ABD, küresel hükümranlık stratejisinde yeni bir evreye geçiyor. Rusya, İran ve Çin’i çevrelemek, baskılamak ve ekonomik–teknolojik üstünlüğünü yeniden tahkim etmek Washington’un ana hedefleri arasında.

• Rusya, Ukrayna savaşında yıprandı; yaptırımlar altında Orta Asya, Kafkasya, Güneydoğu Avrupa ve Baltık’ta itibar ve zemin kaybediyor.

• İran’ın nükleer programı en az 3–5 yıl geriletildi; kuzeyden transit hatları kırılma noktasında.

• Çin, Asya-Pasifik’te tedarik zinciri daraltmaları ve yabancı sermaye çıkışıyla karşı karşıya.

Bu tabloda, Güney Kafkasya merkezli yeni bir ticaret–enerji–güvenlik ekseni Washington’un en güncel hamlesi olarak sahneye çıkıyor. Azerbaycan ile Ermenistan arasındaki, ABD destekli barış süreci bunun en somut yansıması. Donald Trump’ın sosyal medyada paylaştığı, İlham Aliyev ve Nikol Paşinyan’ı yan yana gösteren kare, sadece diplomatik bir an değil; bölgesel güç mimarisinin yeniden çizildiğinin işaretiydi.

Zengezur: Türkiye İçin Yaşamsal

Mutabakata göre Zengezur Koridoru denmiyor ama “Trump Uluslararası Barış ve Güvenlik Joridoru (TRIPP) mülkiyeti Ermenistan’da kalmakla birlikte Azerbaycan’ın belirleyeceği operatör tarafından işletilecek. İlk aşamada yılda 8–10 milyon ton, beş yıl içinde 20 milyon ton yük kapasitesine ulaşacak.

Ekonomik getiriler:

• Lojistik maliyette yüzde 35’e varan düşüş.

• Türkiye üzerinden Avrupa’ya, Basra’dan Orta Asya’ya multimodal taşımacılık.

• 2030’a kadar Azerbaycan’a yıllık 1,2 milyar $, Türkiye’ye 900 milyon $ transit gelir.

Bu hat, yatırımcılar için yalnızca taşımacılık değil; lojistik merkezler, depolama, dijital gümrük altyapısı ve sınır ötesi e-ticaret gibi yüksek getirili alanlarda fırsatlar sunuyor.

Türkiye’nin engelsiz Azerbaycan ve Orta Asya’ya erişimi büyük bir fırsat ve uzun vadeli stratejık getirileri çok yüksek.

Trump’ın Nobel Hesabı

Aliyev–Paşinyan barış imzasının Nobel Barış Ödülü getirebileceği yüksek sesle dile getirildi; iki lider, törene daveti “peşin peşin” beklediklerini belirttiler. Eğer Ukrayna ve Gazze’de ateşkes sağlanırsa, Trump’ın “barışı getiren lider” olarak bu yıl Nobel’e uzanması işten bile değil.

Türkiye, bu tarihi ziyaret sırasında ABD’ye çabaları için resmi takdirini sundu. Ancak itiraf etmek gerekir ki sahneyi mümkün kılan iki kritik unsur vardı: Aliyev’in diplomatik zekâsı ve Washington’daki güçlü Yahudi lobisinin desteği.

Bu ikili, müzakere masasında olduğu kadar uluslararası algının yönetiminde de belirleyici oldu.

İsrail Boyutu: Enerji Ortaklığı

Doğu Akdeniz’de Leviathan sahasında 620 milyar m³, Tamar’da 300 milyar m³ kanıtlanmış rezerv bulunuyor. Hala nihai istikametini bulamamış bu gazın (Socar’ın da müdahil olmasıyla) Türkiye üzerinden Avrupa’ya iletilmesi:

• Rusya’ya enerji bağımlılığını yüzde 15 azaltabilir.

• Türkiye’ye yılda 2–2,5 milyar $ ek gelir yaratabilir.

• Enerji yatırımlarını tetikleyerek teknoloji transferini hızlandırabilir.

Fakat iş birliği, siyasi dosyalarla, güvenlik kaygılarıyla ve de Filistinlilere yönelik insani mülahazalarla gölgeleniyor. Suriye’de Ankara ve Tel Aviv’in öncelikleri de çakışmıyor; Gazze’de işgalin sürmesi ve insani dram, kamuoyunda tepkiyi artırıyor, doğrudan görüşmeleri riskli kılıyor. Buna rağmen iki başkent, kapalı kapılar ardında özel temsilciler ve istihbarat kanalları üzerinden iletişimi sürdürüyor. Çünkü bölgenin gelecek enerji ve güvenlik mimarisi, Ortadoğu’nun bu başat iki ülkesi için de stratejik zorunluluk.

Washington-Brüksel Hattı

Washington ve Brüksel’in hedefi net:

• Rusya’nın transit tekelini kırmak.

• İran’ın kuzey koridorunu işlevsiz kılmak.

• Çin’in Avrasya’daki etki alanını sınırlamak.

Bu, Soğuk Savaş’ın çevreleme stratejisinin 21. yüzyıl versiyonu. Yatırımcılar içinse bu, yeni altyapı projeleri, enerji nakil hatları, serbest ticaret bölgeleri ve teknoloji–lojistik entegrasyonu demek.

Türkiye: Köprüden Oyun Kurucuya

Ankara, sadece geçiş ülkesi olmak yerine aktif oyun kurucuya dönüşmeli. Bu çerçevede:

• Bakü ile daha da güçlendirilmiş stratejik ortaklık: Zengezur ve Hazar projelerinde yatırım, güvenlik ve enerji geçiş garantileri.

• İsrail ile Netanyahu sonrası dönemde enerji–teknoloji iş birliği için şimdiden hazırlık yapılması: Leviathan gazı, yenilenebilir enerji, tarım teknolojileri.

• Ermenistan ile kademeli normalleşme be sınırların açılması: Ticaret, ulaştırma, kültürel etkileşim.

Bu eksen, Türkiye’ye sadece transit geliri değil, bölgesel liderlik, enerji güvenliği ve yatırım cazibesi kazandırabilir.

Önümüzdeki on yıl, Türkiye için jeopolitik olduğu kadar ekonomik anlamda da eşsiz bir fırsat penceresi. Doğru stratejiyle Ankara, sadece köprü değil, oyunun yazarı ve icracısı olabilir. Yatırımcılar içinse bu, Kafkasya’dan Doğu Akdeniz’e uzanan yeni bir bölgesel büyüme hikâyesinin başlama anı olabilir.

The United States is entering a new phase in its global hegemony strategy. Containing and pressuring Russia, Iran, and China, and re-enforcing its economic and technological superiority are among Washington's primary objectives.

• Russia, worn down by the Ukraine war, is losing credibility and ground in Central Asia, the Caucasus, Southeastern Europe and the Baltic under sanctions.

• Iran's nuclear program has been pushed back by at least 3–5 years; transit lines from the north are at breaking point.

• China faces supply chain disruptions and foreign capital outflows in the Asia-Pacific.

In this picture, a new trade, energy, and security axis centered in the South Caucasus emerges as Washington's most recent move. The US-backed peace process between Azerbaijan and Armenia is the most concrete reflection of this. The photo Donald Trump shared on social media, showing Ilham Aliyev and Nikol Pashinyan side by side, was not just a diplomatic moment; it signaled a redrawing of the regional power architecture.

Zangezur: Vital for Türkiye

According to the agreement, it's not called the Zangezur Corridor, but the "Trump International Peace and Security Corridor (TRIPP)" will remain under Armenia's ownership, but will be operated by an operator determined by Azerbaijan. Initially, it will reach a cargo capacity of 8-10 million tons per year, reaching 20 million tons within five years.

Economic returns:

• Up to 35 percent reduction in logistics costs.

• Multimodal transportation from Türkiye to Europe and from Basra to Central Asia.

• Annual transit revenues of $1.2 billion to Azerbaijan and $900 million to Türkiye by 2030.

This line offers investors opportunities not only in transportation but also in high-yield areas such as logistics centers, warehousing, digital customs infrastructure and cross-border e-commerce.

Türkiye's unimpeded access to Azerbaijan and Central Asia is a great opportunity and the long-term strategic benefits are very high.

Trump's Nobel Account

It has been widely speculated that the Aliyev-Pashinyan peace agreement could bring a Nobel Peace Prize; the two leaders have stated that they are eagerly awaiting an invitation to the ceremony. If a ceasefire is reached in Ukraine and Gaza, it's not surprising that Trump, as the "peacemaker," could reach for the Nobel Prize this year.

Türkiye offered its official appreciation to the US for its efforts during this historic visit. However, it must be admitted that two critical elements made the scene possible: Aliyev's diplomatic acumen and the support of the powerful Jewish lobby in Washington.

This duo was decisive in managing international perception as well as at the negotiating table.

The Israeli Dimension: Energy Partnership

In the Eastern Mediterranean, the Leviathan field holds 620 billion cubic meters of proven reserves, while the Tamar field holds 300 billion cubic meters. This gas, which has yet to find its final destination, will be transported to Europe via Turkey (with the involvement of Socar):

• It can reduce energy dependence on Russia by 15 percent.

• It can create an additional income of $2-2.5 billion per year for Türkiye.

• It can accelerate technology transfer by triggering energy investments.

But cooperation is overshadowed by political issues, security concerns, and humanitarian concerns regarding the Palestinians. Ankara and Tel Aviv also have conflicting priorities in Syria; the continued occupation and humanitarian crisis in Gaza are fueling public outrage and making direct talks risky. Despite this, the two capitals maintain communication behind closed doors through special representatives and intelligence channels. The region's future energy and security architecture is a strategic imperative for both of these dominant Middle Eastern countries.

Washington-Brussels Line

The goal of Washington and Brussels is clear:

• To break Russia's transit monopoly.

• To render Iran's northern corridor dysfunctional.

• Limiting China's sphere of influence in Eurasia.

This is the 21st-century version of the Cold War containment strategy. For investors, it means new infrastructure projects, power grids, free trade zones, and technology and logistics integration.

Türkiye: From Bridge to Playmaker

Ankara must transform from a mere transit country into an active playmaker. In this context:

• Further strengthened strategic partnership with Baku: investment, security and energy transit guarantees in the Zangezur and Caspian projects.

• Making preparations now for energy-technology cooperation with Israel in the post-Netanyahu era: Leviathan gas, renewable energy, agricultural technologies.

• Gradual normalization and opening of borders with Armenia: Trade, transportation, cultural interaction.

This axis could bring Türkiye not only transit revenue but also regional leadership, energy security and investment attractiveness.

The next decade presents a unique window of opportunity for Turkey, both geopolitically and economically. With the right strategy, Ankara can be not only a bridge but also the author and performer of the play. For investors, this could be the launching point of a new regional growth story stretching from the Caucasus to the Eastern Mediterranean.