Türkiye iç tüketim değeri yüksek bir kibir denizinde yüzüyor. "Halep’ten Musul’a her yeri dizayn ederiz" diyen ve ederi kendinden menkul bir dayatmacılık, siyasetin farklı yelpazelerinden toplumun geniş katmanlarına yedirilmiş bir anlatı artık. Son 13 yılın fiyaskolarla dolu ibretlik karelerden birinden bile ders çıkarmaya niyetleri yok. Dışişleri Bakanı Hakan Fidan, MİT’ten kalma "operasyonel istihbaratçı" kimliğini diplomatik alana tahvil ediyor. Güney sınırlarına bir tampon geçirme planının Irak tarafı için "Erbil, Süleymaniye, Bağdat, Kerkük ve Musul'da geleceği hep beraber kuracağız" diyor. Ne büyük iddia! Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan da 4. Kolordu Komutanlığı’ndaki iftarda "Irak hududumuzun güvenliğini bu yaz itibarıyla komple garanti altına alacak, Suriye'de yarım kalan işimizi de mutlaka tamamlayacağız" diyor. Sınırların ötesini dizayn operasyonlarında yaşadıkları hezimetleri, yol açtıkları kötülükleri, tamir edilemez yıkımları ve bunların Türkiye içine yansımalarını tartıştırmamak için de bütün meseleyi “terörle mücadele” zeminine oturtuverdiler. Bütün bir pislik "terör koridoru"nun altına süpürülüyor. Mesele artık "ulusal güvenlik" ve oradan çıkış yok!

Geçenlerde hikâyenin Suriye tarafındaki halini özetleyen bir olay yaşandı. Muhalif kaynaklara göre 17 Mart’ta MİT Başkanı İbrahim Kalın rejim değiştirme oyununun aparatları Antep merkezli “Suriye Geçici Hükümeti” ve İstanbul konuşlu “Suriye Ulusal Koalisyonu’nun temsilcileriyle birlikte Azez’de iftar masasındaydı. Katar’ın temsilcileri de sofradaydı; para kasası eksik olacak değil ya! Epeydir sızlanıp duran muhalif grupların sorunları ve talepleri dinlendi. Heyet Bab’üs Selame Kapısı’ndan Kilis’e dönmek üzere yola çıktığında Azez yakınlarında Sajo diye bilenen kamp alanındaki kavşakta yolları kesildi. Öfkeli kalabalık bağırdı, çağırdı. Heyete eşlik eden askerler yolu açmak için havaya ateş açtı. Kalabalık dağılmayınca konvoyun güzergâhı değiştirildi. Türkiye’nin desteklediği Suriye Milli Ordusu’na (SMO) bağlı Cephet’uş Şamiyye hemen olay yerine intikal edip gereğini yaptı. Hamza Tümeni ve Sultan Süleyman Şah Tümeni dahil SMO’nun diğer unsurları olağanüstü hal moduna geçirildi. Gösterilere katılanlara yönelik av başladı. Türkiye’den de özel tim bölgeye intikal etti. Muhalif kaynaklar göstericilerin El Şahba Topluluğu diye bilinen gruba ait olduğunu öne sürdü. Bu grup HTŞ’ye yakın olmak ve Fırat Kalkanı bölgesinde onların Truva Atı gibi davranmakla suçlanıyor. Ancak bu grup olayla ilgisinin olmadığını, gösteriye katılanların da Türk heyetini hedef almadığını savundu. Grubun açıklamasına göre kamplarındaki yerinden edilmiş insanlar, halkın geçici hükümet ve koalisyondan duyduğu rahatsızlığı dile getirmek için konvoyun önünü kesti. Ancak kalabalık konvoyda Türk yetkilileri görünce şaşırdı. Grup yanlış anlaşılmaları gidermek için olaylara karışanların bir kısmını Cephet’üş Şamiyye’ye teslim ettiklerini, kalanları bulmak için de çalıştıklarını kaydetti. SMO birimlerinin kirli sularda balık avlamaya çalıştığını ve askeri seferberliğe gerek olmadığını belirtti. 

Anlaşılan El Şahba Topluluğu milisler ve patronlarının gazabından sakınmak için Türklerin "sehven" protesto edildiğini söylemek zorunda kalıyor. Ertesi gün geçici hükümete bağlı savunma bakanlığı sorumluların teslim alındığını ve sayıları 30 bin civarında verilen SMO milislerinin karargâhlarına dönebileceklerini duyurdu. Vaooo… MİT Başkanı’nı ‘sehven’ protesto edenleri bastırmak için 30 bin milis seferber ediliyor. Bu sayı niye 30 bine düştü onun hesabını da biz tutmayalım artık. SMO Aralık 2017’de kurulurken asker mevcudu 110 bin olarak verilmişti. En mütevazı rakam 60-70 bindi. Eridiler mi? Belli ki evet. Katar’ın finanse ettiği İstanbul merkezli Suriye TV’nin 8 Kasım 2023’te yayımladığı "Milli Ordu erozyona uğruyor” başlıklı raporda dağılmalara dikkat çekilmişti. Mevcudu artık her ne ise birliklerin hepsi seferber edilmiş. Büyük devletin mühim şahsiyetleri için daha küçük bir önlem olmazdı. Suriyeliler güya 13 yıl önce gösteri hakkını çok gören ceberrut bir rejimi yıkmak için yola çıkmıştı. Şimdi "Kurtarılmış Bölge" dedikleri alanda protesto etmenin bedelinin ne kadar ağır olduğunu tecrübe ediyorlar: Kaçırılmak, işkence görmek, tehdit edilmek, mahrum bırakılmak ve yeri geldiğinde öldürülmek!

***

Suriye’ye karşı kirli ve kanlı bir müdahaleye dönüşen ve muhaliflerin hala “Suriye Devrimi” diyerek teselli bulduğu isyanın 13’üncü yılında Türkiye’nin kontrolündeki bölgelerde gösteriler düzenlendi. Sloganları "Tüm Suriyeliler için Devrim” idi. Zorba bir rejime karşı haklı gerekçeleri olan ama başından kirletilmiş bir hikâyenin umutsuz takipçileri! Dürüstçe sürecin çalındığını söyleyenler de çıkıyor. Türkiye’nin rejim devirme aparatı Özgür Suriye Ordusu’nu (ÖSO) Suriye Milli Ordusu (SMO) adıyla yeniden yapılandırıp kendi ajandasının peşine takmasından duydukları hayal kırıklığını dile getirenler de oluyor. “Ya biz rejimle savaşacaktık…” diyorlar. Kalın’ın önünü kesenlerin kızgınlığına dair yerel kaynaklar şunu söylüyor: Hem geçici hükümet ve koalisyona karşı duyulan öfkeyi dışa vuruyorlardı hem de Türkiye’nin Suriyeli milisleri Libya ve Azerbaycan gibi ülkelerde operasyonlarda kullanmasını protesto ediyorlardı. 

Geçici hükümetten onlarca milis örgütüne kadar hepsi savaş ağalığı ve bölüşüm kavgasının arsız parçaları. Aynı saflarda yer alanlar sürekli birbiriyle çatışıyor. Bu çarkın içinde talan, yağma, kaçakçılık ve istismardan adam kaçırma, işkence, göz dağı ve tetikçiliğe kadar ne ararsan var. Bu hamur kirli sularla o kadar yoğruldu ki artık maya tutmuyor.

***

Beri tarafta İdlib’i kendi emirliğine çeviren Heyet Tahrir el Şam da (HTŞ) kurduğu düzenle SMO’yu kemiriyor. Fırat Kalkanı ve Zeytin Dalı harekât bölgelerinde bölük pörçük milis güçleri karşısında “Gerçek çözüm benim” diyor. Halep, Hama ve Lazkiye kırsalında Suriye ordusuna karşı saldırıları tırmandırarak “devrimci mücadeleyi sürdüren biziz” mesajı veriyor. Biraz Türkiye’den yeşil ışık görse İdlib’den kovduğu eski ortaklarını El Bab, Cerablus, Azez ve Afrin’den de süpürecek. HTŞ, Nusra Cephesi’nin halefi. Nusra da IŞİD’in orijinal Suriye yapılanması. ABD, IŞİD’le mücadeleyi bölgede ayağına yer açmak için bahaneye dönüştürürken HTŞ’yi Türkiye’nin himayesinde Suriye’ye karşı kullanışlı bir yapı olarak görüyor. Ankara ile Washington arasında Kürtler faslındaki ayrışma bir kenara Suriye’ye karşı tezgâhta ABD ile ortak olan Türkiye de HTŞ’yi pek çok açıdan kayırıyor. Üstelik HTŞ bu iki ülkenin de terör örgütleri listesinde. Bu kayırma ifadesini laf olsun diye kullanmıyorum. Bir kere Cilvegözü/Bab el Heva kapısı onlara çalışıyor. Türkiye en az 125 askeri üs ya da nokta ile HTŞ dahil rejim karşıtı tüm silahlı örgütlere koruma sağlıyor. Muhalif kaynakların verdiği bilgilere göre, Türk ordusunun bulunduğu üslerin 57’si Halep kırsalında, 51’i İdlib’de, 10’u Rakka kırsalında, 4’ü Haseke kırsalında, ikisi Lazkiye kırsalında ve biri Hama kırsalında. Bunların sayıları 2020’de Suriye ordusu ile M-5 yolunda çatışmalar yaşanırken 200’e yaklaşmıştı. Azaldı mı, yoksa veriler mi farklı emin değilim. HTŞ’nin IŞİD’den gelmesi, IŞİD’le yollarını ayırınca El Kaide’ye el vermesi, sonra kendini meşrulaştırmak için müstakil cihadî örgüt olarak yoluna devam etmesi Türk-Amerikan ekseni için hiç sorun değil. IŞİD gömleğini çıkardılar ya yeterli! “Değişti Colani” diyebilmek için o kadar yırtınıp durdular. Adam takım elbise bile giydi, daha ne olsun! Ebu Bekir el Bağdadi’nin 2012’de Nusra’yı örgütlemesi için Suriye’ye gönderdiği bir fedai olduğu ufak bir detaya dönüştü! Artık çarşı-pazar denetleyen sorumlu bir lider pozu veriyor. Bu şekilde Suriye isyanına katılmış fraksiyonlar arasında somut olarak düzen kurmayı başaran bir tek ben varım diyor. 

Bu tarafın düzeni, Fırat’ın doğusunda Kürtlerin liderliğindeki ‘demokratik özerklik’ düzenine kafa tutuyor. Gariptir ki demokratik özerkliğin öncüleri, ÖSO şemsiyesini kullanan grupların düşmanlığını "Esad’ın gizli ortakları” suçlamasıyla çekmişti. Sonra Türkiye’nin yönelttiği düşmanlık onların da davası oluverdi. Sonra hikâyenin yönü değişti: Halk Koruma Birlikleri’nin (YPG) Suriye’nin bir numaralı düşmanı ABD ile ortaklık kurması, Suriye Demokratik Güçleri (SDG) olarak kontrol coğrafyasını Arap yoğunluklu bölgelere genişletmesi, Amerikan himayesinde petrol ve gaz sahalarını ele geçirmesi, örgütsel ve kamusal gücünü artan oranda Abdullah Öcalan’ı idealize eden kampanyalara adaması, pratikte duvar portrelerinde Esad’ın yerini Öcalan’ın alması bir zamanlar Kürtlerle ortaklığa değer atfeden kanatları da bu projeden uzaklaştırdı. Vekâlet savaşının parçası olmayı reddeden muhalif kesimlerle Kürtlerin ortaklığı Suriye’nin ortak geleceği için kayda değerdi. Gazze’deki soykırım savaşı sırasında Suriye’nin topraklarından bir kısmında işgalci olan İsrail’e Hamas karşıtlığı üzerinden göz kırpılması da değişimci güçlerle ortaklık potansiyelini biraz daha eritti. Özetle ABD ile ortaklık, özerk yönetimi Suriye denklemini çevreleyen ve coğrafyayı harmanlayan gerçeklerden uzaklaştırdı.

***

Tekrar “Devrim çalındı” diyenlerin birkaç farklı adrese yönelen öfkesine dönersek; bunlar bir süredir HTŞ’yi de hedef alıyor. İdlib’de Colani ‘hazretlerine’ karşı gösteriler yapılıyor. “Esad’a da hayır Colani’ye de hayır” diyorlar. Bir de Suriye yönetiminin kontrolü altında olup da Esad karşıtı gösterilerin yapılabildiği Dürzî yoğunluklu Süveyde’nin torpilli haline bakıp “devrim olacak” diye avunuyorlar. Elbette Suriye düze çıkmış değil. Ekonomi can çekiştiriyor. Humus’tan geriye Irak sınırına kadar olan çöllük alanlarda IŞİD ağır bedeller ödetiyor. Ordu Halep, Lazkiye ve Hama kırsalında sıklıkla darbe alıyor. El Kaide çizgisindeki cihatçılar NATO’nun himayesinde ‘İdlib Emirliği’nin tadını çıkartıyor. ABD, Fırat’ın doğusunda Suriye yönetimini cezalandırabildiği, baskılayabildiği ve kaynaklardan mahrum bırakabildiği mevcut pozisyonundan çekilmek istemiyor. Ankara da Şam’la normalleşme için askerlerini çekme ve silahlı muhaliflerin fişini çekme şartlarına yanaşmıyor. Neticede milyonlarca sığınmacı için dönüş yolu açılamıyor. Erdoğan’ın günün sonunda Esad’la kucaklaşıp muhalifleri yüz üstü bırakacağını düşünüp kederlenenler de var. Bir taraf cihatçılarla, diğer taraf savaş ağalarıyla çevrili; yine de “Yolumuzdan dönmeyeceğiz” deyip duruyorlar. Beyhude! Ne gidecekleri bir yol ne de dönecekleri bir yol kaldı. Dönüş yolunun açılması da evvela Türkiye’nin izlediği ucube siyasetin toptan değişmesine bağlı. O vakit belki Suriyeliler de başlarını ellerinin arasına alıp yeniden muhasebe yapma şansı bulabilir.

Türkiye is swimming in a sea of ​​arrogance with high domestic consumption value. A self-declared impositionism that says "We can design anywhere from Aleppo to Mosul" is now a narrative that has been fed to broad layers of society from different spectrums of politics. They have no intention of learning even one lesson from the fiascos of the last 13 years. Minister of Foreign Affairs Hakan Fidan is translating his identity as an "operational intelligence officer" from MİT into the diplomatic field. For the Iraqi side of the plan to establish a buffer on the southern borders, he says, "We will build the future together in Erbil, Sulaymaniyah, Baghdad, Kirkuk and Mosul." What a big claim! President Tayyip Erdoğan says at the iftar dinner at the 4th Corps Command, "We will fully guarantee the security of our Iraqi border as of this summer, and we will definitely complete our unfinished work in Syria." In order to avoid discussing the defeats they experienced in cross-border design operations, the evil they caused, the irreparable destruction and their repercussions within Turkey, they based the entire issue on the basis of the "fight against terrorism". A whole mess is being swept under the "terror corridor". The issue is now "national security" and there is no way out!

An incident occurred recently that summarizes the situation on the Syrian side of the story. According to opposition sources, on March 17, MİT President İbrahim Kalın was at the iftar table in Azez, together with representatives of the "Syrian Interim Government" based in Antep and the "Syrian National Coalition" based in Istanbul, the tools of the regime change game. Qatar's representatives were also at the table; It's not like the safe will be missing! The problems and demands of the opposition groups, which have been complaining for a long time, were listened to. When the delegation set out to return to Kilis from the Bab'üs Selame Gate, they were blocked at the crossroads in the camping area known as Sajo, near Azez. The angry crowd shouted and called. The soldiers accompanying the delegation opened fire in the air to clear the way. When the crowd did not disperse, the convoy's route was changed. Cephet al-Shamiyye, affiliated with the Syrian National Army (SMO) supported by Turkey, immediately arrived at the scene and did what was necessary. Other elements of the SNA, including the Hamza Division and the Sultan Suleiman Shah Division, were placed in emergency mode. The hunt has begun against those who participated in the demonstrations. A special team from Turkey also arrived in the region. Opposition sources claimed that the demonstrators belonged to a group known as the Al Shahba Community. This group is accused of being close to HTS and acting as their Trojan Horse in the Euphrates Shield region. However, this group claimed that it had nothing to do with the incident and that those who participated in the demonstration did not target the Turkish delegation. According to the group's statement, displaced people in their camps blocked the convoy to express the public's discontent with the interim government and coalition. However, he was surprised when he saw Turkish officials in the crowded convoy. The group stated that they handed over some of those involved in the incidents to Cephet'üş Shamiyye to resolve misunderstandings, and that they were working to find the rest. He stated that SNA units were trying to fish in polluted waters and that there was no need for military mobilization.

Apparently, the Al Shahba Community is forced to say that the Turks were protesting "inadvertently" in order to avoid the wrath of the militias and their bosses. The next day, the ministry of defense under the interim government announced that those responsible had been taken over and that the SNA militia, numbering around 30 thousand, could return to their headquarters. Wow... 30 thousand militia are being mobilized to suppress those who 'inadvertently' protested against the MİT President. Why did this number drop to 30 thousand? Let's not keep track of it anymore. When SMO was established in December 2017, the number of soldiers was given as 110 thousand. The most modest figure was 60-70 thousand. Did they melt? Obviously yes. Attention was drawn to the disbandment in the report titled "The National Army is being eroded" published by Qatar-funded Istanbul-based Syrian TV on November 8, 2023. All existing troops, whatever they are, have been mobilized. There would not have been a lesser precaution for the important figures of the great state. Syrians supposedly set out 13 years ago to overthrow a tyrannical regime that overestimated the right to protest. Now they are experiencing how heavy the price of protesting in the area they call the "Liberated Zone" is: being kidnapped, tortured, threatened, deprived and, when necessary, killed!

***

Demonstrations were held in regions under Turkish control on the 13th anniversary of the rebellion, which turned into a dirty and bloody intervention against Syria and where the opposition still finds solace by calling it the "Syrian Revolution". Their slogan was "Revolution for all Syrians". Desperate followers of a story that had justifications against a tyrannical regime but was contaminated from the beginning! There are also those who honestly say that the process was stolen. Turkey's apparatus for overthrowing the regime, the Free Syrian Army (FSA) and the Syrian National Army (SNA). There are also those who express their disappointment in the restructuring of Kalın by restructuring it and pursuing its own agenda. They say, "We were going to fight the regime..." Local sources say the following about the anger of those who blocked Kalın's path: They were expressing their anger against both the interim government and the coalition and Turkey. They were protesting the use of Syrian militias in operations in countries such as Libya and Azerbaijan. From 

the interim government to dozens of militia organizations, all of them are shameless parts of the warlordism and distribution fight. Those on the same side are constantly in conflict with each other. This wheel includes plunder, plunder, smuggling and kidnapping for exploitation, It has everything you want, from torture, intimidation and hitmanship. This dough has been kneaded with dirty water so much that it no longer holds yeast.

***

On the other hand, Hayat Tahrir al-Sham (HTS), which turned Idlib into its own emirate, is also gnawing at the SMO with the order it has established. He says, "I am the real solution" against the fragmented militia forces in the Euphrates Shield and Olive Branch operation areas. By escalating attacks against the Syrian army in Aleppo, Hama and Latakia countryside, it gives the message that "we are the ones who continue the revolutionary struggle." If it gets the green light from Turkey, it will sweep away its former partners, whom it expelled from Idlib, from Al Bab, Jarablus, Azez and Afrin. HTS is the successor of Jabhat al-Nusra. Nusra is the original Syrian structure of ISIS. While the USA turns the fight against ISIS into an excuse to gain ground in the region, it sees HTS as a useful structure against Syria under the auspices of Turkey. Apart from the division between Ankara and Washington on the Kurds issue, Turkey, which is a partner with the USA in the plot against Syria, also favors HTS in many aspects. Moreover, HTS is on the terrorist organization lists of both countries. I do not use this expression of favoritism just for fun. First of all, the Cilvegözü/Bab el Heva gate works for them. Turkey provides protection to all anti-regime armed organizations, including HTS, with at least 125 military bases or points. According to information provided by opposition sources, 57 of the bases where the Turkish army is located are in Aleppo countryside, 51 in Idlib, 10 in Raqqa countryside, 4 in Hasakah countryside, two in Latakia countryside and one in Hama countryside. Their number approached 200 in 2020, when there were clashes with the Syrian army on the M-5 road. I'm not sure if it has decreased or if the data is different. It is not a problem for the Turkish-American axis that HTS came from ISIS, joined Al Qaeda when it parted ways with ISIS, and then continued on its way as an independent jihadist organization to legitimize itself. They took off the ISIS shirt, that's enough! They tried so hard to say “Colani has changed”. The man even wore a suit, what more! It turned out to be a minor detail that Abu Bakr al-Baghdadi was a bouncer he sent to Syria to organize Nusra in 2012! He now poses as a responsible leader who controls the market. He says, "I am the only one who has managed to establish concrete order among the factions that participated in the Syrian rebellion."

This side's order challenges the Kurdish-led 'democratic autonomy' order in the east of the Euphrates. Strangely enough, the pioneers of democratic autonomy attracted the hostility of the groups using the FSA umbrella, accusing them of being "secret partners of Assad". Then the hostility directed by Turkey became their cause as well. Then the direction of the story changed: The People's Protection Units (YPG) were Syria's number one. Establishing a partnership with its enemy, the USA, expanding its geography of control to Arab-dominated regions as the Syrian Democratic Forces (SDF), seizing oil and gas fields under American auspices, increasingly devoting its organizational and public power to campaigns idealizing Abdullah Öcalan, practically depicting Assad in wall portraits. His replacement by Öcalan also alienated those who once valued partnership with the Kurds from this project. The partnership of the Kurds with the opposition groups who refused to be part of the proxy war was significant for the common future of Syria. Israel, which was the occupier of some of Syria's territory during the genocidal war in Gaza The wink towards 'United States' through their opposition to Hamas further diminished the potential for partnership with transformational forces. In summary, the partnership with the USA distanced the autonomous administration from the realities surrounding the Syrian equation and blending geography.

***

Going back to the anger of those who say "The revolution was stolen" directed at several different addresses; These have also been targeting HTS for some time. Demonstrations are being held in Idlib against 'His Excellency' Colani. They say, “No to Assad, no to Colani.” They also look at the miserable state of the Druze-populated Suwayda, which is under the control of the Syrian government and where anti-Assad demonstrations can be held, and console themselves by saying "there will be a revolution". Of course, Syria is not on track. The economy is suffering. ISIS is making people pay a heavy price in the desert areas from Homs to the Iraqi border. The army is frequently hit in the rural areas of Aleppo, Latakia and Hama. Al Qaeda-aligned jihadists are enjoying the 'Idlib Emirate' under the auspices of NATO. The United States does not want to withdraw from its current position in the east of the Euphrates, where it can punish, pressure and deprive the Syrian administration of resources. Ankara also does not agree to the conditions of withdrawing its troops and pulling the plug on the armed opposition for normalization with Damascus. As a result, there is no way back for millions of refugees. There are also those who feel sad, thinking that Erdogan will embrace Assad at the end of the day and abandon the opposition. One side is surrounded by jihadists, the other by warlords; Yet they keep saying, "We will not turn back from our path." Futile! There is no way left for them to go and no way to return. Opening the way back depends primarily on a wholesale change in the freak policy followed by Turkey. Then maybe Syrians will have the chance to put their heads in their hands and do accounting again.