Dün İstanbul ve Ankara’da belediye meclisleri toplandı. Seçimden sonraki ilk toplantılardı bunlar. Mekanlar aynı mekanlardı, toplananlar da yeni dönemin seçilmiş belediye meclisi üyeleriydi.

Sanki hiçbir şey değişmemiş gibiydi.

Oysa her iki mecliste değişen bir şey vardı: Partilerin oturma sıraları değişmişti… Bir önceki mecliste iktidar sıralarında oturan AK Partili ve MHPliler, yeni mecliste muhalefet sıralarını işgal ediyorlardı; iktidar sıraları ise CHPli üyelere ayrılmıştı.

İstanbul büyükşehir meclisinde ilk oylama AK Partililerin verdiği bir teklif için yapıldı ve teklif meclis çoğunluğunca reddedildi.

Ankara’da ise, AK Partili ve MHPli üyelerin geçen dönem sürekli ertelettiği bir teklif, üye çoğunluğu tarafından ilk icraat olarak kabul edildi.

Teklif CHP’li üyelere aitti.

Canlı yayınlanan İstanbul belediye meclisi toplantısını izlerken, bir sonraki seçimin ardından TBMM’nin muhtemel görüntüsünün ne olabileceğini düşünmeden edemedim.

Demokrasi, en samimi taraftarlarının da bildiği gibi, ‘en mükemmel’ yönetim tarzı değil belki, ancak yine de mevcutlar içerisinde en iyisi olduğunu kabul etmemiz gerekiyor.

İyiliği dünkü tablodan da anlaşılıyor.

Halk bazen bir veya birden fazla partiye iktidarı veriyor ve yönetim o partide veya partiler koalisyonunda oluyor; aynı halk görüş değiştirebiliyor sonradan ve bir bakıyorsunuz, yönetimdeki partiler değişivermiş…

Zaten, iktidarlar, mümkün oldukça aşırılıktan ve yanlışlardan, demokrasinin bu özelliği sebebiyle, kaçınıyorlar.

İktidardayken yapılan aşırılıklar ve yanlışlıkların, iktidardan düşülünce başlarına dert açabileceği endişesiyle…

Akşam her zamanki kısa süre kanallar arasında dolaşma rutinimde, tartışmalardan birinde, yorumcunun birinin, “CHP devr-i sabık peşinde” dediğini işitince durakladım.

‘Devr-i sabık’, tek partili sistemden çok partiliye geçileceği sırada gündeme gelmiş bir deyimdir. İktidara gelme mücadelesi veren Demokrat Parti (DP) kadrosu, seçimi kazanmaları halinde, muhalefete düşecek olan CHP kadrosunun, iktidarı kendilerine teslim etmemek için farklı yollara sapabilecekleri düşüncesiyle, “Devr-i sabık yaratmayacağız”şeklinde kullanmışlardı o deyimi…

Bununla iktidara gelince eski dönemin sorumlularından hesap sormayacakları taahhüdünde bulunmuş oluyorlardı.

Seçimi DP kazandı, CHP lideri İsmet İnönü, dönemin bazı askerlerinin yanlış telkinlerine kulak asmayarak, sorunsuz geçişi sağladı. Demokratlar da sözlerini yerine getirdiler; içlerinden bazılarının karşı çıkmasına rağmen, geçmişle ilgili hesap sormadılar… 

Askeri darbeleri saymazsak, demokratik sistem içerisinde iktidarlar herhangi bir sorun yaşanmadan seçimle değişti ülkemizde. Muhalefetken iktidar olanlar enkaz edebiyatı yaptılar, ancak eski iktidar sahiplerine fazla sorun çıkartmadılar.

Her dönemde yolsuzluk iddiaları ortaya atıldı, bazen konu yargıya havale edildi, bir-iki kez sorumlu görülenler Yüce Divan’da yargılandı da; ancak sivil dönemde geçmişin bütün siyasi kadrolarına dönük hesaplaşmaya gerek duyulmadı.

Hesap sorulabilirlik yine de söz konusuydu demokrasinin doğası gereği, siyasiler iktidardayken aşırılıktan ve yanlışlardan genellikle uzak durmaya gayret ettiler.

Ülkemizde, 75. yılına girmekte olduğumuz çok partili dönemde, AK Parti’nin 22 yılına benzer uzun sürmüş iktidar pek olmadı. İktidarlar gelip geçtiler ve kendi dönemlerinin geride kalacağını, bir gün yerlerini muhaliflerinin alacağını hep bildi partiler…

AK Parti kadrolarının sürekli iktidarda kalacakları fikrine fazla saplanmış oldukları anlaşılıyor. 31 Mart seçimi destekçi kadrolarında büyük sarsıntıya yol açmış bulunuyor. Özellikle de, seçimin üzerinden iki hafta geçmiş olduğu halde, kalemleri ile ağızlarını bu yeni duruma uyum sağlamaya bir türlü alıştıramayan medyadaki destekçi kadrolarda…

Bu da, seçime kadar geçecek önümüzdeki süreyi, izlenmesi çok daha ilginç hale getiriyor.

Yeni dönemde, AK Parti ile küçük ortağı MHP’nin, tavır değişikliğine gitmeleri beklenebilir.

Uyum sağlayabilirler mi?

Pek çok muhalif yorumcu köklü bir değişikliğin önümüzdeki dönemde AK Parti’de yaşanabileceğine pek ihtimal vermiyor, bunun farkındayım. Ancak ben, seçimin sebep olduğu sarsıntıya bağlı travma geçtikten sonra, ayakların suya ereceği kanaatindeyim.

Aksi halde?

Gözüm, aksi halde ne olabileceğini kestiremiyor.

Municipal councils met in Istanbul and Ankara yesterday. These were the first meetings after the election. The venues were the same, and the people gathered were the elected municipal council members of the new era.

It was as if nothing had changed.

However, something had changed in both parliaments: The sitting rows of the parties had changed... AK Party and MHP members, who were sitting in the ruling rows in the previous parliament, were occupying the opposition rows in the new parliament; The seats in power were reserved for CHP members.

The first vote in the Istanbul Metropolitan Assembly was for a proposal made by AK Party members, and the proposal was rejected by the majority of the parliament.

In Ankara, a proposal that AK Party and MHP members constantly postponed last term was accepted as the first action by the majority of members.

The proposal belonged to CHP members.

While watching the live-streamed Istanbul city council meeting, I couldn't help but think about what the likely appearance of the Turkish Grand National Assembly might look like after the next election.

Democracy, as its most sincere supporters know, may not be the 'most perfect' style of government, but we still have to admit that it is the best among the existing ones.

His goodness is evident from yesterday's table.

Sometimes the people give power to one or more parties, and the government is in that party or a coalition of parties; The same people can change their views later and the next thing you know, the parties in power have changed...

In any case, governments avoid extremism and mistakes whenever possible, due to this feature of democracy.

With the concern that the excesses and mistakes made while in power could cause trouble for them when they are removed from power...

In my usual evening routine of browsing through the channels for a short time, I paused when I heard a commentator say, "CHP is after the past era," during one of the discussions .

'Past era' is an expression that came to the fore during the transition from a single-party system to a multi-party system. The Democratic Party (DP) staff, who were struggling to come to power, used that phrase as "We will not create a previous era", with the idea that if they won the election, the CHP staff, who would fall into opposition, might take different paths in order not to hand over the power to them ...

With this, when they came to power, they made a commitment that they would not hold accountable those responsible for the old period.

DP won the election, CHP leader İsmet İnönü ignored the wrong suggestions of some soldiers of the period and ensured a smooth transition. The Democrats also kept their promise; Even though some of them objected, they did not hold them accountable for the past... 

If we do not count the military coups, the governments in our country were changed through elections without any problems within the democratic system. Those who were in power while they were in opposition made rubbish literature, but they did not cause much trouble for the former rulers.

Allegations of corruption were made in every period, sometimes the issue was referred to the judiciary, and once or twice those deemed responsible were tried in the Supreme Court; However, in the civilian period, there was no need to settle scores with all the political cadres of the past.

Accountability was still an issue, however, and due to the nature of democracy, politicians generally tried to stay away from extremism and wrongdoing while in power.

In the multi-party period in our country, which is entering its 75th year, there has not been a government that lasted as long as the 22 years of the AK Party. Governments came and went, and the parties always knew that their era would be over and that one day their opponents would take their place...

It seems that the AK Party cadres are too fixated on the idea that they will always remain in power. The March 31 election caused a great shock in the support staff. Especially among the supportive staff in the media who, even though two weeks have passed since the election, cannot get their pens and mouths used to adapting to this new situation...

This makes the upcoming period until the election much more interesting to watch.

In the new period, AK Party and its junior partner MHP can be expected to change their attitude.

Can they adapt?

I am aware that many opposition commentators do not think it is likely that a radical change will occur in the AK Party in the coming period. However, I believe that once the trauma caused by the election has passed, the feet will reach the water.

Otherwise?

My eyes cannot predict what could happen otherwise.