Bu halk deyişinin ikinci bölümü bugün konumuzun dışında kalıyor, onun için devamını yazmayacağım.

CHP Milletvekili Tuncay Özkan, bütün CHP'lileri "gösteriş müptelası elitler" diye eleştiren Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan'a "züppe" deyince kıyamet koptu.

Artık AKP'nin arka bahçesi sayılan Adliye, durduğu yerde duramadı ve bu söze karşı soruşturma açtı. AKP'lilerce ağır hakaret ifadeleri içeren açıklamalar yapıldı. Ben de kopan bu kıyamete bakarak bu başlığı uygun gördüm.

"Züppe" kelimesi TDK Sözlükte şöyle tanımlanmış:

sıfat Giyinişte, söz söyleyişte, dilde, düşünüşte toplumun gülünç ve aykırı saydığı yapmacıklıklara ve aşırılıklara kaçan; didon (I): "Tuhaf, züppe bir muhit içine düştüm, diyordu." - Sait Faik Abasıyanık

sıfat Seçkin görünmek için, bazı çevrelerdeki düşünceleri benimseyen, hayranlık duyan ve onlar gibi davranmaya özenen; snop: "Onlara göre ben sözde züppenin, cakacının biriyim." - Nâzım Hikmet

Gördüğünüz gibi bir "sıfat" ancak mesela Cumhurbaşkanı'nın kendisi gibi düşünmeyenler için kolayca söyleyebildiği "cibilliyeti bozuklar" kadar hakaret algısı yaratacak bir sıfat da değil.

Tuncay Özkan'ı bu kelimeyi kullandığı için ille de eleştirmemiz gerekiyorsa, hatalı kullanım için eleştirebiliriz. Çünkü Erdoğan, bu sıfatın tanımladığı insan tipine esasen hiç uymuyor.

Bu konuda bütün politikacılara önerim şudur ki kendinize yakıştırılmasından hazzetmeyeceğiniz sıfatları başkaları için kullanmayınız.

Bu vesileyle eski bir örneği yeniden hatırlatmak da isterim, Adalet Bakanı ve savcı beyler başta olmak üzere ağzının kantarı olmayan diğer AKP'liler biraz "serin gelsinler" diye!

Hatırlar mısınız, bilmem: Erdoğan, Afrin operasyonuna karşı çıkan ve milletvekillerine mektup gönderen 170 aydın hakkında, "alçak, zalim, kapkaranlık, cahil, tiksinti verici, vatan haini, lümpen, terör örgütünün maşası, ahlaksız, mandacı artığı, ruhu kirlenmiş" gibi ifadeler kullanmıştı.

Aralarında hocam Prof. Dr. Baskın Oran ve Şanar Yurdatapan'ın da olduğu aydınlar Erdoğan aleyhine 1 TL manevi tazminat talebiyle dava açmışlardı.

O davada Recep Tayip Erdoğan'ın avukatı Ahmet Özel savunmasında şöyle diyordu (Nisan 2018):

"Düşünce özgürlüğü, demokrasinin temel ilkesidir. AİHM'e göre ifade özgürlüğü, devletin veya nüfusun bir bölümü için saldırgan, şok edici veya rahatsız edici bilgi ve düşünceler için de uygulanır. Bunlar çoğulculuğun, hoşgörünün ve açık fikirliliğin gerekleridir. Bunlar olmaksızın demokratik toplum olmaz."

Ankara 3. Asliye Hukuk Mahkemesi, bu savunmayı duyunca Avrupa hukukuna uymak için "alçak, zalim, kapkaranlık, cahil, tiksinti verici, vatan haini, lümpen, terör örgütünün maşası, ahlaksız, mandacı artığı, ruhu kirlenmiş" gibi sıfatların hakaret olmadığına karar vermişti.

Böylece Erdoğan'ın 1 lirası da cebinde kalmıştı ki o tarihte 1 liraya bir demet taze soğan alınabiliyordu; dün bir demet taze soğanı 35 liraya alabildim!

Siyasal İslamcı bir partinin üyelerinden, tanımı gereği "çoğulcu, açık fikirli ve hoşgörülü" olmalarını elbette bekleyemeyiz.

Ama tam da "sivil Anayasa" şampiyonluğu yaparlarken bir muhalif milletvekili "züppe" dedi diye kıyamet koparılmasının, soruşturmalar açılmasının tutarlı bir davranış biçimi olmadığını söylemeliyim. Acta non verba!

* * *

Cumhurbaşkanı'na hakaret suçu: Bir millet çıldırıyor!

Yıllar sonraya bırakacağı miras bu mu olacak: Türklerin en çok hakaret etmek istedikleri insan! Dünyanın en çok hakaret edilen Cumhurbaşkanı! "Kasımpaşa delikanlısına" bu durum yakışıyor mu?

Recep Tayyip Erdoğan

7. Cumhurbaşkanı Kenan Evren döneminde Cumhurbaşkanı'na hakaret suçlamasıyla 340 dava açılmıştı. Evren'in askeri darbe döneminin Cumhurbaşkanı olduğunu hepimiz hatırlıyoruz sanırım.

Ardından gelen Turgut Özal döneminde açılan dava sayısı 207 idi.

Sayısız mizah dergisine karikatürleriyle kapak olduğunu, hatta o karikatürlerin imzalı kopyalarını alıp duvarına astığını da hatırlar mısınız?

Adli Sicil kayıtlarına bakılacak olursa "en sevilen Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel" olmalı. Onun döneminde açılan dava sayısı, Adli sicil istatistiklerine ulaşabildiğimiz günden beri en düşük seviyede: 158 dava.

10. Cumhurbaşkanı Ahmet Necdet Sezer döneminde 163 kişi aynı suçlamayla yargılandı.

Abdullah Gül'ün Cumhurbaşkanlığı döneminde sayı biraz artmıştı; 848 kişi yargılandı. Recep Tayyip Erdoğan'ın ilk Cumhurbaşkanlığı döneminde bu sayı 6033'e fırladı. Aynı dönemde bu suçlamayla açılan soruşturma dosyası sayısı 20 bin 539 idi.

2022 itibarıyla açılan davalardaki sanık sayısı 16 bin 753'e ulaşmıştı.

2001 yılında Cumhurbaşkanı'na hakaret suçlamasıyla açılan davalarda mahkûmiyet sayısı sadece 4 iken, Erdoğan'ın ilk döneminde bu sayı 2099 mahkûmiyete çıkmıştı.

Söz konusu dönemde 20 bin 539 soruşturma başlatılıp, 6 bin 33 ceza davası açıldığını da hatırlayacak olursak her üç davadan birinde mahkûmiyete karar verildiği gerçeğine ulaşıyoruz.

Yani sizin anlayacağınız bu bir roman adı bile olabilir: Bir Millet Böyle Delirdi!

Peki ne oldu da Cumhurbaşkanı'na hakaret suçlamaları böyle arttı?

Türkler kozmik bir ışınımın etkisiyle çıldırıp, kendi Cumhurbaşkanlarına hakaret eder hale mi geldiler?

Ne oldu da Türkiye'nin Cumhurbaşkanı, "dünyada en çok hakarete uğrayan devlet başkanı" ünvanını uzak ara elinde tutar hale geldi? Guinnes Rekorlar Kitabı'na girmek mi hedefleniyor?

Kuşkusuz ki çıldırmış değiliz. Bu ülkenin her vatandaşı Cumhurbaşkanlığı makamına saygı duyar.

Sorun, Cumhurbaşkanı'nın o makamın gerektirdiği gibi davranmıyor olmasında.

Eskiden Cumhurbaşkanları tarafsız ve bağımsız olmak durumundaydılar.

Anayasa'ya göre devletin ve milletin birliğini temsil ediyordu. Sorumsuzdu, eylem ve işlemleri nedeniyle vatana ihanet dışında bir suçlamaya muhatap olamazdı.

Onun için de yasalar Cumhurbaşkanı'nı koruyordu, Cumhurbaşkanına hakaret, devletin ve milletin birliğine, manevi şahsiyetine hakaret olarak değerlendirilebiliyordu.

Şimdi Cumhurbaşkanı hem partili hem de icranın başı.

Partili olarak diğer siyasi parti liderlerinden ne farkı var? Yok.

Erdoğan ne zaman partisini temsil ediyor ne zaman Türkiye Cumhuriyeti'ni temsil ediyor, bunu ayırt edebilmek artık çok zor.

Buna bir de karakter olarak eleştiriden hiç hazzetmediğini, eleştirileri kendisine yönelik hakaret gibi algılayabildiğini de ekleyelim.

Bağımsızlığını tamamen yitirmiş, Cumhurbaşkanı'nın ağzına bakar hale gelmiş yargıyı da hesaba katalım.

Bu davaların artış sebebi budur: Muhalif görüştekileri sindirmek, ceza tehdidi altında tutmak!

Cumhurbaşkanı, icranın başı olarak eleştiriye açık olmak durumunda olan bir kamu görevlisi.

Ve kamu görevlilerini gerektiğinde sert olarak eleştirmek, ifade özgürlüğünün bir parçası. Sadece ben demiyorum, bizzat kendi avukatı da böyle düşünüyor.

Bu eleştiri sınırlanıyorsa, ifade özgürlüğü sınırlanıyor demektir.

Üstelik AİHM, hakarete varan sert eleştiriyi bile normal buluyor, cezalandırılmamasını istiyor.

Çünkü bu konuda bir ceza tehdidi varsa, bu düşünce özgürlüğünü tehdit ediyor, düşüncenin açıklanmasını kısıtlıyor demektir.

Anayasa değişti ama ceza kanununun Cumhurbaşkanına hakaret ile ilgili hükümleri tarafsız – partisiz cumhurbaşkanı döneminden kalma.

Kanunun "hadi artık hakaret serbest" diye değiştirilmeyeceği bir gerçek.

Ancak bu suçun sınırlarının çok net olarak çizilmesi lazım ki savcılar, hâkimler yukarıdan esen rüzgarlara göre karar vermesinler.

Her eleştiriyi "hakaret" diye algılayıp ayağa fırlamak doğru değil, yakışmıyor.

Üstelik kendisi herkes için aklına ilk gelen sıfatı kullanmaktan da geri durmuyor.

Konuşmalarına bakınca ağzının bazen kolayca bozulduğunu görebiliyoruz.

Muhalefete söylediği sözlerin bazılarını ben bu köşede kendisi için kullansam başıma nelerin gelebileceğini tahmin edebilirsiniz.

Yıllar sonraya bırakacağı miras bu mu olacak: Türklerin en çok hakaret etmek istedikleri insan!

Dünyanın en çok hakaret edilen Cumhurbaşkanı!

"Kasımpaşa delikanlısına" bu durum yakışıyor mu?

The second part of this folk saying is outside our topic today, so I will not write the rest.

All hell broke loose when CHP Deputy Tuncay Özkan called President Recep Tayyip Erdoğan , who criticized all CHP members as "elites addicted to ostentation", a "snob" .

The Courthouse, which is now considered the backyard of the AKP, could not stand where it stood and opened an investigation against this statement. Statements containing seriously insulting expressions were made by AKP members. Looking at this apocalypse, I found this title appropriate.

The word "snob" is defined in the TDK Dictionary as follows:

adjective: A person who resorts to affectations and excesses in dressing, speaking, language, and thinking that society deems ridiculous and contrary; didon (I): "I fell into a strange, snobby environment," he said. - Sait Faik Abasiyanik

adjective In order to appear distinguished, one adopts and admires the ideas of certain circles and aspires to act like them; snob: "To them, I'm a so-called snob and a show-off." - Nazım Hikmet

As you can see, it is an "adjective", but it is not an adjective that will create the perception of an insult as much as, for example, "people with bad morals", which the President can easily say about those who do not think like him.

If we must criticize Tuncay Özkan for using this word, we can criticize it for incorrect usage . Because Erdoğan essentially does not fit the type of person this adjective describes.

My suggestion to all politicians on this subject is that you do not use adjectives for others that you would not like to be applied to yourself.

On this occasion, I would like to remind you of an old example, so that the Minister of Justice and the prosecutors, as well as other AKP members who have no say in the matter, can "cool off" a little !

I don't know if you remember: Erdoğan used expressions such as "vile, cruel, dark, ignorant, disgusting, traitor, lumpen, tool of the terrorist organization, immoral, mandate leftover, dirty soul" about the 170 intellectuals who opposed the Afrin operation and sent letters to the MPs. had used it.

Among them, my teacher Prof. Dr. Intellectuals, including Baskin Oran and Şanar Yurdatapan, filed a lawsuit against Erdoğan, demanding 1 TL for non-pecuniary damages.

In that case, Recep Tayyip Erdoğan's lawyer Ahmet Özel said the following in his defense (April 2018):

"Freedom of thought is the fundamental principle of democracy. According to the ECHR, freedom of expression also applies to information and ideas that are offensive, shocking or disturbing to a part of the state or the population. These are the requirements of pluralism, tolerance and open-mindedness. Without these, there is no democratic society. "

When Ankara 3rd Civil Court of First Instance heard this defense, it decided that in order to comply with European law, adjectives such as "vile, cruel, dark, ignorant, disgusting, traitor, lumpen, tool of a terrorist organization, immoral, leftover of the mandate, dirty soul" were not insults.

Thus, Erdoğan had 1 lira left in his pocket. At that time, a bunch of spring onions could be bought for 1 lira; Yesterday I was able to buy a bunch of spring onions for 35 lira!

Of course, we cannot expect the members of a political Islamist party to be "pluralistic, open-minded and tolerant" by definition.

But I must say that raising hell and opening investigations just because an opposition member of parliament called him a "snob" while they were championing the "civilian Constitution" is not a consistent course of action. Acta non verba!

* * *

Crime of insulting the President: A nation is going crazy!

Will this be the legacy he will leave years later: The person Turks want to insult the most! The most insulted President in the world! Does this situation suit the "Kasımpaşa young man"?

Recep Tayyip Erdogan

During the term of the 7th President Kenan Evren, 340 lawsuits were filed against the President on charges of insulting him . I think we all remember that Evren was the President of the military coup period.

The number of cases filed during the subsequent Turgut Özal period was 207 .

Do you remember that he appeared on the covers of countless humor magazines with his cartoons, and that he even bought signed copies of those cartoons and hung them on his wall?

Judging by the Criminal Record records, he must be "the most loved President Süleyman Demirel" . The number of cases filed during his term is at its lowest level since the day we had access to criminal record statistics: 158 cases.

During the term of the 10th President Ahmet Necdet Sezer, 163 people were tried on the same charge.

The number increased slightly during Abdullah Gül 's Presidency; 848 people were tried. During Recep Tayyip Erdoğan 's first Presidency, this number jumped to 6033 . In the same period, the number of investigation files opened with this accusation was 20 thousand 539.

As of 2022, the number of defendants in the cases filed reached 16 thousand 753.

While the number of convictions in cases filed on charges of insulting the President in 2001 was only 4, this number increased to 2099 convictions during Erdoğan's first term.

If we remember that 20 thousand 539 investigations were initiated and 6 thousand 33 criminal cases were opened in the said period,  we reach the fact that a conviction was decided in one of every three cases  .

So, as you can see, this could even be the title of a novel: A Nation Went Mad Like This!

So what happened that the accusations of insulting the President increased so much?

Did the Turks go crazy under the influence of a cosmic radiation and start insulting their own President?

How did it happen that Turkey's President far and away holds the title of "the most insulted head of state in the world"? Are you aiming to enter the Guinness Book of Records?

Undoubtedly, we are not crazy. Every citizen of this country respects the office of the President.

The problem is that the President does not behave as his office requires.

In the past, Presidents had to be impartial and independent.

According to the Constitution, it represented the unity of the state and the nation. He was irresponsible, and could not be accused of anything other than treason for his actions and actions.

Therefore, the laws protected the President, and insulting the President could be considered as an insult to the unity and moral personality of the state and nation.

Now the President is both a member of the party and the head of the executive branch.

As a member of the party, how is he different from other political party leaders? No.

It is now very difficult to distinguish when Erdoğan represents his party and when he represents the Republic of Turkey.

Let's add to this that, as a character, he does not like criticism at all and can perceive criticism as an insult towards himself.

Let's also take into account the judiciary, which has completely lost its independence and has become a servant of the President.

This is the reason for the increase in these cases: To intimidate those with opposing views and to keep them under threat of punishment!

The President, as the head of the executive branch, is a public official who has to be open to criticism.

And criticizing public officials harshly when necessary is part of freedom of expression. It's not just me, his own lawyer also thinks so.

If this criticism is limited, it means freedom of expression is limited.

Moreover, the ECHR finds harsh criticism, even insulting, normal, and requests that it not be punished.

Because if there is a threat of punishment on this issue, it means that it threatens freedom of thought and restricts the expression of thought.

The constitution has changed, but the provisions of the criminal code regarding insulting the President remain from the period of the neutral – non-partisan president.

It is a fact that the law will not be changed just because "insults are free now".

However, the boundaries of this crime must be drawn very clearly so that prosecutors and judges do not make decisions based on the winds blowing from above.

It is not right, it is not appropriate to perceive every criticism as an "insult" and jump to your feet.

Moreover, he does not refrain from using the first adjective that comes to his mind for everyone.

When we look at his conversations, we can see that his mouth sometimes gets distorted easily.

You can imagine what would happen to me if I used some of the words he said to the opposition for himself in this column.

Will this be the legacy he will leave years later: The person Turks want to insult the most!

The most insulted President in the world!

Does this situation suit the "Kasımpaşa young man"?