Geçenlerde, dün geceki Fenerbahçe-Galatasaray derbisi kadar önemli bir başka maçı izlerken sahada kaydedilen harika bir gol, beni sonradan çok düşündürdü.

Kazanma iddiasıyla sahaya çıkan takım, oyununu, karşı tarafın golcüsünü sakatlayıp en büyük tehdidi böylece saf dışı etmek üzerine kurmuş olmalıydı. Fırsat yakalanacak gibiydi de. Golcü, karşı savunma cephesini darmadağın etmiş, kaleye yaklaşmıştı. Kaleci bunu fırsat saydı ve golcünün üzerine sakatlama amacıyla geliyordu.

Oyunu bozan golcünün zekasıydı. Durdu ve ayağındaki topu kalecinin üzerinden aşırtıverdi.

Hem golünü attı, hem de karşı tarafın oyun planını bozdu.

Devletler arasında da oyun kuruluyor, oyun bozuluyor…

[Farkına varılmasa bile, iç politika da öyledir…]

Bir ‘oyuncu’ olarak İsrail

“Uluslararası alanda ‘oyun’ nasıl oynanır?” sorusuna cevap için İsrail’in Lübnan’ı cehenneme çeviren son teknolojik cihaz saldırılarına bakmak yeterli.

Yıllar önce bazı gündelik cihazların bombalama yetenekleri keşfedilmiş; bunun bir gün ‘silah’ olarak gerekeceği düşünülerek birkaç ülkede görüntüde işyeri oluşturulmuş. İki yıl önceden beklenmeye başlanmış…

Gazze olayı çıkıp Hizbullah’ın ülkenin kuzeyindeki yerleşimleri hedef alan füzeleri yüzünden Lübnan’ı kana bulması gerektiğinde, uluslararası hukuk dinlemeyen İsrail, uyuyan hücreleri uyandırdı.

Bu arada, “Haberleşirken yalnızca çağrı cihazı ve telsiz kullanalım” fikrininin dolaşım sürecinde rol almış olmaları da mümkün.

İsrail böyle ‘oyunlar’ oynadığını pek belli etmezdi; elinin altında başka ‘oyuncaklar’ da bulunduğunu hissettirmek istemiş olmalıdır.

[Bu oyunu teknoloji-öncesi dönemde ABD’nin nasıl oynadığıyla ilgili pek çok eser var. Bir CIA ajanı olan Miles Copeland’ın dilimize de çevrilmiş bayağı eski ‘Devletler Oyunu’ adlı kitabını özellikle tavsiye ederim.]

Türkiye’nin BRİCS üyeliği

Önce şaka sandığım, Türkiye’nin BRİCS’e girme niyetinin ciddiliği, Dışişleri Bakanı Hakan Fidan’ın açıklamalarıyla ciddiyet kazandı. Niyet gerçekleşirse, Türkiye, bugüne kadar pek çok alanda ortaklık kurduğu Batılı kurumları boşlayıp, Rusya ve Çin’in başını çektiği bloka dokuzuncu ülke olarak katılacak…

Niyeti ilk kez Rus sözcülerin ağzından işittiğimde, bunun, bir ‘oyun’ olabileceğini düşünmüştüm.

Galiba niyet ciddi.

Türkiye uzun yıllardır Batı ile sorunlar yaşıyor. Beklediği ilgiyi görmediği gibi, bir ara (2010-2012) Parlamenter Meclisi’ne bir Türk milletvekilini -Mevlüt Çavuşoğlu’nu- başkan seçmiş Avrupa Konseyi’nden çıkarılma tehdidi ile karşı karşıya.

Avrupa Birliği (AB) ile tam üyelik amaçlı ilişkinin yerini azarlamalar aldı. Türkiye’nin AB üyeliğine hemen bütün üyelerinin coşkuyla ‘Evet’ oyu kullandığı Avrupa Parlamentosu da birbiri ardına hoş olmayan raporlar çıkarıyor…

BRİCS’e üyelik niyetinin ciddiliğini öğrenmemi sağlayan Dışişleri Bakanı Hakan Fidan’ın şu cümlelerine birlikte bakalım:

Şu cümlesine: “Avrupa Birliği ile ekonomik entegrasyonumuz üyelikle taçlansaydı, belki birçok konuda arayış içerisinde olmayacaktık.”

Ve de şu: “Avrupa Birliği ile ilişkilerin duraksadığı bir yerde ekonomik alternatiflere bakmamız normal.”

Uzak komşu Amerika ile yaşanan zikzaklı süreci hatırlatmam gerekmez herhalde.

Türkiye bir ara resti çekmiş ve Washington yerine Moskova’yı kapı komşusu yerine koymaya başlamıştı. Büyük para ödendiği halde halen ambarda tutulan S-400 savunma sistemini satın almak da o restin bir parçasıydı.

İlk işittiğimde BRİCS’e girme niyeti bana şaka gibi gelmişse, o hisse kapılmamın sebebi, S-400 ile Ankara’nın kurduğu pahalıya patlayan oyunda istenen sonucun alınamamasının görüldüğünü sanmamdı.

Türkiye’nin kurmaya çalıştığı oyun muhatapları tarafından kolayca fark ediliyor ve umursanmıyor.

Türkiye böyle oyunlara neden ihtiyaç duyuyor?

Çok açık: 2014’ten sonra güçlenen, 2017 referandumunun sağladığı sistem değişikliği ile zirveye çıkan zemin kaymasının kalıcılık kazanması isteniyor.

Yeni sistem ile geleneksel ittifakları sürdürmek kolay değil.

Her adımda sorunla karşılaşılması bu yüzden…

Oysa BRİCS ülkelerin içerisinde hiç zorlanmayacağı bir birlik. Hak ve özgürlükler konusunda kendilerinden biraz daha iyi olduğumuz iki ülke -Rusya ve Çin- BRİCS’te kurucu üye.

Tek sorun şu: Türk ekonomisi geleneksel dış politikasıyla paralel bir yapıya sahip. İhracatımızın neredeyse yarısı Batılı ülkelere. Kamu kurumları ve özel sektör Avrupa ve Amerika’daki mukabilleriyle ilişkide.

Yönünü AB ve NATO’dan BRİCS ile farklı bir yöne çeviren Türkiye’nin hareket kabiliyeti bayağı azalır.

Daha önce S-400 ile kurulan oyun sonuç vermediği gibi F-35 projesindeki konumun yitirilmesine de yol açmış, bize verilmeyen son model jetler, ABD tarafından, İsrail ve Yunanistan’a kaydırılmıştı.

Oyun kurulacaksa, geçenlerde izlediğim maçta, golcü oyuncunun karşı tarafın niyetini erken fark edip davrandığı türden galibiyet getirici bir hamle olmalı.

Acaba Batı’nın oyununa mı geliyoruz?

Batı’nın Türkiye ile ilgili oyununa maruz bırakılmış olabilir miyiz?

Fark etmediğimiz için, oyun bozalım derken, niyetimiz flörtle sınırlı olduğu halde, BRİCS ile evlenmeye -yeni ittifaka- mecbur edilerek Batı’nın oyununa geliyor olabilir miyiz?

Halkı fukara, beşeri değerlerini yurtdışına kaptırmış, güçsüz bir Türkiye Batı’nın daha fazla işine gelebilir…

Bizi BRİCS’e onlar itiyor olmasın?

Okumuş yazmış, istihbarat deneyimi de bulunan Hakan Fidan bu ihtimali de düşünmeli.

Recently, while watching another match as important as the Fenerbahçe-Galatasaray derby last night, a wonderful goal scored on the field made me think a lot afterwards.

The team that went onto the field with the claim of winning must have based its game on injuring the opposing team's striker and thus eliminating the biggest threat. It seemed like an opportunity would come. The striker had destroyed the opposing defense and was approaching the goal. The goalkeeper saw this as an opportunity and was coming at the striker with the aim of injuring him.

It was the striker's intelligence that ruined the game. He stopped and flicked the ball over the goalkeeper.

He both scored a goal and disrupted the opponent's game plan.

Games are being set up and broken between states…

[Even if you don't realize it, domestic politics is the same...]

Israel as a 'player'

To answer the question, “How is the ‘game’ played in the international arena?” it is enough to look at Israel’s latest technological device attacks that turned Lebanon into hell.

Years ago, the bombing capabilities of some everyday devices were discovered; it was thought that one day they would be needed as a 'weapon' and a workplace was created in a few countries. It was expected two years in advance...

When the Gaza incident broke out and Lebanon had to be drenched in blood because of Hezbollah's missiles targeting settlements in the north of the country, Israel, which disregards international law, woke up the sleeper cells.

By the way, it is also possible that they played a role in the circulation process of the idea of ​​“Let's only use pagers and walkie-talkies when communicating.”

Israel would not make it obvious that it was playing such "games" ; it must have wanted to make it seem that it had other "toys" at its disposal .

[There are many works about how the US played this game in the pre-technological era. I especially recommend the very old book 'The States Game' by Miles Copeland, a CIA agent, which has also been translated into our language.]

Turkey's BRICS membership

At first I thought it was a joke, but the seriousness of Turkey’s intention to join the BRICS has become more serious with the statements of Foreign Minister Hakan Fidan . If the intention comes true, Turkey will neglect the Western institutions with which it has partnered in many areas to join the bloc led by Russia and China as the ninth country…

When I first heard the intention from Russian spokespeople, I thought it might be a 'game' .

I think the intention is serious.

Turkey has had problems with the West for many years. Not only has it not received the attention it expected, but it has also elected a Turkish MP - Mevlüt Çavuşoğlu - as president of the Parliamentary Assembly (2010-2012) and is facing the threat of being removed from the Council of Europe .

The relationship with the European Union (EU) aiming for full membership has been replaced by scolding. The European Parliament, where almost all of its members enthusiastically voted 'Yes' to Turkey's EU membership, is also producing unpleasant reports one after another…

Let's look at the following sentences from Foreign Minister Hakan Fidan, who helped me learn the seriousness of the intention to become a member of BRICS:

To this sentence: “If our economic integration with the European Union had been crowned with membership, perhaps we would not be in search of many issues.”

And this: “It is normal to look at economic alternatives in a place where relations with the European Union are at a standstill.”

I probably don't need to remind you of the zigzag process we are going through with our distant neighbor, America.

Turkey had once made a stand and started treating Moscow as its next-door neighbor instead of Washington. Buying the S-400 defense system, which was paid a lot of money but is still being kept in a warehouse, was also part of that stand.

If the intention to join the BRICS seemed like a joke to me when I first heard about it, the reason I felt that way was because I thought it was obvious that the expensive game Ankara set up with the S-400s was not yielding the desired results.

The game that Turkey is trying to set up is easily noticed by its interlocutors and is ignored.

Why does Türkiye need such games?

It is very clear: The ground shift that gained strength after 2014 and reached its peak with the system change provided by the 2017 referendum is intended to become permanent.

It is not easy to maintain traditional alliances with the new system.

That's why you encounter problems at every step...

However, BRICS is a union that countries will have no difficulty in. Two countries that we are a little better at in terms of rights and freedoms - Russia and China - are founding members of BRICS.

The only problem is this: The Turkish economy has a structure parallel to its traditional foreign policy. Almost half of our exports are to Western countries. Public institutions and the private sector have relations with their counterparts in Europe and America.

Turkey's ability to maneuver will decrease considerably as it turns its direction from the EU and NATO to a different direction with BRICS.

The game previously set up with the S-400 did not yield any results and also led to the loss of our position in the F-35 project, and the latest model jets that were not given to us were transferred to Israel and Greece by the USA.

If a game is to be set up, it must be a winning move, like the one I watched recently, where the striker noticed the other side's intentions early and acted on them.

Are we falling for the West's trick?

Could we be subjected to the West's game regarding Türkiye?

Could it be that we are falling into the West's game because we haven't noticed, by being forced to marry the BRICS - a new alliance - while trying to spoil the game, even though our intention was limited to flirting?

A weak Türkiye, whose people are poor and whose human values ​​have been lost abroad, may be more to the West's advantage...

Maybe they are the ones pushing us to BRICS?

Hakan Fidan , who is educated and has intelligence experience, should also consider this possibility.