Gazeteci arkadaşların çoğu Türkiye Belediyeler Birliği (TBB) Başkanı seçimlerini AK Partili kimi belediye başkanlarının CHP’nin adayı Ekrem İmamoğlu’na oy vermesi üzerinden değerlendirdiler. Bu açı da yanlış değildi. Siyasi kuliste AK Parti’nin bazı Kürt belediye başkanlarının kendi partilerinin adayı Trabzon Büyükşehir Belediye Başkanı Ahmet Metin Genç yerine İmamoğlu’nu tercih etmiş olabileceği iddiası var. Ama bana kalırsa AK Parti’de alarm zillerini çaldırmış olması gereken bir başka boyut bulunuyor. AK Partili belediye başkanlarının kendi adaylarına oy kullanmaktan kaçınmaları asıl sorun.

Cumhur İttifakı ortakları MHP’li Belediye Başkanlarına şimdilik dokunmadan söylüyorum, TBB seçim sonuçları 31 Mart yerel seçimlerinde ortaya çıkan, kimi AK Parti seçmeninin sandığa gitmeyerek memnuniyetsizliğini göstermesi durumunun sadece tabana özgü olmadığı, örneğin belediye başkanlarına da yansıdığını gösteriyor.

Rakamlar bunu ortaya döküyor.

Rakamların analizi

31 Mart seçimlerinden sonra TBB Genel Kurulundaki delege dağılımı şöyle oldu:

CHP: 445

AK Parti: 277

DEM Parti: 64

MHP: 56

Yeniden Refah: 15

İYİ Parti: 6

Bağımsız: 2

TİP: 1

BBP: 1

Şimdi de seçim sonuçlarına tekrar bakalım:

Ekrem İmamoğlu (CHP): 515

Ahmet Metin Genç: 250

Buradan ne sonuç çıkıyor?

MHP’yi hiç hesaba katmasak da AK Partili belediye başkanlarının tamamı kendi adaylarına oy vermemiş. Delege sayıları 277, çıkan oy 250; 27 açık var.

Nasrettin Hoca fıkrasında olduğu gibi: kedi buradaysa, ciğer nerede?

Bir de oylamada görünmeyen 102 oy var. Delege sayısı 867 ama açıklanan oy sayısı (515+250) 765. Kullanılmayan, ya da geçersiz verilen 102 oy var ortada. CHP oylarında açık görünmediği göre bu 102 oy hangi partilerin başkanlarına ait?

MHP’yi de kattığımız zaman Cumhur İttifakı başkanlarına düşen sorumluluk artıyor. AK Parti ve MHP bütün delege belediye başkanlarına Genç’e oy verin talimatı vermiş olsa ve onlar da yerine getirse 333 oy çıkması gerekir, BBP’yi de katarsak 334. Çıkan oy 250; kedi buradaysa, ciğer nerede?

Başkanlarına hâkim olamıyor mu?

31 Mart seçimlerinde Özgür Özel’in ifadesiyle kendi beklediklerinden da fazla belediye başkanlığı kazanan CHP’nin kendi belediye başkanlarına “akraba, eş-dost işe almayın” uyarısı yaptığı, buna rağmen yapanlara kararlarını geri aldırttığı her gün basına yansıyor; son örneği Esenyurt oldu.

CHP’nin yalnızca kendi delegeleriyle bütün yönetimi belirleyecekleri görülürken İmamoğlu’nun encümen listesine DEM, İYİ ve Yeniden Refah’lı başkanları dahil etmesi de tabanda ittifak siyasetinin sürdüğünü gösteriyor.

AK Parti’nin ise 31 Mart’ta bir kısım seçmeninin güvenini yitirmesine benzer şekilde, bir kısım belediye başkanlarının güvenini de yitirmeye başladığı gibi bir görünüm çıkıyor ortada. Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’ın bu görünümden rahatsız olup AK Parti’nin yerel yönetimlerden sorumlu Genel Başkan Yardımcısı Yusuf Ziya Yılmaz’ın, İmamoğlu’na oy verdiği düşünülenleri (kapalı oylamada nasıl olacaksa artık) saptamasını istediği haberleri yayıldı. Oysa ortada ondan da önce kendi adaylarına oy vermeme, hatta oylamaya katılmama durumu da var. Görünmeyen, geçersiz, boş ya da kullanılmayan o 102 oy hangi parti delegelerine ait acaba? Söğütözü semtindeki AK Parti Genel Merkezinin belediye başkanlarına söz geçirmediği gibi bir manzaranın Erdoğan’ı kızdırması kaçınılmaz elbette.

Söğütözü’nde neler oluyor?

AK Parti Genel Merkezinde neler olduğunu anlamak için 1-2 Haziran’da Kızılcahamam’da yapılan AK Parti danışma toplantılarına bakmak gerekiyor.

Erdoğan son çeyrek asırdır aksayan aksamı hemen tamir ya da yenilemesiyle, yangıya hemen neşter atmasıyla bilinirdi. 31 Mart seçim yenilgisi ardındansa sorunu zamana yaymayı tercih etti, 2024 sonbaharına Kongre koyup onun sonrasına bıraktı. Böylelikle ekonomik krizden çıkış programının ilk sonuçları da yaz aylarında görülmüş olacaktı. Ama Erdoğan öyle yapınca Söğütözü ve Beştepe kodamanları muhasebeyi 2025’e bırakıp iyice unutturma yoluna gitmeye, ayak sürümeye başladı.

Kızılcahamam ve sonrasında “değişimin tepeden mi, tabandan mı” başlaması gerektiği tartışması bu nedenle medyaya yansıdı. Söğütözü ve Beştepe kodamanları sorunluluğu il, ilçe başkanlarına, belediye başkanlarına yıkıp işlerine devam etmek istiyorlar. Tabii Söğütözü de kararların aslında Beştepe’de alındığını biliyor.

Erdoğan muhasebeyi öteledikçe sadece siyaset değil bürokrasi de bekleyişe giriyor; Erdoğan’ın yeniden “bürokratik oligarşiden” söz etmeye başlaması da idaredeki boşlukları MHP’nin doldurmaya başlaması da tesadüf değil.

Most of my journalist friends evaluated the elections for the President of the Union of Municipalities of Turkey (TBB) based on the fact that some AK Party mayors voted for CHP candidate Ekrem İmamoğlu. This angle was not wrong either. There is an allegation in the political backstage that some Kurdish mayors of the AK Party may have preferred İmamoğlu instead of their own party's candidate, Trabzon Metropolitan Municipality Mayor Ahmet Metin Genç. But in my opinion, there is another dimension in the AK Party that should have raised alarm bells. The real problem is that AK Party mayors refrain from voting for their own candidates.

I am saying this without touching on the Mayors of MHP, who are the partners of the People's Alliance, for now; TBB election results show that the situation that emerged in the March 31 local elections, where some AK Party voters showed their dissatisfaction by not going to the polls, is not specific to the grassroots, but also reflects, for example, on the mayors.

The numbers reveal this.

Analysis of figures

After the March 31 elections, the distribution of delegates in the TBB General Assembly was as follows:

CHP: 445

AK Party: 277

DEM Party: 64

MHP: 56

Re-Prosperity: 15

İYİ Party: 6

Independent: 2

TYPE: 1

BBP: 1

Now let's look at the election results again:

Ekrem İmamoğlu (CHP): 515

Ahmet Metin Genç: 250

What follows from this?

Even if we do not take MHP into account, not all AK Party mayors voted for their own candidates. The number of delegates was 277, the votes cast were 250; There are 27 openings.

As in the Nasreddin Hodja joke: if the cat is here, where is the liver?

There are also 102 votes that did not appear in the voting. The number of delegates is 867, but the number of announced votes (515 + 250) is 765. There are 102 votes that were not used or were invalid. Since it is not clear in the CHP votes, which parties' leaders do these 102 votes belong to?

When we include MHP, the responsibility of the Presidents of the People's Alliance increases. If the AK Party and MHP instructed all delegate mayors to vote for Genç and they fulfilled it, there would have to be 333 votes. If we include the BBP, it would be 334. The votes cast would be 250; If the cat is here, where is the liver?

Can't he control his leaders?

It is reflected in the press every day that the CHP, which won more mayoralties than they expected in the March 31 elections, in the words of Özgür Özel, warned its own mayors "do not hire relatives, friends or relatives" and made those who did so reverse their decisions; The last example was Esenyurt.

While it seems that the CHP will determine the entire administration with only its own delegates, İmamoğlu's inclusion of the chairmen of DEM, İYİ and YENİ Refah in the council list shows that the alliance politics continues at the grassroots level.

It appears that the AK Party has begun to lose the trust of some mayors, similar to the way it lost the trust of some of its voters on March 31. News spread that President Tayyip Erdoğan was disturbed by this appearance and asked AK Party's Deputy Chairman in charge of local governments, Yusuf Ziya Yılmaz, to identify those who were thought to have voted for İmamoğlu (as it would be in a closed ballot). However, before that, there is a situation where they do not vote for their own candidates or even do not participate in the voting. I wonder which party delegates belong to those 102 votes that are invisible, invalid, empty or unused? Of course, it is inevitable that Erdoğan will be angered by the sight of the AK Party Headquarters in the Söğütözü district not having any say in the mayors.

What's going on in Söğütözü?

To understand what is happening at the AK Party Headquarters, it is necessary to look at the AK Party consultation meetings held in Kızılcahamam on June 1-2.

For the last quarter of a century, Erdoğan was known for immediately repairing or renewing broken parts and immediately putting a scalpel to the fire. After the March 31 election defeat, he preferred to spread the problem over time, putting the Congress in the fall of 2024 and postponing it until later. Thus, the first results of the program to get out of the economic crisis would be seen in the summer months. But when Erdoğan did so, the bigwigs of Söğütözü and Beştepe started dragging their feet, leaving the accounting until 2025 and trying to make it forgotten.

For this reason, the debate about whether "change should start from the top or from the bottom" during Kızılcahamam and its aftermath was reflected in the media. Söğütözü and Beştepe bigwigs want to put the blame on the provincial, district heads and mayors and continue their business. Of course, Söğütözü also knows that the decisions are actually made in Beştepe.

As Erdoğan postpones accounting, not only politics but also bureaucracy is put on hold; It is not a coincidence that Erdogan started talking about " bureaucratic oligarchy " again and that MHP started to fill the gaps in the administration.