Eskiden kafamız şimdiki kadar karışık değildi.

Değildi, çünkü hiçbir parti, devlet yönetiminde, AK Parti gibi 22 yıl kalmayı başaramamıştı. [İktidarın önünde dört yıl daha olduğunu da unutmuş değilim.] 

Mustafa Kemal Atatürk 1920-1938= 18 yıl.

İsmet İnönü 1938-1950= 12 yıl.

Beş-altı kez gidip gelmiş Süleyman Demirel’in başbakanlık dönemlerini toplasam onun da 22 yıla ulaşması mümkün değil.

Çok partili dönemde sık sık hükümet değişiklikleri yaşandığı için iş kolaydı. Seçimde yerinden edilen parti muhalefete geçtiği daha ilk günden yeni gelenlerin başarısız olacaklarını ileri sürmeye başlar, iktidara yeni gelenler ise geçmiş hükümetin kendilerine enkaz bıraktığını öne sürerlerdi. Rutin buydu.

İktidara gelen hükümette işler yolunda gitmemeye başladığında da formül hazırdı eskiden: Başbakan derhal bakan değiştirirdi. 

“Kabahat samur kürk olsa kimse sırtına almaz” sözü bizde siyasete bundan dolayı çok uyar.

Reklam

Şimdi kafa karıştırıcı olan, iktidarın tutumu.

İktidarın büyük ortağı olan AK Parti’nin yönetim kademelerinde yer alanlar ile göreve talip olan adayları, partilerinin 22 yıldır ülkeyi yönettiği, İstanbul’un son beş yıllık ara dönem dışında 1994’ten bu yana -yani 25 yıl- kendilerine hiç de yabancı olmayan başkanların yönetiminde bulunduğu gerçeğine aldırmaz görünerek konuşuyorlar…

En son, dün, AK Parti genel başkanı sıfatı da bulunan Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan, hayat pahalılığı ve enflasyonun tüm dünyanın başını ağrıttığını söyledikten sonra, “Vatandaşlarımızın karşılaştığı sıkıntıların farkındayız” cümlesini sarf etti.

Kendisini dinlemeye gelen kitlelere…

Acaba kalabalığın içerisinde yer alanlar ile neredeyse bütün kanallardan yayınlanan konuşmayı televizyonları başında canlı izleyenler veya ne söylendiğini haberler arasında öğrenenler, bu tür sözleri işittiklerinde ne düşünüyorlardır?

Bu seçimde kampanyaları takip ederken aklıma takılan ve cevabını bilemediğim için kafamı karıştıran sorulardan biri bu.

Cumhurbaşkanı Erdoğan ekonomik sıkıntıların sebebi olduğunu düşündüğü bakanlar ile önemli konumlardaki bürokratları süreç içerisinde değiştirdi. Hazine bakanı kısa sürede üç, Merkez Bankası başkanı da dört kez değişti.

Değiştiler de ne oldu?

Reklam

Hayat pahalılığı hala dolu dizgin gidiyor, enflasyon da durdurulacak gibi görünmüyor.

Vaat olarak açıklanan iyileşme tarihleri kim bilir kaç kez ertelendi. Son açıklanana göre, bu yıl sonunda bile enflasyon yüzde 36’dan aşağı düşmeyecek.

İş dünyası, Merkez Bankası’nın yeni başkanının dillendirdiği bu tahmini fazla gerçekçi bulmadı.    

Enflasyonun ‘tüm dünyada baş ağrıtacak kadar yüksek olduğu’ kalıbı da gerçeklere pek uymuyor.

ABD’de, Covid döneminde uygulanan kapanma tedarik zincirinde bozulmaya yol açıp enflasyon yükseklikte zirveye vardığında, -Haziran 2022’de- o oran yüzde 9.06’ya çıkmıştı. 

Peki şimdi ne halde ABD enflasyonu? Şubat 2024’te açıklanan oran yüzde 3.09… Mücadele başarılı olmuş, oran üçte bire düşmüş… 

Enflasyonla mücadelede, Washington yönetimi, buna rağmen, kendisini başarılı saymıyor. Orada hedef, yıl sonundan önce, enflasyonun, yüzde 2.0’in altına gerilemesi…  

Avrupa Birliği ülkelerinin enflasyon oranı ortalaması yüzde 3.1…

Ukrayna’da savaşan Rusya’nın Ocak 2024 enflasyon oranı yüzde 7.4; Rusya ile savaşan Ukrayna’nın Ocak 2024 enflasyonu da yüzde 4.7… [Ukrayna Ocak 2023’te yüzde 25’in üzerine çıkmış olan enflasyonu savaşırken bir yılda yüzde 4.7’ye düşürmüş oldu.]

ABD ve Avrupa Birliği ülkeleri, Rusya, Ukrayna, İsrail (yüzde 3.0)… Bu ülkelerin hiçbirinde enflasyon yüzde 5’in üzerinde seyretmediğine göre, acaba ‘enflasyonu baş ağrıtacak kadar yüksek olduğu’ ileri sürülen hangi ülkeler olabilir?

Venezuela yüzde 200, Arjantin yüzde 211.4 ile, TÜİK’in açıkladığı resmi Ocak ayı enflasyon oranı yüzde 64.86 olan ülkemizin üstünde görünen iki ülke… Herhalde onlar kast ediliyor olmalı.

Ben burada yeri düştükçe Anavatan hükümetini sarsan 1989 yerel seçimini hatırlatıyorum; önceki gün de yine öyle bir gündü. Yazımı okuyan bir dost, şu kısa notu gönderdi: “O sarsıntıyı getiren kampanyayı yürüten muhalefetin lideri kimdi, muhalefet şimdi ne durumda?”   

Doğru söze ne denir?

We used to not be as confused as we are now.

It was not, because no party had managed to stay in the state administration for 22 years like the AK Party. [ I have not forgotten that the government has four more years ahead of it. ] 

Mustafa Kemal Atatürk 1920-1938 = 18 years.

İsmet İnönü 1938-1950 = 12 years.

If I add up the prime ministerial terms of Süleyman Demirel, who has been there five or six times, it is not possible for him to reach 22 years.

The job was easy because there were frequent changes of government in the multi-party era. From the very first day when the party that was displaced in the election became the opposition, they began to claim that the new arrivals would fail, and those who came to power would claim that the previous government had left them a wreck. That was the routine.

In the past, when things started to go wrong in the government that came to power, the formula was ready: The Prime Minister would immediately change ministers. 

That's why the saying "If it was a sable fur coat, no one would take it on their shoulders" is very applicable to our politics.

Advert

What is confusing now is the attitude of the government.

Those in the management levels of the AK Party, which is the major partner in power, and the candidates who aspire to take office, are aware that their party has been ruling the country for 22 years, and Istanbul has been under the rule of presidents who are not strangers to them since 1994 - that is, 25 years - except for the last five-year interim period. They talk like they don't care about the fact that there is...

Most recently, yesterday, President Tayyip Erdoğan , who is also the chairman of the AK Party , said, "We are aware of the problems our citizens face," after saying that the high cost of living and inflation are a headache for the whole world .

To the masses who came to listen to him...

I wonder what those in the crowd, those who watched the speech broadcast on almost all channels live on their televisions, or those who learned what was said through the news, think when they hear such words?

This is one of the questions that came to my mind while following the campaigns in this election and confused me because I did not know the answer.

President Erdoğan changed the ministers and bureaucrats in important positions who he thought were the cause of the economic difficulties. The Treasury minister changed three times and the Central Bank president four times in a short time.

They changed, but what happened?

Advert

The cost of living is still on the rise, and inflation does not seem to be stopped.

Who knows how many times the promised recovery dates have been postponed. According to the latest announcement, inflation will not fall below 36 percent even at the end of this year.

The business world did not find this prediction made by the new president of the Central Bank very realistic.    

The idea that inflation is 'high enough to cause headaches all over the world' does not fit the facts.

In the USA, when the lockdown implemented during the Covid period caused disruption in the supply chain and inflation reached its peak - in June 2022 - that rate had increased to 9.06 percent. 

So what about US inflation now? The rate announced in February 2024 was 3.09 percent... The struggle was successful, the rate decreased to one third... 

However, the Washington administration does not consider itself successful in the fight against inflation. The target there is for inflation to fall below 2.0 percent before the end of the year...  

The average inflation rate of European Union countries is 3.1 percent…

The January 2024 inflation rate of Russia, which is fighting in Ukraine, is 7.4 percent; Ukraine, which is at war with Russia, had an inflation rate of 4.7 percent in January 2024... [ Ukraine reduced the inflation, which rose above 25 percent in January 2023, to 4.7 percent in a year while fighting. ]

USA and European Union countries, Russia, Ukraine, Israel (3.0 percent)... Since inflation is not above 5 percent in any of these countries, which countries can be claimed to have 'inflation high enough to cause a headache' ?

Venezuela, with 200 percent, and Argentina, with 211.4 percent, are two countries that appear to be above our country's official January inflation rate of 64.86 percent, announced by TUIK... I guess they must be referring to them.

Here, I remind you of the 1989 local elections that shook the Motherland government as it fell into disrepair; The other day was another day like that. A friend who read my article sent the following short note: "Who was the leader of the opposition who carried out the campaign that brought that shock, what is the opposition's situation now?"   

What is the right word?