Terör zamanımızın en önemli baş belalarından biri. Neredeyse bütün ülkeler için. 

Ama en çok da askerî, siyasi, etnik, dinsel gerginlikler ve çatışmalar, hatta savaşlar içinde olanlar için.

Rusya bu açılardan hedefteki ülkelerden biri. 

Son 30 yıl içinde iki Rus-Çeçen savaşı, Gürcistan’la savaş, 2015’ten bu yana Suriye’de savaş ve 2022’den bu yana Ukrayna’da savaş… Bu arada ülke içinde zaman zaman aktifleşen etnik sorunlar ve özellikle son dönemde Batı dünyasıyla yaşanan tehlikeli mücadeleden ortalığa yayılan kıvılcımlar (Kuzey Akım Hattı’na faili meçhul saldırıdan NATO ülkeleriyle olası savaş senaryolarına kadar)…

 IŞİD Rusya’nın can düşmanı

 IŞİD dünyanın pek çok yerinde kanlı eylemler gerçekleştiriyor. Bunlar arasında Rusya ve Türkiye de var. Suriye’de Esad güçleriyle birlikte davranan Rus silahlı kuvvetlerinin en çok canını yaktığı odaklardan biri IŞİD.

Örgütün yaklaşık 10 yıl önce Afganistan’da ortaya çıkan kolu IŞİD Horasan, Rusya’ya düşman. Bu düşmanlığın faktörlerinden biri, ülkede iktidarda olan (ve ilginçtir Moskova’nın resmî olarak hâlâ “terörist” kabul ettiği) Taliban’la Rusya arasında iyi ilişkiler olması.

IŞİD sadece Orta Asya ve Kafkasya’da örgütlenmekle kalmıyor, Rusya Federasyonu’nda, en başta da ona bağlı Müslüman cumhuriyetlerde güçlenmeye çalışıyor. Moskova’da, diğer kentlerde ve bu cumhuriyetlerde IŞİD eylemleri, ya da eyleme hazırlanan hücrelerin ele geçirilmesi gibi haberler sık sık gündeme geliyor.

IŞİD’in, IŞİD Horasan’ın Rusya’da terör eylemine kalkışması için yeterli neden var gibi görünüyor. 

Ancak bu tür yapılar başka güçlerin ve devletlerin kolaylıkla “taşeron” olarak kullandığı örgütler. Onun için Moskova’da 22 Mart’taki terör eylemini IŞİD Horasan gerçekleştirmiştir deyip sırtını koltuğa dayayarak her şeyi açıklamış olmanın keyfini hissetmek mümkün değil.

Burada ilk akla gelenlerden biri IŞİD’in karanlık doğumundaki olası “Batı parmağı”. ABD’nin eski Başkanı (ve şimdi başkan adayı) Trump’ın, IŞİD’in Obama döneminde ABD tarafından kurulduğu yolundaki sözleri unutulacak gibi değil.

Elbette terör olayının yalnızca nerede değil, ne zaman yapılmış olması da önemli. İki yılı aşkındır devam eden Rusya-Ukrayna Savaşı’nın giderek kapsamlı Moskova-Batı çatışma politikalarını gündeme sürdüğü riskli bir dönemde, Putin’in yüzde 87’lik seçim zaferinden kısa süre sonra…

Terör eylemleriyle sıkça karşılaşmış olsa da ve güvenlik güçleri iktidarda egemen konumda bulunsa da, sonuçta Kremlin Crocus eyleminde iyi sınav veremedi. Teröristler engellenemedi, kanlı olaya ve çıkan yangına müdahale gecikti, eylemcilerin geldikleri araca binerek uzun sayılabilecek bir kol kat edip Ukrayna ve Belarus sınırlarına yaklaşmasına kadar ortada devlet gücü yok gibiydi.

Ancak ondan sonra her şey çok hızlı gelişti. Teröristler yakalandı, konuşturuldu (bu arada onlardan birinin kulağının kesilmesi, diğerinin cinsel organına elektrik verilmesi, dövülmüş olmaları gibi görseller topluma servis edildi), mahkemeye çıkarıldılar, hatta bu olayda olumlu rol oynayan güvenlik görevlileri ödüllendirildi. 

Bu, gerçekten de kanlı olaya müdahaledeki gecikmeyi unutturacak kadar enerjik bir gelişme çizgisiydi.

 Fatura Ukrayna’ya kesildi

 Bu tür kritik durumlarda genellikle uzun süre kameraların karşısına çıkmayan lider Putin, ilk konuşmasında Ukrayna’yı işaret etti. Teröristlerin Ukrayna’ya kaçtığını, orada onların geçmesi için bir “pencere” açıldığını savundu (öyleyse bu “pencere” yalnızca Ukrayna değil, Rusya tarafından da açılmış olmalıydı).

Daha sonra gerek Rus devlet yetkilileri, gerekse de siyasiler ve propagandistler, eleştirilerini iki odağa yönelttiler: Savaş halinde olunan Ukrayna’ya ve onu destekleyen Batılı devletlere, en başta da ABD’ye.

ABD ve müttefiklerinin olayı Ukrayna’nın değil IŞİD’in yaptığı yolundaki açıklamaları, hatta Washington’un 7 Mart’ta Moskova’da kalabalık ortamlarda bir terör eylemi olabileceği uyarısı Rusya yönetimini kızdıran faktörlere dönüştü.

Kanlı olayda “tetiği çeken” kim olursa olsun, Kremlin arkadaki esas karanlık gücün Ukrayna, daha doğrusu onu destekleyen NATO ittifakı olduğu konusunda kararını vermiş durumda.

Ve bu terör eylemi sonrasında izlenecek “yol haritası”, Ukrayna (ve dolaylı olarak “kolektif Batı”) ile savaşın güçlendirilmesi olacak.

Bunun anlamı, Kiev, Harkov, Odessa başta olmak üzere tüm Ukrayna’ya daha yoğun ve acımasız bir saldırıya girişileceği mi, nükleer bomba kullanılacağı mı, sınır bölgesindeki NATO üyelerinden biriyle çatışma başlatılacağı mı, hepsi mi, bunları bilemiyoruz. Ama daha çok kan döküleceği bir ortama sürüklendiğimiz ortada.

ABD ise Ukrayna aracılığıyla Rusya’yı zayıflatma senaryosunun keyfini çıkarıyor(du). Şimdi Moskova’nın hamlelerini önceden görüp etkisizleştirmeye çalışacak.

Bu arada Rusya ile Batı arasındaki tehlikeli kıvılcımlar, en başta gerginlik bölgelerindeki ülkelerde ciddi olumsuzluklara yol açabilecek. Örneğin, zaten iyice riskli hale gelen Karadeniz’de ve bu arada Türkiye’de. Kaldı ki ülkemiz pek çok siyasi ve ekonomik denklemde bu savaşın iki ayrı tarafı ile de ilişkili ve arada sıkışmışlığın yaratacağı sınavlardan sağlam çıkma garantisi yok.

Yazının başına dönelim: Terör zamanımızın en önemli baş belalarından biri. Onunla mücadelenin en etkili yöntemlerinden biri, ona karşı uluslararası iş birliğini güçlendirmek. 

ABD, Rusya, Avrupa ülkeleri, Türkiye, Çin, Karadeniz’den Ortadoğu’ya kadar diğer devletler, örgütler, toplumlar… Herkesin birleşerek terör belasını yenmeye çalışması gerekiyor. Günümüzün en önemli sorunlarından ve görevlerinden biri bu.

Bir başkası da savaşların durdurulması, tüm anlaşmazlıkların diplomasi yoluyla çözülmeye çalışılması.

Ama bunları dinleyen var mı?

Hey, silah tüccarları, terör ebeleri!

Hey, dünya halkları!

Sesimi duyan var mı?..

Terrorism is one of the most important scourges of our time. For almost all countries.

But especially for those who are in military, political, ethnic, religious tensions and conflicts, and even wars.

Russia is one of the targeted countries in these respects.

In the last 30 years, two Russian-Chechen wars, the war with Georgia, the war in Syria since 2015 and the war in Ukraine since 2022... Meanwhile, ethnic problems that have become active from time to time within the country and especially recently the conflict with the Western world. Sparks spreading from the dangerous struggle (from the unsolved attack on the Nordic Stream Line to possible war scenarios with NATO countries)…

 ISIS is Russia's mortal enemy

 ISIS carries out bloody actions in many parts of the world. Among these are Russia and Türkiye. ISIS is one of the areas where the Russian armed forces, acting together with Assad's forces in Syria  , hurt the most.

ISIS Khorasan, the branch of the organization that emerged in Afghanistan about 10 years ago, is hostile to Russia. One of the factors of this hostility is the good relations between Russia and the Taliban, who are in power in the country (and, interestingly, Moscow still officially  considers them “terrorists” ).

ISIS is not only organized in Central Asia and the Caucasus, it is trying to gain strength in the Russian Federation, especially in its Muslim republics. In Moscow, other cities and these republics, news such as ISIS actions or the seizure of cells preparing for action are frequently on the agenda.

There seems to be sufficient reason for ISIS, ISIS Khorasan, to attempt a terrorist act in Russia.

However, such structures are organizations that are easily used as "subcontractors" by other powers and states . Therefore, it is not possible to feel the joy of explaining everything by saying that the terrorist attack of March 22 in Moscow was carried out by ISIS in Khorasan and leaning back in the seat.

One of the first things that comes to mind here is the possible "Western finger" in the dark birth of ISIS . Former US President (and now presidential candidate) Trump 's words that ISIS was founded by the US during the Obama  administration are hard to forget.

Of course, it is important not only where but also when the terrorist incident took place. In a risky period when the Russia-Ukraine War, which has been going on for more than two years, brought increasingly comprehensive Moscow-West conflict policies to the agenda, shortly after Putin 's 87 percent election victory...

Even though it frequently encountered terrorist acts and the security forces were in a dominant position in power, the Kremlin ultimately did not fare well in the Crocus action. The terrorists could not be prevented, the response to the bloody incident and the fire was delayed, and there seemed to be no state power until the activists got into the vehicle they came in, traveled a long distance and approached the borders of Ukraine and Belarus.

But after that everything happened very quickly. The terrorists were caught, they were made to talk (meanwhile, visuals such as the ear of one of them being cut off, the sexual organ of the other being electrocuted, and being beaten were presented to the public), they were brought to court, and even the security officers who played a positive role in this incident were rewarded.

This was indeed a line of development so energetic that it made one forget the delay in intervening in the bloody incident.

 The invoice was issued to Ukraine

 Leader Putin, who usually does not appear in front of cameras for a long time in such critical situations, pointed to Ukraine in his first speech. He argued that the terrorists fled to Ukraine and that a "window" was opened there for them to pass through (so this "window"  should have been opened not only by Ukraine but also by Russia).

Later, both Russian state officials, politicians and propagandists directed their criticism to two focuses: Ukraine, with which it was at war, and the Western states that supported it, especially the USA.

The statements of the USA and its allies that the incident was carried out by ISIS, not Ukraine, and even Washington's warning that there might be a terrorist act in crowded places in Moscow on March 7, turned out to be factors that angered the Russian administration.

 Regardless of who "pulled the trigger" in the bloody incident , the Kremlin has made up its mind that the real dark force behind it is Ukraine, or more precisely, the NATO alliance that supports it.

And the “road map” to be followed after this terrorist act will be the strengthening of the war with Ukraine (and indirectly the “collective West” ).

We cannot know whether this means a more intense and brutal attack on all of Ukraine, especially Kiev, Kharkov, Odessa, a nuclear bomb, a conflict with a NATO member in the border region, or all of these. But it is obvious that we are being dragged into an environment where more blood will be shed.

The USA, on the other hand, is (was) enjoying the scenario of weakening Russia through Ukraine. Now it will foresee Moscow's moves and try to neutralize them.

Meanwhile, the dangerous sparks between Russia and the West may cause serious negativities, especially in countries in the tension zones. For example, in the Black Sea region, which has already become very risky, and in the meantime in Turkey. Moreover, our country is related to both sides of this war in many political and economic equations, and there is no guarantee of surviving the tests that will be caused by being stuck in between.

Let's go back to the beginning of the article: Terrorism is one of the most important troubles of our time. One of the most effective methods of combating it is to strengthen international cooperation against it.

USA, Russia, European countries, Turkey, China, other states, organizations, societies from the Black Sea to the Middle East... Everyone needs to unite and try to defeat the scourge of terrorism. This is one of the most important problems and tasks of our day.

Another is to stop wars and try to resolve all disputes through diplomacy.

But does anyone listen to these?

Hey, arms dealers, midwives of terror!

Hey people of the world!

Can anyone hear my voice?..