İrdelenmesi açıklanması üzerine yazılması gereken temel soru budur. Uzun süredir iktidarın karar ve eylemleri konusunda yazılıp çizilenlerin ortak noktası, Erdoğan’ın mutlaka cumhurbaşkanı seçilmesi için elinden gelen her şeyi yapacağı üzerinedir.

Bu, özellikle de ilk seçimde iktidarı devralabilecek halk desteğinin görüldüğü Ekrem Bey’i siyaset sahnesinden tasfiye etme operasyonunda net olarak ortaya çıktı. Hiç kimsenin savcılık iddialarının içeriğiyle ilgisi yok. Çünkü boş ve kofluğunu görüyor ve hedefin Ekrem Bey olduğu konusunda zerre şüphe duymuyor.

İNANAN KİMSE YOK

Köylüsünden şehirlisine, işçisinden memuruna, emeklisinden çalışanına, Türkiye’yi izleyen yabancı tarafsız yazarlarına kadar...

Cumhurbaşkanı son konuşmasında torbada daha ne turplar var diyerek CHP, belediye ve adaylarına yönelik hazırlıkların işaretlerini veriyor.

Baktım Le Monde “Erdoğan geri dönülmez adımlar atıyor, otoriterlikten otokrasiye geçiyor” yazmış.

En doğru saptama. Muhalefette herkes öyle düşünüyor. Bu adım atıldığında sandık bile tamamen göstermelik kalacaktır. Şimdiye kadar sandık üzerinde gerçekleştirilen hukuki ve yargısal numaraları bile geçersiz kılacak şekilde.

BURADA SORUN, NEDEN?

İki yanıtı var. İlk otokrat veya otoriter kişilerin bitmez tükenmez iktidar tutkusu. İktidara yapıştı mı sonsuza kadar o koltukta oturmayı kendisine “vaat edilen, hediye edilen” belki de bir ilahi karar sanması. Veya karşı konulmaz ve insan benliğini tamamen esir alan bir hırs ve tutku. Bu tutkunun sonucu ne olursa olsun... Hepsine katlanan ve göze alan...

Bu demokrasi oyununa katılan, sürekli iktidara yapışma niyetini saklayan otokrat kişilerin tavrı da olabilir, bilmiyoruz ama demokrasiyi bir tren olarak gören ve ilk iktidar istasyonunda ineceğini dile getiren söylemlere bakılacak olursa, evet baştan kararlaştırılmış gizli bir niyet gibi duruyor.

Veya bu tutku, zamanla, 22 yıl içinde iktidarda kalmanın büyük nimetleri veya iktidarlığın kişiselliğe yapışması ile de gelişmiş olabilir.

ARAŞTIRILMAMIŞ YOLSUZLUKLAR

İkinci yanıt, tabii ki birincisiyle de şu veya bu derece ilişkili. İktidara yöneltilen zenginleşme, kayırma, belediyelerindeki hiç araştırılmamış yolsuzluklar, ihalelerin iktidar yanlılarına akıtılması, ihalelerde yasalara uygun olmayan uygulamalar vb. gibi, yeni bir iktidar tarafından muhtemel soruşturmalara uğrayacak konuların varlığı da iktidarda kalma zorunluluğuna yol açabilir.

Bu tabii ki muhalefeti sürekli olarak onlarca yıl boyunca iktidardan uzak tutmanın tüm önlemlerini şimdiden almayı gerektirir.

***

Yaşadıklarımızın arka planında, muhalefeti tasfiye operasyonlarının gerisinde, mutlaka iktidar kalma isteğinde, yukarıda saydıklarımız mı yatıyor?

This is the fundamental question that needs to be examined, explained and written about. The common point of what has been written and drawn about the decisions and actions of the government for a long time is that Erdoğan will definitely do everything in his power to be elected president.

This was particularly evident in the operation to eliminate Ekrem Bey, who had the public support to take over power in the first election, from the political scene. No one has any interest in the content of the prosecutor's allegations. Because they see their emptiness and futility and have no doubt that Ekrem Bey is the target.

NO ONE BELIEVE

From villagers to city dwellers, from workers to civil servants, from retirees to employees, from foreign impartial writers who follow Türkiye...

In his last speech, the President is giving signs of preparations for the CHP, the municipality and its candidates by saying how many more things are in the bag.

I saw that Le Monde wrote, “Erdogan is taking irreversible steps, moving from authoritarianism to autocracy.”

The most accurate observation. Everyone in the opposition thinks so. When this step is taken, even the ballot box will be completely for show. It will even invalidate the legal and judicial tricks that have been performed on the ballot box so far.

THE PROBLEM HERE IS WHY?

There are two answers. The endless passion for power of the first autocrats or authoritarians. Once they cling to power, they think that sitting in that seat forever is a “promised, gifted” or perhaps divine decision. Or an irresistible ambition and passion that completely captures the human being. No matter what the outcome of this passion is... The one who endures and risks it all...

This may be the attitude of autocratic people who participate in the democracy game and constantly hide their intention to cling to power, we do not know, but if we look at the discourses that see democracy as a train and that they will get off at the first station of power, yes, it seems like a secret intention decided from the beginning.

Or this passion may have developed over time, with the great blessings of staying in power for 22 years, or with the adhesion of power to personality.

UNINVESTIGATED CORRUPTIONS

The second answer is of course related to the first to some extent. The existence of issues that will be subject to possible investigations by a new government, such as enrichment directed at the government, favoritism, corruption in municipalities that has never been investigated, the transfer of tenders to those who support the government, practices that are not in accordance with the law in tenders, etc., may also lead to the necessity of staying in power.

This of course requires taking all necessary precautions now to keep the opposition out of power for decades to come.

***

Are the above-mentioned factors behind what we are experiencing, behind the operations to liquidate the opposition, and the desire to remain in power?