Epey oluyor; iktidarın iki ortağına da yakın bir TV kanalının ana haber bültenine tesadüfen takılınca, işittiklerim beni şaşırtmıştı. Haberleri yetkin biçimde sunan gazeteci alttan alta eleştirilerde bulunmaktaydı.

Kendime kendime “Hayrola, ne oluyor?” diye mırıldandığımı ve yanımdakilere dönüp haberin suncusuna ömür biçtiğimi hatırlıyorum.

Nitekim beklediğim oldu. Kanal o sunucuya kapıyı gösterdi.

Eski olay nereden aklıma geldi, anlatayım.

Bir dostum, hem de siyaseti en yakından izleyen bir dost, son yazılarım üstüne bana bir soru yöneltti: “Seçim sonrası siyasi hayatını belirleyecek ilk hamleyi Özgür Özel’in yaptığını söylüyorsun, hatta ‘ilk raundun galibi CHP’ diye şimdiden ilan da ettin. Diyelim, tespitin doğru. Peki, bu gelişme AK Parti’de nasıl görünüyor; karşı-hamle gelir mi, gelirse ne olur?”

Çok şıklı bir soru bu; aynı dolulukta cevabı da hak ediyor.

Özgür Özel’in iktidar partilerinin genel başkanlarıyla el sıkışmak istemesi ve bu arzusu gerçekleşince, hamlesini ‘normalleşme’ adını verdiği bir çerçeveye oturtması, görebildiğim kadarıyla, AK Parti’nin merkez kadrosu tarafından tam anlaşılamadı.

Anlayamamış ve şaşırmış durumdalar.

Yakın çevrenin bu ilk hamlenin AK Parti’nin işine yarayacağı yolundaki acil değerlendirmeleri, yönetimi rahatlatmış görünüyor.

Zaten ben de bu görüntüye bakarak ilk raundu CHP’nin önde bitirdiğini yazdım.

AK Parti’yi içinden tanıyan ve elinde kalem tutanlar arasında olanı doğru değerlendirenler de var ve sayıları da az değil.

Son bir-iki günden özellikle seçtiğim iki yazıya bu gözle bakalım isterseniz.

İlk yazı Yeni Şafak gazetesinden. Yazarı bir dönem AK Parti’de milletvekilliği yapmıştı ve son görevi de dış ilişkilerden ve insan haklarından sorumlu genel başkan yardımcılığıydı. Wikipedia şimdi de Cumhurbaşkanlığı başdanışmanı olduğu bilgisini veriyor yazarın.

Yasin Aktay’ın yazısının şu başlığı bile anlayan için alarm işareti sayılabilir: “AK Parti’deki ‘kan ve ruh kaybı’ nasıl telafi edilebilir?”

AK Parti’de ‘içeriden’ eleştiri yapmak hayli zor, bunu biliyoruz. Yazar da o sebeple, söyleyeceğini yazıya hüküm cümleleriyle dökmek yerine, soru sorarak aynı sona varmayı tercih etmiş…

Okuyalım:

“AK Parti yola ne için çıkmıştı, nereye vardı? Kimlerle yola çıkmıştı, kimlerle devam ediyor? Türkiye’yi yöneten vesayet odaklarına karşı bir halk hareketi olarak ortaya çıkan AK Parti o vesayet çevreleriyle, ideolojileriyle, Kemalizm’le hesaplaşmak yerine son kulvarda uzlaşmayı mı tercih etti?”

Yazıda ancak partililerin anlayacağı ve ağızlarında yavan bir tad bırakabilecek satırlar az değil. CHP’ye ve genel başkanı Özgür Özel’e takdirkâr cümleler sözgelimi. Yazı bütünüyle okunmayı hak ediyor. [Aynı yazarın okunmaya değer bir takip yazısı da var.]

İkinci yazı ise, AK Parti’ye destek veren gazetelerin kılavuz gemisi sayılabilecek Sabah’ta çıktı. Yazarı AK Parti genel başkanı da olan Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’ın yurtdışı gezilerinde kendisine sürekli refakat eden gazetecilerden Okan Müderrisoğlu.

Önce Özgür Özel CHP’si değerlendirmesini okuyalım yazarın:

“CHP’nin siyasal kredi ile kazandığı seçmeni elde tutma ve daha geniş tabana açılma arayışının, iyi ambalajlanmış bir özeti ile karşı karşıyayız. / İdeolojik kamplara sıkışmak veya toplumsal kırılmalara takılmak yerine esnek politik yaklaşımlar sergilemek hiç de fena fikir değil. Bilindik CHP söylemini ve yöntemini arka plâna iten, farklı toplum kesimlerinin temel meselelerine odaklanmayı önceleyen bu model gerek muhalefet gerekse iktidar için yeni bir durumu ifade ediyor.”

Şimdi de AK Parti’ye bakış:

“Yenilenme ve değişim beklentisini tam olarak karşılama, yeni sosyolojiye uyum, bölgesel ve küresel riskleri okuma ve politika geliştirme becerisi test edilecek. AK Parti bakımından önemli ve öncelikli olan husus, seçmenle gönül birlikteliğini yeniden inşa etme ve gelecek tasavvurunda ortaklaşmaktan geçiyor. Bu zeminin üstüne; ekonomik iyileşme, yeni anayasa, yargı reformu, genç politikalar birer kat olarak çıkılabilir.”

Müderrisoğlu, yazısını, “Bir-iki yıla kalmaz tetiklenecek erken seçim senaryosu” beklentisiyle bitirmiş.

Her iki yazar da, yazılarının bütününü okursanız göreceksiniz, aslında AK Parti yönetimini -hatta doğrudan genel başkan Tayyip Erdoğan’ı- seçim sonrasında iyice görünür hale gelen CHP siyasi tehdidi konusunda uyarmaya çalışıyorlar.

Uyarıları işe yarar mı?

Bu uyarılara kulak verilse ve açık-kapalı eleştiriler üzerinde durulsa bile, AK Parti’nin kendisine çeki düzen vermesi o kadar kolay değil.

AK Parti’nin uyarılmayı hak edecek hale gelmesini hızlandıran MHP ile kurduğu ortaklıktır.

MHP’ye muhtaç AK Parti ve yakın çevresinden gelen eleştiriler ile tavsiyeler MHP duvarına çarpacaktır. 

Umarım, dostane tavsiye sahibi yazarlar aynı gazetelerde aynı minvalde yazmaya devam ederler…

It has been a while; when I stumbled upon the main news bulletin of a TV channel close to both partners of the government, I was surprised by what I heard. The journalist who was presenting the news in a competent manner was making underlying criticisms.

I said to myself , "Hey, what's going on?" I remember muttering, turning to those around me and giving my life to the presenter of the news.

As a matter of fact, it was what I expected. The channel showed that presenter the door.

Let me tell you where the old incident came to my mind.

A friend of mine, and a friend who follows politics most closely, asked me a question about my recent articles: “You say that Özgür Özel made the first move that will determine your political life after the election, and you have already declared that 'the winner of the first round is CHP'. Let's say your assessment is correct. So, how does this development appear in the AK Party? "Will there be a counter-move, and if so, what will happen?"

This is a very elegant question; It deserves the same full answer.

As far as I can see, Özgür Özel 's desire to shake hands with the leaders of the ruling parties and when this wish was realized, he framed his move within a framework he called 'normalization' , was not fully understood by the central staff of the AK Party.

They cannot understand and are confused.

Advert

The urgent assessments of the close circle that this first move will benefit the AK Party seem to have reassured the administration.

In fact, looking at this image, I wrote that CHP finished the first round ahead.

Among those who know the AK Party from within and hold a pen in hand, there are those who evaluate what is happening correctly, and their number is not small.

If you want, let's take a look at two articles that I have chosen in particular from the last few days.

The first article is from Yeni Şafak newspaper. The author was a member of parliament in the AK Party for a while, and his last position was as the deputy chairman responsible for foreign relations and human rights. Wikipedia now gives information that the author is the chief advisor to the Presidency.

Even the following title of Yasin Aktay 's article can be considered an alarm sign for those who understand it: "How can the 'loss of blood and soul' in the AK Party be compensated?"

It is very difficult to criticize the AK Party from 'inside' , we know this. For this reason, the author preferred to reach the same conclusion by asking questions, instead of writing down what he was going to say with judgment sentences...

Let's read:

Advert

“Why did the AK Party set out, where did it end? Who did he start with, who does he continue with? "Did the AK Party, which emerged as a popular movement against the tutelage circles ruling Turkey, choose to compromise in the final stage instead of reckoning with those tutelage circles, their ideologies, and Kemalism?"

There are many lines in the article that only party members can understand and that may leave a dull taste in their mouths. For example, appreciative sentences for CHP and its leader Özgür Özel . The article deserves to be read in its entirety. [ Worth reading by the same authora follow up postThere is also. ]

second postIt was published in Sabah , which can be considered as the guidepost of newspapers supporting the AK Party . Its author is Okan Müderrisoğlu, one of the journalists who constantly accompanies President Tayyip Erdoğan , who is also the chairman of the AK Party, on his foreign trips .

First, let's read the author's evaluation of Özgür Özel CHP:

“We are faced with a well-packaged summary of CHP's quest to retain the voters it gained with political credit and to open up to a broader base. / It is not a bad idea to take flexible political approaches instead of getting stuck in ideological camps or social fractures. "This model, which pushes the well-known CHP discourse and method into the background and prioritizes focusing on the fundamental issues of different segments of society, represents a new situation for both the opposition and the government."

Now a look at the AK Party:

“The ability to fully meet the expectation of renewal and change, adapt to the new sociology, read regional and global risks and develop policies will be tested. What is important and a priority for the AK Party is to rebuild the heartfelt unity with the voters and to share a common vision of the future. On this ground; "Economic recovery, new constitution, judicial reform, youth policies can be emerged as a single layer."

Müderrisoğlu finished his article with the expectation of "an early election scenario that will be triggered in a year or two . "

As you will see if you read their entire articles, both writers are actually trying to warn the AK Party administration - and even directly the chairman Tayyip Erdoğan - about the CHP political threat that has become more visible after the election.

Do warnings work?

Even if these warnings are heeded and open and covert criticisms are addressed, it is not that easy for the AK Party to get its act together.

It is the partnership established with MHP that accelerated the AK Party's becoming deserving of warning.

Criticisms and recommendations from the AK Party and its close circle, which need MHP, will hit the MHP wall. 

I hope that the writers with friendly advice will continue to write in the same manner in the same newspapers...