Seçim sonuçlarının muhalefet cephesindeki yansımaları çok konuşuluyor ama kimse iktidar cephesinde konuşulanlara ve yaratacağı sonuçlara bakmıyor.

O nedenle dün uzun süre iktidar kanadının önemli isimleriyle konuştum.

Şunu gördüm:

Tabanda siyaset yapanlar sonuca şaşırmamış. Çünkü hepsi bu dip dalgasını fark etmiş, hatta Ankara'ya iletmiş. En büyük şok, "halktan kopuk" Beştepe'de ve AK Parti Genel Merkezi'nde yaşanmış.

Bir AK Parti milletvekiline göre CHP'ye atfedilen "bizim seçmen tıpış tıpış gidip oy verir"söylemi, AK Parti yönetiminde de yaygındı ve bu nedenle Ankara seçmenin taleplerine kulak kapattı.

Bir AK Partili kaynağıma göre Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan bir karar vermek zorunda kaldı ve AK Parti kurmaylarından gelen "Emeklilere seyyanen zam yapın, yoksa oy alamayacağız" taleplerine tepki gösterdi. Seçmenin "Para yoksa oy yok" serzenişine "hep bir şeyler dağıtarak mı siyaset yapacağız" yaklaşımıyla karşı çıktı.

Beştepe'de Hazine ve Maliye Bakanı Mehmet Şimşek, Cumhurbaşkanı Yardımcısı Cevdet Yılmaz ve partideki kurmaylarıyla yaptıkları toplantıda mealen şöyle bir diyalog yaşandı:

Parti yetkilisi: Efendim emeklilerin ve düşük ücretlilerin tepkisi çok yoğun. Kütahya, Kırıkkale, Adıyaman, Uşak, Yozgat gibi iller kaybedilebilir. Seyyanen zam yapılmalı.

Mehmet Şimşek: Ekonomimiz böyle bir zammı karşılayamaz, batarız.

Cevdet Yılmaz: Bizim şuna karar vermemiz gerek: Ya partiyi kurtaracağız ya ülkeyi. 

Ya partiyi kaybettireceğiz ya devleti batıracağız.

Bunun üzerine Cumhurbaşkanı da gelecek dört yılın daha önemli olduğunu, o dönemi riske atacak bir şey yapmayacağını beyan etti.

Böylece emekliye ve düşük ücretlilere zam kararı alınmadı.

Kaynağıma göre Erdoğan, zaten CHP'de olan belediyeleri kaybetmeyi göze almıştı ama sonraki dört yılını zora sokacak adımlardan kaçınmıştı.

Bir başka AK Partiliye göre, Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan toplumdaki gerçek durumu göremedi. Çevresi, kendisine toplumdaki yoksullaşmayı yansıtmadı. Ekonomi yönetimi makro ekonomik verileri paylaşsa da ekonomik durumun sokaktaki yansımalarını sakladı.

AK Parti ve Beştepe'deki kurmaylar da sosyal ve konvansiyonel medyadaki güçlü propaganda aletleri üzerinden yarattıkları algıyı Erdoğan'a gerçek gibi yansıttılar.

CHP'li belediyelerin sosyal belediyecilik adımları sokakta çok fazla karşılık bulurken, İstanbul'daki halk lokantaları efsaneye dönüşmüşken, kurmayları Erdoğan'a bunların hiçbir işe yaramadığını, göründüğü gibi etkili olmadığını anlattılar.

Ayrıca AK Parti teşkilatlarından gelen bu yöndeki uyarılar da Erdoğan'a yansıtılmadı.

AK Parti yöneticileri ve Beştepe'deki kurmaylar, kendi yarattıkları algının yankılandığı yankı odalarında yine kazanacaklarına inanıp siyasetsizliği tercih etti.

Erdoğan'ın çevresindeki halka, vatandaşın "çıplak vatandaş" haykırışlarını kendisine göstermeyince vatandaş seçim günü Erdoğan'a "kral çıplak" dedi.

Başka bir AK Partili, partinin devletleşmesinin, MHP'yle iş birliği yapılmasının, demokrasiden uzaklaşılmasının, adalet duygusunun kaybolmasının ülkede bir 1989 efekti yarattığını vurguladı. (1989'da ANAP büyük bir yenilgiye uğramış, yerel seçimleri SHP kazanmıştı) Kürtlerin kırıldığına dikkat çekti.

Söz konusu kaynağıma göre, AK Parti ve MHP'nin güneydoğu illerine üç günlük görevlendirmeyle asker taşıması, bu askerlerin iktidar partilerine oy verecek görüntüsüyle toplu halde sandığa gitmesi, büyük kentlerdeki Kürt seçmenin, seçim günü CHP adaylarına yönelmesine neden oldu.

The repercussions of the election results on the opposition side are talked about a lot, but no one pays attention to what is said on the government side and the consequences it will create.

That's why I talked to important figures of the ruling wing for a long time yesterday.

I saw this:

Those involved in grassroots politics were not surprised by the outcome. Because they all noticed this bottom wave and even reported it to Ankara. The biggest shock was experienced in Beştepe and the AK Party Headquarters, which were "cut off from the public".

According to an AK Party MP, the saying "our voters rush over and vote" attributed to the CHP was also common in the AK Party administration, and for this reason Ankara turned a deaf ear to the demands of the voters.

According to an AK Party source, President Tayyip Erdoğan had to make a decision and reacted to the demands of the AK Party staff, "Give retirees a progressive raise, otherwise we will not get votes." He opposed the electorate's reproach of "No money, no votes" with the approach of "Are we always going to do politics by distributing things?"

In the meeting they held in Beştepe with Minister of Treasury and Finance Mehmet Şimşek, Vice President Cevdet Yılmaz and their staff in the party, the following dialogue took place:

Party official: Sir, the reaction of retirees and low-wage earners is very intense. Provinces such as Kütahya, Kırıkkale, Adıyaman, Uşak and Yozgat may be lost. There should be a raise on a voluntary basis.

Mehmet Şimşek: Our economy cannot afford such an increase, we will go bankrupt.

Cevdet Yılmaz: We have to decide: We will either save the party or the country.

We will either make the party lose or ruin the state.

Thereupon, the President declared that the next four years were more important and that he would not do anything that would put that period at risk.

Thus, no raise decision was made for retirees and low-wage earners.

According to my source, Erdoğan was already willing to lose the municipalities that were under CHP, but he avoided any steps that would make his next four years difficult.

According to another AK Party member, President Tayyip Erdoğan could not see the real situation in society. His environment did not reflect the impoverishment in society to him. Although the economic management shared macroeconomic data, it hid the reflections of the economic situation on the street.

The staff in the AK Party and Beştepe also reflected the perception they created through powerful propaganda tools in social and conventional media to Erdoğan as if it were real.

While the social municipalism steps of CHP municipalities received a lot of response on the streets, and the public restaurants in Istanbul became legendary, their staff told Erdoğan that these were of no use and were not as effective as they seemed.

Moreover, warnings in this direction from AK Party organizations were not reflected to Erdoğan.

AK Party executives and staff in Beştepe chose non-politics, believing that they would win again in the echo chambers where the perception they created echoed.

When the people around Erdoğan did not show him the citizens' cries of "naked citizen", the citizens called Erdoğan "the king is naked" on the election day.

Another AK Party member emphasized that the nationalization of the party, cooperation with the MHP, the move away from democracy, and the loss of the sense of justice created a 1989 effect in the country. (ANAP suffered a major defeat in 1989 and SHP won the local elections) He pointed out that the Kurds were broken.

According to my source, the AK Party and MHP's three-day deployment of soldiers to the southeastern provinces, and the fact that these soldiers went to the polls en masse with the impression that they would vote for the ruling parties, caused Kurdish voters in big cities to turn to CHP candidates on election day.