CHP nasıl bir siyasi parti? İçinde bulunduğumuz çağda hangi istikamete doğru gidiyor? Neyi, hangi siyaseti temsil ediyor, ana muhalefet partisi olması dışında? 

Bu, hemen her zaman ortada kalmış bir sorulardır. 

Yanıtları bu partinin kimi geleneksel özellikleriyle vermeye çalışmak mümkündür.

Kurucu özellikleri olan, modernist dokuyu, niyetleri, arzuyu taşıyan bir siyasi partidir CHP. Bir kültürel kimlik ve bir resmi ideoloji boyutu vardır. Kemalizmden demokrasiye, sosyal demokrasiden milliyetçiliğe kadar giden bu geniş skala, çelişkiler, sürtüşen unsurlar barındır. 

Bu sürtüşmelerinde etkisiyle, ama daha çok tek parti günlerinden kalka bir gen ve gelenekle CHP’nin önemli özelliklerden birisini siyasi enerjisini kendi içine hasretmesi oluşturur. Pek çok teşkilat mensubu için, parti içi siyasi güç ve iktidar kavgaları, getiri bakımından diğer siyasi partilerle yaptıkları mücadelelerden daha önemlidir. İlkinde el edecekleri kazanç ikincisine göre daha değerlidir. Toplulukçu mantığın, siyaset tanımının tipik örneğidir bu durum. 

Siyaset bu mantıkta, ait olunan grup, parti, topluluk içinde, kişinin özel alanını genişletmesi, grubun hiyerarşi merdiveninde yukarılara doğru çıkmasına faaliyetine verilen isimdir. Gelenekte fayda, itibar, güç kapıları böyle açılır.

Sadece CHP’nin değil, ülkenin diğer siyasi partilerinde de görülen bu durum, yine de en çok CHP’yi tanımlar.

Son günlerde CHP’de belediye başkan adaylarının belirlenmesi şekli ve etrafındaki gerginlikler bu geleneğe yeni bir örnek oluşturuyor. 

Kurultayı kazanan yönetim, Özel-İmamoğlu ikilisi, yenilenme-gençleşme gerekçesiyle, kilit belediyelere kendilerine yakın isimleri yerleştirerek, bu yolla bazı fiili ve muhtemel bertaraf ederek bir iktidar alanı oluşturmaya çalışıyorlar. Amaç, adeta, seçim kazanmaktan, güçlü ve hakkeden isimleri aday yapmaktan çok, belediye seçimlerini, partide güç ve iktidar inşası vesilesi kılmak görünümü taşıyor.

Bu çabalara siyaset adı verilmesini, umut bağlamasını anlamak gerçekten zor.

Baştaki sorulara dönelim… 

CHP nasıl bir siyasi parti? İçinde bulunduğumuz çağda yılında hangi siyasi istikamete doğru gidiyor, Türkiye ve sorunları için neyi öneriyor? 

Siyaseti esasen bu sorular, bu sorulara verilecek yanıtlar, yanıtlar etrafındaki eylem planları, eylemler tanımlar. Siyasete akan toplumsal enerji, melodi bunlardan doğar.

Bu sorular bakımından CHP’de şu an ortada kocaman bir ‘hiç’ var…

Böyle olacağına dair işaretler aslında seçimlerden hemen sonra başladı. 

Bugün neşet eden keyfi, tepeden, partizan yollarla belediye başkan adayı belirleme mantığının ipuçları, Kılıçdaroğlu cumhurbaşkanlığı seçimini kaybedince ortaya çıktı. 

Seçim neden, nasıl kaybedildi, hani siyasi eksikler vardı, topluma yeterli kurucu siyaset enerjisi neden verilemedi? Bu sorunlar sorulmadı, sorulamadı. Sorulmasına fırsat kalmadan, suçlu sanık sandalyesine oturtuldu. Kılıçdaroğlu’dan gitmesi istendi. 

O günlerde de mesele, aslında, daha dolu, etkili siyaseti ve taşıyıcını önermek değildi, hedef iktidar değişikliğiydi. Seçim başarısızlığı kimileri için bir fırsattı, iktidar gelme fırsatı… Nitekim isimler ve kişiler üzerinden hazırlanan bir yönetim değişiklik önerisi, gerçek bir değişim gibi, büyük bir siyasi dil ve proje değişimi gibi lanse edildi.

Ve tartışmalı çeşitli araçlar da kullanıldı iddiasıyla iktidar değişti.

Sonuç “sıfıra sıfır elde var sıfır”. Hiç olmazsa Kılıçdaroğlu CHP’yi bir kimlik partisi olmaktan çıkarmaya çalışıyor, kültür savaşlarına son vermeye, siyasi faaliyetin normalleşmesine gayret ediyordu.

Yeniler bunu bile aratıyor.

CHP olduğu yerde sayıyor.

Onunla birlikte muhalif kesimler de…

What kind of a political party is the CHP? In what direction is it heading in the era we are in? What and what politics does it represent, other than being the main opposition party?

This is a question that almost always remains open.

It is possible to try to give answers with some of the traditional characteristics of this party.

CHP is a political party that has founding characteristics, carries a modernist texture, intentions, and desire. It has a cultural identity and an official ideology dimension. This broad scale, from Kemalism to democracy, from social democracy to nationalism, contains contradictions and conflicting elements.

With the effect of these frictions, but more with a gene and tradition that has come from the single-party days, one of the important characteristics of the CHP is that it devotes its political energy to itself. For many members of the organization, the political power and power struggles within the party are more important in terms of return than the struggles they have with other political parties. The gain they will make in the first is more valuable than in the second. This situation is a typical example of the definition of politics by the communitarian logic.

In this logic, politics is the name given to the activity of expanding one's private sphere and moving up the group's hierarchy ladder within the group, party or community one belongs to. In tradition, this is how the doors of benefit, prestige and power are opened.

This situation, which is seen not only in the CHP but also in other political parties of the country, still defines the CHP the most.

The way the CHP has determined its mayoral candidates in recent days and the tensions surrounding them are a new example of this tradition.

The administration that won the congress, the Özel-İmamoğlu duo, are trying to establish a power area by placing people close to them in key municipalities on the grounds of renewal and rejuvenation, and in this way eliminating some actual and potential candidates. The aim, rather than winning elections and nominating strong and deserving names, is to make municipal elections an occasion for building power and authority in the party.

It is really difficult to understand why these efforts are called politics and why they are pinning their hopes on them.

Let's go back to the initial questions…

What kind of a political party is CHP? In what political direction is it heading in the current era, what does it propose for Türkiye and its problems?

Politics is essentially defined by these questions, the answers to these questions, the action plans and actions around the answers. The social energy and melody that flows into politics are born from these.

In terms of these questions, there is currently a big 'nothing' in the CHP...

Signs that this would happen actually started right after the elections.

The clues to today's logic of arbitrary, top-down, partisan selection of mayoral candidates emerged when Kılıçdaroğlu lost the presidential election.

Why and how was the election lost, were there political deficiencies, why was sufficient constitutive political energy not given to the society? These issues were not asked, could not be asked. Before there was a chance to ask, the criminal was put in the defendant's chair. Kılıçdaroğlu was asked to leave.

In those days, the issue was not actually to propose a more complete and effective policy and its carrier, the target was a change of government. Election failure was an opportunity for some, an opportunity to come to power… Indeed, a proposal for a change of government prepared through names and people was presented as a real change, as a major change of political language and project.

And the government changed with the claim that various controversial tools were used.

The result is “zero to zero, zero in hand”. At the very least, Kılıçdaroğlu was trying to stop the CHP from being an identity party, to end the culture wars, and to normalize political activity.

Newbies are even looking for this.

CHP is standing still.

Along with him, the opposition groups…