Toplum ve siyaset, halk ve iktidar ilişkileri, 31 Mart sonrası yeniden biçimleniyor. Halk iradesi üzerinde iktidar baskısı, sandıkta püskürtüldü.

31 Mart öncesi seçim kampanyası görüntüleri, hukuka dönüş sonrası siyaset bilimi çalışmaları için zengin bir malzeme bıraktı. Şimdilik şu saptama ile yetineyim: 15 Temmuz 2016 öğleden sonra ‘arazi’ olan (Akar’dan Fidan’a) Devlet görevlileri, 31 Mart öncesi ‘oy avcılığı’ için sahada sıkça görüntü verdi. Hukuk yokluğu, her iki dönemin ortak paydası.

Halk (demos) ve iktidar (krasi) bileşimi olarak demokrasi, 31 Mart sonrası hukuku da biçimlendiriyor.

CHP Genel Başkanı Özgür Özel’in, aynı zamanda AKP Genel Başkanı olan Cumhurbaşkanı ve MHP Genel Başkanı ile görüşmeleri, hukuka çağrıdır.

Siyasal tartışmaların malzemesi yapılsa da, Anayasa ve hukuk dışı söylem ve uygulamaları en aza indirmeye yönelik görüşmeler, Anayasa andına saygının ekmek, su ve hava kadar önemli olduğunu bir kez daha doğruladı.

Bu nedenle hukuki kuşatma, çok yelpazeli olarak yürütülmeli: yasamada, yürütmeye karşı ve yargı karşısında.

Yasamada ön almak için çok güçlü bir meşruluk zemini bulunan CHP, AKP-MHP’nin haklılık ölçütü olarak kullandığı sayısal üstünlüğü sürekli sorgulamalı. Bu bağlamda, CHP ve öteki partiler, “Anayasa’ya saygılı yasa” için İçtüzük olanaklarını kullanarak önerici konuma geçebilir.

Kuşkusuz hukuka dönüş kolay değil; çünkü hukuk yoluyla demokrasi önündeki başlıca engel, Parti Başkanlığı Yoluyla Devlet Başkanlığı ve Yürütme (PBDBY) kurgusudur.

HUKUK ÇIĞLIĞI

14 Mayıs ziyaretim de, hukuk yokluğu nedenli:

Can Atalay, milletvekili seçilişinin 1. yılında AYM kararını ve bunun uygulanmasını bekliyor.

Tayfun Kahraman, adil yargının gerçekleşmesi beklentisiyle özgürlükten yoksun son yaş günü olmasını diliyor.

Selçuk Kozağaçlı, 28 Şubat mağduru mahpus paşalar için “çıplak zulüm” nitelemesi yapıyor.

Osman Kavala, Ö. Özel görüşmelerini “müdafaa-i hukuk” olarak niteliyor.

Demokrasi ve hukuka inançlı dört üretken insan, aysbergin görünen yüzü: ellerinde bıçak, pala, sapan, ok, tabanca olmayan, korumaları ve makam araçları bulunmayan kişiler, mahpus tutulabiliyor ve lehlerinde verilen yargı kararları uygulanmıyorsa, Türkiye genelinde siyasal nedenler ve/ya adil yargılanma hakkı ihlalleri sonucu özgürlükten yoksun kılınmış yurttaş sayısının fazlalığını tahmin etmek zor olmasa gerek.

Bu nedenle, Çiğdem Mater ve Mine Özerdem gibi Atalay-Kahraman-Kozağalı ve Kavala’nın demokrasi ve hukuk umudunu sürekli kılıp yaygınlaştırmalıyız.

NE HUKUK NE DE LİYAKAT

“Hukuk ve liyakat yokluğu”, 15 Temmuza giden yolun temeltaşlarını döşemişti. Bu dönemin ürünü olan PBDBY uygulamasının ilk beş yılında TBMM’de yasa önerisi anından AYM kararından sonraki evreye dek, partizan düzenlemelere karşı ‘hukuk ve liyakat’ uyarılarımızı, Cumhur İttifakı hep kulak ardı etti.

Şimdilerde günışığına çıkmaya başlayan çete ve işbirlikçileri arasındaki hesaplaşmalar, şu soruyu meşru kılıyor: demokratlar ve hukuk savunucuları hapse konuldukça, meydan mafya ve çeteleşmelere mi kalıyor? Cemaat ve tarikatlar ise, “hukuk ve liyakat” yerine partizan uygulamalara açık düzenlemelerle 6 yılda yaratılan “2. paralel devlet” terhlikesinde, Cumhur İttifakı’nın öteki kanadı değil mi?

ÇİFTE FAİL KİM?

Dezenformasyon suçu koyanlar, şimdi sürekli anayasal dezenformasyon suçu işliyor. “Etki ajanlığı” suç önerisine gelince; ülkesel değerleri mal gibi pazarlayanlar ve yurttaşlığı rant kapısına çevirenler , “etki ajanlığı” yapılacak alan bıraktı mı?

Demos, krasi’yi 2. Parti yaptı; muhalefet ise, Anayasa’ya saygı ve Anayasa dışı alanları azaltmak, Anayasa yoluyla siyaset ve hukuk yoluyla demokrasi için çırpınıyor.

Bunu yaparken asıl “paralel hedef” hiçbir zaman gözardı edilmemeli: anayasal demokrasi. Çünkü, ‘kapalı-keyfi-kişi’ (PBDBY) sistemsizliği, parlamenter rejimin Türkiye İçin –tıpkı Anayasa gibi- neden ekmek, su ve hava kadar yaşamsal olduğunu her gün kanıtlıyor.

Society and politics, people and power relations are being reshaped after March 31. The government's pressure on the will of the people was repelled at the ballot box.

The election campaign images before March 31 left rich material for political science studies after the return to law. For now, let me content myself with this observation: On the afternoon of July 15, 2016, State officials who had 'land' (from Akar to Fidan) frequently appeared in the field to 'hunt for votes' before March 31. The absence of law is the common denominator of both periods.

Democracy, as a combination of people (demos) and power (cracy), also shapes the law after March 31.

CHP Chairman Özgür Özel's meetings with the President, who is also the AKP Chairman, and the MHP Chairman are a call to law.

Even though it was used as a material for political discussions, negotiations aimed at minimizing unconstitutional and unlawful discourses and practices once again confirmed that respect for the Constitutional oath is as important as bread, water and air.

Therefore, the legal siege must be carried out on multiple fronts: in the legislature, against the executive and against the judiciary.

CHP, which has a very strong basis of legitimacy to take the lead in legislation, should constantly question the numerical superiority that AKP-MHP uses as a criterion of justification. In this context, CHP and other parties can take a suggestive position by using the Internal Regulation opportunities for a "law that respects the Constitution".

Undoubtedly, returning to law is not easy; because the main obstacle to democracy through law is the fiction of Presidency and Executive through Party Presidency (PBDBY).

SCREAM OF THE LAW

My visit on May 14 was due to the absence of law:

Can Atalay is waiting for the Constitutional Court decision and its implementation on the first anniversary of his election as a member of parliament.

Tayfun Kahraman wishes it to be his last birthday without freedom in anticipation of a fair trial.

Selçuk Kozağaçlı describes the imprisoned pashas who were victims of February 28 as "naked cruelty" .

Osman Kavala , Ö. He describes his private meetings as "defense of the law" .

Four productive people who believe in democracy and law are the visible face of the iceberg: people who do not have knives, machetes, slings, arrows, guns, who do not have guards or official vehicles, can be kept in prison and if judicial decisions in their favor are not implemented, political reasons and/or the right to a fair trial throughout Turkey. It should not be difficult to estimate the high number of citizens deprived of their freedom as a result of violations.

For this reason, we must perpetuate and spread the hope of democracy and law of Atalay-Kahraman-Kozağalı and Kavala, like Çiğdem Mater and Mine Özerdem.

NEITHER LAW NOR MERIT

“Lack of law and merit” laid the foundation stones of the road leading to July 15. In the first five years of the PBDBY implementation, which is the product of this period, from the moment of the law proposal in the Turkish Grand National Assembly to the next phase after the Constitutional Court decision, the People's Alliance always ignored our 'law and merit' warnings against partisan regulations.

The showdowns between the gang and their collaborators, which are now coming to light, legitimize the following question: as democrats and defenders of the law are put in prison, is the field left to the mafia and gangs? Congregations and sects, on the other hand, are in the "2nd World War", which was created in 6 years with regulations open to partisan practices instead of "law and merit". Isn't it the other wing of the People's Alliance in the danger of a "parallel state" ?

WHO IS THE DOUBLE PERPER?

Those who committed disinformation crimes are now constantly committing constitutional disinformation crimes. As for the "agent of influence" crime suggestion; Did those who market national values ​​as goods and turn citizenship into a source of income leave room for "agents of influence"?

Demos made cracy the 2nd party; The opposition, on the other hand, strives for respect for the Constitution, reducing extra-Constitutional areas, and democracy through politics and law through the Constitution.

While doing this, the real "parallel goal" should never be ignored: constitutional democracy. Because the 'closed-arbitrary-person' (PBDBY) systemlessness proves every day why the parliamentary regime is as vital for Turkey as bread, water and air - just like the Constitution.