CHP’de iki güçlü isim, Mansur Yavaş ve Ekrem İmamoğlu’nun hangisinin aday olacağı meselesi ciddi bir sorundur. Çünkü her ikisi de kamuoyu desteğine ve Tayyip Erdoğan’dan daha büyük oy potansiyeline sahipler.

Partide güçlü isim, Ekrem İmamoğlu’dur. Sebebi belli, İmamoğlu öteden beri CHP’lidir. CHP gövdesiyle daha bir iç içedir. Mansur Yavaş’ın, parti üyelerinin yapacağı ön seçime katılmamasının mantığı da budur ve haklıdır. Bu ön seçim, daha başta sonucu belli bir seçimdir.

En erken 2027 sonbaharında yapılacak bir seçim için CHP’nin erken aday belirlemesinin yanlış olduğunu yazmıştım. Endişem, adaylık sorunun erken patlak vermesi ihtimaliydi. Fakat Mansur Yavaş rasyonel ve olgun davrandı, sorunun patlak vermesini önledi. Şu sözleri medyaya yansıdı:

“Ben de partide herhangi bir karışıklık veya huzursuzluk yaşanmasına izin vermeyeceğim. Birlik ve bütünlük duygusunun bozulmasına ne göz yumarım ne de buna katkıda bulunurum.” (12 Şubat)

ERDOĞAN HAZIRLANIYOR

Yavaş’ın ön seçime katılmaması, Cumhurbaşkanlığı seçimlerinden adaylıktan vazgeçtiği anlamına gelmiyor. “Aday belirlemede tek başına önseçimin kriter olarak alınmaması gerektiğini” söylemesi, “kamuoyu araştırmaları”nın önemini vurgulaması bunu gösteriyor.

Yavaş bu davranışıyla partide bir ayrışma ve kamuoyunda “birbirine düştüler” görüntüsü oluşmasına meydan vermedi. Şüphesiz Beştepe’nin beklentisi budur.

Anayasa’ya göre Erdoğan üçüncü defa aday olamayacak. Kendisi de son seçimde “son defa” demişti. Ama şimdi “2028 seçimlerini yüzde 50’nin çok çok üzerinde bir oyla kazanacağız’’ diyor. Görülüyor ki çok kararlı… Seçimleri, muhtemelen DEM desteğiyle birkaç ay öne alarak yeniden aday olma konusunda programını yapmış… Muhalefeti güçsüzleştirmek için nasıl “silkelediği” ve savcıların da buna nasıl eşlik ettiği ortada…

İmamoğlu hakkında açılan davalar tamamen siyasidir.

Kamuoyu araştırmalarında her ikisi de önde gözüküyor ama önümüzdeki iki buçuk yılda konjonktürün nasıl cereyan edeceği belli değildir. Erdoğan daha önce olduğu gibi kamu kaynaklarını seferber edecektir. Mevcut “silkeleme” politikasına ilaveten, Devlet Denetleme Kurulu Kanunu’nu değiştirerek aldığı yeni yetkileri de aynı amaçla kullanması sürpriz olmayacaktır.

MUHALEFETİN SORUNU

Muhalefetin zaafları var, her şeyden önce çok parçalanmıştır. Bu kadar parti çokluğu demokrasinin değil, “yelpaze parçalanması”nın dışa vurumudur…

Medyanın büyük ölçüde “iktidara yakın” olması yıllar öncesinde sağlanmıştır…

Muhalefetin kamuoyuna “bunlar daha iyi idare ederler” güvenini veremediği de bir gerçektir. İktidarın Türkiye’yi nasıl sıkıntıya soktuğunu gören büyük kitleler, muhalefetin çözeceği konusunda emin değildir. Bu yüzden kararsızlar yüzde 30’a doğru tırmanıyor.

CHP’nin iç sorunlarıyla gündem olması da iktidarın beklentisidir.

CHP’li belediyelerin vatandaş memnuniyetini artıracak hizmetler geliştirmesi ve dürüstlük güveni yaratması son derece önemli bir belirleyici olacaktır. Milli Görüş’ün yükselişinde belediyelerin önemini hatırlamak gerekir.

Erdoğan bu tecrübeyi en iyi bilen biri olarak özenle hazırlanmış bir “silkeleme” politikası uyguluyor.

Zaten kamuoyunda muhalefet kanadında yükselen iki umut, iki büyük şehir belediye başkanıdır.

Bu iki umudun birbirini yıpratması ve kendileri çatışmaya düşerek yıpranmaları önümüzdeki seçimleri kesinlikle iktidar lehine etkiler.

‘BİRLİKTE ÇALIŞMA’

CHP’de güçlü iki adayın bulunmasının sorun yaratması Yavaş’ın davranışıyla önlendi. İktidarın kullanacağı bir kırılma, bir çatlama görüntüsü ortaya çıkmadı. Önümüzdeki iki buçuk yılda iki adayın birbirlerine davranışı önemlidir. İfade edilen “birlikte çalışma”yı sürdürürlerse muhalefetin şansı artar.

Nasıl bir formülle birlikte çalışabilecekleri de seçim sath-i mailinde çözülecek bir konudur.

Yavaş’ın üçlü görüşme ertesinde “ülkemizin güzel günlere kavuşması, emeklilerin, asgari ücretlinin, öğrencilerin, işçilerin rahata erebilmesi, parlamenter demokrasinin yeniden tesis edilebilmesi için biriz ve beraberiz” diyerek yaptığı açıklamada “parlamenter demokrasi” vurgusu dikkatimi çekti, olumlu buldum.

CB sisteminin Türkiye’ye ağır maliyeti ortada… Parlamenter sistem, siyasi uzlaşmaları sağlamak, ortak aklı geliştirmek bakımından daima daha elverişlidir.

Türkiye parlamenter sisteme geçme potansiyelini yakalamalıdır.

The issue of who will be the candidate of the two powerful names in the CHP, Mansur Yavaş and Ekrem İmamoğlu, is a serious problem because both of them have public support and a greater vote potential than Tayyip Erdoğan.

The strong name in the party is Ekrem İmamoğlu. The reason is clear, İmamoğlu has always been a CHP member. He is more intertwined with the CHP body. This is the logic behind Mansur Yavaş not participating in the primary election to be held by the party members, and he is right. This primary election is an election whose outcome is clear from the very beginning.

I had written that it was wrong for the CHP to nominate its candidates early for an election that would be held in the fall of 2027 at the earliest. My concern was that the candidacy issue might erupt early. However, Mansur Yavaş acted rationally and maturely and prevented the issue from erupting. His following words were reflected in the media:

“I will not allow any confusion or unrest in the party. I will neither turn a blind eye to nor contribute to the disruption of the sense of unity and integrity.” (February 12)

ERDOGAN IS GETTING READY

Yavaş's failure to participate in the primary elections does not mean that he has given up on his candidacy for the presidential elections. His statement that "the primary elections alone should not be used as a criterion in determining candidates" and his emphasis on the importance of "public opinion polls" show this.

With this behavior, Yavaş did not allow for a division in the party and the public perception that they were “at odds with each other.” This is undoubtedly what Beştepe expects.

According to the constitution, Erdoğan cannot run for a third term. He himself said “one last time” in the last election. But now he says, “We will win the 2028 elections with a vote that is much, much higher than 50 percent.” It is obvious that he is very determined… He has made a plan to run again by bringing the elections forward a few months, probably with the support of the DEM… It is obvious how he is “shaking up” the opposition to weaken them and how the prosecutors are playing along with this…

The cases filed against İmamoğlu are entirely political.

Both appear to be ahead in public opinion polls, but it is not clear how the conjuncture will develop in the next two and a half years. Erdoğan will mobilize public resources as he did before. In addition to his current “shake-up” policy, it will not be surprising if he uses the new powers he received by amending the State Supervisory Board Law for the same purpose.

THE PROBLEM OF THE OPPOSITION

The opposition has its weaknesses, first of all, it is very fragmented. This multiplicity of parties is not a manifestation of democracy, but of "spectrum fragmentation"...

The media's being largely "close to the government" was ensured years ago...

It is also a fact that the opposition cannot give the public the confidence that "they can manage better". The great masses who see how the government has caused Turkey trouble are not sure that the opposition will solve it. That is why the undecided rate is climbing towards 30 percent.

The government also expects the CHP to be on the agenda with its internal problems.

It will be an extremely important determinant for CHP municipalities to develop services that will increase citizen satisfaction and create honesty and trust. It is necessary to remember the importance of municipalities in the rise of the National Vision.

As someone who knows this experience best, Erdoğan is implementing a carefully prepared “shake-up” policy.

In fact, the two hopes that are rising in the public opinion of the opposition are the mayors of two big cities.

The fact that these two hopes wear each other out and themselves fall into conflict and become worn out will definitely affect the upcoming elections in favor of the government.

'WORKING TOGETHER'

Yavaş’s behavior prevented the CHP from creating problems due to the presence of two strong candidates. There was no appearance of a rupture or a crack that the government could exploit. The behavior of the two candidates towards each other in the next two and a half years is important. If they continue the stated “working together,” the opposition’s chances will increase.

What kind of formula they can use to work together is an issue that will be resolved in the election mail.

Following the tripartite meeting, Yavaş made a statement saying, “We are one and together so that our country can have better days, retirees, minimum wage earners, students and workers can find comfort, and parliamentary democracy can be re-established,” and his emphasis on “parliamentary democracy” caught my attention and I found it positive.

The heavy cost of the Presidential System for Turkey is obvious… The parliamentary system is always more suitable for achieving political compromises and developing common sense.

Türkiye must achieve its potential to transition to a parliamentary system.