Son bir ayda sırasıyla Kırşehir, Gemlik, Samsun, Kayseri’de kitap fuarı, konferans, imza günü programlarındaydık. Gittiğimiz yere kendimizi de götürdük! Zaten Ankara’nın gündemi Anadolu’nun da derdi.

Her yerde birinci sırada ekonomi... Kayseri’de de öyle. Üretime dayalı alanlarda faaliyet gösterenler dertli. Bir yurttaş, “Stok, ucuza bulup aracılık etmek gibi işlere girenler bir nebze para kazanıyor. Sanayide, tarımda üretim çok riskli alanlar haline geldi” diye durumu özetledi.

Ekonomiye dayalı konuşmaların devamı şu cümleye bağlandı:

- Kurtarın bizi!

Bu nasıl olacak sorusu beraberinde önümüzdeki seçimde cumhurbaşkanı adayı kim olur çengeline takıldı.

***

Bir sohbeti paylaşmadan geçemeyeceğiz...

Bilgi Yayınevi standında üç aile karşımda duruyordu. Konu cumhurbaşkanı adayına gelince sordum:

- Hedefe kiminle varılır?

İlk, iki kişilik aileden kadın öğretmen atıldı:

- Mansur Yavaş diyorum ben. Ağır abi...

Daha “abi” sözcüğünün sonu gelmeden öteki uçtaki dört kişilik ailenin en büyüğü ile torun söze girdi:

- Ekrem... Ekrem... İmamoğlu... O da hızlı abi!

İki taraf tercihlerinin ana nedenini biri “ağır” biri “hızlı” diyerek özetlemişti. Sohbetin devamında gerekçelerini sıraladılar.

Yavaş olmalıydı... Bu dönemden ancak ağırbaşlı bir duruşla çıkılırdı.

İmamoğlu olmalıydı... Bu dönemi aşmak için toplum katında Erdoğan’ı yenecek bir kişi gerekliydi.

Sohbet derinleştikçe taraflar orta noktayı bulmak yerine tercihlerinin haklılığını anlatmaya çalıştılar. Araya girdim:

“Yavaş birleştirici güce sahip, tarafsızlık zemininde bir cumhurbaşkanı olsa... İmamoğlu icracı bir başbakanlık koltuğunda ya da cumhurbaşkanı yardımcılığı gibi bir makamda olsa, ne dersiniz?”

Sohbete çevreden katılanlar da oldu. Büyük çoğunluk buna sıcak baktı!

***

Yaşadığımız bir diyaloğu aktardık.

İmamoğlu da Yavaş da “partim aday gösterirse” diye söze başlıyor. Bunu şöyle yorumlayabiliriz:

Kimilerinin iddia ettiği gibi CHP aday göstermezse başka arayışa girecek olan yok!

Bu noktada sürecin iyi yönetilmesi çok önemli. Eğer bu gidiş dalgalanmaya bırakılırsa İmamoğlu ve Yavaş taraftarları kendi içinde kemikleşebilir. İleride kırılmalar yaşanabilir.

Topluma şimdiden güven veren bir yol haritasının sunulması daha sağlıklı görünüyor.

Mevcut çatallaşma AKP’nin çok istediği bir durum. AKP’ye göre en güzeli Yavaş’la İmamoğlu arasında çatlak oluşması, bunun zamanla derinleşmesi. Bu olursa İmamoğlu’na yasak getirilmemesi, iki adayın birbirini aşağı çekmesi...

Elbette bu oyuna gelmeyeceklerdir. Ancak sürecin dalgalanmada kalması yol kazalarına gebe!

CHP’ye oy verilebilirlik oranı yüksek.

Merkez sağdakiler, “CHP bize başka seçenek aratmasın” diyor.

Bir Yeniden Refah Partili, “İktidar üstümüze çok geliyor. Biz Tayyip’in karşısında kim güçlüyse ona oy veririz” cümlesini çok kararlı kurdu.

CHP’nin içindeki dalgalanma başka yazı konusu. İmamoğlu ile Yavaş’ın parti içindeki gücü asimetrik. Ancak oy CHP içinden değil Türkiye’den istenecek!

1974-1977 seçimlerini yaşayanlar, “Sadece isimleri konuşmak yanlış. CHP halkın yorulmadan anlayabileceği bir yol haritası sunmalı” diyor.

Sonuç olarak “Aday bulamaz” denilen CHP’nin şimdiden kazanma olasılığı yüksek iki aday adayına sahip olması güzel. Yavaş ve İmamoğlu iyi bir taban da edindi.

Bu iki gücü aynı kulvara sokmak şart!

Kayseri’den dönerken gece karanlığında not defterine şunu yazdık:

İmamoğlu biraz Yavaş ol!

In the last month, we were in book fairs, conferences, and book signing programs in Kırşehir, Gemlik, Samsun, and Kayseri, respectively. We took ourselves with us wherever we went! After all, Ankara's agenda was also Anatolia's problem.

The economy is the first priority everywhere... It is the same in Kayseri. Those operating in production-based areas are in trouble. A citizen summarized the situation by saying, “Those who engage in activities such as stocking, finding cheap goods and acting as intermediaries make a little money. Production in industry and agriculture has become very risky areas.”

The rest of the economic-based talk ended with the following sentence:

- Save us!

The question of how this will happen has been caught up in the question of who will be the presidential candidate in the next election.

***

We can't pass without sharing a conversation...

Three families were standing in front of me at the Bilgi Publishing House stand. When the subject came to the presidential candidate, I asked:

- Who will reach the target with?

First female teacher fired from a family of two:

- I call it Mansur Yavaş. Heavy brother...

Before the end of the word “brother” could be reached, the eldest of the four-person family at the other end and the grandson spoke:

- Ekrem... Ekrem... İmamoğlu... He's fast too, brother!

The two sides had summarized the main reason for their preferences, one saying “heavy” and the other saying “fast.” They listed their reasons as the conversation continued.

It had to be slow... We could only get through this period with a dignified stance.

It had to be İmamoğlu... In order to overcome this period, a person was needed who would defeat Erdoğan on the social level.

As the conversation deepened, the parties tried to explain the legitimacy of their choices rather than finding a middle ground. I intervened:

“What would you say if there was a president who had a strong unifying power and was on neutral grounds... If İmamoğlu were to be in an executive prime ministerial seat or a vice president position?”

There were also people from the surroundings who joined the conversation. The vast majority were positive about it!

***

We conveyed a dialogue we had.

Both İmamoğlu and Yavaş begin their speech with “if my party nominates a candidate.” We can interpret this as follows:

If the CHP does not nominate a candidate as some claim, no one will look elsewhere!

At this point, it is very important to manage the process well. If this course is left to fluctuate, the supporters of İmamoğlu and Yavaş may ossify within themselves. There may be fractures in the future.

It seems healthier to present a road map that already instills confidence in society.

The current split is something the AKP wants very much. According to the AKP, the best thing to do is for a rift to form between Yavaş and İmamoğlu, and for it to deepen over time. If that happens, İmamoğlu should not be banned, and the two candidates should pull each other down...

Of course, they will not fall for this trick. However, if the process remains in flux, it will lead to road accidents!

The voter turnout for CHP is high.

Those on the center-right say, "CHP should not make us look for other options."

A Yeni Welfare Party member stated very decisively, “The government is pressing us too hard. We will vote for whoever is stronger against Tayyip.”

The fluctuations within the CHP are a topic for another article. The power of İmamoğlu and Yavaş within the party is asymmetrical. However, the votes will not be sought from within the CHP, but from Turkey!

Those who lived through the 1974-1977 elections say, "It is wrong to just talk about names. CHP should present a road map that the people can understand without getting tired."

In conclusion, it is good that CHP, which was said to be "unable to find a candidate", already has two candidates with a high probability of winning. Yavaş and İmamoğlu have also gained a good base.

It is necessary to bring these two powers into the same league!

On our way back from Kayseri, in the dark of night, we wrote the following in our notebook:

İmamoğlu, slow down a bit!