TBMM Başkanı Numan Kurtulmuş, Can Atalay'ın milletvekilliğinin TBMM'de düşürülmesi ile ilgili Yargıtay kararı okunurken tesadüf bu ya yurt dışındaydı. Aslında ortada tesadüf filan yoktu.

Kurtulmuş, kararın yokluğunda okunmasıyla vicdani sorumluluğundan kurtulacağını hesaplamıştı, hepsi bu kadar.

Nitekim Atalay'ın milletvekilliğinin düşürülmesi ile ilgili karar bu işler için biçilmiş kaftan sayılan Bekir Bozdağ'ın başkanlığındaki oturumda okutuldu.

Oysa Kurtulmuş, TBMM Başkanı olarak Anayasa Mahkemesi'nin ilgili kararını gerekçe göstererek bu kararı Yargıtay'a iade edebilir, Atalay'ın milletvekilliğinin düşürülmesinin önüne geçebilirdi.

Bunu yapmak istemedi çünkü Erdoğan'a karşı bunu yapacak cesareti yoktu. Yurt dışına çıkarak bu işten elini yıkayabileceğini zannediyordu.

Ve şimdi bomba dönüp dolaşıp yine kucağına geldi.

Anayasa Mahkemesi'nin, Yargıtay'ın kararının "yok hükmünde" olduğunu tespit eden kararı ile Atalay'ın milletvekilliğinin düşürülmesi işlemi de yok hükmünde.

Kurtulmuş, vaktiyle görevini tam ve eksiksiz yerine getirebilmiş olsaydı, bugün böyle bir sorunu çözmek için de uğraşmayacaktı.

Şimdi kuşkusuz ki yeni bir süreç başlayacak ve bu süreçte de iktidar koalisyonunun hukuki laf cambazlıklarına tanık olacağız.

Dillerinden "millet iradesi" lafını düşürmeyenlerin bunu söylerlerken ne kadar samimiyetsiz olduklarını bir kez daha göreceğiz.

Çünkü bu arkadaşlar için "demokrasi" sadece işlerine geldiği zaman kabul gören bir kavram.

Onlar için Can Atalay'a verilen oylar ile mesela Bekir Bozdağ'a verilen oylar bir değil.

Türkün oyuyla, Kürdün oyunun bir olmadığını da belediyelere atanan kayyımlar sayesinde öğrenmiştik.

Bir not da Anayasa Mahkemesi'ne:

Bu kararı yayımlamak için Meclis'in tatile girmesini beklediğiniz anlaşılıyor.

Kimseye hesap vermesi gerekmeyen yüksek yargıçlar olarak bu vicdanınızda herhangi bir etki yarattı mı?

Yoksa Reis'i kızdırmamak endişesi, ettiğiniz yeminden daha mı ağır basıyor?

Karakolda doğru söylüyor ama

Adalet Bakanı sadece işine öylesi geldiği zaman demokrasiyi hatırlıyor

Adalet Bakanı Yılmaz Tunç

Adalet Bakanı Yılmaz Tunç, Instagram'ın kapatılması ile ilgili bir soruyu yanıtlarken şunu söyledi:

"Özellikle Heniyye'nin öldürülmesi konusunda başsağlığı dileyen vatandaşlarımızın paylaşımlarına engel konuldu. Bu basın özgürlüğüne sığar mı? Eğer siz sosyal medya şirketleri olarak bazı paylaşımlara izin verecek bazı paylaşımlara izin vermeyecekseniz o zaman özgür bir ortam değilsiniz demektir. Dolayısıyla eğer siz basın özgürlüğüne inanıyorsanız, sansüre karşıyım diyorsanız o zaman o paylaşımların engellenmesine de karşı çıkmanız lazım."

Adalet Bakanı'nın durumu "karakolda doğru söyleyip, mahkemede şaşan" adamın durumuna benziyor.

Bir basın özgürlüğü savunucusu olarak doğru söylüyor ancak kendisinin Adalet Bakanı olduğu ülkede sansürden ve baskıdan geçilmediği gerçeğini unutuyor.

RTÜK'ün uyduruk gerekçelerle muhalif kanallara cezalar yağdırması, Açık Radyo'nun lisansını iptal etmeye kalkışmasına ne diyor, bilmiyoruz.

RTÜK'ün sadece bedelini ödeyen abonelerine yayın yapan video kanallarından içerik kaldırtması da Bakan'ın tanımına göre "sansür" değilse, nedir?

Adalet Bakanı sadece işine öylesi geldiği zaman demokrasiyi hatırlıyor.

By coincidence, the Speaker of the Grand National Assembly of Turkey, Numan Kurtulmuş, was abroad while the Supreme Court decision regarding the revocation of Can Atalay's parliamentary seat was being read in the Grand National Assembly of Turkey. In fact, there was no coincidence at all.

Kurtulmuş had calculated that he would be relieved of his moral responsibility by having the verdict read in his absence, that was all.

In fact, the decision to strip Atalay of his parliamentary seat was read out in the session chaired by Bekir Bozdağ, who is considered to be the perfect person for this job.

However, Kurtulmuş, as the Speaker of the Grand National Assembly of Turkey, could have referred this decision back to the Supreme Court of Appeals by citing the relevant decision of the Constitutional Court, thus preventing Atalay's parliamentary seat from being revoked.

He didn't want to do this because he didn't have the courage to do it against Erdoğan. He thought he could wash his hands of this by going abroad.

And now the bombshell has come back to his lap.

With the Constitutional Court's decision finding that the Court of Cassation's decision is "null and void", the process of stripping Atalay of his parliamentary seat is also null and void.

If he had been saved and had been able to fulfill his duty fully and completely at the time, he would not be trying to solve such a problem today.

Now, a new process will undoubtedly begin and during this process, we will witness the ruling coalition's legal rhetoric.

We will see once again how insincere those who keep mentioning the phrase "will of the people" are when they say this.

Because for these guys, "democracy" is a concept that is only accepted when it suits their interests.

For them, the votes cast for Can Atalay are not the same as the votes cast for Bekir Bozdağ, for example.

We also learned, thanks to the trustees appointed to the municipalities, that the votes of the Turks and the votes of the Kurds are not the same.

A note to the Constitutional Court:

It seems that you are waiting for the Parliament to go into recess to publish this decision.

As high judges who are not accountable to anyone, did this make any impact on your conscience?

Or does the concern about not angering the Chief outweigh the oath you took?

He tells the truth at the police station, but

Justice Minister only remembers democracy when it suits him

Minister of Justice Yilmaz Tunc

Justice Minister Yilmaz Tunc said the following while answering a question about the closure of Instagram:

"Especially the posts of our citizens who expressed their condolences for the murder of Haniyeh were blocked. Does this fit with freedom of the press? If you, as social media companies, will allow some posts and not allow others, then you are not a free environment. Therefore, if you believe in freedom of the press and say you are against censorship, then you should also oppose the blocking of those posts."

The situation of the Minister of Justice is similar to that of the man who "tells the truth at the police station but gets confused in court."

As a defender of press freedom, he is right, but he forgets the fact that in the country where he is the Minister of Justice, there is no room for censorship and oppression.

We do not know what he thinks of RTÜK's raining down of penalties on opposition channels and its attempt to revoke Açık Radyo's license on trumped-up grounds.

If RTÜK's removal of content from video channels broadcasting only to paying subscribers is not "censorship" according to the Minister's definition, then what is?

The Minister of Justice only remembers democracy when it suits him.