İstanbul Belediye Başkanı ve CHP’nin Cumhurbaşkanı adayı Ekrem İmamoğlu’nun tutuklanması sadece hukuksuzluğa bir itirazı değil sınıfsal bir tepkiyi de ortaya çıkardı.

İmamoğlu’nun önümüzdeki cumhurbaşkanlığı seçimini kazanması olasılığı güçlenince diplomasını iptal etmekle yetinmeyerek, tutuklayıp cezaevine gönderen iktidara karşı CHP’nin başlattığı protesto mitingleri sınıfsal bir muhalefete dönüştü.

İmamoğlu’na uygulanan hukuksuzluğa tepkiyi aşıp, iktidarın sermayeyi destekleyen, emeğin sömürüsünü katmerleştiren politikalarına karşı bir direniş ortaya çıktı.

Emekçilerin ve her zaman onları destekleyen üniversite gençliğinin topyekûn itirazına neden oldu.

İtiraz edip Saraçhane ve Maltepe meydanlarını dolduran milyonlar kimlerdi?

CHP’ye üye olsun olmasın işçiler, memurlar, emekliler, kadınlar, gençler, üniversite öğrencileri.

Bu nedenle itiraz sınıfsaldır.

İşçiler, memurlar, emekliler, ev kadınları emekçidir.

Onların haklarını savunan üniversite öğrencileri devrimci gençliktir.

Meydanlara çıkanlar nelere itiraz ettiler?

İmamoğlu’nun tutuklanmasına…

Çalışma arkadaşlarının tutuklanmasına…

“Her şey çok güzel olacak” diyen Berkay Gezgin’in tutuklanmasına.

Asgari ücretin sefalet ücreti olarak 22 bin 104 lira olarak belirlenmesine.

En düşük emekli aylığının 14 bin 500 lira olmasına.

Emeklilerin bayram ikramiyesinin 3 bin liradan 4 bin liraya çıkarılmasına.

Milyonların, İmamoğlu’nun tutuklanmasıyla birlikte itiraz ettiği bu sefalet düzenidir.

Emekçiler sefalete mahkûm edilirken iktidarın mevcut sermaye sınıfını desteklediği gibi kendisine bağlı yeni bir sermaye sınıfı yaratmasına bir itirazdır.

Bu gerçeği ortaya koyan verilere bakalım.

Ev sahibi olmayan bir emeklinin 14 in 500 lirayla geçinmesi mümkün değildir.

Bir işçi ailesinin 22 bin 104 lirayla geçinmesi mümkün değildir.

Dini değerlerin emeğin sömürülmesi için araç olarak kullanılmasının sonsuza kadar devam etmesi mümkün değildir.

Emekçiler ve emekliler bu iktidarın dini değerleri sömürü aracı olarak kullandığının farkına varmıştır.

Saraçhane ve Maltepe meydanlarına akan milyonlar bu gerçeği görmüşlerdir.

İmamoğlu’nun tutuklanmasının en önemli sonuçlarından biri bu sınıfsal uyanıştır.

Bu yanış iktidar değişikliğini sağlayacak kadar güçlü bir uyanıştır.

İktidar da bunun farkında olduğu için başlattığı demokrasiden, hukuktan uzaklaşan otoriter yönetimini daha da sertleştirecektir.

Bu koşullarda ana muhalefet partisi CHP’ye düşen sorumluluk çok büyüktür.

Hata kabul etmez.

The arrest of Ekrem İmamoğlu, the Mayor of Istanbul and CHP's presidential candidate, revealed not only an objection to lawlessness but also a class reaction.

When the possibility of İmamoğlu winning the next presidential election became stronger, the protest rallies initiated by the CHP against the government, which not only cancelled his diploma but also arrested him and sent him to prison, turned into a class opposition.

Going beyond the reaction to the unlawfulness applied to İmamoğlu, a resistance has emerged against the government's policies that support capital and aggravate the exploitation of labor.

It provoked the collective objection of the workers and the university youth who had always supported them.

Who were the millions who objected and filled the Saraçhane and Maltepe squares?

Workers, civil servants, retirees, women, young people, university students, whether they are members of the CHP or not.

Therefore, the objection is class based.

Workers, civil servants, retirees, housewives are laborers.

The university students who defend their rights are the revolutionary youth.

What did those who took to the streets object to?

İmamoğlu's arrest…

Arrest of colleagues…

The arrest of Berkay Gezgin, who said, “Everything will be fine.”

The minimum wage should be determined as 22 thousand 104 lira as poverty wage.

The minimum retirement pension is 14,500 lira.

The holiday bonus for retirees will be increased from 3 thousand lira to 4 thousand lira.

It is this order of misery that millions are objecting to with the arrest of İmamoğlu.

It is an objection to the government creating a new capital class that is dependent on itself while supporting the existing capital class while the workers are condemned to misery.

Let's look at the data that reveals this fact.

It is not possible for a retired person who does not own a home to get by on 14,500 lira.

It is not possible for a worker family to get by on 22,104 lira.

It is not possible for religious values to be used as tools for the exploitation of labor to continue indefinitely.

Workers and retirees have realized that this government uses religious values as a tool of exploitation.

Millions of people who flocked to Saraçhane and Maltepe squares saw this reality.

One of the most important results of İmamoğlu's arrest is this class awakening.

This burning is an awakening strong enough to bring about a change in power.

Since the government is aware of this, it will further toughen its authoritarian rule, which has moved away from democracy and law.

Under these circumstances, the responsibility that falls on the main opposition party, CHP, is very great.

Does not tolerate mistakes.