Doğu ve Batı arasındaki çelişki Ukrayna’dan sonra Gazze’de iyice billurlaşıyor. Bu durum “değerlere dayalı dünya” anlatısını yerle bir ediyor.

Bir tarafta Pekin kolektif Batı’nın İsrail eliyle tepelerine çöktüğü Filistinli örgütleri ulusal birlik için bir araya getiriyor. Diğer tarafta Amerikan Kongresi işgal altındaki Filistin topraklarında Hitler’den rol çalan İsrail Başbakanı Benyamin Netanyahu’ya soykırım PR’ı yapma fırsatı sunuyor. 

Kongre’nin iki kanadına birden seslenme ayrıcalığı herkese nasip olmuyor. Netanyahu bu daveti dördüncü kez alan tek lider. Winston Churchill’in rekorunu da kırdı. Netanyahu dün Kongre’de coşkuyla karşılandı. Kürsüde yalan ve manipülasyonlarla dolu konuşması sıklıkla ayakta ve tezahüratlar eşliğinde alkışlandı. Bu tablo, ABD’nin soykırımdaki suç ortaklığının altını bir tez daha çiziyor. 39 bin ceset, 90 bin yaralı ve sakat, yerle bir edilmiş 140 bina, kavrulmuş ve zehirlenmiş toprak, o kamptan bu kampa sürülen ve açlığa mahkûm edilen insanlar… Bu dehşet görüntünün önünde soykırımı sürdürme kararlılığını sergileyen bir savaş suçlusu taltif edildi. Bu korkunç maskaralık İsrail-Amerikan ortaklığının teyidi adına yapıldı.

Netanyahu seçim sathı mailinde Demokratlar ve Cumhuriyetçileri İsrail’e bağlılıkta yarıştırıyor. Ve kendi siyasi bekasını bu şekilde garanti altına alıyor. Ayrıca Gazze’deki operasyonların gidişatı, ateşkes koşulları ve bölgenin geleceği, Mısır ile Gazze arasındaki Selahaddin Koridoru'nun kontrolü, Lübnan cephesinin genişletilmesi ve direniş eksenine karşı Irak, Suriye ve Yemen’de kapsamlı operasyonlar düzenlenmesi gibi konularda kendi oyun planının önünü açıyor.

Aralarında eski Mossad şefi Tamir Pardo, eski Genelkurmay Başkanı Dan Halutz, eski Savunma Bakanı Moşe Yaalon, eski Ulusal Güvenlik Konseyi Başkanı Uzi Arad’ın da bulunduğu İsrailli üst düzey isimler, Kongre liderlerine mektup yazıp "Netanyahu, İsrail için varoluşsal bir tehdittir” uyarısında bulundu. Bu girişim ne davetin geri çekilmesini sağladı ne de Bibi’nin ihtiyaç duyduğu ambiyansı bozabildi. 

Başkan Joe Biden durumdan memnun değil. Bir avuç Demokrat vekil ve senatör de Netanyahu’nun Amerikan desteğini istismar ettiğini, savaş suçlusu olduğunu, ilişkileri sabote ettiğini ve İsrail için tehdit haline geldiğini düşürüyor. Bunlar Kongre’deki oturumu boykot etti. Aralarında Yahudi olanlar da var. Filistin asıllı vekil Rashida Tlaib ise oturuma katılıp “Savaş suçlusu” yazılı dövizle tepkisini gösterdi.

Netanyahu’yu Kongre’ye davet eden Temsilciler Meclisi Başkanı Mike Johnson ise bu jesti Biden yönetimini hedef alarak yaptı. Kongre’deki her konuşmasında İran’ı İsrail, ABD ve Araplara tehdit olarak sunan Netanyahu’yu el üstünde tutanlar, Biden’ın İsrail’e desteğini yeterli görmüyor. Bu tayfa bazı ağır silahların İsrail’e gönderilmesinde yaşanan gecikmenin, sivil kayıplar konusunda yapılan uyarıların ve ateşkes baskısının İsrail’in başladığı işi bitirmesini zorlaştırdığını ve geciktirdiğini düşünüyor. 

Burada kafa karışıklığına mahal yok: Biden, Netanyahu ile yaşadığı anlaşmazlıklara rağmen soykırımın bir numaralı suç ortağı. Evet İsrail Başbakanı’nı 4 yıl boyunca Beyaz Saray’a davet etmedi. Ama istediği her şeyi eninde sonunda verdi. Netanyahu, Hıristiyan Siyonistlerin oldubittisiyle Kongre’den sonra bugün Beyaz Saray’a gidiyor. 

Kuşkusuz Netanyahu, Amerikan siyasetinde gelmiş geçmiş en tartışmalı İsrail lideri. Biden’la yıldızı barışık değildi ama 2020 seçimlerinde ortalık toz dumanken fırsatçılık yapıp hemen tebrik etti. Bu hareketiyle Abraham Anlaşmaları'nın sponsoru Donald Trump’ı gücendirdi. Seçim sonuçlarını tanımayan Trump "Biden'ı ilk tebrik eden kişi Bibi oldu; kendisi için herkesten daha fazla şey yaptığım kişi. Sessiz kalabilirdi. Korkunç bir hata yaptı" demişti. 2021’de bir röportajında Netanyahu’ya galiz bir küfür savurdu. 

Yine de Netanyahu dört gözle Cumhuriyetçilerin zaferini bekliyor. Trump’tan da randevu kopardı. Görüşme yarın Florida'daki Mar-a-Lago'da olacak. 

Liderler arası uyumsuzluklar üzerinde çok laf dönüyor ama bu durum ABD’nin İsrail’e ‘sonsuz’ desteğini etkilemiyor.

***

Netanyahu, Kongre kürsüsünden Biden’a nanik yaptı yapmasına da Biden’ın pazar günü adaylıktan çekilmesi hesaplarını biraz bozdu. Başkan Yardımcısı Kamala Harris’in Demokratların başkan adayı olarak öne çıkması Netanyahu açısından kötü oldu. Harris yönetimde İsrail için kötü polisi temsil ediyordu. Biden’ın yapamadığı eleştiriler Harris’in ağzından dökülüyordu. Harris’in bu tutumu sayesinde Demokrat Parti’den uzaklaşan ilerici kesimlerin döndürebileceği düşünülüyor. Teamül gereği yabancı konuk liderler Kongre’de ağırlanırken Temsilciler Meclisi Başkanı’nın yanında yer alması gereken Harris de Netanyahu’yu "Programım uygun değil” diyerek boykot etti. Bu İsrail lobisini epey kızdırmışa benziyor. 

Elbette onun da İsrail’e sadakatinden şüphe yok. Sadece insani yardımlar, sivil kayıplar ve ateşkesle ilgili Netanyahu’nun duymak istemediği uyarılarda bulunuyordu. O kadar. Kendini Siyonist olarak tanımlayan Biden gibi İsrail’le gönül bağı yok. Gönül bağı Yahudi olan eşi Doug Emhoff'e! Trump’ı yenmeyi vadeden Harris’in insancıl farklılığı bu gidişatta bir parantez açmaya yetmez.

***

Garp cephesinde durum böyle. Biraz da şarka bakalım. Amerikan yönetimi, Çin’e karşı koyma stratejisini NATO’nun öncelikleri arasına koymayı başarırken Pekin de yavaş yavaş Orta Doğu’daki Amerikan düzenine çomak sokuyor. 2023’te Amerikan çıkarlarına hizmet eden İran-Suudi husumetine son veren uzlaşma, Çin’den gelen en önemli atıştı. Çin’den Filistin konusunda da bir çalım geldi. Geçen nisanda El Fetih ile Hamas heyetleri Pekin’de ağırlanmıştı. Bu kez 21-22 Temmuz’da Filistinli 14 örgüt Çin’in arabuluculuğunda bir araya gelip Pekin Deklarasyonu’na imza attı. 

İsrail’in nevrini döndürecek bir adım. Dışişleri Bakanı Yisrael Katz ağzına geleni saydı. “Hamas ve El Fetih, Çin'de Gazze'nin ortak kontrolü için bir anlaşma imzaladı. Mahmud Abbas terörü reddetmek yerine Hamas'ın katillerine ve tecavüzcülerine kucak açarak gerçek yüzünü ortaya koyuyor. Gerçekte bu gerçekleşmeyecek çünkü Hamas yönetimi ezilecek ve Abbas Gazze'yi uzaktan izleyecek. İsrail'in güvenliği yalnızca İsrail'in elinde kalacaktır” dedi. 

Oslo Anlaşması ile İsrail çıkarlarına bekçi yapılan El Fetih’in Filistinli örgütlerle buluşması İsrail’in işine gelmiyor. El Fetih lideri Abbas siyaseten ömrünü tamamladı. Bundan sonra yapabileceği en büyük iyilik Filistin’de ulusal uzlaşı hükümeti ve seçimlerin önünü açmak olur. Abbas, Filistin dosyasına dahli olan Arap ülkelerine de derinden angaje. Onlar da İsrail-Amerikan ekseninin çıkarlarına boyun eğiyor. Olası demokratik bir süreçte Abbas’ın liderlik şansı sıfır. El Fetih saflarında potansiyel liderler de hapiste. 

Pekin Diyaloğu önemli ama sorunları çözmek için sihirli bir formül de değil. Çin’in Filistin meselesine el atması ABD’yi köşeye sıkıştırabilir. Rusya’yı da biraz daha duyarlı hale getirebilir. Rusya, Sovyetler döneminde Filistin için yaptığının çok azıyla yetiniyor. Moskova kapısı Filistinli örgütlere açık. Diyalog çabaları olmadığı için değil ama Rusya’nın ağırlığını yeterince kullandığı söylenemez. Türkiye de geçen yıllarda bazı girişimlerde bulundu. Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’ın Hamas’tan yana duruşu diğer Filistinli örgütler nezdinde Türkiye’nin arabuluculuk rolünü zayıflatıyor. Pek çok grup Türkiye yerine Mısır ve Cezayir gibi ülkeleri tercih ediyor. 

Düne kadar Çin’in bu tür bir inisiyatif geliştireceği kimsenin aklına gelmezdi. Çin, Orta Doğu’daki çatışmalara hep mesafeliydi. Ticari ilişkileri öne çıkarıp riskli alanlardan kaçıyordu. BM Güvenlik Konseyi üyesi olarak sadece kullandığı oyunun rengiyle uluslararası siyasete etki etmeye çalışması Çin’in artan küresel ağırlığına aykırı bir durumdu.

Peki Pekin Deklarasyonu’nda ne var? 

14 örgüt üç temel ilkeye bağlılığı teyit etti: 

- Filistin Kurtuluş Örgütü çatısı altındaki tüm Filistin grupları içeren kapsamlı bir ulusal birliğin sağlanması. 

- BM kararlarına uygun olarak başkenti Kudüs olan bağımsız bir Filistin devletinin kurulması.

- Mültecilerin geri dönüş hakkının garanti altına alınması. 

Ayrıca geçici bir ulusal uzlaşı hükümetinin kurulması, bu hükümetin Batı Şeria, Kudüs ve Gazze Şeridi'nin birliğini teyit edecek şekilde tüm Filistin toprakları üzerinde yetkilerini kullanması, Filistin kurumlarının birleştirilmesi, Gazze Şeridi'nin yeniden inşa çabalarına başlanması ve en kısa sürede genel seçimlerin yapılması gibi hedefler sıralandı.

14 örgüt işgalci devlet ve yerleşimci çetelerin yürüttüğü soykırımı durdurma, Filistin topraklarının bütünlüğünü koruma, Filistinlileri sürme girişimlerine direnme ve işgali sona erdirme konusunda mutabık kaldı. Direnme, işgale son verme ve kendi kaderini tayin için mevcut tüm araçlarla mücadele hakkının olduğu vurgulandı. 

Bildiride 4 Mayıs 2011'de Kahire'de imzalanan Ulusal Mutabakat Anlaşması ve 12 Ekim 2022'de imzalanan Cezayir Deklarasyonu’na atıf yapıldı. Mısır, Cezayir, Çin ve Rusya'nın yardımıyla bölünmeyi sona erdirecek anlaşmaların uygulanması kararlaştırıldı. Burada Filistinli grupları İstanbul’da buluşturmuş olan Türkiye’nin adı geçmedi. 

Peki Pekin’in Gazze konusundaki yaklaşımı nedir? Çin 3 aşamalı bir yol haritası öneriyor. İlk adım, Gazze Şeridi'nde kapsamlı, kalıcı ve sürdürülebilir bir ateşkesin sağlanması ve insani yardımın engelsiz ulaştırılması. İkinci adım, Filistinlilerin Filistin'i yönetmesi ilkesine bağlı kalınarak Gazze'de savaş sonrası yönetimin güçlendirilmesi. Üçüncü adım, Filistin'in BM’ye tam üye olması ve iki devletli çözümün teşvik edilmesi. 

Çinliler de bağımsız bir Filistin devleti için ulusal birliği şart görüyor. 

Sorunlar ve uzlaşmazlık noktaları bir bildiri ile çözülecek türden değil. Kahire ve Cezayir bildirileri de rafta kaldı. İlerleme Filistinlilerin kendi ellerinde. Hariçten zorlamayla bir yere varılamaz. İsrail geçmişte FKÖ ile yakalanan birliği yok etmek için bütün kartlarını kullandı ve başarılı oldu. FKÖ 1967 sınırlarında İsrail’in varlığını kabul etmişti. Bu sayede BM zemininde meşruiyet kazanmıştı. Ama Oslo’dan sonra İsrail’in varlığını kabul etmeyen örgütlerin ağırlığı arttı. Birliğin hangi temelde formüle edileceği büyük bir açmaz. 

İsrail ve finansörleri yeni bir FKÖ oluşumuna izin vermemek için her tür şirretliği ve kirli müdahaleyi yapıyor. 

İsrail’in Gazze’deki hedefi Filistinlilere tutunacak bir dal, sığınacak bir çatı bırakmamak. Sürgünü hayatta kalmak için tek çıkış yolu haline getirmek. Haliyle Gazze’nin Filistinliler eliyle yönetilmesi İsrail için bir seçenek değil. O yüzden Filistinli grupların bir araya gelmesi Tel Aviv’i ifrit etmeye yetiyor. Kongre’de Gazze’nin yarınına dair bir şeyler söyleme gereği duyan Netanyahu da sonuna kadar gitmekten, bölgeyi silahlar ve radikalizmden arındırmaktan, askeri olarak bir süre daha kontrol etmekten ve sivil idareyi İsrail’i tehdit etmeyen Filistinlilere bırakmaktan söz etti.

***

Amerikan siyaseti yeri geldiğinde kendisine, İsrail’e ‘dur’ deme imkânı veren ikiliği ya da üstün konumunu yitiriyor. Yani ABD kendi nüanslarını kaybetti ve tek yönlü yola saptı. Tel Aviv, Washington’da kırmızı çizgi olarak ne varsa hepsini Trump döneminde aştı. Kudüs’ün İsrail’in bölünmez başkenti ilan edilmesi, Batı Şeria, Doğu Kudüs ve Golan Tepeleri’ndeki ilhakın tanınması, Tel Aviv’in terör örgütü ilan etmek için uğraştığı UNRWA’nın fonlarının kesilmesi Trump’ın aldığı kararlar arasındaydı. Trump’ın Abraham Anlaşmaları ile Filistin davasını gömme çabası halefiyle de kesintiye uğramadı. Biden, Abbas’ın beklediği barış inisiyatifini başlatmadı. Oslo’nun sponsoru Oslo’yu öldürdü. Biden 7 Ekim’den sonra da seçim hesaplarıyla Netanyahu’nun kendisine oyun oynamasına izin verdi. Bu dönüşüm Çin’e Orta Doğu’da manevra alanı açıyor. Fakat barış yapıcı bir rol için gereken araç ve kapasite henüz orada da yok.

The contradiction between East and West is crystallizing in Gaza after Ukraine. This situation destroys the “values-based world” narrative. 

On the one hand, Beijing brings together Palestinian organizations, which the collective West has crushed on with Israel, for national unity. On the other hand, the American Congress offers the opportunity to engage in genocide PR to Israeli Prime Minister Benjamin Netanyahu, who stole a role from Hitler in the occupied Palestinian territories. 

Not everyone has the privilege of addressing both houses of Congress. Netanyahu is the only leader to receive this invitation for the fourth time. He also broke Winston Churchill's record. Netanyahu was enthusiastically welcomed in Congress yesterday. His speech at the podium, full of lies and manipulations, was often applauded with standing and cheering. This picture further underlines the complicity of the USA in the genocide. 39 thousand corpses, 90 thousand injured and disabled people, 140 buildings destroyed, scorched and poisoned soil, people driven from one camp to another and condemned to starvation... A war criminal who showed his determination to continue the genocide in front of this terrible sight was rewarded. This terrible farce was carried out in the name of confirmation of the Israeli-American partnership.

In his campaign e-mail, Netanyahu pits Democrats and Republicans against each other in loyalty to Israel. And this is how it guarantees its own political survival. In addition, it paves the way for its own game plan on issues such as the course of operations in Gaza, ceasefire conditions and the future of the region, control of the Saladin Corridor between Egypt and Gaza, expansion of the Lebanese front and organizing comprehensive operations in Iraq, Syria and Yemen against the axis of resistance.

Senior Israeli figures, including former Mossad chief Tamir Pardo, former Chief of Staff Dan Halutz, former Defense Minister Moshe Yaalon, and former National Security Council Chairman Uzi Arad, wrote a letter to Congress leaders and warned that "Netanyahu is an existential threat to Israel." This initiative neither resulted in the withdrawal of the invitation nor disrupted the ambiance that Bibi needed. 

A handful of Democratic lawmakers and senators also say that Netanyahu is exploiting American support, is a war criminal, and is sabotaging relations for Israel. They boycotted the Congress session. Among them, Palestinian MP Rashida Tlaib attended the session and showed her reaction with a banner saying "War criminal".

House of Representatives Speaker Mike Johnson, who invited Netanyahu to Congress, made this gesture by targeting the Biden administration. Those who cherish Netanyahu, who presents Iran as a threat to Israel, the USA and the Arabs in every speech in Congress, do not see Biden's support for Israel as sufficient. This group thinks that the delay in sending some heavy weapons to Israel, warnings about civilian casualties and pressure for a ceasefire make it difficult and delay Israel to finish what it has started. 

There is no room for confusion here: Biden, despite his disagreements with Netanyahu, is the primary accomplice in genocide. Yes, he did not invite the Israeli Prime Minister to the White House for 4 years. But he eventually gave her everything she wanted. Netanyahu is going to the White House today after the Congress with the fait accompli of Christian Zionists. 

Without a doubt, Netanyahu is the most controversial Israeli leader ever in American politics. Biden and his star were not at peace, but he took advantage and immediately congratulated them while the dust was in the dust in the 2020 elections. With this move, he offended Donald Trump, the sponsor of the Abraham Accords. Trump, who did not recognize the election results, said, "The first person to congratulate Biden was Bibi; the person for whom I did more than anyone else. He could have remained silent. He made a terrible mistake." In an interview in 2021, he hurled profanity at Netanyahu. 

Still, Netanyahu is looking forward to a Republican victory. He also made an appointment with Trump. The meeting will be tomorrow at Mar-a-Lago in Florida. 

There is a lot of talk about the incompatibilities between leaders, but this does not affect the USA's 'endless' support for Israel.

***

Even though Netanyahu made snide remarks to Biden from the Congress podium, Biden's withdrawal from the candidacy on Sunday somewhat spoiled his plans. Vice President Kamala Harris' emergence as the Democratic presidential candidate was bad for Netanyahu. Harris represented the bad cop for Israel in the administration. Criticisms that Biden could not make were coming out of Harris' mouth. It is thought that thanks to this attitude of Harris, she can turn the progressive segments away from the Democratic Party. Harris, who was supposed to be next to the Speaker of the House of Representatives while foreign guest leaders were hosted in the Congress as per custom, also boycotted Netanyahu, saying "My program is not suitable." This seems to have angered the Israel lobby. 

Of course, there is no doubt about his loyalty to Israel. She was making warnings about humanitarian aid, civilian casualties and a ceasefire. That's all. Harris, who describes herself as a Zionist, has no ties to Israel and promises to defeat her Jewish husband, Doug Emhoff. Humanitarian difference is not enough to open a parenthesis in this situation.

***

This is the situation on the Western front. Let's look at the song a little bit. While the American administration has managed to place its strategy of countering China among NATO's priorities, Beijing is gradually putting a dent in the American order in the Middle East. The reconciliation that ended the Iran-Saudi hostility in 2023, which served American interests, was the most important shot from China. There was also a move from China regarding Palestine. Last April, Fatah and Hamas delegations were hosted in Beijing. This time, on July 21-22, 14 Palestinian organizations came together under the mediation of China and signed the Beijing Declaration. 

A step that will turn Israel's nerves around. Foreign Minister Yisrael Katz said his words. “Hamas and Fatah signed an agreement for joint control of Gaza in China. Instead of rejecting terrorism, Mahmoud Abbas reveals his true face by embracing Hamas' murderers and rapists. In reality, this will not happen because Hamas rule will be crushed and Abbas will watch Gaza from afar. "Israel's security will remain in Israel's hands alone," he said. 

It is not in Israel's interest for Fatah, which was made the guardian of Israeli interests with the Oslo Accords, to meet with Palestinian organizations. Fatah leader Abbas has completed his political life. The greatest favor he can do from now on is to pave the way for a national reconciliation government and elections in Palestine. Abbas is also deeply engaged in the Arab countries involved in the Palestinian file. They, too, bow to the interests of the Israeli-American axis. Abbas's chance of leadership in a possible democratic process is zero. Potential Fatah leaders are also in prison. 

The Beijing Dialogue is important, but it is not a magic formula for solving problems. China's involvement in the Palestine issue could back the United States into a corner. It may also make Russia a little more sensitive. Russia is content with a fraction of what it did for Palestine during the Soviet period. The door to Moscow is open to Palestinian organizations. Not because there are no efforts at dialogue, but it cannot be said that Russia is using its influence sufficiently. Türkiye has also made some initiatives in recent years. President Tayyip Erdoğan's stance in favor of Hamas weakens Turkey's mediation role with other Palestinian organizations. Many groups prefer countries such as Egypt and Algeria instead of Türkiye. 

Until yesterday, no one would have thought that China would develop such an initiative. China has always kept its distance from the conflicts in the Middle East. He emphasized commercial relations and avoided risky areas. As a member of the UN Security Council, trying to influence international politics simply by the color of its vote was contrary to China's increasing global weight.

So what's in the Beijing Declaration? 

14 organizations confirmed their commitment to three basic principles: 

- Achieving comprehensive national unity that includes all Palestinian groups under the umbrella of the Palestine Liberation Organization. 

- Establishment of an independent Palestinian state with Jerusalem as its capital, in accordance with UN resolutions. 

- Guaranteeing the right of return of refugees. 

In addition, the establishment of an interim national reconciliation government, the exercise of this government's authority over all Palestinian lands in a way that confirms the unity of the West Bank, Jerusalem and the Gaza Strip, the unification of Palestinian institutions, the beginning of reconstruction efforts in the Gaza Strip and the holding of general elections as soon as possible. targets are listed. 

The 14 organizations agreed to stop the genocide carried out by the occupying state and settler gangs, protect the integrity of Palestinian territory, resist attempts to expel Palestinians, and end the occupation. It was emphasized that the right to resist, to end the occupation and to struggle with all available means for self-determination. 

In the declaration, reference was made to the National Accord signed in Cairo on May 4, 2011 and the Algeria Declaration signed on October 12, 2022. It was decided to implement agreements that would end the division with the help of Egypt, Algeria, China and Russia. Turkey, which brought Palestinian groups together in Istanbul, was not mentioned here. 

So what is Beijing's approach to Gaza? China proposes a 3-stage road map. The first step is to ensure a comprehensive, permanent and sustainable ceasefire in the Gaza Strip and the unimpeded delivery of humanitarian aid. The second step is to strengthen the post-war administration in Gaza, adhering to the principle of Palestinian rule over Palestine. The third step is Palestine's full membership in the UN and the promotion of a two-state solution. 

The Chinese also see national unity as essential for an independent Palestinian state. 

Problems and disagreements are not the kind that can be resolved with a declaration. The Cairo and Algiers declarations also remained on the shelf. Progress is in the hands of the Palestinians themselves. Nowhere can be achieved by force from outside. Israel used all its cards to destroy the alliance with the PLO in the past and was successful. The PLO accepted the existence of Israel on its 1967 borders. In this way, it gained legitimacy on the grounds of the UN. But after Oslo, the weight of organizations that do not accept Israel's existence increased. The basis on which the union will be formulated is a great impasse. 

Israel and its financiers are doing all kinds of evil and dirty interventions to prevent the formation of a new PLO.

Israel's goal in Gaza is to leave the Palestinians with nothing to hold on to, no roof to shelter. Making exile the only way out for survival. Naturally, ruling Gaza by Palestinians is not an option for Israel. That's why Palestinian groups coming together is enough to embarrass Tel Aviv. Netanyahu, who felt the need to say something about the future of Gaza at the Congress, talked about going all the way, clearing the region of weapons and radicalism, controlling it militarily for a while longer, and leaving the civil administration to the Palestinians who do not threaten Israel.

***

American politics is losing the duality or superior position that gives it the opportunity to say 'stop' to Israel when it comes to time. In other words, the USA lost its nuances and went down a one-way street. Tel Aviv crossed all the red lines in Washington during the Trump era. Declaring Jerusalem as the indivisible capital of Israel, recognizing the annexation of the West Bank, East Jerusalem and the Golan Heights, and cutting the funds of UNRWA, which Tel Aviv was trying to declare a terrorist organization, were among the decisions taken by Trump. Trump's effort to bury the Palestinian cause with the Abraham Accords was not interrupted by his successor. Biden did not launch the peace initiative that Abbas expected. Oslo's sponsor killed Oslo. After October 7, Biden allowed Netanyahu to play tricks on him with his election plans. This transformation opens room for maneuver for China in the Middle East. But the tools and capacity required for a peacemaking role are not there yet.