Bu yazı, FETÖ’nün beklentileri üzerinden ele alınmıştır. Darbe girişiminden bu yana terör örgütü, Erdoğan’ın gitmesini amaçlayan bir söylem peşindedir. Terör örgütünün bütün senaryoları “Erdoğan gittikten sonra”sına odaklıdır. O halde bu durum bazı sert sorular sormamıza zemin hazırlıyor.

1. Darbe öncesinde Erdoğan’ı devre dışı bıraksaydılar, geri kalanlarla nasıl bir uzlaşma yapacaklardı?

2. Erdoğan’ın gidişi, geri kalan sorunları ortadan kaldıracak mı?

3. Devlet kurumları ve siyasi yapı, ciddi bir zaaf içinde mi?

Bu soruların cevapları, FETÖ’nün Erdoğan sonrası tezlerinin ne kadar ciddiye alınması gerektiği konusunda önemli ipuçları verebilir. Darbe girişiminden sonra güvenlik birimleri ve yargı sistemi, bu casus şebekesini devletin kılcal damarlarından temizlemek için kararlı bir mücadele yürüttü ve önemli adımlar attı.

Ancak sürekli olarak şekil değiştiren mankurtların devlet kurumlarına nasıl sızdıkları ve devletin gücünü bütünüyle ele geçirdikleri bilinmektedir bu hain şebeke karşısında bütün kurumların aşırı derecede dikkatli olması gerekir.

Biz bu toplumun bir parçası olarak, duyarlılıklarımızın ötesinde, öğrencilik yıllarımızdan beri Erbakan ve Erdoğan davasını misyon olarak benimsemiş ve büyük Türkiye’yi kurmak için bu misyonun değerini biliyoruz. Bu bağlamda insanlar sorunlarını siyasilere iletiriz düşüncesiyle bizimle paylaşıyor. Kendini kurumlarda gizleyen yarı kusurlu FETÖ mensuplarının sürekli olarak izlerini kaybettirerek kurum değiştirdikleri iddiaları yaygınlaşmaktadır. Bir üniversitede vatansever bir rektörün verdiği mücadele dahi, menfaatçi bir şahıs tarafından bozulabilmektedir.

Mahkemelerde servetine el konulan bir terör örgütü mensubu, partiye menfaat bağı ile bağlı olan suret-i haktan görünen bir hukukçu tarafından savunulabilmektedir.

Erdoğan siyasetinin kurumsallaşma sorunları sadece FETÖ ile mücadele ile sınırlı değildir. Türkiye’nin siyasi evrimini yakından takip edenler bilirler ki, 2002’den bu yana yapılan devrimlerin sayısı saymakla bitmez. Ancak bir devrimin anlam kazanabilmesi için, partililerin günlük kazanımların ötesinde yapılanları benimsemesi ve bu yapılanları kafasına kazıması gerekmektedir.

Bir siyasi hareketin direncini artıran en önemli etken, hareketin ortaya koymuş olduğu önemli icraatları hafızasında canlı tutmasıdır. En azından, CHP’lilerin Adnan Menderes’in idamını haklı bulduğu kadar, AK Partililerin kendi devrimlerine sahip çıkması gerekir.

Var olanı sahiplenip savunabilmek uzun vadede yapılacaklar hakkında fikir yürütme imkânı verir, partili kanaat önderlerine kendi meselelerinde sahip çıkmadıklarında, zaman içerisinde kendi icraatlarını muhalefetin tarif ettiği gibi okumalarına sebep olur.

Biz millet olarak, tarihin her döneminde hareketli bir millet olmuşuzdur. Teyakkuz halinde olağanüstü derecede başarılıyız. Fetihçi ruhumuz kurumsallaşma konusunda zorluklar oluşturuyor.

Özal döneminde başlatılan kalkınma ve büyüme hamlesi, vesayet odakları tarafından geriye götürülmüştür.

AK Parti iktidara geldiği zaman, alışılagelmiş siyaset geleneğinin hilafına Anadolu insanına dayanmış ve sivil siyaset mekanizmalarını etkin hale getirmiştir. Birkaç başat etkisinden bahsedecek olursak;

* Cumhuriyet’i demokratikleştirdi

* Vesayet rejimini alt ederek devlet idaresini siyasetin inisiyatifine teslim etti

* Eğitimde, sağlıkta, ulaşımda, enerjide büyük ekosistemler kurarak altyapı sorunlarını çözdü

* Dış politikada tam bağımsızlık yolunda ilerleyerek bölgesel güç olma potansiyelini ortaya çıkardı

* Güçlü Türk ordusunu savunma sanayii yatırımları ile daha güçlü hale getirdi

* Türkiye’yi istikrar adası haline getirerek, Irak, Libya’dan Suriye’ye, Irak’tan Azerbaycan’a ve Afrika’nın birçok ülkesinin istikrarına katkı sağladı

* Erdoğan’ın tecrübesi ve çok yönlü diplomasisi, ABD, Rusya ve Çin gibi liderlerle aynı seviyede görülecek düzeyde etki ortaya koydu. Bugün Avrupa devlet başkanlarından birisi bile Erdoğan’la aynı klasmanda sayılmamaktadır.

Hareketi seven bir millet olarak, teyakkuz halinde mucizevi başarılarımızı 15 Temmuz gecesi bu milletin efsanevi direnişi il il, mahalle mahalle anlatmakla bitmiyor.

Erdoğan’ın bu millet için yapacağı en büyük devrim, kurduğu ve etki ettiği yapıları kurumsallaştırması olacaktır.

* AK Parti siyasetinin kurumsallaşması

* Başkanlık sisteminin işlemeyen yönlerinin revize edilip yenilenmesi

* Başarılı hükümet uygulamalarının devlet mekanizmasının işleyişine entegrasyonu

Devletin işleyişi ve icraatlar, Erdoğan eliyle sistematik bir şekilde kurumsallaştırıldığında, küresel güçler ve FETÖ’nün Erdoğan sonrası için bayram etme ihtimali olmayacaktır.

Böylece Anadolu’nun mazlum insanları, elde ettikleri siyasi istikrar zeminini bir daha kaybetme endişesi taşımayacaktır. AK Parti, devrimci bir parti olup, Erdoğan da devrimci bir liderdir. İkinci yirmi yılın en büyük vizyonu, Erdoğan siyasetinin ve devlet işleyişinin kurumsallaşması olmalıdır.

This article is discussed in terms of FETO's expectations. Since the coup attempt, the terrorist organization has been pursuing a discourse aimed at Erdogan's removal. All scenarios of the terrorist organization focus on "after Erdoğan leaves". So this situation paves the way for us to ask some tough questions.

1. If they had eliminated Erdoğan before the coup, what kind of compromise would they have made with the rest?

2. Will Erdoğan's departure eliminate the remaining problems?

3. Are the state institutions and political structure in serious weakness?

The answers to these questions may give important clues about how seriously FETO's post-Erdoğan theses should be taken. After the coup attempt, the security units and the judicial system waged a determined struggle and took important steps to eliminate this spy network from the capillaries of the state.

However, it is known how mankurts, who constantly change their shape, infiltrate state institutions and completely take over the power of the state. All institutions must be extremely careful against this treacherous network.

As a part of this society, beyond our sensitivities, we have adopted the cause of Erbakan and Erdoğan as a mission since our student years and we know the value of this mission to establish a greater Turkey. In this context, people share their problems with us with the idea that we can convey them to politicians. Claims that semi-defective FETO members who hide themselves in institutions constantly change institutions by covering up their tracks are becoming widespread. Even the struggle of a patriotic rector at a university can be disrupted by a self-interested individual.

A member of a terrorist organization whose wealth has been confiscated in the courts can be defended by a legitimate lawyer who is affiliated with the party by ties of interest.

The institutionalization problems of Erdogan's politics are not limited to the fight against FETO. Those who follow Turkey's political evolution closely know that the number of revolutions since 2002 is countless. However, for a revolution to gain meaning, party members must embrace what has been done beyond daily gains and engrave these things in their minds.

The most important factor that increases the resistance of a political movement is keeping alive the important actions of the movement. At least, AK Party members should defend their own revolution as much as CHP members find the execution of Adnan Menderes justified.

Being able to own and defend what exists gives the opportunity to think about what to do in the long term, and when party opinion leaders do not stand up for their own issues, it causes them to read their own actions as described by the opposition over time.

As a nation, we have been a vibrant nation in every period of history. We do extraordinarily well through vigilance. Our conquering spirit creates difficulties in institutionalization.

The development and growth movement initiated during the Özal period was taken back by the tutelage centers.

When the AK Party came to power, contrary to the usual political tradition, it relied on the Anatolian people and made civil political mechanisms effective. To mention a few of its dominant effects:

* Democratized the Republic

* He defeated the tutelage regime and handed over the state administration to the initiative of politics

* It solved infrastructure problems by establishing large ecosystems in education, health, transportation and energy.

* It revealed its potential to become a regional power by moving towards full independence in foreign policy.

* Made the strong Turkish army stronger with defense industry investments

* By making Turkey an island of stability, it contributed to the stability of Iraq, Libya, Syria, Iraq, Azerbaijan and many countries in Africa.

* Erdoğan's experience and multi-faceted diplomacy have exerted a level of influence that can be seen at the same level as leaders such as the USA, Russia and China. Today, not even one of the European presidents is considered in the same class as Erdoğan.

As a nation that loves movement, it is not enough to describe our miraculous successes in vigilance, the legendary resistance of this nation on the night of July 15, city by city, neighborhood by neighborhood.

The biggest revolution Erdogan will make for this nation will be to institutionalize the structures he established and influenced.

* Institutionalization of AK Party politics

* Revising and renewing the dysfunctional aspects of the presidential system

* Integration of successful government practices into the functioning of the state mechanism

When the functioning of the state and its actions are systematically institutionalized by Erdoğan, global powers and FETO will not have the opportunity to celebrate after Erdoğan.

Thus, the oppressed people of Anatolia will never have to worry about losing the political stability they have achieved. AK Party is a revolutionary party and Erdoğan is a revolutionary leader. The biggest vision of the second twenty years should be the institutionalization of Erdogan's politics and state functioning.