Sivil, demokratik, kapsayıcı, darbe izlerinden arındırılmış anayasanın gerekliliği konusunda hemfikir olmayan yok. Ama buradaki mutabakatın yeni anayasaya dönüştüğü de yok. Hepimizi heyecanlandıran bir sürecin arifesinde iken gömleğin ilk düğmesinin yanlış iliklenmesi tehlikesi ile de karşı karşıyayız. Oysa anayasayı konuşabilmek...

Yepyeni bir toplum sözleşmesi yazabilmenin tarihi fırsatı olduğu kadar daha özgürlükçü hukuk sisteminin de insan haklarını tahkim etmenin de başlangıç noktası.

Öyle ki...

Anayasa dediğiniz andan itibaren Cumhuriyetin kuruluş felsefesini hatırlamak ne kadar zaruri ise bir dönem devlet adına yapılan yanlışlar yüzünden bugün, devlet kavramının içinin boşaltılmasına geçit vermemek de o kadar gereklilik.

Vesayetçi zihniyetin ödettiği bedeller hafızamızda canlı kalmak kaydı ile ileriye bakmak; lâik, demokratik, sosyal hukuk devletinin varlığını, bağımsızlığını ve milletiyle bölünmez bütünlüğünü korumak her bir vatandaşın asli görevini oluşturuyor.

Bu girişten sonra konuyu TBMM Başkanı Numan Kurtulmuş'un siyaseten yıpranmasına yol açan, haksızlığa uğramasına neden olan ve yer yer amacından saptırılan sözleri ile MHP Genel Başkanı Devlet Bahçeli'nin, partisinin grup toplantısındaki keskin açıklamalarına getirmek istiyorum.

Her şeyden önce...

Yeni Anayasa ile murad edilenlerin arkasına saklanıp, anayasa yapım çabasını kendi akıllarınca yüzyıllık fırsata çevirip, rövanş almak isteyenlerle aramıza kalın çizgi çekiyoruz.

Ardından...

Sn. Kurtulmuş'un, devlet karşısında milleti önceleyen ilkesel yaklaşımını anlıyor ancak yeni anayasa sürecinde moderatör olması beklenen Meclis Başkanı'nın ağzından çıkacak her sözün, kolaylıkla günlük polemiklerin parçası haline geleceğini öngörmesini beklediğimizi de kayda geçiriyoruz. Ki Hüda Par Genel Başkanı Zekeriya Yapıcıoğlu'nun, anayasanın özünü oluşturan ilk 4 maddesi ile ilgili siyasi fikirleri ve bunları gerekçelendirme biçimi toplumun hatırı sayılır çoğunluğunu alarme etmişken Sn. Kurtulmuş, bu iklimin sert rüzgârlarına maruz kalırdı, maalesef öyle de oldu.

Öte yandan...

Sn. Bahçeli'nin,

"Devlet, pozitif hukukun yürürlükte olduğu normlar sistemidir. Bu sistem ülke, insan topluluğu ve egemenlik üzerine bina edilmiştir. Devletin ülkesi vardır, o da Türk vatanıdır. Devletin milleti vardır, o da Türk milletidir" tanımlamasına da katılıyoruz.

Kanımca...

Yeni Anayasa iradesi, millete mâl olma derecesine ve siyasi sahiplenme gücüne göre kendi mecrasında ilerleyecek.

Tabii bu arada...

Türkiye Cumhuriyeti ile Türk milletine karşı bagajı veya açmaya hazırlandığı ajandası olanlar da iyice açığa çıkacak.

Unutmadan...

"Yeni Anayasa, Kamu Yönetimi Reformu, Çağdaş Kamu Personel Rejimi ve Mali Kurala Endeksli Ekonomi" Türkiye Yüzyılı iddiası için olmazsa olmazdır. Ve birinden biri eksik olursa devlet mimarisinin taşıyıcı dört kolonu da hasar alır.

There is no one who does not agree on the necessity of a civil, democratic, inclusive constitution, free from traces of a coup. But the consensus here has not turned into a new constitution. While we are on the eve of a process that excites us all, we are also faced with the danger of buttoning the first button of the shirt incorrectly. However, being able to talk about the constitution...

It is not only a historic opportunity to write a brand new social contract, but also the starting point for a more liberal legal system and the strengthening of human rights.

So much so...

Just as it is essential to remember the founding philosophy of the Republic from the moment you say Constitution, it is equally essential not to allow the concept of the state to be emptied of its meaning today because of the mistakes made in the name of the state at one time.

Looking ahead with the condition that the prices paid by the tutelary mentality remain alive in our memory; protecting the existence, independence and indivisible integrity of the secular, democratic, social state governed by the rule of law with its nation constitutes the primary duty of every citizen.

After this introduction, I would like to bring the subject to the words of the Speaker of the Grand National Assembly of Turkey, Numan Kurtulmuş, which caused him to be politically worn out, caused him to suffer injustice and sometimes deviated from his purpose, and the sharp statements of the MHP Chairman, Devlet Bahçeli, at his party's group meeting.

First of all...

We are drawing a thick line between ourselves and those who hide behind what is intended by the new Constitution, who, in their own minds, turn the constitution-making effort into a century-long opportunity and want to take revenge.

Behind...

We understand Mr. Kurtulmuş’s principled approach that prioritizes the nation over the state, but we also note that we expect him to foresee that every word that comes out of the mouth of the Speaker of the Assembly, who is expected to be the moderator in the new constitution process, will easily become part of daily polemics. While the political ideas of Hüda Par Chairman Zekeriya Yapıcıoğlu regarding the first 4 articles that constitute the essence of the constitution and the way he justifies them have alarmed a considerable majority of the society, Mr. Kurtulmuş would have been exposed to the harsh winds of this climate, and unfortunately that is what happened.

On the other hand...

Mr. Bahçeli,

We also agree with the definition that "The state is a system of norms in which positive law is in force. This system is built on the country, the human community and sovereignty. The state has a country, and that is the Turkish homeland. The state has a nation, and that is the Turkish nation."

In my opinion...

The will for the new Constitution will advance on its own course according to the degree to which it is owned by the nation and the power of political ownership.

Of course, in the meantime...

Those who have baggage or an agenda they are preparing to open against the Republic of Türkiye and the Turkish nation will also be exposed.

Before I forget...

"New Constitution, Public Administration Reform, Modern Public Personnel Regime and Financial Rule Indexed Economy" are indispensable for the claim of Turkey's Century. And if one of them is missing, all four supporting pillars of the state architecture will be damaged.