Önümüzdeki mahalli seçimler Erdoğan’ın son seçimi mi? Hemen belirteyim bunu sanmıyorum, bütün imkanları zorlayacaktır. Bu imkanlardan biri, yeterli sayıyı bulabilirse, 2027’de Meclis’e erken seçim kararı aldırmaktır. Öyle bir durumda, anayasaya göre üçüncü defa aday olabilir.

Önce sözlerine bakalım:

"Benim için bu bir final, yasanın verdiği yetkiyle bu seçim benim son seçimim, çıkacak netice benden sonra gelecek kardeşlerim için bir emanetin devri olacak."

Erdoğan tipindeki liderler, aşamayacakları hukuki veya siyasi bir engel çıkmazsa, “sürem doldu” diyerek çekilmezler.

Erdoğan tipi derken kastettiğim güç hırsıdır, iktidar tutkusudur. Tarihe büyük adam olarak geçme, ardında kendisini hatırlatacak eserler bırakma hırsı çok önemli bir motivasyondur. Tarihe övgüyle veya lanetle geçmiş bütün büyük liderlerde bu tutku, bitmez tükenmez bir kasırga gibidir.

Erdoğan bir yol bulabilir mi?

ANAYASA NE DİYOR?

Meclis’te Erdoğan’ın ve kendisini destekleyen partilerin, anayasa değiştirmeye de erken seçim kararı almaya da yetecek sayıları yok. AK Parti’nin yanında MHP, YRP, HÜDA-PAR ve DSP destekleyecek olsa bile sayıları 324’te kalıyor.

Halbuki anayasa değişikliği için de erken seçim kararı alarak Erdoğan’ın bir defa daha aday olma yolunu açmak için de en az 360 oy lazım. Önümüzdeki dört senede Meclis aritmetiği nasıl değişir bilinmez ama kabaca bunun için en azı 40’a yakın oy lazım. (Anayasa Madde 116)

Meclis’te muhalefetin içinden Erdoğan’ın bir kere daha aday olmasına oy verecek bu kadar milletvekili çıkar mı? Bundan galiba umutlular, çünkü Adalet Bakanı Tunç bu umutlarını açıkça dile getirdi.

Çok zor hele de mahalli seçimlerden başarısız çıkarlarsa neredeyse imkansız olur.

31 Mart mahalli seçimleri bu açıdan önemli. Erdoğan’ın belediye seçimlerinde zafer kazanması, muhalefet partilerinin bir kısmında hayal kırıklığı, muhalefetteki bazı milletvekillerinde AK Parti’ye yöneliş duygusu yaratabilir mi?

Erdoğan da bunu hesap ediyor olmalı ki “son seçimim” dedikten sonra şöyle diyor:

“Onun için de hazırlıklarımızı buna göre yapıp, adımı da buna göre atmamız lazım ki çok farklı bakanlara karşı gereken cevabı istiyoruz ki 31 Mart akşamı verelim. 1 Nisan'dan itibaren de yeni bir dönemi inşallah başlatalım."

ANKARA VE İSTANBUL

Bu seçimlerin belediyeciliği, mahalli idareleri aşan siyasi yönü budur. Onun için kampanyalar ateşli yürüyor. İktidarın muhalif belediyeleri kamu kaynaklarından uzak tutarak, projelerini engelleyerek, yetkileri kısarak başarısız kılmak istediği apaçık belli. Buna rağmen seçimler iktidar için çantada kekli değil.

Mansur Yavaş, belediyecilik tarihimizdeki en başarılı isimlerden biri. Ankaralı hiçbir seçmen kitlesinde tedirginlik yaratmadı, ayırımcılık yapmadı. İktidar Ankara’da havlu atmış gözüküyor. İstanbul’a yükleniyor.

İstanbul nüfusuyla, itibarıyla, iktisadi gücü ve rant kapasitesiyle Ak Parti ve Erdoğan için her büyükşehirden önemli. İstanbul’da 17 bakan, ve tabii bakanlıkların siyasi gücü İstanbul’da Ekrem İmamoğlu’nu yenmek için sahada… İmamoğlu da ayırımcılık yapmayan, CHP dışındaki kitlelerle de duygudaşlık kuran bir isim.

Son hafta Erdoğan’ın da İstanbul’da sahaya iner mi? Onun sahaya inmesi, “kutuplaşma” faktörünün İmamoğlu lehine işlemesine yol açmaz mı? Bu gibi tereddütler var iktidar cenahında.

İmamoğlu araştırmalarda önde görünüyor, iktidar yanlısı medya bile “başa baş yarış” diyor. Sadıktan ne çıkar, 31 Mart akşamı göreceğiz.

ANAYASAL SINIR

Bu seçimler gerçekten belediye kavramını aşan önemde. Her şeyden önce herkes iyi düşünmeli, AK Parti neden ilk on yılda başarılı da son on yılda hele de CB sisteminde başarısız? Mehmet Şimşek’in “rasyonel zemine dönmek zorundayız” sözünden tutun da son “12 yıldır…” sözüne kadar her açıklaması, iktidarların yerine ısındıkça yanlışlarının artacağını ispatlayan delillerdir.

Onun için başkanlık sistemlerinde bir kişinin iktidarı iki seçimle, toplam on yılla sınırlıdır. Çünkü iktidara alıştıkça onu bırakmak zorlaşmaktadır. Siyaset bilimci Juan Linz’in te tespiti budur.

Parlamenter sistemde süre sınırı yok ama sistemin doğasında güçlü olan denetim ve denge otoriterleşmeyi frenler… CB sisteminde süre sınırı dışında denedim ve denge mekanizmaları fiilen yoktur maalesef.

İnönü, Balkan-Ortadoğu coğrafyasında demokrasinin istikrar kazanamayışının bir sebebinin “iktidara gelenin gitmemek istemesi” olduğunu söylemişti. (15 Mayıs 1952)

Erdoğan anayasal sınırı zorlamamalı.

Are the upcoming local elections Erdoğan's last? Let me state right away that I don't think so, it will push all possibilities. One of these possibilities is to have the Parliament decide on early elections in 2027, if sufficient numbers can be found. In such a case, according to the constitution, he can be a candidate for the third time.

Let's look at his words first:

" This is a final for me, this election is my last with the authority given by the law, the result will be the transfer of a trust for my brothers who will come after me. "

Leaders of Erdoğan's type will not withdraw by saying " my time is up " unless there is a legal or political obstacle that they cannot overcome .

What I mean by the Erdoğan type is the lust for power, the passion for power. The ambition to go down in history as a great man and to leave works that will remind him of himself is a very important motivation. This passion is like an endless hurricane in all the great leaders who went down in history with praise or curse.

Can Erdogan find a way?

WHAT DOES THE CONSTITUTION SAY?

Erdoğan and the parties supporting him do not have enough numbers in the Parliament to change the constitution or call early elections. Even though MHP, YRP, HUDA-PAR and DSP will support the AK Party, their number remains at 324.

However, at least 360 votes are needed to open the way for Erdoğan to become a candidate once again by deciding on an early election for constitutional change. It is not known how the Parliament's arithmetic will change in the next four years, but roughly, at least around 40 votes are needed for this. (Constitution Article 116)

Will there be that many MPs from the opposition in the Parliament who will vote for Erdogan to be a candidate once again? I guess they are hopeful about this, because Minister of Justice Tunç clearly expressed these hopes.

It will be very difficult, especially if they fail in the local elections, it will be almost impossible.

The March 31 local elections are important in this respect. Could Erdoğan's victory in the municipal elections create disappointment in some of the opposition parties and a feeling of turning towards the AK Party among some opposition MPs?

Erdoğan must be calculating this as well, because after saying " my last election " he says:

“ That's why we need to make our preparations accordingly and take the necessary steps accordingly, so that we can give the necessary response to many different ministers on the evening of March 31. I hope we will start a new era as of April 1. "

ANKARA AND ISTANBUL

This is the political aspect of these elections that goes beyond municipalism and local administrations. That's why campaigns are running passionately. It is obvious that the government wants to make the opposition municipalities unsuccessful by keeping them away from public resources, blocking their projects, and restricting their powers. Despite this, the elections are not a cakewalk for the government.

Mansur Yavaş is one of the most successful names in our municipal history. He did not create anxiety or discriminate among any voters from Ankara. The government seems to have thrown in the towel in Ankara. It is loaded to Istanbul.

With its population, reputation, economic power and profit capacity, Istanbul is more important than any other metropolitan city for the AK Party and Erdoğan. 17 ministers in Istanbul, and of course the political power of the ministries, are on the field to defeat Ekrem İmamoğlu in Istanbul... İmamoğlu is also a name that does not discriminate and empathizes with the masses outside the CHP.

Will Erdoğan also take to the field in Istanbul last week? Wouldn't his arrival on the field cause the "polarization" factor to work in favor of İmamoğlu? There are such hesitations on the part of the government.

İmamoğlu seems to be ahead in the research, even the pro-government media says it is a " head-to-head race ". We will see what comes of loyalty on the evening of March 31st.

CONSTITUTIONAL LIMIT

These elections are truly important beyond the concept of municipality. First of all, everyone should think carefully, why was the AK Party successful in the first ten years but unsuccessful in the last ten years, especially in the CB system? Every statement of Mehmet Şimşek, from his words " We have to return to rational ground " to his last statement " For 12 years ..." are evidence proving that his mistakes will increase as he warms up to the position of the rulers.

Therefore, in presidential systems, a person's power is limited to two elections and a total of ten years. Because as you get used to power, it becomes harder to leave it. This is also the observation of political scientist Juan Linz.

There is no term limit in the parliamentary system, but the inherently strong checks and balances of the system curb authoritarianism... I tried other than the term limit in the CB system and unfortunately there are no balance mechanisms.

İnönü said that one of the reasons why democracy could not gain stability in the Balkan-Middle East geography was that " those who come to power do not want to leave ". (May 15, 1952)

Erdogan should not push the constitutional limit.