“Değişmez anayasal hükümler dokunulamaz değil. Nitekim 1995 ve 2001 değişikliklerinde dolaylı da olsa dokunularak korunan alan pekiştirildi. Nasıl? Başlangıç metni ve madde 14 yoluyla.

Başlangıç’tan ırkçılığı çağrıştıran ibareler çıkarıldı (1995 ve 2001); “İnsan haklarına dayanan demokratik ve laik Cumhuriyet”  yeniden tanındı (md.14).

Irkçı çağrışım yapan öğelerin azaltılması ile madde 2’nin yollama yaptığı Başlangıç metni, “demokratik hukuk devleti” bağlamına yaklaştırıldı. “İnsan haklarına saygılı Devlet” kaydını öngören madde 2, “insan haklarına dayanan Devlet” olarak okunmaya başlandı. Böylece, 2001’de Türkiye Cumhuriyeti(md.1)’nin niteliği, ‘insan haklarına dayanan’ kaydı ile pekiştirilmiş oluyordu.

Özet: karşılaştırmalı anayasa hukuku verileri ışığında, değiştirilmez maddeler, kurucuların hedefini ileriye götürücü anlamda pekiştirilebilir.” Alıntı, ‘Değişmez hükümler ikiyüzlülüğü’ başlıklı yazımdan (BirGün, 26 Eylül). Devamı şöyle özetlenebilir:

“İnsan haklarına dayanan demokratik ve laik sosyal hukuk devleti”nin içeriğini, söylem, düzenleme ve uygulama bakımından boşaltma seferberliğindeki Cumhur İttifakı, “ülkesi ve milletiyle bölünmez bir bütün” olan Türkiye Devleti’ni ülkesel yağma ve toplumsal ayrıştırma yoluyla madde 3’ü de ihlalde sınır tanımıyor.

Geriye, haliyle yine içeriği boşaltılan “Türkiye Devleti bir Cumhuriyettir” (md.1) tanımı kalıyor. Yıkım faaliyeti, ‘otoriter hükümler’ (2017 düzenlemesi) ve ‘keyfi uygulama’ (2018-24) sarkacında yürütülüyor. (…).

Bilgisiz fikirciler!

Değişim İçin Avukatlar (DİA) olarak katılımcı ve kucaklayıcı yolla yürüttüğümüz seçim çalışmasını saldırı için fırsat bilen bir “güruh”, iftira kampanyası başlattı. Bu “kara kampanya” tutmadı ve DİA seçimleri kazandı: kazanan aslında İstanbul Barosu ve Hukuk oldu.

“Ben değil, BİZ” olarak çıktığımız yolda, hakkımda üçlü karalama yapıldı: avukatlık yapmadı; 2010’da ‘yetmez ama evet’ dedi; değişmez maddelerin değişmesini savunuyor. İlk ikisini, Kurultay sırasında yaptığım konuşmada yanıtladım. Üçüncüsünü ise, sonuçlar belli olunca sandalye üstünde yaptığım teşekkür konuşmasında, elli yıllık akademik alışkanlık, saydamlık ve saflıkla, ‘değişmez hükümler ikiyüzlülüğü’ başlıklı yazımda işlediğim görüşü dillendirdim.

Anayasa’yı şantaj malzemesi olarak kullanan sözde milliyetçi kimi siyasetçi ve/ya Atatürk’ü sömüren sözde medya mensubu müfterilerle daha önce olduğu gibi yargı önünde hesaplaşacağım. Üzücü olan, 2017 yıkımı karşıtı olan veya öyle görünen hukukçu veya olmayan diplomalıların, “olumlu, ileriye götürücü, güçlendirici ve pekiştirici” dokunuş ne demek? vb. sorgulamalarla kalıp yargılar eşliğinde karaçalma furyasında yer alması.

Kamuoyunu bilgilendirme adına yaptığım açıklamadan alıntı:

“Anayasal yıkım karşısında seyirci kalanlar, 1995 ve 2001 Anayasa değişikliklerinin neden olduğu iktidar-özgürlük dengesizliğinin özgürlük lehine düzeltilmesine yönelik dokunuşların dile getirilmesini "linç kampanyası" nın gerekçesi olarak kullandı. (…)

Anayasal bilgilenme hakkı ve Anayasa’ya saygı için mücadele, İstanbul Barosu üyesi 65 bin avukatın ve özellikle genç avukatların sorunlarının çözümü için de gerekli. Bu inançla, İstanbul Barosu Yönetim Kurulu olarak laik ve demokratik hukuk devleti için hızlıca görevimize odaklanacağız.".

Konuyu daha çok işleme gereği açık. Şimdilik,  olumlu örnek için 2001’de yeniden yazılan madde 13’ü aktarmakla yetineyim: “Temel hak ve hürriyetler, özlerine dokunulmaksızın yalnızca Anayasanın ilgili maddelerinde belirtilen sebeplere bağlı olarak ve ancak kanunla sınırlanabilir. Bu sınırlamalar, Anayasanın sözüne ve ruhuna, demokratik toplum düzeninin ve laik Cumhuriyetin gereklerine ve ölçülülük ilkesine aykırı olamaz”

İşte, demokrasi, insan hakları ve laiklik için güçlendirici düzenleme budur. 2017’de Hükümetin, siyasal karar düzenekleri ve sorumluluğun kaldırılması ise, “demokrasi” için yıkıcı sonuçlar doğurdu.

“Anayasal bilgi kirliliği”, 21. yüzyılın büyük ayrışmasını yansıtan “Cumhuriyet’in 2. Yüzyılı” yanlıları ve “Türkiye yüzyılı” yanlılarının ortak paydası mı yoksa? Ne acı!

“Değişmez maddeler kırmızı çizgimiz” nakaratı eşliğinde bu maddelerin koruduğu değer ve ilkeleri yadsıyan Anayasa düşmanlarının dilini kullanmamı kimse beklemesin!

“Immutable constitutional provisions are not inviolable. Indeed, the protected area was reinforced by touching it indirectly in the 1995 and 2001 amendments. How? Through the preamble and article 14.

Expressions that evoked racism were removed from the Preamble (1995 and 2001); the “democratic and secular Republic based on human rights” was recognized again (Article 14).

By reducing the elements that have racist connotations, the Preamble text referred to by Article 2 was brought closer to the context of the “democratic state of law”. Article 2, which stipulated the clause “State respecting human rights”, began to be read as “State based on human rights”. Thus, in 2001, the nature of the Republic of Turkey (Article 1) was reinforced with the clause “based on human rights”.

Summary: In the light of comparative constitutional law data, unchangeable articles can be reinforced in a sense that advances the founders’ goal.” Quote from my article titled ‘The Hypocrisy of Unchangeable Provisions’ (BirGün, September 26). The rest can be summarized as follows:

The People's Alliance, which is mobilized to empty the content of the "democratic and secular social state governed by the rule of law based on human rights" in terms of discourse, regulation and implementation, knows no bounds in violating Article 3 by territorial plunder and social division of the State of Turkey, which is "an indivisible whole with its country and nation".

What remains is the definition of “The State of Turkey is a Republic” (Article 1), which has naturally been emptied of its content. The activity of destruction is carried out in the pendulum of ‘authoritarian provisions’ (2017 regulation) and ‘arbitrary application’ (2018-24). (…).

Ignorant thinkers!

A “mob” that saw the election campaign we conducted as Lawyers for Change (DİA) in a participatory and inclusive way as an opportunity to attack, started a smear campaign. This “black campaign” did not work and DİA won the elections: the winners were actually the Istanbul Bar Association and Law.

On the path we set out on as “WE, not I,” a triple smear campaign was launched against me: He did not practice law; he said “not enough, but yes” in 2010; he advocates for the amendment of the unchangeable articles. I answered the first two in the speech I made during the Congress. The third, when the results were announced, was expressed in the thank-you speech I made on my chair, with fifty years of academic habit, transparency and innocence, and the view I had discussed in my article titled “The Hypocrisy of Unchangeable Articles.”

I will settle accounts with so-called nationalist politicians who use the Constitution as blackmail material and/or so-called media members who exploit Atatürk, as I have done before, in court. What is saddening is that those who are against the 2017 destruction or who appear to be so, with legal or non-law degree holders, are participating in a slanderous frenzy accompanied by stereotypes, with questions such as what does a “positive, progressive, strengthening and reinforcing” touch mean?

An excerpt from my statement to inform the public:

“Those who remained spectators in the face of the constitutional destruction used the mention of touches aimed at correcting the power-freedom imbalance caused by the 1995 and 2001 constitutional amendments in favor of freedom as justification for the “lynching campaign.” (…)

The struggle for the constitutional right to be informed and respect for the Constitution is also necessary to solve the problems of the 65 thousand lawyers who are members of the Istanbul Bar Association and especially the young lawyers. With this belief, as the Board of Directors of the Istanbul Bar Association, we will quickly focus on our duty for a secular and democratic state of law."

The need to elaborate on the subject is clear. For now, let me suffice to quote Article 13, which was rewritten in 2001, as a positive example: “Basic rights and freedoms can be restricted only by law, based on the reasons specified in the relevant articles of the Constitution, without affecting their essence. These restrictions cannot be contrary to the letter and spirit of the Constitution, the requirements of the democratic social order and the secular Republic, and the principle of proportionality.”

This is the strengthening regulation for democracy, human rights and secularism. The removal of the government's political decision-making mechanisms and accountability in 2017 had devastating consequences for "democracy".

Is “constitutional disinformation” the common denominator of the supporters of the “2nd Century of the Republic” and the supporters of the “century of Türkiye”, reflecting the great division of the 21st century? How sad!

No one should expect me to use the language of the enemies of the Constitution who deny the values and principles protected by these articles, accompanied by the refrain "The unchangeable articles are our red line"!