Önce olanı biraz irdeleyelim.

Hamas’ın siyasi büro şefi İsmail Haniye, Tahran’da, yeni seçilmiş İran Cumhurbaşkanı Mesud Pezeşkiyan’ın yemin töreni sonrasında, gecelediği Devrim Muhafızları’na ait misafirhanede, bir bombalı saldırı sonucu hayatını kaybetti.

İsrail, her zaman yaptığı gibi, suikastı üstlenmekte fazla acele etmiyor. Bir bakanın Haniye fotoğrafı üzerine ‘Eliminated’ (ortadan kaldırıldı) yazarak paylaştığı sosyal medya mesajını da derhal sildirdiler…

Olsun. Bombanın üzerinde Netanyahu’nun parmak izi olduğundan herkes emin.

Suikastla ilgili sorulması gereken bazı sorular var: Neden şimdi? Neden İsmail Haniye? Neden Tahran’da? Neden yeni cumhurbaşkanının göreve başlayacağı gün İran’da? Neden Devrim Muhafızları’na ait misafirhanede? 

Cevaplarım:

Gazze’de başlatılan ve hesaplarına göre kısa sürede istenilen sonucun alınması gereken savaş beklendiği gibi gitmiyor. Hamas bitip tükenmiyor; Filistinliler Gazze’yi boşaltmıyor. 

Rehinelerin yakınları öfkeli.

Dünyada anti-Semitizm yaygınlaşıyor; diaspora Yahudilerinin yaşadıkları ülkelerde rahatları kaçtı. Gazze ile Holokost arasında kurulan benzerlik yaygın kabul görmeye başladığı için, İsrail içerisinde ve dışında yaşayan Yahudilerin Netanyahu’ya tepkileri büyüyor.

Netanyahu siyaseten zayıf. Seçime hazırlanan ABD’de, ülkenin bu durumundan yararlanılarak yapılan Kongre şovu kısmen işine yaramış olsa da, konutuna her an mahkeme celbi gelmesi endişesinde. 

Böyle çıkışları ‘şimdi’ yapmak zorunda Netanyahu.

Gazze’de, şimdiden 40 binden fazla -çoğu çocuk ve kadın- Filistinli’nin hayatına mal olan savaşa ara vermek ve mümkünse bitirmek amaçlı görüşmelerde Hamas’ı temsilen İsmail Haniye yer alıyordu.

İsrail onu öldürmekle ‘ateşkes’ arayışlarına darbe vurmuş oldu.

Netanyahu, Gazze’de savaşıyor, Lübnan’da Hizbullah hedeflerine bombalar gönderiyor ama esas düşmanının İran olduğunu her fırsatta belirtiyor. Şam’daki başkonsolosluğuna yönlendirdiği drone saldırısıyla İran’ı savaşın içine çekmek istemişti; ancak beklediği kadar sert gelmedi cevap.

Tahran’daki Devrim Muhafızları misafirhanesinde bir devlet konuğunu öldürerek, İran’ı -doğrudan veya dolaylı- yeniden savaşın içine çekmeye çalışıyor Netanyahu.

Suikastın icrası için, kısa süre önce yapılan seçimden başarıyla çıkan Cumhurbaşkanı Mesud Pezeşkiyan’ın yemin edip görevine başladığı günün seçilmesi de önemli.

Pezeşkiyan ‘ılımlı’ bir kişilik. Daha önce de cumhurbaşkanlığına aday olmak istemiş, ancak adaylığı reddedilmişti. Seçime girebildi ve seçilmeyi de başardı. Yine de dini lider Ali Hamaney’den onay alamayacağı ileri sürülüyordu. O safhayı da atlattı ve yemin edip göreve başlayabildi Pezeşkiyan…

‘Ilımlı’ bilinen Cumhurbaşkanı Pezeşkiyan’ın görevdeki ilk gününde karşı karşıya kaldığı gündem maddesi, ‘Haniye suikastı’ oldu.

Derin ayrışmaların yaşandığı toplumun ideolojik katılıktan uzaklaştırılarak yeniden birlik ve beraberliğini sağlamayı, insanları ekonomik refaha kavuşturmayı, bunu da ülkeyi yaptırımlardan kurtararak başarmayı hedefleyen, Batı ile yeniden eşitlikli ilişkiler kurmayı amaçlayan Pezeşkiyan’ı zora sokan bir gelişme Haniye suikastı…

Hemen belli olan sonuçlarına bakalım…

Suikast, dünyanın her tarafında tepkilere yol açtı, ama Tahran’da gerçekleştiği için İran’dan yükselen tepki daha büyük. 

Dini lider Hamaney, eyleme derhal cevap verileceğine dair bir açıklama yaptı, ‘intikam’ sözcüğünün de içinde yer aldığı… 

Tahran’da kılınan cenaze namazı Batı karşıtı tepkilerin dışa vurulmasına vesile haline geldi.

Gazze’deki İsrail vahşetini durdurmayı amaçlayan görüşmeler en önemli müzakereciden mahrum kaldığı için muhtemelen sonuca varamayacak veya süreç uzayacak…

Mesud Pezeşkiyan’ın görevdeki ilk gününde meydana gelen suikast sonrasında, İran, çok sert bir saldırıyla İsrail’e cevap verirse, yeni cumhurbaşkanının planladığı politikalar rafa kalkacak… 

Tersi olsa, Şam konsolosluğuna İsrail drone’ları saldırısında hayatını kaybedenlere tepki olarak İsrail’e gönderilen füzeler Tel Aviv’de burun bile kanatmamıştı; etkisiz görünecek bir cevap, İran’ı ve Pezeşkiyan’ı, İran’da ve İslam Dünyası’nda gözden düşürecektir.

Bu eylemin planlanması sürecinde yer alanlar bütün bu ayrıntıları inceden inceye hesap etmiş olmalılar. 

“İsrail’e verilecek en doğru cevap ne olabilir?” sorusu üzerinde inceden inceye düşünmek gerek.

Let's examine what happened first.

Hamas's political bureau chief , Ismail Haniyeh , died as a result of a bomb attack in the guesthouse of the Revolutionary Guards , where he spent the night in Tehran, after the oath ceremony of the newly elected Iranian President Massoud Pezeshkiyan .

Israel, as it always does, is in no hurry to claim responsibility for the assassination. They also immediately deleted a social media message shared by a minister with the words 'Eliminated' written on Haniye's photograph ...

Let it be. Everyone is sure that Netanyahu 's fingerprints were on the bomb .

There are some questions to be asked about the assassination: Why now? Why Ismail Haniye? Why in Tehran? Why is it in Iran on the day the new president takes office? Why is he in the guesthouse of the Revolutionary Guards?

My answers:

The war that started in Gaza and which, according to calculations, should have achieved the desired result in a short time, is not going as expected. Hamas is not dying out; Palestinians are not evacuating Gaza.

Relatives of the hostages are angry.

Anti-Semitism is rampant around the world; Diaspora Jews felt uncomfortable in the countries where they lived. As the similarity between Gaza and the Holocaust has become widely accepted, the reactions of Jews living inside and outside Israel to Netanyahu are growing.

Netanyahu is politically weak. In the USA, which is preparing for the elections, although the Congressional show made by taking advantage of the current situation of the country has partially helped him, he is worried about a court summons coming to his home at any time.

Netanyahu has to make such statements 'now' .

In Gaza, Ismail Haniye , representing Hamas, was present at the talks aimed at interrupting and, if possible, ending the war, which has already claimed the lives of more than 40 thousand Palestinians - most of them children and women.

By killing him, Israel dealt a blow to the search for a 'ceasefire' .

Netanyahu is fighting in Gaza, sending bombs to Hezbollah targets in Lebanon, but he states at every opportunity that his main enemy is Iran. He wanted to draw Iran into the war with the drone attack he directed against its consulate general in Damascus; But the answer did not come as harshly as he expected.

By killing a state guest at the Revolutionary Guard guesthouse in Tehran , Netanyahu is trying to draw Iran - directly or indirectly - into the war again .

It is also important to choose the day when President Massoud Pezeshkiyan, who was successfully elected in the recently held election, was sworn in and took office for the execution of the assassination.

Pezeşkiyan is a 'moderate' personality. He had previously wanted to run for president, but his candidacy was rejected. He was able to participate in the election and was successful in being elected. However, it was claimed that he would not receive approval from religious leader Ali Khamenei . Pezeşkiyan survived that stage and was able to take the oath and begin his duty ...

The agenda item that the 'moderate' President Pezeşkiyan faced on his first day in office was 'Haniye assassination' .

Haniye's assassination is a development that puts Pezeshkian, who aims to re-establish unity and solidarity in a society where deep divisions are experienced, by removing it from ideological rigidity, to bring people to economic prosperity, and to achieve this by saving the country from sanctions, and to re-establish equal relations with the West ...

Let's take a look at the obvious results...

The assassination sparked reactions all over the world, but since it took place in Tehran, the reaction from Iran is greater.

Religious leader Khamenei made a statement that there would be an immediate response to the action, including the word 'revenge' ...

The funeral prayer performed in Tehran became a means of expressing anti-Western reactions.

The talks aimed at stopping Israeli brutality in Gaza will probably not reach a conclusion or the process will be prolonged because they are deprived of the most important negotiator...

If Iran responds to Israel with a very harsh attack after the assassination of Massoud Pezeshkian on his first day in office, the policies planned by the new president will be shelved...

If it had been the other way around, the missiles sent to Israel in response to the deaths in the Israeli drone attack on the Damascus consulate would not have even caused a nosebleed in Tel Aviv; An answer that seems ineffective will discredit Iran and Pezeshkian in Iran and the Islamic World.

Those involved in the planning process of this action must have carefully considered all these details.

“What would be the best answer to Israel?” It is necessary to think carefully about the question.