28 Mayıs gecesi yaşanan hayal kırıklığı hala hafızalarımızda tazeliğini koruduğu için, doğrusu 31 Mart seçimine temkinli yaklaşmayı tercih ettim. Özellikle İstanbul’da yarışın çok zorlu geçeceğini, Ekrem İmamoğlu önde gözükmesine rağmen her an her şeyin olabileceğine işaret etmeye çalıştım. Ama içten içe de İmamoğlu’nun kazanmasına kesin gözüyle bakıyordum.

Çünkü AK Parti İstanbul için çok zayıf bir aday tercihinde bulunmuştu. Kampanya boyunca Murat Kurum’un sergilediği performansı gördükten sonra, AK Parti’nin İstanbul’u almasının imkansıza yakın olduğu ortaya çıkmıştı.

Ve nitekim de öyle oldu… Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan neredeyse memleketin her meydanında Murat Kurum’a oy istedi, bütün bakanlar İstanbul’u mesken tuttu. Kısacası AK Parti’nin İstanbul’u alabilmesi için devlet bütün kurumlarıyla, hiçbir kural ve yasa tanımadan geceli-gündüzlü çalıştı ama olmadı..

Ekrem İmamoğlu yanında hiçbir ittifak gücü olmamasına ve de 2019’daki ittifak ortağı İYİ parti Genel Başkanı Meral Akşener’in kimsenin akıl sır erdiremediği bir şekilde gizli iktidar taraftarlığına rağmen, doğrudan seçmenle kurduğu ‘İstanbul İttifakı’yla seçimi kazandı. Kuşkusuz bu seçimi İmamoğlu açısından daha da değerli kılan, Kurum’a karşı değil, Erdoğan’a karşı kazanmış olmasıdır.

Gerçekten de Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın bütün siyasal kredisini İstanbul’a harcaması izaha muhtaç bir durum. Çünkü 2019 deneyiminden de biliyoruz ki özellikle İstanbul’da bir bakıma referanduma dönüştürülen seçimi AK Parti’nin kazanması pek mümkün olmuyor. Unutmayalım, 2017’deki anayasa referandumunda da İstanbul’da ‘hayır’ çıkmıştı.

Kısacası İstanbul seçimi kesinlikle bir yerel seçim havasında değildi, doğal olarak insanlar belediyenin hizmetlerinden çok, Türkiye’nin içinde bulunduğu ekonomik ve siyasi krize bakarak oy verdiler. Ayrıca AK Parti de özellikle İstanbul seçimine bir yerel seçim gözüyle bakmadı zaten… Öyle ki Cumhurbaşkanı Erdoğan, son gün CHP’deki para sayma görüntülerine işaret ederek, bu paraların Kandil’e gittiğini bile söyledi ki bu artık siyasi çaresizliğin son noktasıydı.

Bütün Türkiye açısından bakıldığında, esasen bu seçimin en bariz özelliğinin halkın iktidara ‘ders’ verdiği bir seçim olduğu görülecektir.

Kuşkusuz Şu andan itibaren AK Parti’nin esas sorunu sadece İstanbul’dan ibaret değil, bir de Ankara var ki iktidarı resmen yerle-bir etmiş bulunuyor. Ankara’daki bu büyük fark, 1 Nisan sabahından itibaren AK Parti içinde fırtınalı rüzgarlar estirebilir…

Bu arada yıllardır AK Parti’nin kalesi olan Bursa’da müthiş bir deprem yaşanıyor, yani Bursa ve Balıkesir Büyükşehir belediye başkanlıkları AK Parti’den CHP’ye geçmiş bulunuyor.

Bütün Türkiye’de öyle bir rüzgar esti ki seçmen, AK Parti’nin kibrine karşı kelimenin tam anlamıyla bir sandık devrimi yapmış bulunuyor. 

Kesin sonuçlar ortaya çıktığında hep birlikte göreceğiz ki tam 23 yıldır her seçimde AK Parti’ye destek veren ve başarı hikayeleri yazdıran halk, sandıkta lisanı hal ile şöyle demiş oluyor: “Bütün hatalarına rağmen sana oy verdik, zaman zaman küçük uyarılarda bulunduk ve ders almanı bekledik. Ama sen, her sınırsız desteğimizin sonrasında daha büyük bir kibre kapıldın, yaşadığımız ekonomik krize çözüm üretmek yerine popülist seçim yalanları üretmeye devam ettin. Şimdi yeni bir muhasebe yapman için sana ‘dur’ diyoruz” diyerek ciddi bir uyarıda bulunmuştur.

Ve “Bu ülkede biz ne dersek o olur, kimi hain ya da terörist ilan edersek onun işi biter” siyaseti duvara dayanmıştır. Dahası meydanlarda Gazze’ye selam gönderip, İsrail’e gemiler gönderen siyasi anlayışı seçmen sandıkta yenilgiye mahkum etmiştir.

Bu ülkede siyaset yapan herkes bilmeli ki halkın iradesini küçümseyen, kutsal değerler üzerinden bütün toplumu ‘sürü’ye dönüştürebileceğine inanan politika oyunları iflas etmiştir.

Since the disappointment experienced on the night of May 28 is still fresh in our memories, I chose to approach the March 31 election cautiously. I tried to point out that the race would be very difficult, especially in Istanbul, and that although Ekrem İmamoğlu seemed to be ahead, anything could happen at any time. But deep down, I was certain that İmamoğlu would win .

Because the AK Party chose a very weak candidate for Istanbul. After seeing Murat Kurum 's performance throughout the campaign , it became clear that it was almost impossible for the AK Party to take Istanbul.

And that's exactly what happened... President Tayyip Erdoğan asked for votes for Murat Kurum in almost every square of the country , and all ministers settled in Istanbul. In short, the state worked day and night with all its institutions, without any rules or laws, for the AK Party to take over Istanbul, but it did not happen.

Ekrem İmamoğlu won the election with the 'Istanbul Alliance' he established directly with the voters, despite having no alliance power on his side and Meral Akşener, Chairman of the İYİ party, his alliance partner in 2019 , being a secret supporter of the government in a way that no one can understand . Undoubtedly, what makes this election even more valuable for İmamoğlu is that he won against Erdoğan , not against the Institution .

Indeed, the fact that President Erdoğan spent all his political credit on Istanbul is a situation that needs explanation. Because we know from the experience of 2019 that it is not possible for the AK Party to win the election, which has been turned into a referendum, especially in Istanbul. Let's not forget that the 2017 constitutional referendum was voted 'no' in Istanbul .

In short, the Istanbul election was definitely not like a local election. Naturally, people voted based on the economic and political crisis in Turkey rather than the services of the municipality. Moreover, the AK Party did not view the Istanbul election as a local election anyway... So much so that President Erdoğan , pointing to the footage of CHP counting money on the last day, even said that this money went to Qandil, which was the end of political desperation.

When viewed from the perspective of Turkey as a whole, it will be seen that the most obvious feature of this election is that it is an election in which the people teach a 'lesson' to the government.

Undoubtedly, from now on, the AK Party's main problem is not only Istanbul, but also Ankara, which has officially destroyed the government. This big difference in Ankara may cause stormy winds to blow within the AK Party as of the morning of April 1...

Meanwhile, there is a terrible earthquake in Bursa, which has been the stronghold of the AK Party for years, meaning that the mayors of Bursa and Balıkesir Metropolitan Municipality have passed from the AK Party to the CHP.

Such a wind has blown throughout Turkey that the voters have literally made a ballot box revolution against the arrogance of the AK Party.

When the final results come out, we will all see that the people, who have supported the AK Party in every election for 23 years and written success stories, said the following in the ballot box: "Despite all your mistakes, we voted for you, gave small warnings from time to time and expected you to learn your lesson." . But after each of our unlimited support, you became more arrogant, and instead of finding a solution to the economic crisis we are experiencing, you continued to produce populist election lies. He gave a serious warning by saying, "We are now telling you 'stop'to make a new accounting . "

And the policy of "Whatever we say happens in this country, whoever we declare as a traitor or terrorist is finished" has hit the wall. Moreover, the political mentality that sent greetings to Gaza in the squares and sent ships to Israel was doomed to defeat at the ballot box.

Everyone involved in politics in this country should know that political games that underestimate the will of the people and believe that they can turn the whole society into a 'herd' through sacred values ​​are bankrupt.