Yerel seçimlerin üzerinden iki hafta geçti. 31 Mart'ta takke düştü, kel göründü. Kamuoyu yoklamaları yapan halkla ilişkiler şirketleri bir iki istisnasıyla bu kere de sol cenahta ters köşe oldular. Müzmin muhalefet Cumhuriyet Halk Partisi, "yüzde 25'lik cam tavanı" kırarak seçimlerden birinci parti çıktı. Rahmetli Başbakanlardan Süleyman Demirel, muhafazakâr oyların kendi tekelinde olduğunu kastederek, "Tapulu arazimde gece kondu yaptırmam" derdi. Demek ki ustasının eline düşünce bal gibi yapılabiliyormuş. Şimdi bu gecekondular yıkılıp gidecek mi? Yoksa betonarme binalara mı dönüşecek, bekleyip 4 yıl sonra göreceğiz.

Yurt dışı oyların önemi

31 Mart seçimlerinde Cumhuriyet Halk Partisi'nin ülke genelinde aldığı oy toplamı 17.391.548.Adalet ve Kalkınma Partisi ise 16.399.771 oy aldı. Fark 991.777.Yerel seçimlerde yurt dışında yaşayan vatandaşlar oy kullanamıyor. Kullanması gerektiğini de savunacak değilim. Hatta bana kalsa yurt dışında sandık kurulması uygulamasına hepten son vermek lazım. Yurt dışındaki seçmen sayısı 3.423.759. Geçen yıl yapılan seçimlerde yurt dışında kullanılan oylarda AKP, CHP'den yaklaşık iki misli fazla oy almış. Yurt dışı oylar önümüzdeki genel seçimlerde sonuçları etkileyecek bir konuma gelebilir.

Dış politikada seçimsiz dört yıl

Bir anayasa referandumu olmadığı takdirde, şimdilik önümüzdeki dört yıl ufukta seçim görünmüyor. Genel beklenti, bu dönemde gözlerin ekonomiye çevrilerek oy kaygısı olmadan bazı adımların atılabilmesi. Aslında seçimsiz geçecek bir dört yılın dış politika için de fırsat olarak kullanılması mümkün. Kamuoyu baskısı olmadan kronikleşmiş sorunlarımız bulunan Ermenistan ve Suriye ile ilişkilerde adım atılabilir, Kıbrıs sorununun çözümü yönünde mesafe kaydedilebilir, Yunanistan ile pozitif gündemin ötesine geçilerek Ege sorunlarında anlamlı müzakerelere girilebilir.

Yerel seçim sonuçlarının dış politikadaki yansımaları

31 Mart yerel seçimlerinin dış politikadaki ilk sonucu İsrail'le ilişkilerde görüldü. Seçim kampanyası sırasında Yeniden Refah ve Saadet Partilerinin İsrail'le ticaretin devam etmesi nedeniyle yoğun eleştirilerine maruz kalan iktidar, baskılara daha fazla dayanamadı. 9 Nisan'dan itibaren İsrail'e yapılan ihracata 54 kalemde kısıtlamalar getirdi. Bakalım bu adıma İsrail nasıl bir tepki verecek? Amerika'daki Yahudi lobisini üzerimize salarsa Cumhurbaşkanı Erdoğan'ın Washington ziyaretini gölgeleyebilir.

Yoğun diplomasi trafiği başlıyor

Bayram tatilinden sonra Türkiye'yi diplomaside hareketli günler bekliyor. 22 Nisan haftası içerisinde Cumhurbaşkanı Erdoğan'ın seçim sonrası dönemin ilk yurt dışı gezisini Bağdat'a yapması öngörülüyor. Türkiye-Irak ilişkileri önemli gelişmelere gebe. Yerel seçimlerden önce 14 Mart'ta MİT Başkanı İbrahim Kalın, Milli Savunma Bakanı Yaşar Güler ve Dışişleri Bakanı Hakan Fidan hep birlikte Bağdat'ı ziyaret ettiler. Bu üçlünün birlikte bir heyet oluşturarak bir ülkeye ziyarete gittikleri sık görülen bir uygulama değil. Belli ki muhtemel bir operasyondan önce askeri tabiriyle hedefler yumuşatılmak istenilmiş. Cumhurbaşkanı ziyaretinden önce askeri bir harekât beklenmemeli. Ama havalar fazla ısınmadan kuzey Irak'ta terör örgütüne karşı geniş bir süpürme harekatı görürsek kimse şaşırmayacak. Türkiye'nin elinde yeni bir koz var. Irak'ın çok istekli göründüğü ulaştırma koridorlarından, "kalkınma yolu" projesi.

Cumhurbaşkanı Erdoğan'ın Beyaz Saray hasreti nihayet sona eriyor. Son dakikada bir aksilik olmazsa, 9 Mayıs'ta Başkan Biden ile ilk ve muhtemelen de son defa Beyaz Saray'da görüşecek. İçeride ne konuşulduğundan çok, yine saatlerimizi kurup görüşme kaç dakika sürecek ona odaklanacağız. Zaten görüşme muhtemelen baş başa cereyan edeceğinden ne olup ne bittiğini tercüman kızımızdan başka kimse bilmeyecek.

Türkiye'ye beklenen ziyaretler

Diplomasi trafiğinin bir halkasını da Türkiye'ye gelmek için bekleyenler oluşturuyor. İlk sıradaki ziyaret Almanya'dan. Cumhurbaşkanı Erdoğan Bağdat'a hareket etmeden önce Almanya Cumhurbaşkanı Frank-Walter Steinmeir'ı ağırlayacak. Almanya ile aramızdaki sorunlara vize almadaki güçlüklere ve Gazze'deki görüş ayrılıklarına son dönemde bir de terör örgütlerinin Almanya'da yaşayan vatandaşlarımıza ve diplomatik temsilciliklerimize yönelik artan saldırıları eklendi. 

Cumhurbaşkanı Erdoğan'ın bir küsüp bir barıştığı Yunanistan Başbakanı Mitsotakis'in de 13 Mayıs'ta Türkiye'yi ziyaret etmesi öngörülüyor. 31 Mart Yerel seçimleri, Yunanlıların kafalarını biraz karıştırdı. İmamoğlu'nu Türkiye'nin müstakbel lideri olarak görüp yatırım yapmaya başlayanlar var. Yunanlılar Türk siyasetini yakından takip edip iyi okurlar. Eski Dışişleri Bakanlarından Dimitris Avramapoulos, Erdoğan'ın yıldızının parlayacağını ilk keşfedenlerden. Erdoğan tutukluyken kendisini cezaevinde ziyaret etmiş. Sonra da başımıza en büyük "Türk dostu" kesildi. Dışişleri Bakanlığının yapısal değişiklikleri sırasında denizcilik ve havacılık dairesinin başına gelenlerden sonra, kısa dönem içerisinde bakanlık içerisindeki transformasyon nasıl sağlanacak? İstikşafi görüşmelerin akibeti ne olacak? Onu da çok merak ediyorum.

Bir de yılan hikâyesine dönen Rusya Devlet Başkanı Putin'in Türkiye ziyareti var. Önce, 12 Şubat'ta Türkiye'ye geleceği açıklandı, sonra seçimler sonrasına ertelendi denildi. İki ülkede de seçimler sona erdi. Rusya'dan ne gelen var, ne giden. Benim bildiğim Ruslar hesap adamıdır. Putin Cumhurbaşkanı Erdoğan'ın Washington ziyaretinin sonuçlarını görmeden Türkiye'ye gelmez.

Nerede hareket, orada bereket. İnşallah tüm bu ziyaretler bereketli olur.

Two weeks have passed since the local elections. On March 31, his skullcap fell off and he appeared bald. With a few exceptions, public relations companies that conduct public opinion polls turned the corner on the left this time. The chronic opposition Republican People's Party emerged as the first party in the elections by breaking the "25 percent glass ceiling". Süleyman Demirel , one of the late Prime Ministers , used to say, "I will not build shanty houses on my registered land," meaning that he had a monopoly on conservative votes. So, when it falls into the hands of its master, it can be made like honey. Will these slums be demolished now? Or will it turn into reinforced concrete buildings? We will wait and see in 4 years.

The importance of votes abroad

In the 31 March elections, the total votes received by the Republican People's Party across the country was 17,391,548. The Justice and Development Party received 16,399,771 votes. The difference is 991,777. Citizens living abroad cannot vote in local elections. I'm not going to argue that he should use it. In fact, if it were up to me, the practice of establishing ballot boxes abroad should be stopped altogether. The number of voters abroad is 3,423,759. In last year's elections, AKP received approximately twice as many votes as CHP in votes cast abroad. Votes from abroad may be in a position to affect the results in the upcoming general elections.

Four years without elections in foreign policy

For now, there are no elections on the horizon for the next four years, unless there is a constitutional referendum. The general expectation is that in this period, eyes will be turned to the economy and some steps can be taken without worrying about votes. In fact, it is possible to use four years without elections as an opportunity for foreign policy. Without public pressure, steps can be taken in relations with Armenia and Syria, with whom we have chronic problems, progress can be made towards the solution of the Cyprus problem, and meaningful negotiations can be entered into on the Aegean problems by going beyond the positive agenda with Greece.

Reflections of local election results on foreign policy

The first result of the March 31 local elections in foreign policy was seen in relations with Israel. The government, which was subjected to intense criticism from the Re-Welfare and Felicity Parties during the election campaign for continuing trade with Israel, could not withstand the pressure any longer. It imposed restrictions on 54 items on exports to Israel as of April 9. Let's see how Israel will react to this step. If he unleashes the Jewish lobby in America on us, it could overshadow President Erdoğan 's visit to Washington.

Intense diplomatic traffic begins

After the holiday, active days await Turkey in diplomacy. It is anticipated that President Erdoğan will make his first foreign trip of the post-election period to Baghdad during the week of April 22. Türkiye-Iraq relations are pregnant with important developments. Before the local elections, on March 14, MİT President İbrahim Kalın , Minister of National Defense Yaşar Güler and Minister of Foreign Affairs Hakan Fidan visited Baghdad together. It is not a common practice for these three to form a delegation together and visit a country. Apparently, the targets were intended to be softened, in military terms, before a possible operation. A military operation should not be expected before the President's visit. But no one will be surprised if we see a large sweeping operation against the terrorist organization in northern Iraq before the weather gets too hot. Turkey has a new trump card. The "development road" project is one of the transportation corridors that Iraq seems very keen on.

President Erdoğan's longing for the White House is finally coming to an end. Unless something goes wrong at the last minute, he will meet with President Biden for the first and probably last time at the White House on May 9. Rather than what is discussed inside, we will set our clocks and focus on how many minutes the meeting will last. Since the meeting will probably take place privately, no one will know what is going on other than our translator daughter.

Expected visits to Turkey

One part of the diplomatic traffic consists of those waiting to come to Turkey. The first visit is from Germany. President Erdoğan will host German President Frank-Walter Steinmeir before leaving for Baghdad . Recently, the increasing attacks of terrorist organizations against our citizens living in Germany and our diplomatic representations have been added to the problems between us and Germany, the difficulties in obtaining visas and the differences of opinion in Gaza.

Greek Prime Minister Mitsotakis , with whom President Erdoğan has been on and off, is also expected to visit Turkey on May 13. The March 31 local elections confused the Greeks a bit. There are those who see İmamoğlu as the future leader of Turkey and started investing. Greeks follow Turkish politics closely and read it well. Dimitris Avramapoulos , one of the former Ministers of Foreign Affairs , was among the first to discover that Erdogan's star would shine. Erdoğan visited him in prison while he was under arrest. Then he became our biggest "Turkish friend". After what happened to the maritime and aviation department during the structural changes of the Ministry of Foreign Affairs, how will the transformation within the ministry be achieved in the short term? What will be the outcome of the exploratory talks? I'm very curious about that too.

There is also Russian President Putin's visit to Turkey, which has turned into a snake story. First, it was announced that he would come to Turkey on February 12, but then it was said that it was postponed until after the elections. Elections are over in both countries. No one comes or goes from Russia. The Russians I know are calculating people. Putin will not come to Turkey without seeing the results of President Erdogan's visit to Washington.

Wherever there is movement, there is abundance. I hope all these visits will be fruitful.