ülkelerin diğer yandan sistemin devamını askeri sanayi ve kirlilik ve tahribat kaynağı enerji yatırımlarında görmesiyse insanlığın büyük ve giderek derinleşen çelişkisine dönüşüyor.