Gazeteci Levent Gültekin, bir televizyon programında söylediği sözler nedeniyle Cumhurbaşkanı'na hakaret ettiği gerekçesiyle 11 ay 20 gün hapis cezasına çarptırıldı.

Ceza tehdidi nedeniyle sözlerini burada tekrar edemem ancak şunu söylemeliyim: Cumhurbaşkanı'nın siyasi karşıtları için her gün söylediği sözlerle Gültekin'in sözleri kıyaslandığında hâkimin bu kararı nasıl verebildiğini merak edersiniz.

Hükmün açıklanması geri bırakıldığı için Gültekin şimdilik hapis yatmayacak.

Başka herhangi bir nedenle yargılanır ve ceza alırsa, bu cezayı da çekmek üzere hapishaneye gidecek.

Yani hâkim, kararını Gültekin'in başının üzerinde sallanan bir Damokles Kılıcı haline getirmiş bulunuyor.

Böylece mahkeme bir taşla iki kuş vuruyor: Hem Gültekin'i mahkûm ediyor hem de Gültekin'in bundan sonra yazacaklarını, söyleyeceklerini ağır bir ceza tehdidi ile peşinen sınırlıyor.

Demokrasilerde rastlanmayacak bir suç bu.

Türkiye'de Cumhurbaşkanı'na hakaret suçu, parlamenter sistem döneminde bir dereceye kadar anlaşılabilir bir suçtu.

Eski Anayasal düzenimizde Cumhurbaşkanı, devletin ve milletin birliğini temsil ediyordu ve böyle bir koruma kalkanı arkasında bulunması bir demokrasiye yakışmasa da anlaşılabilirdi.

Kaldı ki zaten o dönemde de Türkiye'nin tam bir demokrasi olduğundan söz edemiyorduk.

Oysa yeni Anayasal düzenimizde Cumhurbaşkanı bir siyasi partinin genel başkanı olarak icranın başı.

"Devletin ve milletin birliğini" değil, partisini temsil ediyor.

Bu özelliğiyle de her gün oy vererek seçtiğimiz birtakım insanlara, kendisine söylense üç gün ateşler içinde yatacağı sözleri söylemekten de geri durmuyor.

Zaten icranın başı olması sıfatıyla da her türlü eleştiriye açık olması gereken bir kamu görevlisi.

Kamu görevlilerinin ağır eleştiri sınırlarını aşacak eleştirilere bile tahammül etmesi gerektiğini vazeden AİHM ve AYM kararları ciltleri dolduracak kadar çok.

"O mahkemeleri takan mı kaldı" derseniz haklısınız ancak Cumhurbaşkanı'na karşı açılan hakaret davalarında bizzat kendi avukatlarının savunması da bu yönde ve hakimler bu nedenle Cumhurbaşkanı hakkında beraat kararlarını rahatça verebiliyor.

Çünkü "rejimin tabiatı" artık bu.

Bertelsman Vakfı'nın "gelişmekte olan ülkeleri" kapsayan bir araştırması geçenlerde yayımlandı.

Buna göre Türkiye'de, "ılımlı otokratik" bir sistemde yaşıyormuşuz.

Bu araştırma 20 yıldır yapılıyor ve Türkiye, Erdoğan döneminde demokrasiden düzenli olarak uzaklaşan bir ülke.

Türkiye, "ılımlı otokrat" sınıflandırması ile birçok Afrika ülkesi ile aynı klasmanda yer alıyor. Türkiye'nin notu 10 üzerinden 4,23. Mesela Hırvatistan'ın notu 8,55. Yemen ise  1,57 alabilmiş.

Yani kabaca Hırvatistan'ın yarısı kadar bile demokrat değiliz ama Yemen'in iki katı kadar demokratız.

Yemen'den daha demokrat olduğumuz için Levent Gültekin şimdilik hapse girmiyor ama her an girebilir de! Devlet Bahçeli'nin filan hayalleri gerçekleşirse Yemen gibi oluruz, o zaman zaten mahkemeye de gerek kalmadan muhalifleri temizlemek de mümkün olabilir.

Araştırma, demokrasisi geçtiğimiz yıllara göre gelişen ülkeler arasında Tayvan, Güney Kore, Costa Rica, Şili ve Uruguay'ı sayıyor.

Bu ülkelerin demokrasilerinin gelişmesinin nedeni ise hukuk devleti ilkesini güçlendirmeleri ve vatandaşlarına karar alma süreçlerine dahil olma olanağı sağlamaları.

Araştırmanın ortaya koyduğu bir çarpıcı gerçek de şu: Yanlış yönetim ve rüşvetin hakim olduğu ülkelerde diktatörlük eğilimleri yükseliyor!

Bizim memlekette –gerçi buna "maşallah" demek gerekir mi bilmiyorum ama– yanlış yönetim ve yolsuzluklar konusundaki ilerlememiz başkalarına parmak ısırtacak kadar başarılı.

Onun sonucu da zaten işte bu oluyor: Ilımlı otokrasi!

Eğer bir ülkede basın özgür değilse, idareden hesap sormak mümkün olmuyorsa, kamu yönetimi şeffaf değilse, hukuk devleti değil keyfi bir yönetim varsa bunun kaçınılmaz sonucu yolsuzlukların artmasıdır.

Yolsuzluk yapanı, hatalı yöneticileri eleştiremezsiniz, eleştirirseniz başınıza her şey gelir.

Yakın bir gelecekte "ılımlı otokrasiyi" bile arar hale geleceğimizi de şimdiden söyleyebilirim.

Bunun işaretlerini her gün alıyoruz.

Journalist Levent Gültekin was sentenced to 11 months and 20 days in prison for insulting the President for words he said in a television program.

I cannot repeat his words here due to the threat of punishment, but I must say this: When you compare the words the President says every day to his political opponents with the words of Gültekin, you wonder how the judge could make this decision.

Since the announcement of the verdict was postponed, Gültekin will not be imprisoned for now.

If he is tried and sentenced for any other reason, he will go to prison to serve this sentence as well.

In other words, the judge has turned his decision into a Sword of Damocles hanging over Gültekin's head.

Thus, the court kills two birds with one stone: It both convicts Gültekin and limits what Gültekin will write and say from now on, with the threat of a heavy penalty.

This is a crime that cannot be seen in democracies.

In Turkey, the crime of insulting the President was, to some extent, an understandable crime during the parliamentary system.

In our old Constitutional order, the President represented the unity of the state and the nation, and his presence behind such a protection shield was understandable, even if it did not suit a democracy.

Moreover, at that time, we could not say that Turkey was a complete democracy.

However, in our new Constitutional order, the President is the head of the executive branch as the leader of a political party.

He represents his party, not the "unity of the state and nation".

With this feature, he does not refrain from saying things to some of the people we elect by voting every day that would make him lie in fire for three days if said to him.

As the head of the executive branch, he is a public official who should be open to all kinds of criticism.

The decisions of the ECHR and the Constitutional Court, which state that public officials should tolerate criticism that goes beyond the limits of severe criticism, are numerous enough to fill volumes.

If you say, "Who cares about those courts?", you are right, but this is also the defense of the President's own lawyers in the insult cases filed against him, and for this reason, the judges can easily give acquittal decisions about the President.

Because this is the "nature of the regime" now.

A study by the Bertelsman Foundation covering "developing countries" was recently published.

Accordingly, we live in a "moderate autocratic" system in Turkey.

This research has been carried out for 20 years and Turkey is a country that has been steadily moving away from democracy during the Erdoğan era.

Turkey is in the same class as many African countries with the "moderate autocrat" classification. Turkey's score is 4.23 out of 10. For example, Croatia's score is 8.55. Yemen was able to get 1.57.

So, roughly, we are not even half as democratic as Croatia, but we are twice as democratic as Yemen.

Because we are more democratic than Yemen, Levent Gültekin is not going to prison for now, but he could be at any moment! If Devlet Bahçeli's dreams come true, we will be like Yemen, then it may be possible to purge the opposition without the need for a court.

The research lists Taiwan, South Korea, Costa Rica, Chile and Uruguay among the countries whose democracy has improved compared to previous years.

The reason why the democracies of these countries are developing is that they strengthen the principle of the rule of law and provide their citizens with the opportunity to be involved in decision-making processes.

Another striking fact revealed by the research is this: Dictatorship tendencies are on the rise in countries where mismanagement and bribery prevail!

In our country - although I don't know if this should be called "mashallah" - our progress in terms of mismanagement and corruption is so successful that it is surprising to others.

This is the result: Moderate autocracy!

If the press is not free in a country, if it is not possible to hold the administration to account, if the public administration is not transparent, if there is an arbitrary administration rather than the rule of law, the inevitable result of this is an increase in corruption.

You cannot criticize corrupt or faulty administrators; if you criticize, anything will happen to you.

I can already say that we will even be looking for "moderate autocracy" in the near future.

We see signs of this every day.