AK Parti genel başkanı sıfatı da bulunan Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’ın, CHP Genel Başkanı Özgür Özel ve bir suikastta eşini kaybetmiş Ayşe Ateş ile görüşmesi, sıradan birer gelişme değil.

İki görüşmeyi birbiriyle bağlantılı görmek de mümkün.

Olağan bir ortamda ‘sıradan’ sayılabilecek bu iki görüşme, Türkiye’nin içinde bulunduğu günümüz ortamında, göründüğünden çok daha fazla anlamlar taşıyor olabilir.

Lafı fazla uzatmadan gelişmeye verdiğim anlamı aktarayım: İki ortaklı iktidarın büyük ortağı ortaklıktan memnun değil; CHP lideri ve suikasta kurban giden Sinan Ateş’in eşiyle görüşerek bunu dünya aleme ilan ediyor…

“Hayda” demeden önce konunun üzerinde düşünmenizi isterim.

Birlikte düşünelim:

AK Parti’nin MHP ile ortaklığı doğal bir yakınlaşmanın sonucu değildi. MHP Genel Başkanı Devlet Bahçeli, önünde hiçbir işaret de vermeksizin, devamlı en ağır suçlamalara muhatap ettiği AK Parti’ye, ondan daha da ağır sözleri layık gördüğü Tayyip Erdoğan’a, sürekli karşı çıktığı başkanlık sistemi konusunda el uzatarak, aniden, “Gelin bunu birlikte gerçekleştirelim” deyiverdi.

Bu tavır değişikliğin sebebini biliyor muyuz?

MHP ile AK Parti’nin yakınlaşmasının, Tayyip Erdoğan’ın “Sayın Cumhurbaşkanımız” diye hitap edilecek bir öneme kavuşturulmasının, Türkiye’nin bir felaketle karşılaşacağına inandırıldığımız başkanlık sisteminin benimsenmesinin sebebiyle ilgili bilgiye sahip miyiz?

Cumhuriyet’i kuran kadronun Kurtuluş Savaşı’nı oradan yürüttüğü ve bu sebeple önüne ‘Büyük’ sıfatı konularak onurlandırılmış Meclis’in önemini azaltan sistem değişikliğinin gerçekleşmesi için, MHP’nin neden AK Parti’ye el uzattığınının sebebini, iki taraftan tek bir kişi bile, açıklama zahmetine katlanmadı.

Devlet Bahçeli, o sıralarda sistem değişikliğini ağzına almaktan vazgeçmiş Tayyip Erdoğan’a, sebebini açıklamadan gösterdiği yakınlıkla, Türkiye’yi ‘cumhurbaşkanlığı hükümet sistemi’ ile tanıştırdı.

Peki, değişiklik iyi mi oldu?

MHP için iyi olduğu tartışılmaz.

Başlarda liderini hemen her konuda son sözün sahibi haline getirdiği için AK Parti’nin işine yaradığı düşünülse bile, seçimlerde alınan sonuçlar bu görüntüyü bozuyor. [AK Parti’nin oyu son genel seçimde %35’e, son yerel seçimde de %30’un altına düştü.]

Arada, seçim barajı %7’ye düşürülerek, MHP’nin kendisini her halükarda Meclis’te tutması sağlanmış oldu.

MHP kendisinin üçüncü kez aday olabilmesine destek verdi ama, son cumhurbaşkanlığı seçiminde ancak ikinci turda seçilebildi Tayyip Erdoğan…

Sistem değişikliğiyle zaten eksikli olan denge ve denetleme mekanizması bütünüyle ortadan kalktığı için, ekonominin ne hale geldiği ortada.

Türkiye’yi uluslararası örgütlerin değerlendirmelerinde en arkalara sürükleyen, kurucularından olduğu Avrupa Konseyi’nin yaptırımlarına muhatap olabileceği bir duruma düşüren bir sürü gelişme de yaşandı.

Özgür Özel görüşmesinde ev sahibinin ziyaretçisine aktardığı bildirilen konuları bir haberden aynen aktarayım:

“Görüşmede, Özel’in, Adalet Bakanlığı önünde nöbet tutan Emine Şenyaşar’ı, kayyum uygulamalarına getirdiği eleştirileri, Gezi tutuklularını, asgari ücrete temmuzda yapılması beklenen zam konusundaki hassasiyetini, Erdoğan’a ilettiği belirtildi. Ayrıca emekli maaşlarına zam gibi konuların da gündeme geldiği kaydedildi. Çay ve hububat üreticileri başta olmak üzere beklentilerin altında kalan alım fiyatlarının da konuşulduğu vurgulandı. Gezi tutukluları, Sinan Ateş ve Tahir Elçi cinayetleri ile Şenyaşar davalarındaki adalet taleplerinin de Özel tarafından gündeme getirildiği öğrenildi.” 

Neredeyse hepsi, AK Parti’nin MHP ile ortak olduğu dönemin sorunları…

Ayşe Ateş’in Külliye’ye taşıdığı şikayet konusu da öyle.

Bir lahza düşünelim: MHP ile kurulan ortaklık olmasaydı, görüşmeleri gerektirecek bir ortam ortaya çıkar mıydı?

Çıkmazdı.

AK Parti’de de bu yolda değerlendirmeler yapıldığını sanıyorum.

MHP’nin de bunun farkına vardığını… [Ferdi Tayfur şarkıları, kürsüden gönderilen sitemler, üzerinde mesaj bulunan yüzükler neyin nesi?]

Görüşmeler bu sebeple ‘sıradan’ sayılmaz.

Merak ettiğim şu: Cumhurbaşkanı Erdoğan konuğu Özel’den beklediği teşviki aldı mı?

The meeting of President Tayyip Erdoğan, who is also the chairman of the AK Party, with CHP Chairman Özgür Özel and Ayşe Ateş, who lost her husband in an assassination, is not an ordinary development.

It is also possible to see the two meetings as interconnected.

These two meetings, which could be considered 'ordinary' in an ordinary environment, may have much more meaning than they seem in today's environment in Turkey.

Without further ado, let me explain the meaning I give to the development: The major partner of the two-partner government is not happy with the partnership; He meets with the wife of CHP leader and assassinated Sinan Ateş and announces this to the world...

I would like you to think about the issue before saying "Hey".

Let's think together:

AK Party's partnership with MHP was not the result of a natural rapprochement. MHP Chairman Devlet Bahçeli, without giving any indication, reached out to the AK Party, with whom he constantly made the harshest accusations, and to Tayyip Erdoğan, whom he deemed worthy of even harsher words, about the presidential system, which he constantly opposed, and suddenly said, "Let's do this together." "Let's make it happen," he said.

Do we know the reason for this change in attitude?

Do we have any information about the reason for the rapprochement between MHP and AK Party, for Tayyip Erdoğan being given the importance of being addressed as "Our President", and for the adoption of the presidential system in which we were led to believe that Turkey would face a disaster?

Not a single person from either side could explain the reason why the MHP reached out to the AK Party in order to realize the system change that reduced the importance of the Parliament, which was honored by the adjective 'Great' in front of it, from where the cadre who founded the Republic waged the War of Independence. He didn't bother to explain.

Devlet Bahçeli introduced Turkey to the 'presidential system of government' with his closeness to Tayyip Erdoğan, who had given up talking about system change at that time, without explaining the reason.

So, has the change been a good one?

It is undeniable that it is good for MHP.

Even though it was initially thought that it was beneficial for the AK Party because it made its leader the one who had the final say on almost every issue, the results obtained in the elections distort this image. [AK Party's vote dropped to 35% in the last general election and below 30% in the last local election.]

In the meantime, the election threshold was reduced to 7%, allowing MHP to keep itself in the Parliament in any case.

MHP supported him to be a candidate for the third time, but Tayyip Erdoğan could only be elected in the second round of the last presidential election...

It is obvious what the economy has become, as the balance and control mechanism, which was already lacking with the system change, has completely disappeared.

There have been many developments that have dragged Turkey to the back of the pack in the evaluations of international organizations and placed it in a situation where it may be subject to sanctions from the Council of Europe, of which it is one of the founders.

Let me quote verbatim from a news report the issues that the host reportedly conveyed to his visitor during his meeting with Özgür Özel:

“During the meeting, it was stated that Özel conveyed to Erdoğan about Emine Şenyaşar, who was on guard duty in front of the Ministry of Justice, her criticisms of the trustee practices, the Gezi detainees, and her sensitivity about the increase in the minimum wage expected to be made in July. It was also noted that issues such as increases in pensions were also brought to the agenda. It was emphasized that purchase prices that were below expectations, especially for tea and grain producers, were also discussed. It was learned that the demands for justice in the Gezi detainees, the murders of Sinan Ateş and Tahir Elçi, and the Şenyaşar cases were also brought to the agenda by Özel.”

Almost all of them are the problems of the period when AK Party was in partnership with MHP...

The same is true of the complaint that Ayşe Ateş brought to the Social Complex.

Let's think for a moment: If there had been no partnership with MHP, would there have been an environment that would require negotiations?

It was a dead end.

I think that evaluations in this direction are also made in the AK Party.

MHP also realized this… [What are the Ferdi Tayfur songs, the reproaches sent from the rostrum, the rings with messages on them?]

For this reason, the meetings are not considered 'ordinary'.

What I wonder is this: Did President Erdoğan receive the encouragement he expected from his guest Özel?