CHP’nin içini iyi bilen, oradaki gelişmeler yanında CHP ile ilgili haber ve yorumlara da vakıf bir tanıdığıma, “Cumhurbaşkanlığı adaylığı konusunu ne güzel yöneltiyorsunuz Özgür Bey, diyenler oluyor mudur?” sorusunu yönelttiğimde aldığım cevap beni hiç şaşırtmadı.

Olmuyormuş çünkü.

Tanıdığım, “Herkes şaşkın” da dedi.

Geçen hafta sonu, CHP’nin üç önemli ismi -Özgür Özel, Ekrem İmamoğlu ve Mansur Yavaş-, Ankara’da bir araya gelerek, ne zaman yapılacağını ancak AK Parti genel başkanı da olan Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’ın bilebileceği seçim konusunu görüştü.

Daha doğrusu, yapılacak seçimde CHP’nin cumhurbaşkanlığı için kimi aday göstereceği konusunu…

Görüşmeden, Özgür Özel’in önceki açıklamaları istikametinde bir sonuç çıktığı anlaşılıyor: Mansur Yavaş’ın aday olmayacağı bir önseçim yapılacakmış…

Anlaşılan, CHP ne zaman yapılacağı bilinmeyen seçimde Ekrem İmamoğlu’nu aday gösterecek…

Peki ya, Mansur Yavaş? O ne yapacak?

Galiba o, zamanı geldiğinde, daha geniş bir platformu arkasına alıp kendi adına seçime katılacakmış…

İlk turda hangisi önde çıkarsa, ikinci turda, diğeri ve taraftarları onu destekleyeceklermiş…

Ne kadar parlak bir fikir, değil mi?

Tanıdığım için, “CHP ile ilgili haber ve yorumlara vakıf” dedim ama, ben de gelişmeleri izlemiyor değilim.

İzlemelerimden edindiğim kanaat şu: CHP’yi bilen ve iktidarın değişmesini arzu eden yorumculardan aklı başında bilinenler arasında bu parlak fikri savunan tek kişi ile karşılaşmadım. Neredeyse herkes, iki adayın erken yarışını, aday belirleme işinin önseçime bırakılmasını ve seçime iki ayrı adayla girilmesi tercihini beğenmedi, beğenmiyor…

Siyasetin doğal akışına ters çünkü…

“Neden?” sorusuna verilen “Yargı tehdidi altındaki İmamoğlu’nu bu yolla koruma altına almak için” cevabı da beni tatmin etmedi.

Ülke gerçekleri ile bağdaşmadığı için…

Acaba bu aklı CHP’nin öndegelenlerine kim vermiş olabilir?

Bunun tuhaf bir soru olduğunun ben de farkındayım, ama ne yapayım, CHP’de geçmişte de benzer beklentiler yaşandığını ve onlara dayalı yanlış kararlar alındığını biliyorum.

Hemen 2011 genel seçimini hatırlamam bundan.

O seçimden 15 gün kadar önce, ismi verilmeyen ünlü bir iş insanının, isteyen herkesle seçimi CHP’nin kazanacağına dair bahse girdiği Cumhuriyet gazetesinde Cüneyt Arcayürek imzalı bir yazıya konu olmuştu. Aynı gazetede, bir başka yazar -Leyla Tavşanoğlu-, ABD yönetim kademelerinden biriyle Washington’da görüşürken, onun kendisine “AK Parti’nin oy oranı yüzde 38’de kalacak” dediğini yazdı.

AK Parti 12 Haziran 2011 tarihinde yapılan genel seçimden, yüzde 46.58 oy oranıyla 550 üyeli TBMM’de 341 milletvekili kazanarak ve iktidarını pekiştirerek çıktı.

Kemal Kılıçdaroğlu o seçimde CHP’nin henüz bir yıllık genel başkanıydı.

Seçimi partisinin kazanacağına inanmış, inandırılmıştı.

İktidar partisinin nasıl olsa kazanacağı bir seçimde sandıktan CHP’nin başarılı çıkacağına inandırılmış olan Kılıçdaroğlu ve çevresi, daha sonra bir süre kendilerine gelemedi.

O arada ben de, CHP’nin hiç akla gelmeyecek kişi ve çevrelerden akıl alabileceğini öğrenmiş oldum.

Herkesle CHP adına bahse giren iş insanı, sonraları pek çok vesileyle gündemi işgal edecek olan Rahmi Koç’un eniştesi İnan Kıraç’tı.

İnan Bey, o sıralarda Cumhuriyet gazetesinin sahibi olan Cumhuriyet Vakfı’nın mütevelli heyetindeymiş ve o iddialı bahsi de vakıf toplantısında etrafındakilerle paylaşmış…

Bu eski olayı hatırladığım için, “İki değerli adayınız var, ikisi de seçime katılsın, hangisi önde çıkarsa diğeri onu desteklesin” aklını verenin kim olduğunu merak ediyorum.

Etrafından, partisine yakın insanlardan, destekçi yazar ve yorumculardan uyarılar geldiği halde, CHP genel başkanı Özgür Özel’in iki adayı da ikna ederek üzerinde uzlaştığı görüşün sahibi, herhalde sözü dinlenir biri olmalı.

Son iki cumhurbaşkanlığı seçiminde, CHP içinden kaynaklanan engellemeler ve yanlış hesaplamalarla zor olanın tercih edilmesiyle, iktidarın işi kolaylaşmıştı.

“Her olaydan ders alınır” genel kuralı siyasette de geçerli olduğu halde, CHPliler bu genel kuralın istisnası olarak kalmaya devam edecek gibi.

When I asked an acquaintance who knows the inside of the CHP well, who is well-versed in developments there as well as news and commentary about the CHP, “Are there people who say, ‘How well you handle the subject of the presidential candidacy, Mr. Özgür?’, the answer I received did not surprise me at all.

Because it's not working.

My acquaintance also said, "Everyone is surprised."

Last weekend, three important figures from the CHP - Özgür Özel, Ekrem İmamoğlu and Mansur Yavaş - came together in Ankara to discuss the election, the timing of which can only be determined by President Tayyip Erdoğan, who is also the chairman of the AKP.

More precisely, the issue of who the CHP will nominate for the presidency in the upcoming elections…

It is understood that the meeting resulted in a conclusion in line with Özgür Özel's previous statements: A primary election will be held in which Mansur Yavaş will not be a candidate...

Apparently, CHP will nominate Ekrem İmamoğlu as its candidate in the elections which will be held when it is unknown…

What about Mansur Yavaş? What will he do?

I think when the time comes, he will take a broader platform behind him and participate in the election on his own behalf…

Whichever comes out on top in the first round, the other one and their fans will support them in the second round…

What a brilliant idea, right?

Because I know him, I said, "He is familiar with the news and comments about CHP", but I also follow the developments.

My opinion from my observations is this: Among the commentators who know the CHP and want the government to change, I have not come across a single person who defends this bright idea among those who are known to be sensible. Almost everyone did not like the early competition of two candidates, the decision to leave the candidate selection to the primary elections and the choice to enter the elections with two separate candidates…

Because it goes against the natural flow of politics…

The answer given to the question “Why?”, “To protect İmamoğlu, who is under threat of legal action,” did not satisfy me either.

Because it is not compatible with the realities of the country…

I wonder who gave this idea to the CHP leaders?

I know this is a strange question, but what can I do? I know that similar expectations have been experienced in the past in the CHP and wrong decisions have been made based on them.

This is why I don't immediately remember the 2011 general election.

About 15 days before that election, an anonymous famous businessman was featured in an article in Cumhuriyet newspaper signed by Cüneyt Arcayürek, betting with anyone that the CHP would win the election. In the same newspaper, another writer - Leyla Tavşanoğlu - wrote that while meeting with someone from the US administration in Washington, he told her, "The AKP's vote rate will remain at 38 percent."

The AK Party emerged from the general elections held on June 12, 2011, with 46.58 percent of the votes, winning 341 seats in the 550-member Turkish Grand National Assembly and consolidating its power.

Kemal Kılıçdaroğlu had only been the CHP's chairman for one year at the time of that election.

He believed, and was made to believe, that his party would win the election.

Kılıçdaroğlu and his circle, who were convinced that the CHP would be successful in an election that the ruling party would win anyway, could not come to their senses for a while afterwards.

In the meantime, I also learned that the CHP could get advice from people and circles that would never have occurred to you.

The businessman who bet on everyone on behalf of the CHP was Rahmi Koç's brother-in-law İnan Kıraç, who would later occupy the agenda on many occasions.

At that time, İnan Bey was on the board of trustees of the Cumhuriyet Foundation, which owned the Cumhuriyet newspaper, and he shared that ambitious topic with those around him at the foundation meeting…

Remembering this old incident, I wonder who came up with the idea of "You have two worthy candidates, both of them should participate in the election, and whichever one comes out ahead, the other should support him."

Despite warnings from those around him, from people close to his party, and from supportive writers and commentators, the person who came up with the view that CHP leader Özgür Özel convinced both candidates to agree on must be someone whose words can be listened to.

In the last two presidential elections, the government's job was made easier by the obstacles and miscalculations originating from within the CHP and by choosing the difficult option.

Although the general rule of “learning from every incident” is also valid in politics, CHP members seem to remain the exception to this general rule.