AK Parti’nin ve özellikle de genel başkanı Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’ın her daim yanında duran yazar ve yorumcuların, Pazar günkü ‘yenilgi’ sonrası yazdıklarını okudukça seviniyorum. Seçim onların zihinlerini açtı, kalemlerini kıvraklaştırdı, daha düzgün konuşmaya başladılar.

Kalemleri ve dilleri sanki çözüldü.

İlk gece, yorumculardan biri, “Ağzımızı kapattınız, söyleyeceklerimizi engellediniz”serzenişinde bulunmuştu. 

Ağızlar biraz olsun daha rahat şimdilerde.

Dün, bir gazetede, kendisini “Benim Recep Tayyip Erdoğan’dan başka bir ajandam yok. Olmadı. Allah’ın izniyle olmayacak da. Çünkü Türkiye’nin ‘en doğru ortalaması’nı Erdoğan’ın temsil ettiğini düşünüyorum” cümleleriyle tanımlayan bir yazar, yazısına ‘Bunu da mı konuşmayalım, bu sefer de mi konuşmayalım’ başlığını uygun görmüş.

Herhalde bu yazarımız da şimdiye kadar konuşma konusunda kendisini tutanlardan…

Seçim yenilgisini belli konumlarda bulunan AK Partili zevatın görevlerini yerine getirmemesi, bazılarının da seçmene ters gelen açıklamalarda bulunmasına bağlıyor yazar. İsimler de veriyor.

Pazar günü sandık başına gitmeyen veya gitse de bu defa AK Parti’den başka partilere oy kullananların, bu davranışlarının sebeplerini ararken, kendisini onlar yerine koyup şu cümleyi kuruyor:

“Çeteleşme temayülü gösteren, kendi ikbali dışında ikbal tanımama itiyadı geliştirmeye çabalayan bir insan kaynağının AK Parti’ye çöreklendiğini düşünüyoruz.”

Hedefinde öndegiden isimleri var AK Parti’nin: İki genel başkan yardımcısı Ali İhsan Yavuzile Yusuf Ziya Yılmaz… AK Parti genel başkan vekili Efkan Ala…

Bir de, adı vermediği seçim kampanyasını yürüten ajans…

“Rahmetli Erol Olçok’un kampanyaları nere, ‘Türkiye’nin her beldesinin kampanyasını bizim ajans yapacak’ yaklaşımıyla işi sadece ‘finans’ olarak gören anlayış nere?” diye soruyor yazar…

Seçimden önce aynı soruyu ben de sorup cevabını şöyle vermiştim: “Erol Olçok’un kaybı telafi edilebilecek gibi görünmüyor.”

Yukarıda aktardığım isimleri ‘kabahatli’ gören bir tek bu yazar değil; AK Parti’ye yakın gazetelerde ve TV kanallarında benzer ifadelerle aynı kişileri -bu arada iki kadın parti görevlisini de- suçlayan başka yazar ve yorumcular da var.

Herhalde suçladıkları kişileri ve görevlerini yapıp yapmadıklarını bilebilecek kadar yakın duran insanlar bunlar…

Kelleler alınırken onların yazıp söylediklerine de değer verilecektir sanırım.

Oysa hiçbirini yakından tanımadığım suçlananların 2023 Mayıs ayında yapılan genel seçimde de aynı görevlerde oldukları anlaşılıyor. O zaman başarılı bulundukları halde şimdi neden hedef seçiliyorlar, anlamakta zorlanıyorum.

Son seçimde ne olduğu konusunun en kestirme cevabını hem burada yazdım, hem de ekranlarda söyledim. Bir kez daha ve bu defa daha kestirmeden tekrarlayayım:

Olayın özetinin özeti şu: “AK Parti değiştiği için kaybetti, CHP ise değiştiği için kazandı.”

AK Parti kuruluşta benimsediği ilkelerden çok uzak bir noktada bugün. Değişti. Değişirken kuruluş ilkelerine samimiyetle bağlı kadrosunu da değiştirdi, tasfiye etti. Bu değişiklikler sonucu olarak oyları azaldı ve kendisine bir siyasi ortak almak zorunda kaldı: MHP. 

Yüzde 50’lik bir parti -AK Parti-, kendisine hiç benzemeyen yüzde 10’luk bir partinin -MHP’nin- arkasına takıldı; kendisini ve ilkelerini onun gözetimi altında elden geçirdi, değiştirdi. O günden beri de oyları azalıyor.

Değişim AK Parti’ye yaramadı.

Buna karşılık, CHP, en son 28 Şubat süreci -1997- sırasında kendini belli eden, millete ve değerlerine yabancı siyasi parti görüntüsünden vazgeçilmesini amaçlayan bir değişim süreci yaşadı. Yaşamaya da devam ediyor. Kemal Kılıçdaroğlu’nun CHP’nin başındaki son dönemi ile kurultayda onu deviren Özgür Özel’in başkanlığı sırasında değişime uğramaya başlayan CHP, kendini millete yaklaştırdı.

CHP’ye değişim yaradı.

Değişen iki partinin bu durumları sandığa nasıl yansımış olabilir?

Sorunun rakamsal cevabını Türkiye Raporu direktörü Can Selçuki’nin seçimi değerlendirdiği Yetkin Report yazısında buldum. 

Okuyalım:

“2023 seçimleriyle 2024 seçimlerini sandık bazlı kıyasladığımızda Mayıs 2023’te AK Parti’ye oy veren seçmenin yaklaşık yüzde 30’unun bu seçimde AK Parti’ye oy vermediğini görüyoruz. Bu yüzde 30’luk kitlenin dağıldığı 3 temel blok var. Yaklaşık 2 milyon AK Parti seçmeni sandığa gitmezken, 1.5 milyonu CHP’ye ve 1.4 milyonu da Yeniden Refah Partisi’ne oy vermiş. Dolayısıyla 2023’te AK Parti’ye oy veren ancak bu seçimde vermeyen yaklaşık 5 milyon seçmenin 3 milyonu başka iki partiyi tercih etmiş.”

Bu kadar basit.

Umarım, AK Parti’ye yakınlık duyan, liderine gönülden bağlı yazarlar ve yorumcular da bu tür değerlendirmeleri okuma fırsatı bulurlar.

I am happy to read what the writers and commentators who always stand by the AK Party and especially its leader, President Tayyip Erdoğan , wrote after Sunday's 'defeat' . The election opened their minds, made their writing skills sharper, and they began to speak more clearly.

It was as if their pens and tongues had dissolved.

On the first night, one of the commentators complained  : "You closed our mouths and prevented what we had to say."

Mouths are a little more relaxed these days.

Yesterday, in a newspaper, he said , “I have no agenda other than Recep Tayyip Erdoğan. It didn't happen. It won't happen, God willing. Because I think Erdoğan represents Turkey's 'most accurate average'," says an author.to the article He deemed the title 'Should we not talk about this too, or this time too'?

I guess this writer of ours is one of those who has been restraining himself when it comes to speaking until now...

The author attributes the election defeat to the failure of AK Party members in certain positions to fulfill their duties and some of them to make statements that were contrary to the voters. He also gives names.

While looking for the reasons for the behavior of those who did not go to the polls on Sunday or who voted for parties other than the AK Party, he puts himself in their shoes and makes the following sentence:

“We think that a human resource that has a tendency to form gangs and tries to develop the habit of not recognizing any future other than its own has settled into the AK Party.”

The AK Party has leading names in its target: Two deputy chairmen, Ali İhsan Yavuz and Yusuf Ziya Yılmaz … AK Party deputy chairman Efkan Ala …

And the agency that ran the election campaign, which he did not name...

"Where are the late Erol Olçok's campaigns? Where is the understanding that sees the job only as 'finance' with the approach of 'Our agency will carry out the campaigns of every town in Turkey'?" asks the author...

I asked the same question before the election.I answered like this: “It does not seem like the loss of Erol Olçok can be compensated.”

This author is not the only one who sees the names I mentioned above as 'culpable' ; There are other writers and commentators in newspapers and TV channels close to the AK Party who accuse the same people - including two female party officials - with similar statements.

I guess these are people who are close enough to know the people they are accusing and whether they are doing their duty or not...

I think what they wrote and said will be valued while the heads are being taken.

However, it is understood that the accused, none of whom I know closely, were in the same positions in the general election held in May 2023. I have a hard time understanding why they are being targeted now even though they were deemed successful at the time.

I wrote the shortest answer to what happened in the last election both here and on the screens. Let me repeat it once more, this time more succinctly:

The summary of the event is as follows: "AK Party lost because it changed, CHP won because it changed."

Today, the AK Party is far from the principles it adopted at its founding. Changed. While changing, it also changed and eliminated its staff, which was sincerely committed to its founding principles. As a result of these changes, his votes decreased and he had to find a political partner: MHP. 

A party of 50 percent - AK Party - fell behind a party of 10 percent - MHP - that was nothing like it; He overhauled and changed himself and his principles under his supervision. Since then, their votes have been decreasing.

The change did not benefit the AK Party.

On the other hand, CHP went through a process of change that aimed to abandon the image of a political party alien to the nation and its values, which was last evident during the February 28 process - 1997. And he continues to live. CHP, which started to change during Kemal Kılıçdaroğlu 's last term as head of CHP and the presidency of Özgür Özel , who overthrew him in the congress, brought itself closer to the nation.

It brought change to the CHP.

How might these changing situations of the two parties be reflected in the ballot box?

I found the numerical answer to the question in the Yetkin Report article in which Turkey Report director Can Selçuki evaluated the election . 

Let's read:

“When we compare the 2023 elections with the 2024 elections on a ballot box basis, we see that approximately 30 percent of the voters who voted for the AK Party in May 2023 did not vote for the AK Party in this election. There are 3 basic blocks into which this 30 percent mass is distributed. While approximately 2 million AK Party voters did not go to the polls, 1.5 million voted for the CHP and 1.4 million for the Re-Welfare Party. Therefore, 3 million of the approximately 5 million voters who voted for the AK Party in 2023 but did not vote in this election preferred two other parties.”

It's that simple.

I hope that writers and commentators who are close to the AK Party and devoted to its leader will also have the opportunity to read such evaluations.