GAZETECİLİĞE siyasi yasaklı olan Süleyman Demirel’i ve çiçeği burnundaki başbakan Turgut Özal’ı izleyerek başladım.

Demirel’in ismini vermek yasaktı. Demirel’e ‘Bir bilen’ denilirdi. DYP’nin, Adalet Partisi’nin devamı olduğunu söylemek parti kapatma sebebiydi. O nedenle “Gözlerimin içine bak ne dediğimi anlarsın” diye konuşurlardı.

DYP’nin Genel Başkanı Yıldırım Avcı, ”Kırat’ın böğründen çıkarak geldik” dediği için Mamak’ta Sıkıyönetim Komutanlığı’na çağrılmıştı. Yıldırım Avcı’yı izlemek üzere Mamak’taki Sıkıyönetim Askeri Savcılığı’na girerken sıkı bir kontrolden geçirilmiştik. Bizi, Yıldırım Avcı ile birlikte askeri bir aracın içine alıp savcılığa öyle götürmüşlerdi. Yolda bir grubu marş söyleterek koşturuyorlardı. Askerlere sormuştum. “Ülkücüler bunlar” demişlerdi. Muhsin Yazıcıoğlu’nun da içinde yer aldığı ülkücüler olduğunu anlamıştım. Yıldırım Avcı, askeri savcının kapısından içeri girerken tedirgindi. Bir süre sonra mahkemeden ne karar çıktığını öğrenmek için Yıldırım Avcı’yı aramıştım. Ben daha olayı anlatırken Yıldırım Avcı, ”Beni korkuttun. Yeni bir dava mı açtılar diye korktum” demişti.

KAPATMA DAVASI

Daha sonra DYP hakkında kapatma davası açıldı. Yıllar sonra Meclis Başkanı olan Köksal Toptan, Hüsamettin  Cindoruk�ve Ulaştırma Bakanlığı yapan Yaşar Topçu savunma hazırlayan ekipte yer alıyorlardı.

SİYASİ YASAKLAR

Siyasi yasakların kaldırılması için Demirel yollara düşmüştü. Üstü açık bir aracın içinde elinde fötr şapkasını sallayarak İstanbul’dan girip Antalya’dan, Samsun’dan, Bursa’dan çıkıp kamuoyunu yasaklara karşı harekete geçirmişti. Demirel’le günlerce yolculuk yapardık. Türkiye’yi avucunun içi gibi bilirdi. Bize hangi yılda hangi barajı yaptıklarını, nereye su getirdiklerini, nereye yol yapıp fabrika açtıklarını anlatırdı.

NAZMİYE DEMİREL’İN SÖZLERİ

Bazen kendimi Nazmiye Hanım gibi düşünürken bulurdum. 12 Eylül’den sonra Demirel ve Ecevit’i askeri uçağa bindirip Hamzakoy’a sürgüne gönderiyorlar. Demirel yine camın kenarından Nazmiye Hanım’a, “Bak Nazmiye, buradaki köprüyü biz yaptırdık. Buraya yol getirdik. Bu barajı biz yaptırdık. Şu fabrikalar bizim esirimiz” diye anlatıyormuş. Nazmiye Hanım, “Demirel bunu yaptırdın da ne oldu? Seni devirdiler. Şimdi sürgüne gidiyoruz” demiş.

YASAKLAR TERS TEPTİ

Demirel bize Türkiye’yi anlatırken, ‘Bu adam bu memlekete yıllarca hizmet etmiş. Barajlar kralı olmuş. Başbakanlık yapmış. Siyasi yasaklı olması ne kadar üzücü değil mi?’ diye düşünürdüm.

Özal’ın 141, 412 ve 163’üncü maddeyi kaldırmasını desteklemiş, Türkiye’yi dışarıya açan politikalarına ilgi duymuş biri olarak; siyasi yasakların kaldırılmaması yönünde yaptığı kampanyayı içime sindirememiştim.

Yasaklar ters tepti.

Bir dönemin siyasi yasaklısı Demirel ve Erdoğan cumhurbaşkanı oldular. Erbakan ve Ecevit başbakanlık yaptılar. Türkeş MHP Genel Başkanı oldu.

Siyasi bilincim siyasi yasaklara karşı gelişti. 

ERDOĞAN SEÇİMLERE SOKULMAYACAK

AK Parti yeni kurulmuştu. 3 Kasım 2002 seçimlerine gidiliyordu. AP dönemi bakanlarından ve o sırada DYP milletvekili olarak Meclis’te bulunan bir politikacı, beni muhalefet kulisinin bir köşesine çekerek “AK Parti’yi seçimlere sokacaklar ama Erdoğan’ın seçimlere girmesine izin vermeyecekler” demişti. Ben, “Bu nasıl olur?” diye itiraz edince “Onu şiir davasından dolayı engelleyecekler” demişti.

Öyle oldu.

YASAKLARA KARŞIYIM

AK Parti iktidar oldu ama Erdoğan’ın milletvekili olmasını engellemişlerdi.

Bu yasağı hiçbir zaman kabullenemedim. Aslında ben siyasi yasakları hiçbir zaman anlayamadım. Siyasi yasaklar hiçbir zaman içime sinmedi.

Ekrem İmamoğlu’na açılan davayı da öyle değerlendirdim. Kemal Kılıçdaroğlu’na açılan davayı da öyle değerlendiriyorum.

Ben siyasi yasaklara karşıyım.

Kılıçdaroğlu zaten yaptığı konuşmaların bedelini seçimleri kaybederek sandıkta ödedi. Ayrıca hapis cezasıyla cezalandırılıp siyasi yasak getirilmesi doğru değil. Siyasi yasaklar Kılıçdaroğlu’nu büyütür ama Türkiye’nin demokrasi görünümüne zarar verir.

CHP’DEKİ YANSIMALARI

Kılıçdaroğlu’na siyasi yasak getirilmesinin talep edildiği dava açılınca CHP’nin gök gürler gibi bir tepki göstermesini bekliyordum.

Kılıçdaroğlu’na yakın isimlerin tweet atmasından başka bir şey olmadı. Kılıçdaroğlu’na dava açıldığı haberinin geldiği gece CNNTürk’te canlı yayındaydık. Özgür Özel’in, Ekrem İmamoğlu’nun, Mansur Yavaş’ın sosyal medya hesaplarını takip ettim. Sesleri çıkmadı. SESSİZ KALDILAR

Oysa hakkını teslim edelim onları siyasete kazandıran Kemal Kılıçdaroğlu oldu. Ekrem İmamoğlu İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanlığı koltuğunda oturuyorsa, Mansur Yavaş Ankara Büyükşehir Belediye Başkanı’ysa, Özgür Özel CHP Genel Başkanı olabildiyse; Kılıçdaroğlu’nun kanatları altında geldiler. Ama hiçbirinden ses çıkmadı.

Özgür Özel, İzmir’de cezaevinde Dilruba Kayserilioğlu’nu ziyaret ettikten sonra MHP’yi hedef alan bir açıklama yaptı. Peki CHP olarak eski genel başkanınıza açılan dava hakkında ne yapacaksınız?

İMAMOĞLU SUSKUN

Ekrem İmamoğlu da hakkında siyasi yasak istenen bir davayla boğuştuğu için onun sosyal medya hesaplarını özellikle kontrol ettim. Adıyaman’daki encümen toplantısını, Küçükçekmece’deki metrobüs kazasını paylaşmış ama Kılıçdaroğlu hakkında bir tweet atmaya bile gerek duymamış.

Mansur Yavaş cephesinde de farklı bir durum yoktu. Mansur Yavaş belediye faaliyetleriyle ilgili paylaşımlar yapmakla yetinmiş.

CHP GENEL BAŞKANI OLURSA

Ekrem İmamoğlu hakkında ileri sürülen bir formül vardı. Ekrem İmamoğlu, CHP Genel Başkanı olursa siyasi yasak kararı verilemez deniliyordu. Dün geceden itibaren birileri aynı formülü Kılıçdaroğlu için dillendirmeye başladı. Kılıçdaroğu tekrar CHP Genel Başkanı olursa siyasi yasak getirilemez diyorlar.

Siyasi yasaklara karşıyım ama bu durum CHP’deki gelişmeleri izlememe engel değil. Kılıçdaroğlu’na yasak getirilmesi talebi, bombanın fitilini çekip CHP’nin içine atmak gibi oldu.

TAŞLAR YERİNDEN OYNADI

Kılıçdaroğlu’na siyasi yasak talebi CHP’de taşları yerinden oynattı. Özgür Özel, Ekrem İmamoğlu ve Mansur Yavaş’ın sessizliği ondan. Bu tezi savunanlar seçimli kurultay için harekete geçecekler mi? İzlemekte fayda var.

I started JOURNALISM by following Süleyman Demirel, who was banned from politics, and the new Prime Minister Turgut Özal.

It was forbidden to mention Demirel 's name. Demirel was called 'the one who knows'. Saying that the DYP was the continuation of the Justice Party was grounds for closing down the party. That's why they used to say, "Look into my eyes and you'll understand what I mean."

DYP Chairman Yıldırım Avcı was summoned to the Martial Law Command in Mamak because he said, “ We came from Kırat’s side .” When we entered the Martial Law Military Prosecutor’s Office in Mamak to monitor Yıldırım Avcı, we were subjected to strict checks. Yıldırım Avcı and I were taken to the prosecutor’s office in a military vehicle. They were running around on the road, making a group of people sing an anthem. I had asked the soldiers. They had said, “These are nationalists.” I understood that they were nationalists, including Muhsin Yazıcıoğlu . Yıldırım Avcı was nervous as he entered the door of the military prosecutor’s office. After a while, I called Yıldırım Avcı to find out what the court had decided . While I was still telling the story, Yıldırım Avcı said , “ You scared me. I was afraid they had opened a new case .”

CLOSING CASE

Later, a closure case was filed against DYP. Köksal Toptan , who became the Speaker of the Parliament years later , Hüsamettin Cindoruk and Yaşar Topçu, who served as Minister of Transportation , were among the team preparing the defense.

POLITICAL PROHIBITIONS

Demirel had hit the road to lift political bans . He had entered Istanbul in an open-top vehicle, waving his fedora hat in his hand, and had mobilized public opinion against the bans by exiting Antalya, Samsun, and Bursa. We would travel with Demirel for days. He knew Turkey like the back of his hand. He would tell us which dams they had built in which year, where they had brought water, where they had built roads and opened factories.

NAZMIYE  DEMIREL'S WORDS

Sometimes I found myself thinking like Nazmiye Hanım . After September 12, they put Demirel and Ecevit on a military plane and sent them into exile in Hamzakoy. Demirel was telling Nazmiye Hanım from the window , “ Look Nazmiye, we had this bridge built. We brought a road here. We had this dam built. These factories are our slaves .” Nazmiye Hanım said , “ Demirel, you had this built and what happened? They overthrew you. Now we are going into exile .”

BAN  BACKFILLED

While Demirel was telling us about Turkey, I used to think, 'This man has served this country for years. He became the king of dams. He served as prime minister. Isn't it sad that he is banned from politics?'

As someone who supported Özal 's removal of articles 141, 412 and 163 and was interested in his policies that opened Turkey to the outside world, I could not accept his campaign to not lift political bans.

The bans backfired.

Demirel and Erdoğan , who were once banned from politics, became presidents. Erbakan and Ecevit served as prime ministers. Türkeş became the leader of the MHP.

My political consciousness developed against political bans. 

ERDOGAN WILL NOT BE INVOLVED IN THE ELECTIONS

The AKP had just been founded. The elections were going to be held on November 3, 2002. A politician who was one of the ministers of the AP period and was a DYP MP in the Parliament at the time, took me to a corner of the opposition lobby and said, “ They will enter the AKP into the elections but they will not allow Erdoğan to enter the elections .” When I objected , “ How can this be possible? ” he said, “ They will block him because of the poetry case .”

That's what happened.

I AM AGAINST PROHIBITIONS 

The AK Party came to power, but they prevented Erdoğan from becoming a member of parliament.

I have never been able to accept this ban. Actually, I have never been able to understand political bans. Political bans have never been acceptable to me.

That's how I evaluated the case filed against Ekrem İmamoğlu . That's how I evaluate the case filed against Kemal Kılıçdaroğlu .

I am against political bans.

Kılıçdaroğlu already paid the price for his speeches by losing the elections. Also, it is not right to punish him with a prison sentence and impose a political ban. Political bans will make Kılıçdaroğlu grow but will damage the democratic appearance of Turkey.

REFLECTIONS IN CHP

When the lawsuit demanding a political ban on Kılıçdaroğlu was filed , I expected the CHP to react like thunder.

Nothing happened other than tweets from people close to Kılıçdaroğlu . We were live on CNNTürk the night the news of a lawsuit against Kılıçdaroğlu came out. I followed the social media accounts of Özgür Özel , Ekrem İmamoğlu , and Mansur Yavaş . They did not speak out. THEY REMAINED SILENT

However, let's give them credit, it was Kemal Kılıçdaroğlu who brought them into politics . If Ekrem İmamoğlu is sitting in the Istanbul Metropolitan Municipality Mayor's seat, if Mansur Yavaş is the Ankara Metropolitan Municipality Mayor, if Özgür Özel was able to become the CHP General Chairman; they came under Kılıçdaroğlu 's wings. But none of them said anything.

After visiting Dilruba Kayserilioğlu in prison in Izmir, Özgür Özel made a statement targeting the MHP. So what will you do about the case filed against your former party leader as the CHP?

IMAMOGLU IS SILENT

I specifically checked Ekrem İmamoğlu 's social media accounts because he is struggling with a case that demands a political ban. He shared the council meeting in Adıyaman and the metrobus accident in Küçükçekmece, but he didn't even bother to tweet about Kılıçdaroğlu .

There was no different situation on the Mansur Yavaş front. Mansur Yavaş was content with sharing posts about municipal activities.

IF HE BECAME CHP  PRESIDENT

There was a formula put forward for Ekrem İmamoğlu . It was said that if Ekrem İmamoğlu became the CHP Chairman, a political ban decision could not be made. Starting last night, some people started to voice the same formula for Kılıçdaroğlu . They say that if Kılıçdaroğlu becomes the CHP Chairman again, a political ban cannot be made.

I am against political bans, but this does not prevent me from following developments in the CHP. Demanding a ban on Kılıçdaroğlu was like pulling the fuse of a bomb and throwing it into the CHP.

THE STONES  WERE MOVED

The demand for a political ban on Kılıçdaroğlu has shaken the CHP. The silence of Özgür Özel , Ekrem İmamoğlu and Mansur Yavaş is due to this. Will those who defend this thesis take action for an elective congress? It is worth watching.