Yerel seçimi konuşmak ve ne olacağını merak etmek öncelikle İstanbul seçiminde düğümleniyor. Bunu sadece kendi gözlemlerimize dayanarak söylemiyoruz. Başarılı bir seçim -ve seçim kazanma- uzmanı olduğu şüphe götürmez olan Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın nerede ve hangi konuda konuşursa konuşsun mevzuyu İstanbul seçimine getirmesinden de anlıyoruz.

İstanbul birçok açıdan önemli.

Bir… Kazanabilirse bu sezim, Erdoğan’ın 14/28 Mayıs zaferi için çarpan olacaktır. İstanbul’u geri aldıktan sonra tamamen rakipsiz kalacak Cumhurbaşkanı’na anayasa değişikliği dahil daha güçlü bir yönetim imkanı sağlayacaktır. Zaten, denetimsiz, kontrolsüz, Meclis üstünlüğü sayesinde engelsiz bir iktidar var; daha güçlü bir yönetim nasıl olacak, diye düşünenler çıkabilir. Haklıdırlar da… Ama, malum şimdiden Anayasa Mahkemesi’nin denklemden çıkarılması arzusu ortada. Dahası da pekala olabilir. İstanbul ve Ankara geri dönerse bunun siyasi meşruiyetiyle çok rahat olabilir. Kazanamazsa da anayasa değişikliği için gücü azalacaktır.

Özetle, Cumhurbaşkanı İstanbul’u kazanırsa önünde gerçek anlamda ikince iktidar dönemi başlayacaktır. Kazanmak, Erdoğan için sonraki Cumhurbaşkanlığı seçimi için şimdiden yerini ayırtmak demek. Her konuşmada İmamoğlu’nu hedef alması belki siyasi strateji olarak yanlış ama görüldüğü gibi gelecek hedefleri açısından anlaşılmaz bir şey değil.

İki… Seçimden sonra ekonomide kemer sıkma ve acı ilaç dönemi başlayacağı sır değil. Bunun bihakkın olabilmesi için de Erdoğan’ın İstanbul’u kazanması gerekiyor. İstanbul’u kazanamadığı denklemde, üstüne bir de toplumu iyice sıkan bir ekonomik tedbir paketi için cesaretini toplayamaz. Kazansa da kaybetse de kemer sıkacak bu kaçınılmaz ama kayıp durumunda eli o kadar rahat olmaz ve sokaktan gelen seslere duyarsız kalamaz.

Üç… Meselenin İmamoğlu tarafı de en az Erdoğan kadar heyecanlı ve gelecek için belirleyici. Gayet tabii seçimi tekrar kazanırsa siyasetin en büyük ortaklarından birisi haline gelecek. İstanbul’u mükemmel değilse de beş yıldır iyi yönetti. Üstelik bunu ağır baskı alında ve iktidarın engellemelerine rağmen başardı. Yani stres testini geçti; kendisini hedef alan engelleri İstanbul halkına yansıtmadan, öfkesini kontrol ederek gerilimi büyütmedi. Bu referansa ilaveten yeniden kazanmak İBB Başkanı’na büyük bir gelecek imkanı sunacaktır.

Dört, beş de var ama şimdilik burada duralım. Bazı siyasi tahminler için çek erken….

Biraz da seçimin barometresine bakalım…

İyi Parti’den sonra DEM Parti’nin aday çıkarması Ekrem İmamoğlu’nun aleyhine etki yapacaktır. 2019’taki ittifakın tek işe yaradığı seçim İstanbul ve Ankara belediye seçimleriydi ama 2024’te ilginç bir şekilde bu birliktelik dağıldı. Bu sayede, Cumhur İttifakı oturduğu yerden bonus toplamaya devam ediyor. DEM’in Başak Demirtaş’ı aday göstermemesi durumu biraz değiştirir ama toplamda İstanbul seçimi bir iki puan farkla ipin göğüsleneceği bir seçimdir. Ayrıca Meral Danış Beştaş da asla zayıf bir aday değildir. Tıpkı İyi Parti’nin adayı Buğra Kavuncu gibi… Her iki parti de az ya da çok, kaçar puan alırsa alsın; alacakları oylar tamamına yakını daha önce İmamoğlu’na verilmiş oylardır. Bu da İBB Başkanı için kampanyanın yeniden başlaması ve özellikle kararsız muhafazakâr seçmenle daha yakın ilişki mesaisi demektir.

Öte yandan YRP’nin Mehmet Altinöz’ü aday gösterme kararı da daha çokMurat Kurum aleyhine sonuç üretebilir. Yeniden Refah’la Ak Parti seçmeni ve hatta birçok merkezdeki aday profili gösteriyor ki kadroları arasında bir geçişkenlik başladı. Bu durum İstanbul’da Kurum’un oylarından eksiltebilir.

Ancak kıyaslayacak olursak, YRP’nin Kurum’dan oy eksiltme potansiyeli, İyi Parti ve DEM’in İmamoğlu’ndan oy eksiltme potansiyelinden daha azdır. Yani, çok adaylı yarış an itibariyle İmamoğlu aleyhine oy hareketi potansiyeli içeriyor. Tabii seçim henüz kızışmadı, kampanyalar tempo kazanmadı ve köprünün altından bütün sular akmadı.

Madem İstanbul çok önemli o zaman iki aday bu parçalı yapıda seçmeni bir hedef etrafında tutabilmek maharetini göstermek zorundadır. Kim mahirse o kazanır…

Talking about the local elections and wondering what will happen first comes down to the Istanbul elections. We are not saying this based solely on our own observations. We also understand that President Erdoğan, who is undoubtedly a successful election - and election winning - expert, brings up the Istanbul elections no matter where and on what subject he speaks.

Istanbul is important in many ways.

One… If he can win, this intuition will be a multiplier for Erdoğan’s victory on May 14/28. After taking back Istanbul, he will be completely unrivaled and will provide the President with a stronger administration opportunity, including constitutional amendments. In any case, there is an uncontrolled, uncontrolled, unhindered government thanks to the superiority of the Parliament; some may wonder how a stronger administration will be possible. And they are right… But, as you know, the desire to remove the Constitutional Court from the equation is already obvious. There may well be more. If Istanbul and Ankara return, they can be very comfortable with the political legitimacy of this. If they cannot win, their power for constitutional amendments will decrease.

In short, if the President wins Istanbul, he will truly enter a second term in power. Winning means that Erdoğan has already secured his place for the next presidential election. Targeting İmamoğlu in every speech may be wrong as a political strategy, but as can be seen, it is not incomprehensible in terms of his future goals.

Two… It is no secret that after the election, a period of austerity and bitter medicine will begin in the economy. In order for this to be true, Erdoğan needs to win Istanbul. In the equation where he cannot win Istanbul, he cannot muster up the courage to implement an economic measures package that will further squeeze society. Whether he wins or loses, he will tighten his belt, this is inevitable, but in the event of a loss, he will not be so relaxed and he cannot remain indifferent to the voices coming from the streets.

Three… The İmamoğlu side of the issue is at least as exciting and decisive for the future as Erdoğan. Of course, if he wins the election again, he will become one of the biggest partners in politics. He has governed Istanbul well, if not perfectly, for five years. Moreover, he did this under heavy pressure and despite the obstacles of the government. In other words, he passed the stress test; he did not reflect the obstacles targeting him to the people of Istanbul, and did not increase the tension by controlling his anger. In addition to this reference, winning again will offer the IMM President a great future opportunity.

There are four or five, but let's stop here for now. Check early for some political predictions...

Let's take a look at the barometer of the election...

After İyi Parti, DEM Party’s nomination of a candidate will have an adverse effect on Ekrem İmamoğlu. The only election in which the alliance was useful in 2019 was the Istanbul and Ankara municipal elections, but interestingly this unity fell apart in 2024. Thanks to this, the People’s Alliance continues to collect bonuses from where it sits. DEM’s not nominating Başak Demirtaş changes the situation a bit, but the Istanbul election is an election where the winner will be with a difference of one or two points. Also, Meral Danış Beştaş is never a weak candidate. Just like İyi Parti’s candidate Buğra Kavuncu… No matter how many points both parties get, more or less; the votes they will receive are almost all votes previously given to İmamoğlu. This means a resumption of the campaign for the İBB Mayor and especially closer relations with the undecided conservative voters.

On the other hand, YRP's decision to nominate Mehmet Altinöz may also produce results more against Murat Kurum. The AKP voters and even the candidate profiles in many centers show that there has been a transition between their cadres. This situation may decrease Kurum's votes in Istanbul.

However, in comparison, the potential of YRP to lose votes from the institution is less than the potential of İyi Parti and DEM to lose votes from İmamoğlu. In other words, the multi-candidate race currently contains the potential for vote movement against İmamoğlu. Of course, the election has not heated up yet, the campaigns have not gained momentum and all the water has not passed under the bridge.

Since Istanbul is so important, the two candidates must show their skill in keeping the voters around a target in this fragmented structure. Whoever is skillful wins…