Yazımın başlığı son zamanlarda Türkiye'de şaşırtıcı gelişmeler yaşanmakta olduğunu düşündürüyor. Türkiye'de pek çok alanda ama özellikle siyaset alanında "normalleşmenin neresindeyiz?" sorusu sıkca soruluyorsa ve son zamanlarda bu soruya farklı cevaplar verilebiliyorsa önümüzde ciddiye alınması gereken bir fırsatın bulunduğunu düşünebiliriz. 

"Normalleşmenin neresindeyiz" sorusuna bugün cevap ararken Adalet ve Kalkınma Partisi'nin (AKP) kurulduğu 2001 yılına dönmek gerekiyor. AKP 14 Temmuz 2001'de kurulmuş ve başkanlığa getirilen Recep Tayyip Erdoğan, AKP'nin muhaliflerinin demokratik haklarını da sonuna kadar savunacağını vaat etmişti o gün. Erdoğan'ın 23 yıl önce "normal" saydığı yetkilerle bugün sahip olduğu yetkiler arasında muazzam bir uçurum var. Bu uçurumu koruyarak "normalleşme" sayılabilecek bir rejime geçmek ise olanaksız. 

Demokrattan otokrata Erdoğan

Cumhurbaşkanı Erdoğan'ın demokrasi anlayışının 23 yılda nasıl evrildiğini ve kendi emriyle yapılan anayasa değişiklikleri sayesinde nasıl sınırsız yetkilere sahip bir otokrat haline geldiğini anlamak için bugünkü rejimin adını doğru koymak gerekiyor. 

Son yerel seçimler sonucunda beklenmedik şekilde Türkiye'nin en büyük partisi haline gelen CHP'nin yeni başkanı Özgür Özel'in ilk anda olumlu karşılanan "normalleşme" talebinin ve attığı adımların nasıl karşılık bulacağı da bu bakımdan büyük önem taşıyor.

Sayın Erdoğan'ın ve destekçilerinin Özel'in normalleşme talebini anlamsız hale getirmek için ellerinden geleni yapacağı anlaşılıyor. Cumhurbaşkanı Erdoğan ve yakın çevresinden son günlerde medyaya da yansıyan tepkiler, Özgür Özel'in bu yolda atacağı adımları baltalamak için her türlu yola başvurulacağını gösteriyor. Bu süreçte atılacak bir hesapsız adımın ya da farklı yorumlara yol açabilecek bir tek sözün bile "normalleşmeyi" baltalamak için kullanılabileceğini de hatırdan çıkarmamak gerekiyor.

CHP'nin Özgür Özel'e desteği önemli

Bu süreçte CHP'nin Özgür Özel'e vereceği güçlü desteğin belirleyici rol oynayabileceğini de unutmamak gerekiyor. Bu konuda herkesin fikri farklı olabilir ama bugün yaratılmış olan ortamda CHP içinde Özgür Özel'e alternatif aramanın Erdoğan'in ve çevresinin işine yarayacağı çok açık bence. 

Bunları yazarken Özgür Özel ile hiç tanışmadığımı, buna karşın onun bu zor misyonu yerine getirme şansının daha fazla olabileceğini hissettiğimi belirteyim. Ekrem İmamoğluda onun tamamlayıcısı olarak önemli bir rol oynayabilir, normalleşmeye önemli katkılar yapabilir. 

CHP'nin ekonomi programı da önemli

CHP'nin Türkiye ekonomisinin geleceğiyle ilgili olarak ortaya koyacağı tutarlı bir programın da bu süreçte önemli bir belirleyici olabileceğini unutmamak lazım. İyi hazırlanmış bir programın Türkiye'ye yatırım çekme potansiyelini güçlendirmesi de beklenebilir. 

"Normalleşmek" için bir fırsat var önümüzde ama işimiz kolay değil.

The title of my article makes me think that there have been surprising developments in Turkey lately. "Where are we in normalization?" in many areas in Turkey, but especially in the field of politics. If the question is asked frequently and there have been different answers to this question lately, we can think that we have an opportunity that should be taken seriously.

While looking for an answer to the question "Where are we in normalization?" today, it is necessary to go back to 2001, when the Justice and Development Party (AKP) was founded. AKP was founded on July 14, 2001, and Recep Tayyip Erdoğan, who was appointed as its president, promised that day that he would defend the democratic rights of AKP's opponents to the end. There is an enormous gap between the powers Erdoğan considered "normal" 23 years ago and the powers he has today. It is impossible to maintain this gap and move to a regime that can be considered "normalization".

Erdogan from democrat to autocrat

In order to understand how President Erdoğan's understanding of democracy has evolved in 23 years and how he has become an autocrat with unlimited powers thanks to the constitutional changes made on his orders, it is necessary to name today's regime correctly.

In this respect, it is of great importance how the new president of CHP, Özgür Özel , who unexpectedly became the largest party in Turkey as a result of the last local elections, will respond to his "normalization" request and the steps he took, which were initially welcomed positively.

It seems that Mr. Erdogan and his supporters will do their best to make Ozel's request for normalization meaningless. The reactions from President Erdoğan and his close circle, which have been reflected in the media in recent days, show that every means will be used to undermine the steps that Özgür Özel will take in this direction. It should not be forgotten that even a reckless step taken in this process or even a single word that may lead to different interpretations can be used to undermine "normalization".

CHP's support for Özgür Özel is important

It should not be forgotten that CHP's strong support for Özgür Özel may play a decisive role in this process. Everyone may have a different opinion on this issue, but I think it is clear that looking for an alternative to Özgür Özel within the CHP in the environment created today will benefit Erdoğan and his circle.

While writing these, let me state that I have never met Özgür Özel, but I feel that he may have a better chance of fulfilling this difficult mission. Ekrem İmamoğlu can also play an important role as his complement and make important contributions to normalization.

CHP's economic program is also important

It should not be forgotten that a consistent program put forward by the CHP regarding the future of the Turkish economy can be an important determinant in this process. A well-prepared program can also be expected to strengthen the potential of attracting investment to Turkey.

We have an opportunity to "get back to normal", but our job is not easy.