Yarın yapılacak 31 Mart yerel seçimlerinin birlik, beraberlik, barış ve güven içerisinde gerçekleşmesini diliyorum. Milli iradenin bir kez daha sandığa yansıması ile belediye başkanlarımızı ve muhtarlarımızı seçeceğiz. Hiçbir seçimin önemsiz olmadığı ülkemizde 1 Nisan sabahı "yeni dönem siyasetinin nasıl şekilleneceği" üzerine tartışmaların içinde bulacağız kendimizi. Yani yoğun bir "seçim ertesi" gündemi bizi bekliyor. Dört yıl daha seçimsiz bir dönem geçirecek olmamız sakin ve düşük tempolu bir siyasete tanık olacağımız anlamına gelmiyor. Uluslararası sistemdeki kaos ve rekabetin giderek arttığı bir dünyada savaştan teröre, ticaret yollarından yeni konumlanmalara kadar birçok dış politika konusunu konuşacağız.

***

Batı-Rusya çatışmasının Doğu Avrupa'daki başka ülkelere ve Balkanlara sıçramasından bir kâbus senaryosu olarakbahsediliyor. Polonya Başbakanı Tusk dün verdiği mülakatta dünyanın yeni bir savaş dönemine girdiği söyledi: "Kimseyi korkutmak istemem ama savaş artık geçmişte kalmış bir şey değil. Bu gerçek ve aslında iki yıl önce başladı. Şu anda en rahatsız edici olan şey, kelimenin tam anlamıyla her türlü senaryonun mümkünolduğu gerçeğidir." Böylesi bir ortamda Cumhurbaşkanı Erdoğan seçim ertesinde yoğun bir diplomasi gündemi yürütecek.Önümüzdeki iki ayda Bağdat ve Washington ziyaretlerini gerçekleştirecek olan Erdoğan, Yunanistan Başbakanı Miçotakis ve Mısır Cumhurbaşkanı Sisi'yi ağırlayacak. Gazze'deki katliam, Rusya-Ukrayna savaşı, Irak ve Suriye'de PKK-YPG ile mücadele, Afrika'daki yeni savunma ve ticaret anlaşmaları, Kafkaslarda barış arayışı ilk akla gelen konular arasında. İç siyasette ise ekonominin gidişatı, muhalefetin hali ve yeni anayasa öne çıkan hususlar olacak.

***

31 Mart seçim sürecinde kampanyalar kadar seçim sonuçlarının ne gibi etkide bulunacağına dair senaryolar da dikkat çekti. 1 Nisansonrasını tahayyül eden yorumlar içte ve dışta ilgi gördü. CHP adaylarının (özellikle İstanbul'da) kaybetmesi durumunda muhalefetin darmadağın olacağı ve büyük bir krize sürükleneceği değerlendirmesi yapıldı. CHP ve İyi Parti çevrelerinde genel başkanlık sorgulaması, bölünme ve siyasete ilginin kaybolması yaşanacağı tezi öne çıkarıldı. Seçimi kaybederse İmamoğlu'nun siyasi hayatının biteceği ileri sürüldü. İmamoğlu'nun kazanması durumunda "muhalefetin lideri" olacağı yorumunda bulunanlar oldu.

***

1 Nisan'a dair bu tür yorumların gözden kaçırdığı üç gerçek var. İlki, ülkemizde siyasetin her daim dinamik ve önemli olduğudur. AK Parti CHP'den bazı büyükşehirleri alırsa Türkiye Yüzyılı vizyonu için yeni bir sinerji oluşturur. CHP'nin İstanbul'u kaybetmesi durumunda muhalefet bir süre dağınıklık yaşayabilirse de 2028'e kadar yeni konumlanmalar üretir. İmamoğlu kaybetse de 2028'e yönelik siyasi iddiasına devam eder. İkincisi, Türkiye'nin başkanlık sistemi ile yönetildiğidir. Başkanlık sistemi yerel seçim sonuçlarından bağımsız olarak iktidara istikrarlı beş yıl icraat dönemi verirken siyaseti iki kutupta toplaması sebebiyle muhalefeti de etkin konumda tutuyor. Malum, 31 Mart seçimleri ülkemizin cumhurbaşkanlığı hükümet sistemine geçişinden (2018) sonraki dördüncü seçimi. Önceki üç seçimler 2018 cumhurbaşkanı- milletvekili seçimleri, 2019 yerel seçimleri ve 2023 cumhurbaşkanı-milletvekili seçimleriydi. 1 Nisan sonrasında Cumhurbaşkanı Erdoğan'ın önünde dört yıllık bir icraat dönemi olacak. Cumhurbaşkanlığı hükümet sisteminin yerleştiği bu ikinci dönemde (2023-2028) ekonomiden dış politikaya birçok alanda önemli atılımlar gerçekleştirecek. Bu noktada 2019 yerel seçimlerinden sonra muhalefetin erken seçim ve hatta ittifak gündeminin onlara 2023'ü nasıl kaybettirdiğini hatırlatmak yerinde olur. Üçüncüsü de kaotik uluslararası ortamın getireceği değişim, risk, çatışma ve fırsatların iç siyasetimizi etkileme ihtimalidir. Bu üç gerçekliği 1 Nisan senaryolarını tahayyül ederken göz önünde bulundurmak gerekir.

hope that the local elections to be held tomorrow, March 31, will be held in unity, solidarity, peace and trust. We will elect our mayors and muhtars with the reflection of the national will once again in the ballot box. In our country, where no election is unimportant, we will find ourselves in discussions on " how the politics of the new era will be shaped" on the morning of April 1. In other words, an intense "post-election" agenda awaits us. Just because we will spend another four years without elections does not mean that we will witness calm and low-paced politics. In a world where chaos and competition in the international system is increasing, we will talk about many foreign policy issues, from war to terrorism, trade routes and new positions.

***

It is mentioned as a nightmare scenario that the West-Russia conflict will spread to other countries in Eastern Europe and the Balkans . Polish Prime Minister Tusk said in an interview yesterday that the world has entered a new era of war : " I don't want to scare anyone, but war is not something that is in the past anymore . This is real and it actually started two years ago. The most disturbing thing right now is that literally all kinds of scenarios are possible." The fact that it is possible .” In such an environment, President Erdoğan will pursue an intense diplomacy agenda after the election . Erdogan, who will visit Baghdad and Washington in the next two months , will host Greek Prime Minister Mitsotakis and Egyptian President Sisi. The massacre in Gaza , the Russia-Ukraine war, the fight against PKK-YPG in Iraq and Syria, new defense and trade agreements in Africa, and the search for peace in the Caucasus are among the first issues that come to mind. In domestic politics , the course of the economy, the state of the opposition and the new constitution will be the prominent issues.

***

During the March 31 election process, scenarios about the impact of the election results attracted attention as much as the campaigns. Comments imagining the period after April 1 attracted attention both at home and abroad. It was evaluated that if the CHP candidates (especially in Istanbul) lost, the opposition would be in disarray and would be dragged into a major crisis. In CHP and İyi Party circles, the thesis that there would be questioning of the chairmanship, division and loss of interest in politics was put forward. It was claimed that İmamoğlu's political life would be over if he lost the election. There were people who commented that if İmamoğlu won, he would be the "leader of the opposition". 

***

There are three facts that such comments about April 1 overlook. The first is that politics is always dynamic and important in our country. If the AK Party takes some metropolitan cities from the CHP, it will create a new synergy for the Turkey Century vision. If CHP loses Istanbul, the opposition may experience disorganization for a while, but will produce new positions until 2028. Even if İmamoğlu loses, he continues his political claim for 2028. The second is that Turkey is governed by the presidential system. While the presidential system gives the government a stable five-year period of action, regardless of the local election results, it also keeps the opposition in an active position as it divides politics into two poles. As you know, the March 31 elections are our country's fourth election after its transition to the presidential government system (2018). The previous three elections were the 2018 presidential-deputy elections, the 2019 local elections and the 2023 presidential-deputy elections. After April 1, President Erdoğan will have a four-year action period. In this second period (2023-2028), when the Presidential government system is established, it will make important breakthroughs in many areas from economy to foreign policy. At this point, it would be appropriate to remind how the opposition's early elections and even alliance agenda after the 2019 local elections made them lose 2023. The third is the possibility that the changes, risks, conflicts and opportunities brought by the chaotic international environment will affect our domestic politics. These three realities should be taken into consideration when imagining April 1 scenarios.