Bayramınız mübarek -kutlu- olsun

Yaş kemale erince ileriden çok geriye dönük değerlendirmeler zihni meşgul ediyor.

Geçmiş bayramları düşünüyorum.

Hemen her yaşta güzel günler de gördüm, güzel olmayan günler de…

İnişli-çıkışlı bir hayat…

Üzülmeli miyim? Sanmıyorum. Üzüntüler olmasaydı sevinçlerin tadını tadabilir miydim? Sevinç kadar kederin de olgunlaştırıcı özelliği var.

Son yıllar sisli yıllar. Sevinsem mi üzülsem mi bilemediğim günlerim oldu. Bazen herkes üzülürken ben sevindim, bazen de herkes sevindi ben ise kederlerdeydim.

Bugün bütün gazetelerde bir vesileyle haberini okuyacağınız bir olay son altı aydır zihnimi bütünüyle işgal ediyor: Gazze…

Reklam

Hamas militanları 7 Ekim günü sınırları aşarak İsrail’de önüne çıkanları ya öldürdü ya da rehin aldı. Bu olayın künhüne vakıf olmaya kafa yorarken İsrail’den Gazze’ye topyekün bir savaş başlatıldı.

Gazze 2,5 milyon nüfusun yaşadığı küçükçe bir coğrafya. Oraya giren-çıkan her şey İsrail’in denetimi altında. “Gazze’den İsrail’e saldırı” diye sunulan haberlerde geçen saldırı silahları, genellikle ev yapımı şeyler… 

İsrail ise dünyanın en yoğun silahlanmış ülkesi.

New York Times (NYT) gazetesinden dünkü bir haber: Barack Obama, başkanlığının son döneminde, İsrail’e on yılda toplam 38 milyar dolarlık silah yardımı sözü vermiş ve o söz yerine getirilmiş. 

Joe Biden da, silah alınması için her yıl 3.3 milyar dolar ödüyormuş İsrail’e.  

Hepsi de dünyanın en gelişmiş teknolojisi ürünü onca silah, tam altı aydır, Gazze’de yaşayanların üstüne yağıyor.

Ölenlerin sayısını sağlıklı biçimde tutmak bile imkansız. Herhalde 50 bine yaklaşmıştır. Saldırılarda ölenlerin büyük çoğunluğu, çocuk ve kadın…

Bu bilgiye sahip olmalarına rağmen, başta ABD olmak üzere Batılı ülkeler, İsrail’e olan taahhütlerini -hatta artırarak- sürdürdüler.

Reklam

Halkları Gazze’de olanlara ve ölen Filistinlilere acıdı, gençleri üniversitelerde, sıradan insanları meydanlarda Filistinliler ile dayanışma amaçlı etkinliklere katıldılar. Batılı devletler ise, İsrail’i eleştiren herhangi bir girişimde bulunmadılar.

Ta ki, açlıktan ölüm noktasına gelen Filistinlilere yemek servisi için Gazze’ye gelmiş ‘World Central Kitchen’ (Dünya Mutfağı) adlı yardım konvoyuna da ateş açılıp Batı ülkelerinden gelmiş yedi gönüllü ölene kadar…

Hatta o zamana kadar Birleşmiş Milletler’in Filistinli Mültecilere Yardım Kuruluşu (United Nations Relief and Works Agency for Palestine Refugees in the Near East, UNRWA) uzman ve gönüllülerinden en az 100 kişi, İsrail ateşi altında hayatlarını kaybettiği halde, sessiz kalmayı sürdürmüştü Batılı devletler…

Dünya Mutfağı gönüllülerine saldırı ses getirdi.

Biden “Bu kadarı fazla” demeye ve yardımı kesme niyetinden söz etmeye başladı.

İngiltere Parlamentosu’nda muhalefet, Muhafazakar hükümeti İsrail’e yardımı durdurmaya zorlama çabası başlattı.

İsrail ilk defa özür diledi. 

Türkiye’de de hükümet, Gazze savaşı altıncı ayını doldurduktan sonra, ilk defa, İsrail’e yapılan ihracata kısıtlama getirdi.

İhracatı durdurmadı Türkiye, bazı maddelere sınırlama getirdi yalnızca.

Oysa, altı ay boyunca TÜİK’in açıkladığı ihracat rakamlarına dayalı İsrail’e ihracat haberlerine “Yalan” açıklaması yapılmakta ve ihracatın bütününün Filistinlilere gönderildiği duyurulmaktaydı.

Haberler yalan idiyse neyi durdurdu Türkiye?

Filistinlilere yapılan ihracatı mı?

Türkiye neden sonra İsrail’e yapılan ihracata kısıtlama getirince, İsrail’den, “Biz de size karşı sert tedbirler alacağız” açıklaması geldi. Demek ki, gemilerle taşınan ihracat maddeleri İsrail için hayati önemdeymiş…  

Ülkemizde Filistin’i dert edinenlerin İsrail’e ihracatın durdurulması için düzenledikleri eylemlere nasıl şiddetle, orantısız güç kullanılarak müdahale edildiğini, ters kelepçeli kadınlar sürüklenirken gördük ve üzüldük.

Altı ay boyunca üzüldüm, dün ihracata kısıtlama geldi diye sevinmeli miyim?

Galiba üzüntüm bu bayramda da -belki daha sonra da- devam edecek.

Bugün bayram. Herhalde şu birkaç günü üzülmeden geçirmenin bir yolunu bulmalıyım. 

Sizler de bulmalısınız.

İyi bayramlar.

Have a blessed Eid

As one reaches maturity, retrospective evaluations rather than forward ones occupy the mind.

I think of past holidays.

I have seen good days and bad days at almost every age...

A life with ups and downs...

Should I be upset? I don't think so. If there were no sorrows, could I taste the joys? Sorrow, as well as joy, has a maturing feature.

Recent years have been foggy years. There were days when I didn't know whether to be happy or sad. Sometimes when everyone was sad, I was happy, sometimes when everyone was happy, I was sad.

An event that you will read about in every newspaper today has been occupying my mind completely for the last six months: Gaza…

Advert

Hamas militants crossed the borders into Israel on October 7 and either killed or took hostage those they encountered. While I was trying to find out the truth of this incident, an all-out war was launched from Israel to Gaza.

Gaza is a small geography with a population of 2.5 million. Everything that goes in and out of there is under Israeli control. The offensive weapons mentioned in the news titled "Attack against Israel from Gaza" are generally homemade... 

Israel is the most heavily armed country in the world.

From the New York Times (NYT) newspaperyesterday's news: In the last period of his presidency, Barack Obama promised a total of 38 billion dollars of arms aid to Israel in ten years, and that promise was fulfilled. 

Joe Biden also pays 3.3 billion dollars to Israel every year to buy weapons.  

All these weapons, all products of the world's most advanced technology, have been raining down on the people of Gaza for exactly six months.

It is even impossible to keep an accurate count of the deaths. It's probably close to 50 thousand. The majority of those killed in the attacks were children and women…

Despite having this information, Western countries, especially the USA, continued - even increased - their commitments to Israel.

Advert

Their people felt sorry for what happened in Gaza and the Palestinians who died, their youth participated in solidarity events with the Palestinians in universities and ordinary people in the squares. Western states, on the other hand, did not take any initiative to criticize Israel.

Until the aid convoy called 'World Central Kitchen', which came to Gaza to serve food to Palestinians who were on the verge of starvation, was opened fire on and seven volunteers from Western countries died...

In fact, until then, even though at least 100 experts and volunteers of the United Nations Relief and Works Agency for Palestine Refugees in the Near East (UNRWA) had lost their lives under Israeli fire, Western states continued to remain silent …

The attack on World Cuisine volunteers made a splash.

Biden began saying “This is too much” and talking about his intention to cut aid.

The opposition in the British Parliament has launched an effort to force the Conservative government to halt aid to Israel.

Israel apologized for the first time. 

In Turkey, the government imposed restrictions on exports to Israel for the first time after the Gaza war completed its sixth month.

Türkiye did not stop exports, only imposed restrictions on some items.

However, for six months, the news about exports to Israel based on the export figures announced by TUIK were declared "Lie" and it was announced that all of the exports were sent to the Palestinians.

If the news was false, what did Türkiye stop?

Exports to Palestinians?

When Turkey later imposed restrictions on exports to Israel, Israel said , "We will also take harsh measures against you." This means that the export goods carried by ships were of vital importance for Israel...  

We saw how violent and disproportionate force was used to intervene in the protests organized by those who are concerned about Palestine in our country to stop exports to Israel, and we were saddened to see how women in handcuffs were dragged behind their backs.

I was sad for six months, should I be happy because there was a restriction on exports yesterday?

I think my sadness will continue this holiday as well - maybe even later.

Today is holiday. I guess I need to find a way to get through these few days without feeling sad. 

You should find it too.

Happy holidays.