Geçen haftayı bütünüyle etkisi altında geçirdiğimiz Sinan Ateş suikastı davası zihinlerde pek çok yönüyle silinmez izler bırakan bir önem kazandı.

Cinayetin icracılarını neredeyse ilk günden biliyorduk; daha önce bilinmeyen pek çok ciddi ayrıntı, her yeni kanıt ve tanıklık mahkeme safahatı sırasında bilinirlik kazandığı için, onları infaza gönderen azmettiriciler hakkında da kanaat sahibi olduk.

Ancak nedense pek çok kişi yine de tedirgin. Mahkemenin sonunda dosyanın en kritik unsurlarını görmezden gelebileceğini, sanıkların anlattıkları hikayelere prim verilebileceğini ve esas suçluların gözlerden saklanabileceğini düşünen çok.

İlk haftanın sonunda açıklanan ara kararla on sanığın serbest bırakılması da buna yol açmış olabilir.

Tedirginlik duyanlar haksız sayılmazlar. Geçmişte bir çok siyasi cinayetin dosyası kolayca kapatılabildi; gerçek suçlular korunarak…

Bu kez farklı bir durum var.

İsterseniz, fazla derine inmeden, bilinenlerden hareketle, üzeri kapatılmaya çalışılsa bile, dosyanın buna direnecek yönlerine bakalım.

Sinan Ateş yakın zamanlara kadar Türk Ocakları genel başkanıydı. Bu örgüt, bırakın genel başkanlığını yapmış lider konumundaki birini, sıradan bir üyesine karşı şiddet kullanıldığında bile en sert tepkileri vermesiyle meşhur.

Ayrıca Türk Ocakları’nı ve üyelerini koruma altında tutan bir siyasi parti de var: MHP… MHP’nin genel başkanı Devlet Bahçeli, şu yakınlarda dahi, Türk Ocakları’na yönelik sıradan eleştirilere tehdit içeren bir üslupla karşılık veriyor.

Türk Ocakları’nın genel başkanlığını yapmış Sinan Ateş’in hain bir suikasta kurban gitmesini günümüzün Türk Ocakları ve MHP fazla önemsemese bile, merhumu lider bilenler işin peşini bırakmayacaklardır.

Nitekim, Türk Ocakları’nın bütün eski genel başkanları davayı Sincan’da takip ediyor ve Ayşe Ateş’in çabalarına destek çıkıyor.

Hadi bunu geçelim.

İnfaz çetesi adi suçlulardan oluşuyor, ancak en yakınlarında siyasi kimlikli kişiler hemen fark ediliyor.

Katil İstanbul’dan Ankara’ya gelirken, yolda durdurulur ve kaçak bir cinayet suçlusu olduğu ortaya çıkar endişesiyle, kendisine iki özel harekat polisi eşlik ediyor.

Özel harekatçıların, Ankara’ya pavyonda eğlenmeye geldiklerini söyleseler bile, katile eskortlukları biter bitmez geldikleri yere döndükleri biliniyor.

Çetede yer alanlardan birine gözaltı işlemi bir MHP milletvekili ile beraberken yapılıyor.

MHP ile doğrudan irtibat kurulamasın diye bu bilgi saklanmaya çalışılıyor. Gözaltı işlemini yapan komiserin tutanağı yok ediliyor. Mahkeme dosyası için hazırlanan sahte tutanakta gözaltı sokakta yapılmış hale sokuluyor.

İlk tutanağı tutan komiser mahkeme devam ederken bir suç duyurusu eşliğinde durumu açıklamasa gerçek gizli kalabilecekti.

Ya araçlar?

Sanıklardan bazılarının ve eskortların kullandıkları araçların plakaları meydanda. Başkaları tarafından kullanılmış olsa da, araçların kimlere tahsis edildiği belli.

Tutuklu sanıklardan ikisi geçici hafıza kaybı iddiasıyla cep telefonlarının şifresini hatırlamaklarını ileri sürüyorlar. Onların telefonlarındaki konuşma kaydı ve mesajlara, konuşup mesaj alış-verişi yaptıkları sanıkların telefonlarından ulaşılabildiği gibi, mahkemenin gizli tutulmaya çalışılan bilgilere teknolojik yardım alarak erişebilmesi de mümkün.

O konuda da resmi çevreler ihmal gösterdi diyelim, gerçeğin açığa çıkması için gönüllü yardımlarla da sorun çözülebilir. 

Ayşe Ateş mahkemedeki ifadesinde cinayetin kurgusunun kronolojisini verdi. Eşinin kısa süre önce tehditler almaya başladığını biliyoruz. Tehditlerin kaynağını da. Tehditler hız kazanınca Sinan Ateş’in infazını durdurmak için nereye başvurduğu, kimlerle görüştüğü, kimlerle görüşmeye çalıştığı da belli.

Yetmedi, mahkemede dört de isim açıkladı Ayşe Ateş… Eşinin Türk Ocakları başkanıyken bazı kişilerin dövülmesi talimatı verdiğini de saklamadan. 

O dönemde saldırganların kimliği meçhul kalmış veya üzerlerine gidilmemiş dövme eylemleri olduğu biliniyor. Bu açıklama da, Sinan Ateş’in başına geleni anlamaya yarıyor elbette.

Bütün bu temel bilgiler ortadayken cinayet dosyası nasıl olacak da örtülü kalacak, söyler misiniz?

The Sinan Ateş assassination case , which we spent the last week under the influence of, has gained importance, leaving indelible marks on our minds in many aspects.

We knew the perpetrators of the murder almost from the first day; Since many previously unknown serious details and each new evidence and testimony became known during the trial phase, we also gained insight into the instigators who sent them to execution.

But for some reason, many people are still uneasy. Many people think that the court may eventually ignore the most critical elements of the case, give credit to the stories told by the defendants, and hide the real criminals from view.

The release of ten defendants with the interim decision announced at the end of the first week may have led to this. 

Those who are worried are not wrong. In the past, the files of many political murders could be easily closed; The real criminals are protected...

There is a different situation this time.

If you want, without going too deep, let's look at the aspects of the file that will resist this, even if attempts are made to cover it up, based on what is known.

Sinan Ateş was the chairman of the Ülkü Ocakları until recently. This organization is famous for giving the harshest reactions even when violence is used against an ordinary member, let alone a leader who is its chairman.

There is also a political party that protects the Ülkü Ocakları and its members: MHP... MHP's leader Devlet Bahçeli has recently been responding to ordinary criticisms of the Ülkü Ocakları in a threatening tone.

Even if today's Ülkü Ocakları and MHP do not care much about the treacherous assassination of Sinan Ateş , who was the chairman of the Ülkü Ocakları , those who consider the deceased as their leader will not let go of the matter. 

As a matter of fact, all the former chairmen of the Ülkü Ocakları follow the case in Sincan and support Ayşe Ateş's efforts.

Let's skip this.

The execution gang consists of ordinary criminals, but those closest to them with political identities are immediately noticed. 

While the murderer is coming from Istanbul to Ankara, he is stopped on the road and accompanied by two special operations police officers, out of concern that he will be revealed to be an escaped murder criminal.

Even if the special operations officers say that they came to Ankara to have fun in the pavilion, it is known that they return to where they came from as soon as they are done escorting the murderer.

One of the members of the gang was detained while he was with an MHP MP. 

They are trying to hide this information so that direct contact with MHP cannot be established. The report of the commissioner who made the detention is destroyed. In the fake report prepared for the court file, the detention is portrayed as taking place on the street.

The truth could have remained secret if the commissioner who recorded the first report had not disclosed the situation accompanied by a criminal complaint while the trial was ongoing.

What about vehicles?

The license plates of the vehicles used by some of the defendants and the escorts are in the square. Even though they were used by others, it is clear to whom the vehicles were allocated.

Two of the detained defendants claim that they cannot remember the passwords of their mobile phones, claiming temporary memory loss. Just as the conversation records and messages on their phones can be accessed from the phones of the defendants with whom they talked and exchanged messages, it is also possible for the court to access information that is tried to be kept secret by using technological assistance.

Let's say that the official circles showed negligence in this regard, the problem can be solved with voluntary help to reveal the truth.

In her statement in court, Ayşe Ateş gave the chronology of the murder. We know that his wife recently started receiving threats. Also the source of the threats. As the threats gained momentum, it is clear where Sinan Ateş went to, who he met with and who he tried to meet to stop his execution. 

As if that wasn't enough, Ayşe Ateş also announced four names in court... Without hiding the fact that her husband had ordered some people to be beaten when he was the president of the Ülkü Ocakları.

It is known that the attackers committed beatings at that time, whose identities remained unknown or were not investigated. Of course, this explanation helps to understand what happened to Sinan Ateş.

Can you tell me how the murder case will remain under wraps when all this basic information is clear?