Kamuoyunda "Yap – İşlet – Devret" diye de bilinen, "Kamu – Özel İş Birliği" sistemi, esasen bir finansman modeli.

Büyük altyapı yatırımları için kaynak yaratmak üzere geliştirilmiş bir sistem.

İnsan yapısı olduğu için doğal olarak, kullanan insanın tıynetine, bilgisine göre iyi sonuçlar da verebiliyor, kötü sonuçlar da!

Maliyet hesapları doğru yapılmış, kamu tarafından verilecek garantileri doğru hesaplanmış bir proje, kuşkusuz ki halkın yararına sonuçlar veriyor.

Ancak yolsuzluk ya da bilgisizlik nedeniyle bu hesaplarda yapılacak fahiş hatalar kamu hazinesinin soyulması sonucunu yaratıyor.

Bu yöntemle pahalıya mâl edilen altyapı yatırımlarının alternatif maliyeti de emeklinin, işçinin, memurun sırtına bindiriliyor.

Geçen gün Fatih Altaylı da yazdı: Yavuz Sultan Selim Köprüsü ve çevre yollarında günde 135 bin araç garanti edildi. Köprü için araç başına 3 dolar, otoyol için kilometrede 0,08 Euro.

Bunun için ihale yapıldı, 10 yıl 2 ay 20 gün işletme süresi ve bu garantilerle işi malum müteahhitler aldı.

Başlangıçtaki sözleşmeye uyulsaydı, köprü ve otoyollar geçtiğimiz Ağustos ayında devlete devredilmiş olacaktı, devlet de bunları kendisi kiraya vererek ya da işleterek para kazanabilirdi.

Uyulmadı, sözleşme 5 yıl uzatıldı, neden buna gerek duyulduğunu kimse açıklamadı. Neresinden baksanız birkaç milyar dolarlık bir gelir, müteahhitlerin cebine aktarılıverdi.

Müteahhitler zaten işin en başında yapılan yanlış hesaplamayla önemli bir geliri cebe indirmişlerdi.

Bu tablo malum müteahhitlere verilen bütün Yap – İşlet – Devret projelerinde aynen geçerli.

Aşırı yüksek geçiş garantileri, uzun sözleşme süreleri ile kamu kaynakları, müteahhitlere aktarılıyor.

Bu yapılırken kuşkusuz ki sadece müteahhitler zengin olmuyor.

Bazı siyasetçilerimizin ani ve aşırı zenginleşmelerinin nedeni bu ihaleler.

Maliye Bakanı Mehmet Şimşek'e önerim, emekliyi, memuru, işçiyi ezeceğine yeni bir sistemi devreye almanın yolunu bulsun.

Ben bunun için "Yürüttüklerini İade Et" yöntemi öneriyorum.

Hem müteahhitlerden elde ettikleri kârın "aşırı" sayılacak kısmını, hem de rüşvet yoluyla siyasete aktarılan parayı geri alma yöntemi olarak!

AKP'lilere söylemeliyim ki bunu kendileri yapmazsa arkadan gelecek olan iktidar yapar.

Nasıl olsa hukukun, guguk haline getirildiği bir ülke devralacaklar.

* * *

Cırcır böceği çaldı saz, bütün yaz

AKP'nin kapalı grup toplantısında "emekliye zam yapmazsak iktidarımız sarsılır" diyenler ile "zam istemek kolay, vermesi zor" diyenler karşı karşıya gelmişler.

Hilal Köylü'nün kulis haberine göre AKP yönetimi Maliye Bakanı Mehmet Şimşek ile bir zam formülü bulmak için görüşme kararı almış.

Son sözü de doğal olarak Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan verecekmiş ki son kararı onun verecek olması zaten haber değeri de taşımıyor.

AKP milletvekilleri içinde "zam istemek kolay, vermesi zor" diyen ekip kimlerden oluşuyor diye merak ettim.

Kendilerini seçip oraya yollayan halkımız, onlardan neden yapılamayacağını söylemelerini değil, o işi yapmalarını bekliyordu.

Ama onlar kendilerini seçenin halk değil Erdoğan olduğu bilinciyle hareket ettiler ve kaldır parmak, indir parmak yöntemiyle kamu bütçesinin bu hale gelmesinde de birinci derecede sorumlulukları var.

Torba kanunlara parmak kaldırmak, muhalefetin eleştirilerine kulak tıkamak, araştırma önergelerini reddetmek onları sorumlu kılıyor.

Yolsuzlukların önlenmesi için verilen önergelere itiraz etmeseler ve gerçeği öğrenmek için azıcık gayret sarf etselerdi, "istemek kolay vermek zor" demelerine gerek kalmayabilirdi.

Meclis'in "bütçe hakkına" sahip çıkacak yürekleri olsaydı, şimdi bir kez daha seçilip seçilemeyeceklerini kara kara düşünmek zorunda da kalmazlardı.

Erdoğan Meclis kürsüsünden "nass var nass" dediğinde "hülooo" diye alkış kıyamet ayağa fırlamayıp, beyinlerini kullansalardı bu durumda olmazlardı. Az kullanılmış otomobil değerli olabilir ama az kullanılmış beyin o kadar para eden bir şey değil.

Durumları zamanında yapması gerekeni yapmayıp, sonra ne yapacağını şaşıran cırcır böceğine benziyor.

Şimdi Mehmet Şimşek'i ikna etmek için kapısına vardıklarında alacakları yanıtı hepimiz biliyoruz: Haydi naşş!

* * *

Bir "ölüm kavşağının" anlattığı

D-100 kara yolunun Bolu kesiminde yer alan sanayi yan yol kavşağı trafiğe kapatıldı.

Bolu'da çok sayıda ölümlü kazanın yaşandığı D 100 Karayolu – Sanayi Yan Yol kavşağındaki kazada geçtiğimiz hafta iki kişi daha hayatını kaybetti.

Bunun üzerine Karayolları Bölge Müdürlüğü bir değerlendirme yaptı ve kavşağı kapatmaya karar verdi.

Yerel medya ve ulusal medyada bununla ilgili haberlerin hepsinde şu dikkatimi çekti: Ölüm kavşağı kapatıldı!

Böyle bir isimle anıldığına göre çok sayıda yurttaşın bu kavşakta yaşanan kazalarda hayatını kaybettiğini söyleyebiliriz.

İki ölümlü son kaza da belli ki bardağı taşıran damla etkisi yaratmış, kavşak kapatılmış.

İnternette hızlı bir taramayla bile Bolu geçişinde D 100 Karayolu üzerindeki bu kavşaklarda ciddi yaralanmalı ya da ölümlü kazaların sıkça meydana geldiği görülüyor.

Peki bunca kaza olurken, son kazadan sonra kapatma kararı alan kamu otoritesi neredeymiş?

Niye bu kavşakta bir sorun olduğunu daha ilk kazada anlamamışlar?

Üstelik daha ilk kaza yaşanmadan önce de bu kavşakta ciddi kazalar olabileceği öngörülebilirdi. Bu atomu parçalayacak kadar bir mühendislik bilgisi gerektirmiyor olmalı.

Bunun görülebilmesi için bunca kazanın ve can kaybının beklenmesinin nedeni liyakatsiz insanların, partizanlık hesaplarıyla karayollarına doldurulmuş olması olabilir mi?

Böyle olduğunda idare açısından da memurlar açısından da çalışan ile çalışmayan, işini savsaklayan arasında bir fark kalmaz. Parti bağlantısı güçlü olan terfi eder, daha vasıflı olan sesini çıkaramadan bir kenarda oturmaya devam eder.

Böyle yönetilen ülkelerde vatandaşların hayatlarını pisipisine kaybetmeleri sıradan bir durum olur.

Öte yandan bu haberlerde dikkatimi çeken bir konu daha var: Kavşağın kapatılmasına bölgedeki esnaf isyan etmiş!

Niye diye merak ettim, daha çok insan ölsün diye mi?

Oysa önce onların bu işe müdahil olmaları gerekirdi: Bu kavşakta sorun var, sürekli kazalar oluyor, şuna bir çare bulun diye!

Kim bilir, belki de o zaman bir alt – üst geçit ile sorun çözülür, hem daha az can kaybı olur hem de kavşağın kapatılması da gerekmezdi.

Yaşadığı, çalıştığı ortamdaki sorunlara sahip çıkmak, idare ve siyasete bu konuda baskı yapmak önce vatandaşların işi olmalıdır.

The "Public - Private Cooperation" system, also known publicly as "Build - Operate - Transfer", is essentially a financing model.

A system developed to generate resources for large infrastructure investments.

Since it is a human structure, it can naturally give both good and bad results depending on the temperament and knowledge of the person using it!

A project whose cost calculations have been made correctly and whose guarantees to be given by the public have been calculated correctly, undoubtedly produces results for the benefit of the public.

However, exorbitant errors made in these accounts due to corruption or ignorance result in the robbery of the public treasury.

With this method, the alternative costs of expensive infrastructure investments are put on the shoulders of retirees, workers and civil servants.

Fatih Altaylı also wrote the other day: 135 thousand vehicles per day are guaranteed on the Yavuz Sultan Selim Bridge and ring roads. 3 dollars per vehicle for the bridge, 0.08 euros per kilometer for the highway.

A tender was held for this, and well-known contractors took over the job with an operating period of 10 years, 2 months and 20 days and these guarantees.

If the initial contract had been complied with, the bridges and highways would have been transferred to the state last August, and the state could have made money by renting or operating them.

It was not complied with, the contract was extended for 5 years, no one explained why this was necessary. No matter how you look at it, an income of several billion dollars was transferred to the pockets of contractors.

The contractors had already pocketed a significant amount of revenue due to the miscalculation made at the very beginning of the work.

This table is valid for all Build-Operate-Transfer projects given to certain contractors.

Public resources are transferred to contractors with extremely high transition guarantees and long contract periods.

Undoubtedly, not only the contractors become rich while doing this.

These tenders are the reason why some of our politicians became suddenly and excessively rich.

My suggestion to the Minister of Finance, Mehmet Şimşek , is that he should find a way to put a new system into effect instead of crushing retirees, civil servants and workers.

I recommend the "Return What You Execute" method for this.

As a way to get back both the "excessive" part of the profits they make from contractors and the money transferred to politics through bribes!

I must tell the AKP members that if they do not do this, the next government will do it.

Anyway, they will take over a country where the law has become cuckoo.

* * *

The crickets played on the reeds all summer long

At the AKP's closed group meeting, those who said "If we do not raise the pensioners, our government will be shaken" and those who said "It is easy to ask for a raise, but it is difficult to give it" came face to face.

According to Hilal Köylü's backstage news, the AKP management decided to meet with the Minister of Finance Mehmet Şimşek to find a raise formula.

Naturally, President Recep Tayyip Erdoğan will have the final say, but the fact that he will make the final decision is not newsworthy anyway.

I wondered who among the AKP MPs were the team that said "it is easy to ask for a raise, but it is difficult to give it".

Our people, who elected them and sent them there, expected them to do the job, not to say why it couldn't be done.

But they acted with the awareness that it was Erdoğan who elected them, not the people, and they have primary responsibility for bringing the public budget to this state by using the raise-your-finger, finger-down method.

Raising their objections to omnibus laws, turning a deaf ear to the opposition's criticisms, and rejecting research proposals make them responsible.

If they had not objected to the motions made to prevent corruption and had made a little effort to learn the truth, there would be no need for them to say "it is easy to ask, it is difficult to give."

If they had the courage to defend the "budget right" of the Parliament , they would not have to wonder whether they would be elected again.

If they had used their brains and not jumped to their feet with applause and applause when Erdoğan said "nass var nass" from the Parliament podium, they would not be in this situation. A slightly used car may be valuable, but a slightly used brain is not worth that much.

Their situation is like a cricket that does not do what it should do on time and is confused about what to do next.

Now we all know the answer they will get when they arrive at Mehmet Şimşek's door to convince him: Come on, nash!

* * *

Narrated by a "crossroads of death"

The industrial side road junction in the Bolu section of the D-100 highway was closed to traffic.

Last week, two more people lost their lives in the accident at the D 100 Highway - Industrial Side Road junction, where many fatal accidents took place in Bolu .

Thereupon, the Regional Directorate of Highways made an evaluation and decided to close the intersection.

In all the news about this in local and national media, this caught my attention: The intersection of death was closed!

Since it is known by such a name, we can say that many citizens lost their lives in accidents at this intersection.

The last accident with two deaths apparently had the effect of breaking the camel's back, and the intersection was closed.

Even with a quick search on the internet, it is seen that accidents with serious injuries or deaths frequently occur at these intersections on the D 100 Highway at the Bolu crossing.

So, while all these accidents were happening, where was the public authority that decided to close it after the last accident?

Why didn't they realize there was a problem at this intersection at the first accident?

Moreover, even before the first accident occurred, it was foreseeable that serious accidents might occur at this intersection. This shouldn't require enough engineering knowledge to split the atom.

Could it be that the reason why so many accidents and deaths are expected to be seen before this can be seen is that unqualified people are crowded onto the highways for reasons of partisanship?

When this happens, there is no difference between the administration and the civil servants between those who work and those who do not work and those who neglect their work. Those with strong party connections are promoted, while those who are more qualified continue to sit on the sidelines without speaking out.

In countries governed like this, it is common for citizens to lose their lives in vain.

On the other hand, there is another issue that caught my attention in this news: The tradesmen in the region rebelled against the closure of the intersection!

I wondered why, so that more people would die?

However, they should have intervened in this matter first: There is a problem at this intersection, accidents happen all the time, find a solution for this!

Who knows, maybe then the problem would be solved with an underpass, there would be less loss of life and the intersection would not have to be closed.

It should be the citizens' job first to take care of the problems in the environment where they live and work and to put pressure on the administration and politics on this issue.