Uzun meslek hayatımda desteğimi belli etmek için gönderilmiş metinlerin pek azına imza atmışımdır. Bir veya iki kez. Her eğilimden insanın üzerinde birleşebileceği türden olabilmesi için genelleştirilmiş cümlelerle kaleme alınmış bir metne imzamı koymak yerine, aynı konuda ne düşündüğümü kendi köşemde yazmayı hep yeğlemişimdir.

Bu sebeple de toplu listelerde adım geçmez. Böyle davrandığım için üzüldüğümü de hiç hatırlamıyorum.

İki gündür ilk kez, ismim bir listede yer almadığı için üzülüyorum.

MHP lideri Devlet Bahçeli, bir basın toplantısı düzenleyerek, partisine yönelik eleştirilerini beğenmedikleri siyasiler, gazeteciler ve akademisyenlerden oluşan 154 kişilik bir liste açıkladı. Karar’dan yedi yazar da var o listede; benim ismim yok.

Listedekiler ekranlarda görüş açıklama imkanı bulanlar; Bahçeli’nin “Görmüş olduğunuz liste kimin hangi gün, hangi saatte, hangi programda, nasıl, kimlerle konuştuklarının toplamı” ifadesi de buna işaret ediyor.

Ne yapmış bu 154 kişi de MHP’liler rahatsızlık duymuş; MHP lideri, adeti olmadığı halde, basın toplantısı düzenleyerek o kadar insanı hedef haline getirmiş?

Cevabı Bahçeli’nin şu cümlesinde: “Bazı çevreler, 2024 yılının içerisinde MHP’ye karşı çok büyük haksızlıklar, iftiralar, yalanlar, hakir görmeler, küçük görmeler, suçlamalarda bulunmuşlardır. Bunların toplamı 154 kişidir.”

Demek ki, bu yılın başından itibaren ekranlarda neler konuşulduğu takip altına alınmış. [Aslında bu işin bir resmi sahibi var: Radyo ve Televizyon Üst Kurulu, RTÜK.]

Ekranlarda konuşanlar MHP’ye büyük haksızlık etmişler…

İftira atmışlar…

Hakir görmüşler MHP’yi; küçük görmüşler MHP’lileri…

MHP’ye suçlamalarda bulunmuşlar…

Yalan söylemişler…

Tuhaf, hem de çok tuhaf… Basın ile ilgili yasal mevzuatta cümlede sayılanların pek azının karşılığı var. Onların da, muhatap siyasiler olduğunda katlanılması gereken durumlar olduğuna dair Yargıtay’ın kararları bulunuyor…

Siyasiler medyadan gelebilecek eleştirilere açık olmak zorundalar…

Devlet Bahçeli, diğer partilere ve siyasilere yönelik yenilir yutulur cinsten olmayan ithamlarını, hatta biraz da ağırlaştırarak, basın toplantısında da tekrarladı.

MHP ve Bahçeli başkalarına reva gördükleri muameleyi kendileri ve partilerine karşı yapıldığında affedilmez mi sayıyor?

Basın toplantısında söylenenler ve 154’lük liste, basın kuruluşlarından haklı tepkilere yol açtı. Konuyu ele almaya değer bulanlar, söylenenleri, medyayı ve gazeteciler ile yorumcuları sindirme amaçlı, hatta tehdit kokan bir niyet ile irtibatladılar.

O niyet apaçık.

Konunun güncelliğine de dikkatte yarar var.

Metinde “2014 yılının içerisinde” diye başlayan cümle, konunun güncellik ile ilgisini kurmaya yarıyor.

Bu yılın ilk yedi ayı boyunca, kamuoyumuz, iki önemli yargı süreciyle yakından ilgilendi.

İlki, kendisini yasaların üzerinde gören çete oluşumlarına karşı Emniyet’in giriştiği operasyonlar…

MHP ile doğrudan ilgi kurulabileni ise, Ülkü Ocakları’nda genel başkanlık ve bir MHP milletvekiline danışmanlık yapmış, bir üniversitede doçent unvanıyla derslere giren bir akademisyene karşı işlenmiş suikastın davası…

Sinan Ateş cinayeti bütün ülkeyi ayağa kaldıran özelliklere sahip…

Kendi yuvasından bir ismin bir suikasta kurban gitmesine MHP’nin sessiz kalması graipseniyor.

İnsanlar bu ilgisizliği anlamakta zorlanıyorlar.

Suikastı işleyenler sokaktan toplanmış adi suçlular; böylesine siyasi bir isme karşı o şahısları infaza gönderenler olması gerek.

Kamuoyu ve Ateş’in ailesi işte o azmettiricileri merak ediyor.

Ekranlara çıkanlar -ve dolasıyla listeye girenler- ya elde ettikleri bilgileri paylaşıyor ya da ortalığa saçılmış bilgilerden hareketle yorumlarda bulunuyorlar.

Gazetelerden basın toplantısında söylenenlere baktığımda, Bahçeli’nin konuya yine değinmediğini fark ettim. Sinan Ateş’in ismi, yalnızca listedeki 154. ismin karşında yer alıyor. O kişi Ateş’in arkadaşı olduğu için…

Sindirme çabası ve tehdit işe yarayacak mı? Sanmıyorum.

MHP’nin yapması gereken, doğrudan veya dolaylı suçlamalarla kişileri tehditle sindirme yoluna başvurmadan, o kişilerle birlikte geniş kamuoyunun da merakını gidermeye çalışmak olmalı.

Bahçeli, listeden isimlerin de bulunacağı yeni bir basın toplantısıyla, bunu yapsın.

In my long career, I have signed very few of the texts sent to show my support. Once or twice. I have always preferred to write what I think about the same subject in my own column, instead of putting my signature to a text written with generalized sentences so that it can be of a type that people of all tendencies can agree on.

For this reason, my name is not included in the collective lists. I don't remember ever feeling sorry for behaving like this.

For the first time in two days, I feel sad that my name is not on a list.

MHP leader Devlet Bahçeli held a press conference and announced a list of 154 politicians, journalists and academics whose criticisms of his party he did not like. There are also seven writers from Karar on that list; I don't have a name.

Those on the list are those who had the opportunity to express their opinions on the screens; Bahçeli's statement , "The list you have seen is the sum of who spoke on which day, at what time, on which program, how and with whom" also points to this.

What did these 154 people do? MHP members were disturbed; Why did the MHP leader target so many people by holding a press conference, even though it was not his custom?

The answer is in the following sentence of Bahçeli : “Some circles have made great injustices, slanders, lies, contempt, belittlements and accusations against the MHP in 2024. “The total of them is 154 people.”

This means that what is said on screens has been monitored since the beginning of this year. [Actually, there is an official owner of this job: Radio and Television Supreme Council, RTÜK.]

Those speaking on the screens have done a great injustice to MHP...

They slandered…

They despised MHP; They looked down on MHP members...

They made accusations against MHP...

They lied...

It's strange, very strange... In the legal legislation regarding the press, very few of the things mentioned in the sentence have an equivalent. There are decisions of the Supreme Court stating that these are situations that must be endured when the interlocutors are politicians ...

Politicians have to be open to criticism from the media...

Devlet Bahçeli repeated his accusations against other parties and politicians, even aggravating them, at the press conference.

Do MHP and Bahçeli consider the treatment they deserve of others as unforgivable when it is done against themselves and their party?

What was said at the press conference and the list of 154 led to justified reactions from media organizations. Those who found the issue worth discussing, related what was said with the intention of intimidating the media, journalists and commentators, and even with a threatening intent.

That intention is clear.

It is also useful to pay attention to the topicality of the subject.

The sentence that begins in the text with "In the year 2014" helps establish the topic's relevance to currentness.

During the first seven months of this year, our public was closely interested in two important judicial processes.

The first is the operations carried out by the Police against gang formations that consider themselves above the law...

The one that can be directly related to the MHP is the case of the assassination committed against an academic who was the chairman of the Ülkü Ocakları and an advisor to an MHP member of parliament, and who taught at a university as an associate professor...

Sinan Ateş murder has features that raise the whole country...

It is shameful that MHP remains silent when a member of its own family was assassinated.

People have a hard time understanding this indifference.

Those who committed the assassination were common criminals recruited from the streets; There must be those who send those people to execution against such a political figure.

The public and Ateş's family are curious about those instigators.

Those who appear on the screens - and therefore those who enter the list - either share the information they have obtained or make comments based on the information scattered around.

When I looked at what was said at the press conference in the newspapers, I realized that Bahçeli did not mention the issue again . Sinan Ateş 's name appears only opposite the 154th name on the list. Because that person is Ateş 's friend...

Will intimidation efforts and threats work? I don't think so.

What MHP should do is to try to satisfy the curiosity of those people and the wider public, without resorting to intimidation by threatening people with direct or indirect accusations.

Bahçeli should do this with a new press conference where names from the list will also be present.