Önce iki hatırlatma...

İlki, 2020 sonundan.

Cumhurbaşkanı Erdoğan, küresel ekonomi ve siyasetteki değişime ayak uydurmak için hukuk ve demokrasi reformlarına ihtiyaç duyduğumuzu söylemişti.

Bahçeli de buna destek vermişti. Ama en büyük reform olan Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sistemi'ni perçinleyecek ve Anayasa Mahkemesi gibi eski sistemin artıklarını tasfiye edecek, kamburlarından kurtaracak reformlar olması kaydıyla.

Sınırları böyle konunca demokrasi ve hukuk reformları ölü doğdu.

İkincisi ise 2019'da yenilenen İstanbul seçimlerinden.

İmralı'dan mektup getirildi ama HDP, Öcalan'ın iktidar lehine verdiği seçim talimatına uymadı. İktidar da kaybetmesini, Demirtaş ve Kandil'in Öcalan'ı dinlememesine bağladı.

Dolayısıyla Demirtaş'ı ve Kandil'i sürece katmayan girişimlerin, isteneni vermeyeceği sonucu çıktı.

Ve Erdoğan, 2024 yerel seçim yenilgisinden sonra Türkiye'nin siyasette yumuşamaya ihtiyaç duyduğunu söyledi. CHP ile yumuşama, normalleşme başlattı.

Tam sıra DEM'e de el uzatmaya gelecek, diye bekleniyordu ki... O el, Bahçeli'den geldi.

Fakat MHP liderinin yine bir şartı vardı. Terörü bitirecekse Öcalan'ı, DEM Meclis grubunda konuşturmaya bile katlanabilirdi. Ancak Demirtaş'ı ve Kandil'i karıştırmadan tasfiye etmek kaydıyla.

Böylece Bahçeli, bir kez daha ön alıp Erdoğan'ın olası bir açılımına sınır çizdi. Öcalan tek taraflı konuşacak, Kandil de bu kez talimatına ön şartsız uyacaktı. Kürt sorunundan bahisle öyle kollektif kimlik talepleri, çözüm, müzakere, süreç falan olmayacaktı.

Siyaset, Bahçeli'nin teklifiyle çalkalandı. Cumhurbaşkanı Erdoğan'sa sessizliğini koruyor.

Aradan geçen bir haftanın kısa özetine gelirsek...

Öcalan, koşulları oluşursa kabul etti. Koşulları henüz bilinmiyor.

Demirtaş, Öcalan'ın muhatap alınmasını destekledi.

Kandil; terörün bitirildiği sanılmasın, isteseler Ankara'da TUSAŞ'ı da hedef alma kapasiteleri var, hesap ona göre yapılsın, diye önce alçakça saldırdı. Sonra Öcalan'ın muhatap alınmasını sözde kabul etti.

DEM Parti Meclisi de cevabını belirlemek için toplandı. Kürt sorununun çözümünde müzakereye ve Öcalan'ın başmüzakereci seçilmesine evet, dedi.

Bahçeli ise 29 Ekim Cumhuriyet Bayramı mesajında, çözülecek bir "Kürt sorunu yoktur ve asla da olmayacaktır" diyerek hepsini topluca yanıtladı.

Ne yaşandı şimdi?

Bahçeli, Öcalan'ı Meclis'te konuşturma çağrısıyla açtığı müzakere parantezini, "Kürt sorunu yoktur" diyerek kapatmış mı oldu? Hayır.

Bahçeli'nin teklifi; başından beri 'Kürtler var, kimlik sorunu ve müzakere yok' şeklindeydi.

Bunun üzerine çözüm bina etmek eğer gerçekçiyse... Bahçeli istemiş, Demirtaş'la Kandil kabul ederken DEM bozmuş oldu.

Öyleyse Bahçeli'nin tarihi bir fırsat sunmak üzere uzattığı eli DEM'in, hoyratça bir şımarıklıkla reddettiği, hatta yumrukla karşıladığı bile doğrudur.

Yok, şayet o hâliyle Bahçeli'nin teklifi gerçekçi değilse DEM, aslında bir şeyi bozmadı.

DEM'in cevabı ne kadar Kandil ağzı koksa, yokuşa sürse de teklif, zaten olası bir açılıma sınır çizerek düşük yaptırmaya dönüktü. Yani seçenek tükettirmek, nasıl olamayacağını göstermek üzere ölü doğmuştu.

Kısacası; parantezi kimin kapattığından önce, sahiden açılıp açılmadığında taraflar hiç hemfikir miydi, ona bakın.

------

CUMHURİYET BAYRAMI'NI KUTLAR GİBİ YAPANLARA

Cumhuriyet Bayramı'nız kutlu olsun, şu hatırlatmalara gerek kalmayacak nice bayramlara...

Cumhuriyet, kendi kendine kurulmadı.

29 Mayıslarda Fatih Sultansız fetih günü kutlamak neyse 29 Ekimlerde Atatürksüz Cumhuriyet Bayramı kutlamak da odur.

Eşit vatandaşlıkla millet egemenliğine dayanan Cumhuriyet, dinin karşıtı değil; babadan oğula geçen saltanatın karşıtıdır.

Cumhuriyet, dinle değil saltanatla kavgalıdır. Cumhuriyet karşıtlığı da saltanat taraftarlığıdır.

Dini hayatı baskılayan, dindarları ezen ve dışlayan; çatışmacı laiklik anlayışıydı. Yani laikliği yanlış ve çarpık yorumlayanlardı. Cumhuriyet değil.

Cumhuriyet'in kuruluş yıllarındaki yanlış uygulamaları, baskı ve dayatma örneklerini göstermek; bugünkü baskı ve dayatmaları haklılaştırmaz. 100 yıl önce yanlış, kötü olan tek adam ve parti devleti uygulamaları bugün hiç doğru olmaz, emsâl de alınmaz.

"Yeter, söz milletindir" denilebiliyorsa o söz hakkını millete veren, Cumhuriyet'tir. Ama değilmiş gibi, Cumhuriyet'e borçlu oldukları vatandaşlık hak ve yetkisini, Cumhuriyet'e karşı kullananlar var.

200 yıllık Batılılaşma maceramız; gelgitler, kesintilerle de olsa hep demokratikleşme yönünde ilerledi. Mutlakiyetten padişahın mutlak yetkilerini sınırlandıran meşrutiyete, oradan da tek parti rejimine ve çok partili demokrasiye doğru...

Osmanlı'yı sahiplenirken Kurtuluş Savaşı'nı veren Osmanlı subaylarını, Cumhuriyet'i kuran Milli Mücadele kahramanlarını ecdattan saymamak, ecnebi zannettirmek; bu kazanımları geriye götürmeyi istemektir. O da ya cehâletten yahut da kasıtlı bir aldatmacadır.

First, two reminders...

The first one is from the end of 2020.

President Erdoğan said that we need legal and democratic reforms to keep up with the change in the global economy and politics.

Bahçeli also supported this. But on the condition that they would be reforms that would strengthen the Presidential Government System, which is the biggest reform, and that would eliminate the remnants of the old system, such as the Constitutional Court, and save it from its humps.

When the limits were set like this, democracy and legal reforms were stillborn.

The second is from the renewed Istanbul elections in 2019.

A letter was brought from İmralı, but the HDP did not comply with Öcalan's election instructions in favor of the government. The government attributed its loss to Demirtaş and Kandil not listening to Öcalan.

Therefore, it has been concluded that initiatives that do not include Demirtaş and Kandil in the process will not yield the desired results.

And Erdogan said that Turkey needed to soften in politics after the 2024 local election defeat. He initiated a softening and normalization with the CHP.

It was expected that it would be DEM's turn to reach out a helping hand... That helping hand came from Bahçeli.

But the MHP leader still had one condition. If it would end terrorism, he could even tolerate Öcalan speaking in the DEM parliamentary group. But only if Demirtaş and Kandil were eliminated without any interference.

Thus, Bahçeli once again took the lead and drew a line against a possible opening by Erdoğan. Öcalan would speak unilaterally, and this time Kandil would obey his instructions without any preconditions. There would be no collective identity demands, no solution, no negotiation, no process, etc., regarding the Kurdish issue.

Politics was shaken by Bahçeli's proposal. President Erdoğan remains silent.

As for a brief summary of the past week...

Öcalan accepted if the conditions were met. The conditions are not yet known.

Demirtaş supported Öcalan being taken as the interlocutor.

Kandil first made a vile attack so that it would not be thought that terrorism had been ended, that they had the capacity to target TAI in Ankara if they wanted, and that the calculations would be made accordingly. Then he supposedly accepted that Öcalan would be taken as an interlocutor.

The DEM Party Assembly also convened to determine its response. It said yes to negotiations for the solution of the Kurdish issue and to the election of Öcalan as chief negotiator.

Bahçeli responded to all of them collectively in his October 29 Republic Day message by saying, "There is no Kurdish problem to be solved and there never will be."

What happened now?

Did Bahçeli close the negotiation period he opened with the call to have Öcalan speak in the Parliament by saying "There is no Kurdish problem"? No.

Bahçeli's proposal from the beginning was 'There are Kurds, there is no identity problem and no negotiations'.

If it is realistic to build a solution on this... Bahçeli wanted it, Demirtaş and Kandil accepted it, but DEM overturned it.

So it is true that DEM rejected Bahçeli's hand, which was extended to offer a historic opportunity, with a rude arrogance, and even met it with a punch.

No, if Bahçeli's offer is unrealistic in its current state, DEM has not actually ruined anything.

No matter how much DEM's response was bad for Kandil and how much it dragged him down the hill, the offer was already aimed at causing a miscarriage by drawing a limit to a possible opening. In other words, it was stillborn in order to exhaust options and show how it could not happen.

In short; before deciding who closed the parenthesis, see whether the parties ever agreed on whether it was actually opened or not.

------

TO THOSE WHO PRETEND TO CELEBRATE REPUBLIC DAY

Happy Republic Day, here's to many more holidays where you won't need these reminders...

The Republic was not established by itself.

Celebrating the Conquest Day on May 29 without Fatih Sultan is the same as celebrating the Republic Day on October 29 without Atatürk.

The Republic, based on national sovereignty with equal citizenship, is not the opposite of religion; it is the opposite of the sultanate that is passed down from father to son.

The Republic is at odds with the sultanate, not with religion. Being against the Republic is also being in favor of the sultanate.

It was the conflicting secularism that suppressed religious life, oppressed and excluded the religious. In other words, they were the ones who interpreted secularism incorrectly and distortedly. Not a republic.

Showing the wrong practices, examples of oppression and imposition in the founding years of the Republic does not justify today's oppression and imposition. The one-man and party state practices that were wrong and bad 100 years ago are not right today and should not be taken as an example.

If it can be said, "Enough, the word belongs to the nation," it is the Republic that gives that right to speak to the nation. But as if it were not the case, there are those who use the citizenship rights and authority that they owe to the Republic against the Republic.

Our 200-year-long Westernization adventure has always progressed in the direction of democratization, albeit with ups and downs. From absolutism to a constitutional monarchy that limited the absolute powers of the sultan, from there to a single-party regime and multi-party democracy...

While defending the Ottoman Empire, not counting the Ottoman officers who fought in the War of Independence and the heroes of the National Struggle who founded the Republic as ancestors and making them think they are foreigners means wanting to take these gains backwards. This is either due to ignorance or a deliberate deception.