İliç'te yaşanan insan eseri toprak kaymasının ardından en az konuştuğumuz şey, milyonlarca ton toprağın altında kalan işçilerin akıbeti konusu oldu.

Zaten arama çalışmaları da son derece kısa sürdü, bir yandan yeni toprak kayması riski diğer yandan bu tür durumlarda arama faaliyetlerinin ümitsizliği ile hepimiz bu kayıpları normalleştirdik.

Hatırlıyor musunuz, Afşin Elbistan'daki açık kömür işletmesinde kayan toprak altında kalan 10 işçi hâlâ orada, kayan toprağın altında. "Cinayet" Şubat 2011 tarihinde işlenmişti, aradan 13 tam yıl geçti. Onları unuttuğumuz gibi İliç'te hayatını kaybeden işçileri de unutacağız.

KTÜ'de görevli bilim insanlarının İliç'te yaptıkları çalışma gösterdi ki görevliler, görevlerini zamanında düzgün yapsalar, bu toprak kayması yaşanmazmış.

Prof. Dr. Hakan Ersoy, madende yaptıkları tespiti "Dünyada maksimum 150 metre olan liç yığını burada 257 metre" diye anlatıyor.

Normalin neredeyse iki misline varan yükseklikte yığılan toprak da sonunda bir yolunu bulup kayıyor işte.

Olaydan sonra madeni işleten şirketin bir iki alt düzey yetkilisi ile madende görevli daha alt düzeydeki görevlilerden bazıları tutuklandı.

Daha önceki deneyimlerimizden de biliyoruz ki bir süre sonra tutuksuz olarak yargılanacaklar, büyük olasılıkla da çoğu herhangi bir ceza da almayacak.

Daha üst düzeyde kimse suçlanmayacak, hesap vermeyecek.

Kendisi hatırlıyor mudur bilemiyorum ama o tarihte Başbakan olan Recep Tayyip Erdoğan, 20 Mayıs 2014 günü şöyle konuşmuştu:

"Bu ülkenin başbakanı olarak açıkça ifade ediyorum ki, Dicle'nin kenarında kurdun kaptığı bir koyun bile benim mesuliyetim altındadır."

Dicle kenarındaki koyundan sorumlu olan Erdoğan, Fırat kıyısında toprağın altında kaybolan 6 kişiden sorumlu mudur, değil midir?

Murat Kurum, kendi bakanlığı döneminde "uygun" ÇED raporu verilen madenden sorumlu mudur, değil midir?

Enerji Bakanları, maden alanlarındaki faaliyetlerin denetlenmesinden sorumlu mudur, değil midir?

Yaşadıklarımıza bakarsanız bu olaylarda herhangi bir sorumlulukları yokmuş gibi görünüyor; çünkü aralarında istifadan ya da cezai sorumluluktan vazgeçtim, "kusura bakmayın" diyen bir tek kişi bile yok.

Oysa en baştaki yöneticimizden itibaren hepsi bu faciadan müteselsil olarak sorumlu.

Cumhurbaşkanı görevini hakkıyla yapacak bakanları seçebilseydi, bakanlar yetenekli, bilgili genel müdürleri, müdürleri seçselerdi, o müdürler emirlerindeki memurların işlerini doğru yaptıklarını denetleyecek sorumlulukta olsaydı, bu "kaza" olmazdı.

Ama bu tür "kazalar" oluyor, olmaya da devam edecek.

Çünkü Türkiye Cumhuriyeti'nin kurumları artık tel tel dökülüyor.

Dökülüyor çünkü o kurumlarda önemli mevkileri geçtim, sıradan bir şube müdürlüğü bile siyaseten uygun olana tahsis ediliyor, işi bilene, layıkıyla yerine getirecek olana değil.

İmam hatipten mezun olmak, partiden bir kartvizit sahibi olmak, cuma namazlarında boy gösterip, mümkünse bir tarikata kenarından da olsa ilişmek, kamuda görev almak ya da yükselebilmek için "yeterli ve gerekli şart" haline gelmiş durumda.

O kişi o işi hakkıyla yerine getirecek bilgiye, donanıma sahip mi? Bu kimsenin umurunda değil.

Zaten bulundukları makamlara böyle tercihler ile gelmiş kişilerin, işlerini yapmak gibi bir dertleri de yok.

Salla başı al maaşı, kimsenin işine burnunu sokma, çünkü işini iyi yapmamakla suçladığın kişinin torpili, seninkinden büyük birisi olabilir.

Bunların hepsi, siyasetin eseridir, siyasi kararlarla gerçekleşir.

Yönetenlerin siyaseten sorumlu olmadıkları düzenler, totaliter, faşist rejimlerdir.

Türkiye'nin dört nala gittiği istikamet de tam olarak budur.

* * *

Huzuru sağlamak kimin görevi?

Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan'ın, İstanbul Büyükşehir Belediyesi'ne tayin etmek istediği Murat Kurum geçen gün televizyonda bir dedikodu programına katıldı, soruları yanıtlarken şunu söyledi:

"Kadıköy'de gezdiğimizde görüyoruz; Bağdat Caddesi'nde insanlar huzurla dolaşamıyor."

Bir kentin sokaklarında, caddelerinde vatandaşların huzur içinde dolaşabilmelerinden kim sorumludur?

Sözlerinden anlaşıldığı kadarıyla Kurum, sorumlunun Büyükşehir Belediye Başkanı olduğunu zannediyor.

Bir ABD kentinden söz ediyor olsaydı, "haklı" derdik. Çünkü orada kentin güvenliğini sağlayacak polis gücü belediye başkanına bağlıdır, ona hesap verir. Vatandaşlar da hesabı belediye başkanından sorar.

Ama Türkiye'de yaşıyoruz ve kentin güvenliğini, vatandaşın huzurunu sağlayacak polis gücü Vali'ye ve Emniyet Müdürü'ne bağlı.

Anayasa değişikliğinden sonra başkanlık sistemine geçtiğimiz için de aslında tek sorumlu Cumhurbaşkanı.

Herkesi o tayin ediyor, ülkeyi tek başına yönetiyor, devlet hiyerarşisinin en başında o var.

Bağdat Caddesi'nde vatandaşlar huzur içinde yürüyemiyorlarsa Cumhurbaşkanı, İstanbul'u kendi adına yönetsinler, vatandaşın huzurunu sağlasınlar diye yanlış adamları seçti demektir.

Görevini yerine getiremeyen Vali ve Emniyet Müdürü'nü de eleştirmek gerekir elbette ama kifayetsiz insanların o görevlere getirilmesi nedeniyle sorumlu tutulması gereken kişi Cumhurbaşkanıdır.

Biliyorsunuz Kurum, politikadan değil, memuriyetten geliyor.

Zaten Erdoğan'ın onu İstanbul'daki seçim için aday göstermesinin nedeni de bu.

Erdoğan'ın aday belirleme sürecinde çözüm bulamadığı ikilemi de buydu: Siyaseten güçlü bir aday gösterip, seçilmesini sağlamak kendisinin gelecek ile ilgili politik hesaplarında sorunlar yaratabilirdi. Siyaseten zayıf bir aday göstermesinin sonucu ise İstanbul'da seçimi bir kez daha kaybetmek olarak ortaya çıkabilir ki Erdoğan da bunu göze aldı.

Ve işte gördüğünüz gibi Kurum öyle bir laf söyledi ki ucunun dokunacağı yer Cumhurbaşkanı'ndan başkası da değil.

* * *

Erdoğan'ın, Kılıçdaroğlu sevgisi

Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan'da son günlerde bir Kemal Kılıçdaroğlu sevgisi ortaya çıktı.

Deniz Baykal, Fetullahçıların kurduğu bir tuzağa düştüğünde Erdoğan tuzağı kimin, neden kurduğuyla hiç ilgilenmemişti, hatırlarsınız.

"Ne özeli, genel bu genel" diye meydanlarda attığı nutuklar hâlâ kulaklarımızda çınlıyor.

Bunu yaparken Baykal'ın istifa ederek, partisinin başından ayrılacağını hiç hesaplamamıştı.

Seçim süreci boyunca tuzağa düşürülen Baykal'ı köşeye sıkıştırabileceğini düşünmüştü ancak Baykal istifa ederek bu hesabı bozdu ve Kemal Kılıçdaroğlu genel başkan seçildi.

O günden sonra da Erdoğan, konu açıldıkça Baykal'ı savundu, Kılıçdaroğlu'nu "kaset kumpasıyla genel başkanlığı ele geçirmekle" suçladı.

Oysa o tarihte Fetullahçılarla iş tutan kendisinden başkası değildi ve hem bazı MHP'li isimlere hem de Baykal'a yönelik bu belden aşağı operasyonu deyim yerindeyse "ağzının suyu akarak" seyretmiş, sorumluların yakalanması için kılını dahi kıpırdatmamıştı.

Kılıçdaroğlu, Kurultay'daki seçimi de kaybedip yerini Özgür Özel'e bırakınca Erdoğan da bir kez daha "kaybedenin" yanında oldu.

Bu seçim döneminde de konuşmalarındaki konulardan biri de "günah keçisi ilan edilip, yanlızlığa itilen" Kemal Kılıçdaroğlu!

Adana mitinginde de yine sözü oraya getirdi:

"Cumhurbaşkanı adayı olarak milletin önüne çıkardıkları bir zat vardı. Seçimde umduklarını bulamayınca suçu adaylarına yükleyip kendilerini temize çıkardılar. Başkanlarını partiden öyle bir attılar ki neredeyse kedisi Şero'yu bile partiden içeri sokmayacaklar."

O böyle yapınca "kahve dövücüsünün hınk deyicisi" rolünü üstlenen Devlet Bahçeli de geri durmuyor tabii.

O da geçenlerde bir konuşmasında şunu söyledi:

"Görevdeyken muhalefet etmiş olsak da sınıf arkadaşım Sayın Kılıçdaroğlu'nun ahı tutacak, adam edip siyasete taşıdıklarının vefasızlığı bumerang gibi bir gün ters dönecektir."

Gördüğünüz gibi Bahçeli, Erdoğan ile iş yapmaya başladıktan sonra Kılıçdaroğlu'ndan "sayın" diye ilk kez söz etti.

Bu sözlerine bakarak Erdoğan ve Bahçeli için "düşenin dostu" sıfatını kullanabilir miyiz dersiniz?

Böyle konuşmalarının nedeni "düşenin dostu" olmaları mı yoksa "görevden ayrılmak zorunda kalan genel başkan" durumunun onlar için korkulu bir rüya olması mı?

Bana sanki ikincisi gibi geliyor.

After the man-made landslide in İliç, the thing we talked about least was the fate of the workers trapped under millions of tons of soil.

The search efforts were already extremely short, and we all normalized these losses with the risk of new landslides on the one hand and the hopelessness of search activities in such situations on the other.

Do you remember, the 10 workers who were trapped under the shifting soil at the open coal mine in Afşin Elbistan are still there, under the shifting soil. The "murder" was committed in February 2011, 13 full years have passed. Just as we forget them, we will also forget the workers who lost their lives in İliç.

The study carried out by the scientists working at KTÜ in İliç showed that if the officials had done their duties properly on time, this landslide would not have occurred.

Prof. Dr. Hakan Ersoy explains the findings they made in the mine as follows: "The leach pile, which is 150 meters maximum in the world, is 257 meters here."

The soil, which is piled up at almost twice the normal height, eventually finds a way to slide.

After the incident, one or two low-level officials of the company operating the mine and some of the lower-level officials working in the mine were arrested.

We know from our previous experiences that after a while they will be tried without detention, and most likely most of them will not receive any punishment.

No one higher up will be blamed or held accountable.

I don't know if he remembers it, but Recep Tayyip Erdoğan, who was Prime Minister at that time, spoke as follows on May 20, 2014:

"As the prime minister of this country, I clearly state that even a sheep caught by a wolf on the banks of the Tigris is under my responsibility."

Is Erdoğan, who is responsible for the sheep on the banks of the Tigris, responsible for the 6 people who disappeared under the ground on the banks of the Euphrates or not?

Is Murat Kurum responsible for the mine for which an "appropriate" EIA report was given during his ministry or not?

Are Ministers of Energy responsible for supervising activities in mining areas or not?

If you look at what we experienced, it seems like they don't have any responsibility in these events; Because there is not a single person among them who said "I'm sorry" or resigned from criminal liability.

However, all of them, starting from our top manager, are jointly and severally responsible for this disaster.

If the President had been able to choose ministers who would do their job properly, if the ministers had chosen talented, knowledgeable general managers and managers, and if those managers had been responsible for checking that the officers under their command were doing their jobs correctly, this "accident" would not have happened.

But such "accidents" happen and will continue to happen.

Because the institutions of the Republic of Türkiye are now falling apart.

It is falling apart because I have passed important positions in those institutions, even an ordinary branch manager position is allocated to those who are politically suitable, not to those who know the job and will do it properly.

Graduating from Imam Hatip School, having a business card from the party, appearing at Friday prayers and, if possible, being affiliated with a sect, even if only from the side, have become "sufficient and necessary conditions" for taking a public office or being promoted.

Does that person have the knowledge and equipment to perform that job properly? Nobody cares about this.

People who came to their positions with such preferences do not have any worries about doing their jobs.

Take your salary for granted, and don't interfere with anyone's business, because the person you accuse of not doing his job well may have someone bigger than you.

All of these are the work of politics, realized through political decisions.

Orders in which the rulers are not politically responsible are totalitarian, fascist regimes.

This is exactly the direction Turkey is galloping towards.

* * *

Whose duty is it to keep the peace?

Murat Kurum, whom President Recep Tayyip Erdoğan wants to appoint to the Istanbul Metropolitan Municipality, participated in a gossip program on television the other day and said the following while answering the questions:

"When we walk around Kadıköy, we see that people cannot walk peacefully on Bağdat Street."

Who is responsible for citizens being able to move around the streets and avenues of a city in peace?

As can be understood from his words, the Authority thinks that the Metropolitan Mayor is responsible.

If he were talking about a US city, we'd say "he's right." Because there, the police force that will ensure the security of the city depends on the mayor and is accountable to him. Citizens also hold the mayor accountable.

But we live in Turkey and the police force that will ensure the security of the city and the peace of the citizens depends on the Governor and the Chief of Police.

Since we switched to the presidential system after the constitutional amendment, the President is actually the only one responsible.

He appoints everyone, rules the country alone, and is at the top of the state hierarchy.

If citizens cannot walk peacefully on Bağdat Street, it means that the President chose the wrong men to govern Istanbul on his behalf and ensure the peace of the citizens.

Of course, it is necessary to criticize the Governor and the Police Chief who cannot fulfill their duties, but the person who should be held responsible for appointing incompetent people to those positions is the President.

As you know, Kurum comes from the civil service, not from politics.

This is the reason why Erdoğan nominated him for the election in Istanbul.

This was the dilemma that Erdoğan could not find a solution to during the candidate selection process: Nominating a politically strong candidate and ensuring his election could create problems in his political calculations for the future. The result of nominating a politically weak candidate could be losing the election in Istanbul once again, which Erdoğan took the risk of.

And as you can see, the Authority said such a thing that the only person it will touch is the President.

* * *

Erdoğan's love for Kılıçdaroğlu

Recently, President Recep Tayyip Erdoğan's love for Kemal Kılıçdaroğlu has emerged.

You may remember that when Deniz Baykal fell into a trap set by Fetullahists, Erdoğan was not at all interested in who set the trap and why.

The speeches he made in the squares saying "What is special, this is general" are still ringing in our ears.

While doing this, he never expected that Baykal would resign and leave the head of his party.

He thought that he could corner Baykal, who was trapped throughout the election process, but Baykal broke this plan by resigning and Kemal Kılıçdaroğlu was elected chairman.

From that day on, Erdoğan defended Baykal as the issue was brought up and accused Kılıçdaroğlu of "taking over the chairmanship with a tape conspiracy".

However, at that time, it was none other than himself who was doing business with the Fetullahists, and he watched this operation against both some MHP members and Baykal "with saliva", so to speak, and did not move a muscle to catch those responsible.

When Kılıçdaroğlu lost the election in the Congress and was replaced by Özgür Özel, Erdoğan once again sided with the "loser".

One of the topics in his speeches during this election period is Kemal Kılıçdaroğlu, who was "declared a scapegoat and pushed into isolation"!

He brought the word there again at the Adana rally:

"There was a person they presented to the nation as a presidential candidate. When they did not get what they expected in the election, they put the blame on their candidate and cleared themselves. They expelled their president from the party in such a way that they almost wouldn't let his cat Şero in the party."

Of course, when he does this, Devlet Bahçeli, who takes on the role of "the coffee grinder's slanderer", does not hold back either.

He also said this in a speech recently:

"Even though we were in opposition while he was in office, my classmate Mr. Kılıçdaroğlu's curse will be kept, and the disloyalty of those he recruited and brought into politics will one day reverse like a boomerang."

As you can see, Bahçeli referred to Kılıçdaroğlu as "dear" for the first time after he started doing business with Erdoğan.

Looking at these words, do you think we can use the adjective "friend of the fallen" for Erdoğan and Bahçeli?

Is it because they are talking like this because they are "friends of the fallen" or because the "chairman who has to leave office" situation is a nightmare for them?

It seems like the second one to me.