Hazine ve Maliye Bakanı Mehmet Şimşek’in istifa ettiğine dair söylentileri en baştan itibaren anlamakta zorlanıyorum.

Birileri ısrarla istifa ettiğini ileri sürüyor; devlet ve hükümet adına yapılan açıklamalarla söylentinin yalan olduğu duyuruluyor, ama iddia sahipleri ısrarcı.

En sonunda “Anlaşılan yapılan resmi açıklamalar yetmemiş, bir de buradan yazayım! / İstifa etmedim. Dolaşıma koyulan senaryolar doğru değildir” açıklaması bizzat bakandan geldi.

Bakanın istifa ettiğini söyleyenler, vergi paketinin içeriği hazırlanırken, zenginlere vergi affı konusunda kendisini atayan irade ile ters düştüğünü ileri sürüyorlardı.

Şimşek’in açıklamasında bunun doğru olmadığına dair bir bölüm var.

Okuyalım:

“Bu zorlu süreçte Sayın Cumhurbaşkanımızın bizlere kuvvetli desteğini her zaman hissediyoruz. - Cumhurbaşkanımızın liderliğinde aziz milletimizin refahını kalıcı olarak artırmak tek hedefimizdir.”

Kendi hesabıma, dolaşıma girdiği ilk andan başlayarak, söylentilerin temelsiz olduğu kanaatindeydim. Hayır, söylentiyi ortaya atanlara bakarak böyle bir kanaate varmış değilim. Benim dayanağım başka.

İlkin, ‘cumhurbaşkanlığı hükümet sistemi’ ile birlikte, hükümetin oluşumu ve bakanlar ile onları atayan irade arasındaki ilişki değişti.

Tek taraflı bir ilişki bu.

Artık hükümetten istifa yoluyla ayrılış söz konusu değil. Bakan ayrılamaz mı, elbette ayrılabilir. Ancak öncesi ve sonrasında asla “İstifa etti” benzeri bir cümle kullanılamaz. Yeni sistemde bakanın ya kendisi “Görevimden affımı istedim” açıklamasını yapar ya da ardından görevden affını istediğine dair bir açıklama yapılır.

İşte öncelikle bu sebeple, istifa ettiği yolundaki söylentileri işittiğimde, bunun doğru olamayacağını düşündüm.

Mehmet Şimşek başarılı mı?

Bu soruyu günümüz gerçeklerine ters düştüğü için anlamsız buluyorum. Günümüzde, iktidar evreni içerisinde yer alan siyasi ve bürokratik kadrolar, -bakanlar, parti yöneticileri ve üst düzey bürokratlar- başarılı olmak zorunda değiller; kendilerini başarılı gösterebilmeleri yeterli.

Günümüzün bu gerçeği merceğinden bakıldığında, kendisinin sözlü, yazılı açıklamalarında da sıkça ve ısrarla vurguladığı üzere, Mehmet Şimşek başarılı görünüyor.

Onun başarısız görünebilmesi, görevine biçilen süre açısından, neredeyse imkansız zaten. Kendisinden beklenen, bir sonraki genel seçime kadar hayat pahalılığını hissedilmeyecek bir duruma getirmesi…

Bir sonraki genel seçim ise tam dört yıl sonra…

Dört yıl içerisinde neler yaşanacağını, mühlet sona erdiğinde beklenenin gerçekleşip gerçekleşmeyeceğini bugünden kim bilebilir?

[Anlatmaya çalıştığımı daha iyi aktarmaya yarayacak padişah, alimlik taslayan adam ve onun bir eşeği konuşturma iddiasına dair bir fıkra var, ama günümüz gerçekleri düşünüldüğünde, kıssadan hissesi çok farklı noktalara çekilebilir diye anlatmaktan vazgeçtiğim için, herhalde beni mazur görürsünüz.]

Enflasyon -hele azgın yükseklikteyse- yalnızca ülkedeki ekonomik dengeleri sarsmakla kalmıyor, insanları da bozuyor ve anlamsız davranışlara sevk ediyor.

Hayat pahalılığı alışkanlık da yapıyor.

Dün aldığınız bir şeyin fiyatı birkaç misline fırladığında canınız yansa da olanı kabul etmeye hazır olduğunuzu hissetmeniz bundan.

İyi ahlaklı olduğunu bildiğiniz bir satıcı bile, durduk yere zam yapabiliyor ve bunu, temsil ettiği iyi ahlakla ters düşmediğini düşünerek gönül rahatlığıyla yaptığını görebiliyorsunuz.

TÜİK, ENAG ve İstanbul Ticaret Odası’nın (İTO) enflasyon rakamları, hiçbiri, hayatın gerçekte hangi pahalılık noktasına eriştiğini tam yansıtamıyor. Muhalifler İTO ve ENAG üzerinden verilen TÜİK’inkinden çok daha yüksek oranlara karşı ne yapabiliyor ki? Hayat TÜİK’in ilan ettiği oran ekseninde cereyan ediyor.

Çalışanların ve emeklilerin maaşları, asgari ücret hep TÜİK’e bakılarak hesaplanmıyor mu?

Mehmet Şimşek’in mühleti dolduğunda, yani seçime kısa süre kala, TÜİK enflasyon oranını tek haneli, diğerleri üç haneli ilan etseler, başarı konusunda hangisi geçerli sayılacak?

Lafı daha fazla uzatmaya hiç gerek yok: Günümüz gerçekleri bakanlara istifa etme yolunu kapadığı, Hazine ve Maliye Bakanı olarak başarısı mühletinin sonunda TÜİK oranıyla belirleneceği için, arada ne/ler yaşanırsa yaşansın, Mehmet Şimşek’in istifa edeceğini sanmıyorum.

Günü geldiğinde, o da, ‘görevinden affını’ isteyebilir elbette.

I have a hard time understanding the rumors about the resignation of Treasury and Finance Minister Mehmet Şimşek from the very beginning.

Some people insistently claim that he resigned; With the statements made on behalf of the state and government, it is announced that the rumor is false, but the claimants are insistent.

Finally, he said, “Apparently, the official statements were not enough, let me write it here too!” / I did not resign. The statement "The scenarios put into circulation are not true" came from the minister himself.

Those who said that the minister resigned claimed that while the content of the tax package was being prepared, he contradicted the will that appointed him regarding tax amnesty for the rich.

There is a part in Şimşek 's statement stating that this is not true.

Let's read:

“We always feel the strong support of our President during this difficult process. - Our only goal is to permanently increase the welfare of our beloved nation under the leadership of our President.”

For my part, I was of the opinion that the rumors were unfounded from the moment they first circulated. No, I have not come to such a conclusion based on those who put forward the rumor. My basis is different.

First, with the 'presidential government system', the formation of the government and the relationship between ministers and the will that appointed them changed.

This is a one-sided relationship.

Leaving the government through resignation is no longer possible. Can't the minister leave? Of course he can. However, a sentence such as "He resigned" can never be used before or after. In the new system, the minister either makes a statement himself, "I asked for pardon from my duty," or a statement is made afterwards stating that he wants to be relieved of his duty.

This is primarily why, when I heard rumors that he had resigned, I thought it couldn't be true.

Is Mehmet Şimşek successful?

I find this question meaningless because it contradicts today's realities. Today, political and bureaucratic staff within the ruling universe - ministers, party managers and high-level bureaucrats - do not have to be successful; It is enough for them to show themselves successful.

When viewed through the lens of this reality today, Mehmet Şimşek seems to be successful, as he frequently and insistently emphasizes in his oral and written statements .

It is almost impossible for him to appear unsuccessful, given the time allotted to his duty. What is expected from him is to bring the cost of living to an unnoticeable level until the next general election...

The next general election is exactly four years away...

Who can know today what will happen in four years and whether what is expected will happen when the deadline expires?

[There is an anecdote about the sultan, the man who pretends to be a scholar, and his claim to make a donkey talk, which will help to convey what I am trying to explain better, but considering today's realities, you will probably forgive me for refraining from telling the story because its part could be drawn to very different points.]

Inflation - especially if it is extremely high - not only shakes the economic balances in the country, but also corrupts people and drives them to meaningless behavior.

The high cost of living also makes it a habit.

This is why you feel ready to accept what is, even though it hurts when the price of something you bought yesterday jumps several times.

Even a salesman whom you know to be of good moral character can give a price increase for no reason, and you can see that he does this with peace of mind, thinking that it does not conflict with the good morals he represents.

Inflation figures of TURKSTAT, ENAG and Istanbul Chamber of Commerce (ITO) do not fully reflect the point at which life has actually become expensive. What can the opponents do against the rates given by ITO and ENAG, which are much higher than those of TÜİK? Life takes place on the axis of the rate declared by TUIK.

Aren't the salaries of employees and retirees and the minimum wage always calculated by looking at TUIK?

When Mehmet Şimşek 's deadline expires, that is, shortly before the elections, if TÜİK declares the inflation rate as single digit and the others declare it as three digit, which one will be considered valid in terms of success?

There is no need to go further: Since today's realities prevent ministers from resigning, and his success as Minister of Treasury and Finance will be determined by the TÜİK rate at the end of his term, I do not think Mehmet Şimşek will resign, no matter what happens in the meantime.

Of course, when the day comes, he can also ask for 'pardon from his duty'.