ABD seçimlerinden Trump’ın galibiyetle çıkması, Amerika kadar dünyada da geniş yankı buldu. Özellikle "İran ile İsrail arasında yeni bir savaş kapıda mı?" sorusuna odaklanan, son iki yıldır binlerce insanın öldürüldüğü Ortadoğu’da kaygıya gebe senaryolar akılları karıştırıyor. Türkiye’nin en önemli sorunlarından olan Kürt sorununda çelişkiler içeren gelişmeleri yorumlamak için genel resme başvuranların sayısı artıyor. Trump döneminde Ortadoğu’yu ne bekliyor? Suriye ve İran’ı bu süreçte nasıl bir denklem bekliyor? Türkiye’nin zikzaklar içeren Kürt sorunu politikası bu resmin neresine oturuyor? Kürt sorununda demokratik bir çözüm mü yoksa Ortadoğu dengelerine hapsolmuş bir strateji mi yönlendirici olacak? Netanyahu’nun Trump’ın seçilmesi sonrasında saklamaya gerek görmediği sevincinin referansı ne?

Bu soruları ve Trump’ın Ortadoğu’ya etkisini İstanbul Bilgi Üniversitesi Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Bölümü Öğretim Üyesi Dr. Can Cemgil ile konuştuk.

Cemgil’e göre Suriye’de düğümlenen barış süreci uyarınca Türkiye, İran’a savaş açılması veya ambargo yoluyla etkinliğinin kısıtlanması senaryolarını dikkate alarak özellikle Rojava ve IKBY özelinde stratejik bir yol haritası çıkarmaya çalışıyor. Öte yandan bu yol haritası içeride demokrasi ve özgürlük anlamına gelmeyebilir.

İstanbul Bilgi Üniversitesi Siyaset Bilimi ve Uluslararası İlişkiler Bölümü Öğretim Üyesi Dr. Can Cemgil

Ortadoğu’da zaten karışık olan gündem ABD başkanlık seçimlerine odaklanmıştı. Nihayetinde Donald Trump ikinci defa başkanlık koltuğuna oturacak. Trump’ın seçilmesi Ortadoğu’da nasıl bir geleceğe işaret ediyor?

Bu anlamda ilk akla gelen daha yakıcı bir konu olduğu için İran-İsrail çatışma ihtimali, ancak başka başlıkların da olduğunu unutmayalım. Yine İsrail ile bağlantılı olarak Trump’ın bir önceki döneminde başlattığı İbrahim Anlaşmalarının kapsamının genişlemesi gündeme gelecektir.

‘SUUDİ ARABİSTAN TRUMP İLE VAR OLAN SORUNLARI DAHA KOLAY ÇÖZECEKLERİNİ DÜŞÜNÜYOR’

Suudi Arabistan uzun süredir, Trump’ın seçilmesini bekliyordu. Riyad için Beyaz Saray’da Trump daha tercih edilir bir isim. Riyad, iki tarafın da meselelere iş insanı gibi yaklaşıp anlaşmalarla bu işi daha kolay idare edeceğini düşünüyor olabilir. Salman, Trump ile daha kolay uzlaşıp, Biden döneminde ortaya çıkan pürüzleri giderebileceğini düşünüyor bence.

İran’a geldiğimizde. Trump’ın İran konusunda daha sert bir pozisyon alma ihtimali var, zaten bunu kendisi de söylüyor. İsrail’i güçlü şekilde destekleyeceğini kendisi de beyan etti. Genel resimden bunu anlıyoruz. Elimizde genel olarak iki temel kaynak var: Birincisi açıklamaları, yorumları, demeçleri…vb İkincisi bir önceki döneminde izlediği politikalar. En temelde Trump’ın İsrail’in politikalarına destek vereceğini, İran’ı köşeye sıkıştırmaya çalışacağını, Suriye’de de hızlıca bir sonuca varmak isteyeceğini öngörebiliriz.

‘TÜRKİYE’NİN VE SURİYE’DEKİ KÜRTLERİN ŞAM’I MERKEZE ALAN BİR ÇÖZÜMÜ KABUL ETME İHTİMALLERİ VAR’

Suriye’den devam etmek isterim. Trump 'savaş çıkarmaya değil, çatışmaları bitirmeye geliyorum' dedi. Bunlardan bir tanesi de Ukrayna-Rusya Savaşı. Rusya ile ABD arasında yeni görüşmelerin ilk olarak Ukrayna özelinde olacağı ve bu görüşmelerin Suriye’de de bir karşılığı olacağı tahmin ediliyor. Putin’in Ortadoğu Danışmanı Mihail Bogdanov, Suriye’de Kürtlerin geleceğinin Esad ile diyalogdan geçtiğini ve ABD’nin bu görüşmelere engel olduğunu geçtiğimiz yıl söylemişti. Türkiye de Esad ile bir diyalog kurmak, görüşmek istediğini ifade ediyor. Trump’ın gelişiyle beraber, Şam-Ankara-Rojava’yı kapsayan görüşmeler görür müyüz? Putin ve Trump Ukrayna’da olduğu gibi burada da işbirliği veya farklı bir pazarlık yapar mı?

Aslında bu soru birçok varsayıma dayanıyor. Bununla beraber şayet Trump ile Putin Ukrayna konusunda yol katedebilirse bunun bir uzantısı olarak Suriye’de de çözüme giden yola girmeye çalışacaklarını düşünüyorum. Türkiye ve Suriye’deki Kürtler böyle bir senaryoda Şam’ın merkeze alındığı bir çözümü kabul edebilecekleri bir çerçeveyi oturtabilirler. ABD ve Rusya’nın destek verdiği bir Suriye sürecinde Türkiye’nin izlediği Suriye siyasetini sürdürmesi zorlaşacaktır. Öte yandan Rojava, siyasi olarak varlığının tanınacağı herhangi bir çözüm yolunu bir kazanım olarak kabul edecektir.

‘SURİYE ÖZELİNDE RUSYA, İRAN’SIZ BİR ÇÖZÜME, ABD, İRAN’LI BİR ÇÖZÜME NE DİYECEK? BU, SÜRECE ETKİ EDECEK KİLİT BİR SORU’

Bu denklemde değinilmesi gereken bir aktör daha var: İran ve İran’ın Suriye’deki rolü. İran ne diyecekten önce de şuna dikkat çekmek istiyorum. ‘Rusya İran’sız bir çözüme, ABD İran’lı bir çözüme ne der' sorusu yol gösterici ve sürece etki edecek kilit soruların başında geliyor. Trump yönetiminin İran’ı köşeye sıkıştırmak istediğini biliyoruz. Trump, iki büyük uluslararası krize işaret ettiği bir konuşmasında İran’dan da bahsediyor ve diyor ki ‘İran yönetimi Biden döneminin son 2.5 yılında 250 milyar dolar kazandı. Bizim yönetimimiz olsaydı bu böyle devam etmeyecekti, çünkü yaptırımlar sürecekti’.

Bana kalırsa ABD İran’ı köşeye sıkıştırmaya çalışacak bunu da ilk olarak petrol ambargosu yoluyla yapacak ve Çin’e de İran konusunda uyarı verecek, çünkü aynı konuşmasında şunu dedi: "Şayet Çin İran’dan petrol almaya devam ederse gümrük tarifesini yüzde 100'e çıkaracağım."

‘İRAN RESME DAHİL EDİLMEDEN SURİYE’DE BARIŞ NASIL OLUR SORUSU HALA HAVADA ASILI DURUYOR’

İşte bunları göz önüne aldığımızda İran’ın meseleye nasıl dahil olacağı sorusu biraz havada kalıyor. Kaldı ki bu sadece Suriye ile sınırlı bir durum değil, Türkiye’nin de çizmeye çalıştığı bir resim var: Irak Kürdistan’ıyla bir bağ kurmaya çalışıyor. KDP ile Türkiye’nin bağı güçleniyor, öte yandan Talabani’nin partisi de IKBY’de güç kazandı. İran onları destekliyor. PKK'nın yine İran tarafından güçlendirilmeye çalışılması, KDP’nin Türkiye ile bir süredir uyumlu politikalar izlemesi, PKK ile Rojava arasındaki bağ…vb bütün bunları düşününce buradan nasıl çıkılır sorusunun yanıtının ancak Türkiye ile olabileceğini düşünüyorum. Yine aynı noktaya geleceğim, İran’ı resme dahil etmeden bu nasıl çözülür sorusu hala havada asılı olarak duruyor ve zor bir soru.

‘ABD, İRAN’I DEVRE DIŞI BIRAKMAK İSTERSE İSRAİL İLE ROJAVA ARASINDA BİR İŞBİRLİĞİ OLABİLİR’

Ortadoğu’da kurulu dengelerin yanında İsrail’in İran’a saldırması ihtimalini uzmanlar küçümsemiyor. Bunun yanında İsrail Suriye’yi de hedef alan saldırılara zaman zaman imza atıyor. Bu noktada Suriye özelinde Rojava ile İsrail arasında bir yakınlaşma olabileceği üzerinde duruluyor. Rojava ile İsrail arasında bir yakınlaşma olabilir mi? Türkiye bu işbirliği ihtimalinden mi çekiniyor? Bu nedenle mi yeni görüşmeler gündemde?

Evet, Rojava ile İsrail arasında bir yakınlaşma ihtimali dillendiriliyor. Bunun bir oluru var, ancak bir koşula bağlı. O da şöyle; ABD İran’ı devre dışı bırakmaya karar verir, ambargoların yanı sıra İsrail’i de İran’a karşı cesaretlendirirse ve Suriye de İsrail’in yapmak istediklerine cevaz verirse bu mümkün diyebilirim. Elbette çokça parametrenin bir araya gelmesi halinde, bu noktada Türkiye alternatif senaryolara göre hareket edecektir, ancak ABD’nin yanında konumlanması da ihtimal dışı değil. Tabii bu durumda İsrail ile olan durumun içeride Erdoğan’a olumlu ya da olumsuz etkisi de olacaktır. Türkiye’nin İran’a dönük pozisyonu da politikası da sır değil. Dolayısıyla çok muhtemel olmamakla birlikte, Türkiye herhangi bir senaryoda dışarıda kalmayı tercih etmeyeceği için ihtimal dışı da değil.

‘TRUMP TÜRKİYE’NİN DE İRAN KARŞITI KOALİSYONA KATILMASINI SORUN ETMEYECEKTİR’

Türkiye duruma bakıp bu koalisyonda yer alabilir ve Trump iktidarının bununla bir sorunu olmayacaktır. Hatta Trump’ın tam da istediği şey: Bölgesel aktörler bölgede bizim hayata geçirmek istediğimiz politikaları uygulasın. Zamanında Obama Doktrini olarak değerlendirilen ‘biz perde gerisinden liderlik yaparız, ancak sorumluluğu bölgesel aktörler üstlensin’ yaklaşımına Trump’ın soğuk bakmadığını biliyoruz.

İkinci bir seçenekse şöyle: ‘Rusya’nın da katkısıyla bu iş bitsin, İsrail kendini Golan Tepeleri’yle sınırlandırsın, İran’ı sıkıştırmaya devam edelim’ denebilir. Ama Rusya ile beraber Esad’ın iktidarını koruduğu, Türkiye’nin de Rojava’nın karşısında varlığını koruduğu bir senaryoya bu koşullarda evet der mi? Bence der. Bu açıdan baktığımızda Bahçeli’nin açıklamasını ilk duyduğumda düşündüğüm Türkiye’nin bir hazırlık yaptığı yönündeydi.

‘DEVLET TRUMP’IN KAZANMASINI MERKEZE ALDI, BU NEDENLE BAHÇELİ ÖCALAN’A ÇAĞRI YAPTI’

Bahçeli açıklamasını yaptığında, Türkiye’nin artık Suriye’deki durum ya oraya ya buraya devrilmek üzere değerlendirmesi vardı. Yani bir çözüme varmak değil bir çözülmeye varmak üzere. İşte bu çözülmeyi, kim, kimler yönetecek, nasıl yönetecek buna dönük hazırlık yapılıyor. Şayet Harris kazanmış olsaydı, Türkiye mevcut pozisyonunu koruyup zaman içinde geliştirmeye çalışabilirdi. Bana kalırsa devletin merkeze aldığı ve kazanacağını düşündüğü isim Trump’tı. Tam da bu nedenle Öcalan açıklamasını Bahçeli yaptı ve açıklamaları devam da ediyor aynı hatta. Dolayısıyla Trump’ın politikası netleşene kadar da iki senaryo gözetilerek hareket edilecek, yani çağrılar devam edecek. Trump’ın kurmaya başladığı kadronun da son derece İsrail yanlısı ve Türkiye’ye karşı eleştirel olduğunu dikkate alırsak, Türkiye herhangi bir senaryoya müdahil olma şansını tamamen yitirmemek için ön almaya çabalıyor diyebiliriz.

‘ÇÖZÜME DÖNÜK İNANCIMIZ ZEDELENDİ, ANCAK TRUMP VE PUTİN'İN DEVREDE OLDUĞU KOŞULLARDA BU MÜMKÜN OLABİLİR’

Söylediğiniz gibi Türkiye Trump’ın kazanma ihtimalini gözetti ve buna göre pozisyon almaya başladı. Bahçeli bir yandan Öcalan’a çağrı yaptı, öte yandan Esenyurt, Mardin, Batman ve Halfeti belediyelerine kayyım atandı. Türkiye’nin bu pratikleri Kürt sorununa dönük yol haritası açısından ne söylüyor?

Bu noktada iç siyaset ve dış siyaset arasındaki kurucu ilişkiyi gözetmekte fayda var. Karşımızda 2013-2015’te zihinlerimizde Türkiye ve Rojava’ya yönelik oluşan yol haritasından farklı bir durum var. O dönemde barış süreciyle demokratikleşmenin el ele yürüme imkanları üzerinden meseleye yaklaşabiliyorduk. Şimdiyse tam da bu kayyımlarla birlikte süregelen iç güvenlik rejimi böyle bir şeyin bugün çok da muhtemel olmadığını gösteriyor. Bizim geçmiş dönemde çözüme dönük inancımız zedelendi, ancak Trump ve Putin’in devrede olduğu ve al-ver cinsinden anlaşmalara dayanan koşullarda bu pekala mümkün olabilir. Al-ver ilişkisinin yönlendirici olduğu ortamda Putin de Trump da Erdoğan da bu mantığa rahatlıkla adapte olabilecek liderler. Bu liderler, daha büyük hedefleri yeri geldiğinde bir kenara bırakıp bu tür anlaşmaların içine girebilecek özellikler taşıyorlar.

‘ROJAVA’YA SİYASİ VEYA KÜLTÜREL ÖZERKLİK VEREN BİR SENARYO GÜNDEME GELEBİLİR’

Devlet bakımından şöyle bir senaryo pekala mümkün olabilir tabii; Öcalan’ın Meclis’e gelip silah bırakmaya dönük bir açıklama yapması ve ev hapsine alınması. O sırada kayyımların devam etmesi, hatta basıncın derinleşerek CHP ile DEM Parti arasına sert bir duvar örülmeye çalışılması, o sırada PKK alt kadrolarının SDG veya Rojava’ya gidip oradaki yapıya katılması ve bir tür anlaşmanın parçası olarak bölgesel özerklik veya kültürel özerklik verilmesi, IKBY’de olduğu gibi Türkiye’nin himaye edebileceği bir tür Rojava antitesinin oluşması… Bunlar Türkiye’nin aklındaki senaryo gibi görünüyor.

Burada bu işin sürdürülebilirliği veya Türkiye kamuoyunca sürdürülebilirliğine dönük sorun ne derseniz, sorun, bu başarıya doğru giderse Türkiye’deki Kürt hareketinin sol temayül ve demokratikleşme iddiasıyla taban tabana oluşturacağı zıtlık. Dolayısıyla bu, Kürt tabanını da ikiye ayırabilir. Burada belirleyici olan, muhtemel bir Öcalan çağrısının geniş kitleleri nasıl ve ne kadar etkileyeceği. CHP tabanını da sol oluşumları da ikiye ayırabilecek bir duruma neden olabilir. Yani Erdoğan’ın otoriter yönetimini Erdoğan adıyla olmasa da ebedileştirecek bir potansiyel taşıyor. Bu noktada insan burada “bunu olumlu mu bulsam, olumsuz mu bulsam” ikilemine düşüyor. Bu çerçeveden bakınca Türkiye’nin olası bir Trump iktidarına dönük hazırlığının bir parçası olarak bu adımı attığını, elbette iç siyasette Erdoğan’ın iktidarını sürdürecek bir hesabın da olduğunu ancak temel faktörün bu olduğunu söyleyebilirim. Ama her halükarda Kürt meselesinin herhangi bir şekilde çözümünü Türkiye’siz düşünmek mümkün değil.

Dr. Can Cemgil

‘TRUMP NETANYAHU YÖNETİMİNİ DESTEKLEYECEK VE ELİNİ SERBEST BIRAKACAK’

Trump’ın gelişini sevinçle karşılayan liderlerin başında İsrail Başbakanı Binyamin Netanyahu geliyor. Nitekim bunu sosyal medya paylaşımlarına da yansıttı. Netanyahu’nun Trump’a ilişkin referansı nedir ki bu kadar sevindi?

Genel olarak duruma baktığımızda hem Demokratların hem de Cumhuriyetçilerin İsrail’in saldırgan politikalarına destek verdiğini biliyorduk. Trump’ın hem son dönem açıklamaları hem de bir önceki dönemde izlediği politikaları göz önüne aldığımızda çok net bazı sonuçlar çıkarabiliyoruz. 20 Ekim’de Netanyahu ile bir görüşme yaptığını söylüyor ve kabaca ‘sen istediğini yap biz arkandayız’ mesajı veriyor.

‘İSRAİL'E KOŞULSUZ DESTEK VERME İHTİMALİ YÜKSEK’

Netanyahu’nun burada iki referans noktası var: Trump’ın son dönemdeki tutumu, açıklamaları ve geçmiş döneminde izlediği politikalar. İlk olarak, Trump bu konuda Biden yönetimine dönük de bazı eleştiriler yaptı: ‘Biden ona (Netanyahu’ya) onu yapma, bunu yapma dedi. Ama Bibi onu dinlemedi ve şu an 3 ay öncesine göre çok daha iyi durumdalar. Biden’ı dinlemedi, eğer Biden’ı dinleselerdi şu anda bu konumda olamayacaklardı.’ Şu, bu derken aslında Biden yönetimi arka kapıdan Netanyahu’ya ateşkes için baskı yaparken, Netanyahu Gazze’de de Lübnan’da da vur emri veriyordu. Bunlar olurken Netanyahu’nun Biden’a kulak asmaması ve bildiğini okuması Trump’a göre olumluydu ve bunun sonucunda oluşan tabloyu da başarı olarak görüyor. Bu açıklamalar ve yorumlardan Trump’ın Netanyahu yönetimini destekleyeceğini ve bir noktaya kadar elini serbest bırakacağını anlıyoruz. Diğer bir referans noktası da ilk döneminde izlediği politikalardı. Örneğin Kudüs’ü İsrail’in başkenti olarak tanıma, ABD elçiliğini buraya taşıma, ki bu İsrail yönetiminin yıllardır elde etmek istediği bir kazançtı. Bunun yanında ‘Golan Tepeleri'ndeki egemenliğini tanıyorum’ dedi. Filistin’e giden, onlar için hayati olan, hatta bir noktada İsrail’in de kazancına olan yardımları kesti. İran Nükleer Anlaşması’ndan çekildi ve İran’a yaptırımlar uyguladı ki bu zaten İsrail’in desteklediği bir politikaydı. İşte bu iki faktör yani hem açıklamaları hem de ilk dönem yaptıkları bir bütün olarak değerlendirildiğinde İsrail’e koşulsuz destek verme ihtimalinin yüksek olduğunu söylemek mümkün.

‘TRUMP NETANYAHU’YA BEN GÖREVE GELENE KADAR ÇATIŞMALARI EN AZINDAN RESMEN BİTİRDİĞİNİ İLAN ET DEMİŞ OLABİLİR’

Bunun yanında Trump’ın başkanlık görevini bir iş insanı gibi gördüğünü, çatışmaların ekonomik maliyetini de öncelediğini, klasik bir izolasyonculuk şeklinde olmasa da çatışmalara başka bir yerden de yaklaşacağını söylemek gerekiyor. Yine açıklamalarına bakarsak, “Ben savaş çıkarmaya değil, savaş bitirmeye geliyorum” gibi bir ifade kullandı ve bu açıdan kastettiği iki çatışmanın Ukrayna-Rusya ve İsrail ile Filistin-Lübnan arasındaki çatışmalar olduğunu görebiliyoruz. Dahası Trump’ın Netanyahu’ya bir mektup yazdığı ve çatışmalar konusunda elini çabuk tutması gerektiğini söylediği iddia ediliyor. Bu mektup da dikkate alındığında Trump'ın sanıyorum Netanyahu’ya ben göreve gelene kadar bu çatışmaları en azından resmen bitirdiğini ilan et, sonrasına bakarız demiş olabileceğini de tahmin ediyoruz.

‘TRUMP’IN SEÇİLMESİ İÇ SİYASETTE DE NETANYAHU’NUN ELİNİ GÜÇLENDİRDİ’

Netanyahu neden bu kadar sevindi sorunuza dönecek olursam, bunun bir diğer boyutu da iç siyaset. İç siyasette özellikle izlediği rehine siyaseti nedeniyle giderek köşeye sıkıştı. Taraflar arasında çatışmayı bitirecek asli unsur nedir? Bir ateşkesle rehinelerin bir şekilde kurtarılması. Ancak hükümeti oluşturan koalisyon buna bir türlü yanaşmıyor. Biden yönetiminin en rahat ilişki kurduğu isim olan Savunma Bakanı Yoav Gallant’ı da Netanyahu 5 Kasım’da görevden alarak içeride gücünü konsolide etmeye çalışıyordu. Yani Netanyahu, Trump’ın seçilmesiyle içeride eli güçlendiği için de sevinmiş görünüyor.

Trump's victory in the US elections has had a wide impact in the world as well as in America. Especially focusing on the question of "Is a new war imminent between Iran and Israel?", scenarios pregnant with anxiety in the Middle East, where thousands of people have been killed in the last two years, are confusing minds. The number of those who resort to the general picture to interpret the contradictory developments in the Kurdish issue, one of Turkey's most important problems, is increasing. What awaits the Middle East in the Trump era? What kind of equation awaits Syria and Iran in this process? Where does Turkey's zigzagging Kurdish issue policy fit into this picture? Will a democratic solution to the Kurdish issue or a strategy trapped in the Middle East balances be the guiding force? What is the reference for Netanyahu's joy, which he saw no need to hide after Trump's election?

We talked about these questions and Trump's impact on the Middle East with Dr. Can Cemgil, a faculty member at Istanbul Bilgi University's Department of Political Science and International Relations.

According to Cemgil, in line with the peace process that has become stale in Syria, Turkey is trying to draw a strategic roadmap, especially for Rojava and the KRG, by taking into account scenarios such as declaring war on Iran or restricting its effectiveness through embargoes. On the other hand, this roadmap may not mean democracy and freedom domestically.

Dr. Can Cemgil, Faculty Member of the Department of Political Science and International Relations at Istanbul Bilgi University

The already chaotic agenda in the Middle East was focused on the US presidential elections. After all, Donald Trump will be in office for a second term. What kind of future does Trump's election portend in the Middle East?

In this sense, the first thing that comes to mind is the possibility of an Iran-Israel conflict, as it is a more pressing issue, but let's not forget that there are other topics as well. Again, in connection with Israel, the expansion of the scope of the Abraham Accords that Trump initiated in his previous term will be on the agenda.

'SAUDI ARABIA THINK THAT THEY WILL SOLVE THEIR EXISTING PROBLEMS MORE EASILY WITH TRUMP'

Saudi Arabia has been waiting for Trump to be elected for a long time. Trump is a more preferable name for Riyadh in the White House. Riyadh may think that both sides will approach the issues like businessmen and manage this more easily with agreements. I think Salman thinks that he can more easily reach an agreement with Trump and resolve the problems that arose during the Biden era.

When we come to Iran. Trump is likely to take a tougher stance on Iran, he says so himself. He has also stated that he will strongly support Israel. We understand this from the general picture. We have two main sources in general: First, his statements, comments, statements… etc. Second, the policies he followed in his previous term. We can predict that Trump will support Israel's policies, try to corner Iran, and want to reach a quick conclusion in Syria.

'TURKEY AND THE KURDS IN SYRIA HAVE A POSSIBILITY OF ACCEPTING A SOLUTION CENTERED BY DAMASCUS'

I would like to continue from Syria. Trump said, 'I am not coming to start a war, but to end the conflicts.' One of these is the Ukraine-Russia War. It is estimated that the new talks between Russia and the US will first be specific to Ukraine and that these talks will have a counterpart in Syria. Putin's Middle East Advisor Mikhail Bogdanov said last year that the future of the Kurds in Syria is through dialogue with Assad and that the US is obstructing these talks. Turkey also states that it wants to establish a dialogue and meet with Assad. With Trump's arrival, will we see talks covering Damascus-Ankara-Rojava? Will Putin and Trump cooperate or make a different bargain here as they did in Ukraine?

In fact, this question is based on many assumptions. However, if Trump and Putin can make progress on Ukraine, I think that they will try to enter the path leading to a solution in Syria as an extension of this. Turkey and the Kurds in Syria can establish a framework in which they can accept a solution centered on Damascus in such a scenario. In a Syria process supported by the US and Russia, it will be difficult for Turkey to continue its Syria policy. On the other hand, Rojava will accept any solution path that will recognize its political existence as a gain.

'IN THE PARTICULAR ISSUE OF SYRIA, WHAT WILL RUSSIA SAY TO A SOLUTION WITHOUT IRAN, AND WHAT WILL THE US SAY TO A SOLUTION WITH IRAN? THIS IS A KEY QUESTION THAT WILL AFFECT THE PROCESS'

There is another actor that needs to be mentioned in this equation: Iran and its role in Syria. Before I talk about what Iran will say, I want to draw attention to this. The question of 'What would Russia say to a solution without Iran and what would the US say to a solution with Iran?' is one of the key questions that will guide and affect the process. We know that the Trump administration wants to corner Iran. Trump also mentions Iran in a speech where he points to two major international crises and says, 'The Iranian administration earned $250 billion in the last 2.5 years of the Biden term. If it were our administration, this would not continue because the sanctions would continue.'

In my opinion, the US will try to corner Iran, and will do this first through an oil embargo and will also warn China about Iran, because in the same speech he said: "If China continues to buy oil from Iran, I will increase the customs tariff to 100 percent."

'THE QUESTION OF HOW PEACE CAN BE MADE IN SYRIA WITHOUT IRAN BEING INCLUDED IN THE PICTURE STILL HANGS IN THE AIR'

When we take these into consideration, the question of how Iran will be involved in the issue is a bit up in the air. Moreover, this is not a situation limited to Syria, there is also a picture that Turkey is trying to draw: It is trying to establish a connection with Iraqi Kurdistan. The KDP and Turkey's connection is getting stronger, while Talabani's party has also gained power in the KRG. Iran supports them. Considering all these, the PKK is again being tried to be strengthened by Iran, the KDP's policies being compatible with Turkey for a while, the connection between the PKK and Rojava, etc., I think that the answer to the question of how to get out of this can only be with Turkey. I will come to the same point again, the question of how to solve this without including Iran in the picture is still hanging in the air and it is a difficult question.

'IF THE US WANTS TO OVERRIDE IRAN, THERE MAY BE COOPERATION BETWEEN ISRAEL AND ROJAVA'

In addition to the established balances in the Middle East, experts do not underestimate the possibility of Israel attacking Iran. In addition, Israel occasionally launches attacks targeting Syria. At this point, it is emphasized that there may be a rapprochement between Rojava and Israel, especially in Syria. Could there be a rapprochement between Rojava and Israel? Is Turkey hesitant about this possibility of cooperation? Is this why new talks are on the agenda?

Yes, there is talk of a rapprochement between Rojava and Israel. There is a possibility for this, but it is conditional. That is; if the US decides to sideline Iran, encourages Israel against Iran in addition to the embargoes, and Syria allows what Israel wants to do, I can say that this is possible. Of course, if many parameters come together, Turkey will act according to alternative scenarios at this point, but it is not out of the question for it to position itself on the US's side. Of course, in this case, the situation with Israel will have a positive or negative impact on Erdoğan domestically. Turkey's position and policy towards Iran are not a secret. Therefore, although it is not very likely, it is not out of the question either, since Turkey will not prefer to remain outside in any scenario.

'TRUMP WILL NOT HAVE A PROBLEM WITH TURKEY JOINING THE ANTI-IRAN COALITION'

Turkey can look at the situation and take part in this coalition, and the Trump administration will have no problem with that. In fact, that is exactly what Trump wants: Regional actors should implement the policies we want to implement in the region. We know that Trump does not look favorably on the approach that was considered as the Obama Doctrine at the time, 'we will provide leadership from behind the scenes, but regional actors should take responsibility.'

The second option is as follows: 'Let this be over with the help of Russia, let Israel limit itself to the Golan Heights, let's continue to squeeze Iran.' But would they say yes to a scenario where Assad maintains his power together with Russia and Turkey maintains its presence against Rojava under these conditions? I think so. When we look at it from this perspective, when I first heard Bahçeli's statement, I thought that Turkey was making preparations.

'THE STATE CENTERED ON TRUMP'S WINNING, THAT'S WHY BAHÇELİ CALLED TO ÖCALAN'

When Bahçeli made his statement, Turkey had assessed that the situation in Syria was about to tip over here or there. In other words, it is not about reaching a solution but about reaching a dissolution. Preparations are being made for who will manage this dissolution and how. If Harris had won, Turkey could have maintained its current position and tried to develop it over time. In my opinion, Trump was the name the state focused on and thought would win. For this very reason, Bahçeli made the Öcalan statement and his statements continue in the same vein. Therefore, until Trump's policy becomes clear, action will be taken by considering two scenarios, in other words, the calls will continue. If we take into account that the cadre Trump has started to establish is also extremely pro-Israel and critical of Turkey, we can say that Turkey is trying to preempt it in order not to completely lose the chance to intervene in any scenario.

'OUR FAITH IN A SOLUTION HAS BEEN DAMAGED, BUT THIS MIGHT BE POSSIBLE UNDER CONDITIONS WHEN TRUMP AND PUTIN ARE IN POWER'

As you said, Turkey has been watching for the possibility of Trump winning and has started to position itself accordingly. Bahçeli has made a call to Öcalan on the one hand, and trustees have been appointed to the municipalities of Esenyurt, Mardin, Batman and Halfeti on the other. What do these practices of Turkey say in terms of the road map regarding the Kurdish issue?

At this point, it is useful to observe the founding relationship between domestic and foreign politics. We are faced with a situation that is different from the roadmap that was formed in our minds for Turkey and Rojava in 2013-2015. At that time, we were able to approach the issue through the possibilities of the peace process and democratization going hand in hand. Now, the ongoing internal security regime with these very trustees shows that such a thing is not very likely today. Our belief in a solution was damaged in the past, but under conditions where Trump and Putin are in charge and based on give-and-take agreements, this may very well be possible. In an environment where give-and-take relations are guiding, Putin, Trump and Erdoğan are leaders who can easily adapt to this logic. These leaders have the characteristics to put aside larger goals when necessary and enter into such agreements.

'A SCENARIO GIVING ROJAVA POLITICAL OR CULTURAL AUTONOMY MAY COME TO THE AGENDA'

Of course, the following scenario could very well be possible from the state's perspective; Öcalan coming to the Parliament and making a statement about laying down arms and being put under house arrest. The trustees continuing at that time, even deepening the pressure and trying to build a hard wall between the CHP and the DEM Party, PKK sub-cadres going to the SDF or Rojava and joining the structure there and being granted regional or cultural autonomy as part of some kind of agreement, the formation of a kind of Rojava entity that Turkey can protect, as in the KRG... These seem to be the scenarios Turkey has in mind.

Here, the sustainability of this work or the sustainability of it in the Turkish public opinion, whatever you call it, the problem is the fundamental contradiction that the Kurdish movement in Turkey will create with the leftist tendency and the claim of democratization if it progresses towards this success. Therefore, this may also divide the Kurdish base in two. The determining factor here is how and to what extent a possible Öcalan call will affect the masses. It may cause a situation that may divide both the CHP base and the leftist formations in two. In other words, it has the potential to perpetuate Erdoğan's authoritarian rule, even if not with the name Erdoğan. At this point, one falls into the dilemma of "should I find this positive or negative?" When viewed from this perspective, I can say that Turkey took this step as part of its preparations for a possible Trump government, and of course there is a calculation in domestic politics to continue Erdoğan's rule, but this is the fundamental factor. But in any case, it is not possible to think of any solution to the Kurdish issue without Turkey.

Dr. Can Cemgil

'TRUMP WILL SUPPORT NETANYAHU ADMINISTRATION AND LEAVE HIS HANDS FREE'

Israeli Prime Minister Benjamin Netanyahu is one of the leaders who welcomed Trump's arrival with joy. In fact, he reflected this in his social media posts. What is Netanyahu's reference to Trump that made him so happy?

When we look at the situation in general, we knew that both Democrats and Republicans supported Israel's aggressive policies. When we consider Trump's recent statements and the policies he followed in the previous term, we can draw some very clear conclusions. He says he had a meeting with Netanyahu on October 20 and gives the rough message of 'do what you want, we are behind you'.

'THERE IS A HIGH LIKELIHOOD OF GIVING UNCONDITIONAL SUPPORT TO ISRAEL'

Netanyahu has two reference points here: Trump's recent stance, statements and the policies he followed in his previous term. First, Trump made some criticisms of the Biden administration on this issue: 'Biden told him (Netanyahu) not to do this, not to do that. But Bibi didn't listen to him and they are in a much better position now than they were 3 months ago. He didn't listen to Biden, if they had listened to Biden they wouldn't be in this position right now.' When he said this and that, the Biden administration was actually pressuring Netanyahu for a ceasefire through the back door, while Netanyahu was giving the order to strike in Gaza and Lebanon. While all this was happening, it was positive for Trump that Netanyahu didn't listen to Biden and did what he wanted, and he sees the picture that emerged as a result as a success. We understand from these statements and comments that Trump will support the Netanyahu administration and give it a free hand up to a certain point. Another reference point was the policies he followed in his first term. For example, recognizing Jerusalem as the capital of Israel, moving the US embassy there, which was a gain that the Israeli government had wanted to achieve for years. In addition, he said, “I recognize the sovereignty of the Golan Heights.” He cut off aid to Palestine, which was vital for them and even at one point was a gain for Israel. He withdrew from the Iran Nuclear Deal and imposed sanctions on Iran, which was already a policy that Israel supported. When these two factors, both his statements and his actions in the first period are evaluated as a whole, it is possible to say that he is likely to give unconditional support to Israel.

'TRUMP MAY HAVE TOLD NETANYAHU TO AT LEAST DECLARING OFFICIALLY ENDING THE CONFLICTS UNTIL I TAKE OFFICE'

In addition, it should be noted that Trump sees his presidency as a businessman, prioritizes the economic cost of conflicts, and will approach conflicts from a different perspective, albeit not in a classical isolationist manner. Again, if we look at his statements, he used the phrase, “I am not coming to start a war, but to end a war,” and from this perspective, we can see that the two conflicts he meant are the conflicts between Ukraine and Russia and Israel, and Palestine and Lebanon. Furthermore, it is claimed that Trump wrote a letter to Netanyahu and told him to act quickly regarding the conflicts. When this letter is taken into consideration, we also assume that Trump may have told Netanyahu to at least officially declare that you have ended these conflicts by the time I take office, and then we will see.

'TRUMP'S ELECTION STRENGTHENED NETANYAHU'S HAND IN DOMESTIC POLITICS'

If I return to your question of why Netanyahu was so happy, another dimension of this is domestic politics. He has been increasingly cornered in domestic politics, especially due to the hostage policy he has been pursuing. What is the main element that will end the conflict between the parties? A ceasefire and the rescue of the hostages in some way. However, the coalition that forms the government does not agree to this. Netanyahu was also trying to consolidate his power domestically by dismissing Defense Minister Yoav Gallant, the person with whom the Biden administration has the most comfortable relationship, on November 5. In other words, Netanyahu seems to be happy because his hand has been strengthened domestically with the election of Trump.