Hakkâri Belediye Başkanı Mehmet Sıddık Akış, İçişleri Bakanlığı'nın kararıyla görevinden alındı ve yerine Hakkâri Valisi vekaleten tayin edildi.

İçişleri Bakanlığı'nın açıklamasına göre Akış'ın görevden alınma gerekçesi, hakkında "terör örgütü üyeliği" ve "örgüt propagandası yapmak" iddiasıyla açılmış bir dava ve sürmekte olan bir soruşturma.

Görevden alma kararının duyurulmasının ardından Vali, Hakkâri'de 10 gün süreyle gösteri yürüyüşü, açık hava ve kapalı yer toplantıları, basın açıklaması, oturma eylemi ve anket yapılması, çadır ve stant kurulması / açılması, imza kampanyası düzenlenmesi, bildiri, broşür ve el ilanı dağıtılması ve her türlü protesto eylemi şeklindeki faaliyetleri yasakladı.

Adım adım ilerleyelim:

1 – Serbest seçimle işbaşına gelen bir kamu görevlisinin, idari ya da silahlı bir müdahale ile görevinden alınması eylemine "darbe" diyoruz. Bu hükümete karşı olursa, hükümet darbesi oluyor, belediye başkanına karşı yapılırsa belediye darbesi!

Bakanlığın açıklamasından da anlıyoruz ki Akış hakkında henüz sonuçlanmamış bir ceza davası ve bir soruşturma var.

Bakanlık da bunlara dayanarak Akış'ın o görevi sürdürmesini tehlikeli bulup, görevden almış.

Önce şu var: Aksine bir mahkeme kararı olmadığı sürece kimse peşinen suçlu ilan edilemez. Akış hakkında açılmış dava ve soruşturmanın varlığı, Akış'ın suçlu olduğu anlamına gelmez.

Buna "masumiyet karinesi" diyoruz ki bu ta antik Roma'dan beri evrensel hukukun olmaz ise olmaz ve tartışılamaz ilkelerinden biri.

Bakanlık kanunun kendisine verdiği bir yetkiyi kullanırken hukukun dışına çıkmış oluyor anlamına geliyor bu.

2 – Diyelim ki Akış hakkında açılan davada yargılama bugün sonuçlandı ve Akış suçlu bulundu.

Seçimle iş başına gelmiş bir kamu görevlisi, herhangi bir nedenle görevini yapamaz hale geldiğinde yerine yenisi nasıl seçilmeli?

Çok basit bir yanıtı var: Aynı yöntemle!

Belediye Meclisi üyeleri, seçimle işbaşına geliyorlar. Belediye Başkanlığı makamı bir şekilde boşaldığında yerine yenisini seçecek heyet, bu seçilmiş heyet olmalı. İçlerinden birini seçerler, belediye başkanı o olur. Bu, Belediye Meclisi'nin son üyesi de görevlerinin gereğini yerine getiremez hale gelene kadar sürebilir.

Asıl olan seçimle gelinen makama yeni gelecek olanın da seçimle gelmesidir.

Hatırlarsınız belki Recep Tayyip Erdoğan, bir şiir okudu diye mahkûm edilip, görevden alındığında yerine Ali Müfit Gürtuna, İBB Meclisi tarafından seçilmişti. 28 Şubatçıların aklına İstanbul'a kayyım atamak gelmemişti.

Kadir Topbaş'ın "metal yorgunluğu" diye zorla istifa ettirilmesiyle boşalan İBB Başkanlığı görevine Mevlüt Uysal İBB Meclisi tarafından seçilmişti.

Hukuk devletlerinde, demokrasilerde işler böyle yürür.

Seçimle gelen seçimle gider. Seçim dışı bir nedenle görevden alındı ya da ayrıldıysa yerine yenisi yine seçim yöntemiyle gelir.

Bir demokraside meşruiyetin kaynağı, halkın serbest iradesiyle gerçekleşen seçimdir.

Bu olayda rejim, seçilmiş Belediye Meclisi'ni de görevini yapamaz hale getiriyor.

Bir adım ileri de gitmişler, olayın duyulmasının ardından Belediye binasına gelen Meclis üyelerini de binaya sokmamışlar. Polis marifetiyle!

Seçilmiş bir organı, silah zoruyla görevini yapamaz hale getirmeye ne isim veriyorduk?

3 – Vali, Bakanlığın görevden alma ve kayyım atama kararının ardından bir bildiri yayımlayarak bazı kısıtlamalar getirmiş.

Söz konusu kısıtlama, T.C. Anayasasına göre, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi (AİHS) ve Anayasa tarafından güvence altına alınmış, bireysel haklar ile ilgili.

Anayasal haklarımızın kullanılmasını, Vali ya da bir başka kademedeki idari memur, idari bir kararla yasaklayamaz.

Anayasal haklarımız ancak kanunla sınırlandırılabilir ve o sınırlandırma da hakkın özünüyok edemez.

Bunlar rejimin beğenmediği "askeri rejim Anayasası" tarafından güvence altına alınmış haklar.

Temel insan haklarının, idari kararlar ile sınırlandırılmasına normal rejimlerde rastlanmaz. Bunlar insan haklarının rafa kaldırıldığı, darbe dönemlerinde, diktatörlüklerde rastlanabilecek uygulamalar.

Recep Tayyip Erdoğan gibi gönlü insan sevgisiyle dolu, demokrasi aşığı, vatandaşları arasında ırk, din, dil ayrımı yapmayan, kardeşlik siyasetinin temsilcisi ve öncüsü, halkın seçimlerine sonsuz saygı duyduğunu her fırsatta ifade eden bir Cumhurbaşkanı'nın tayin ettiği İçişleri Bakanı'nın bu yaptığı yakışık aldı mı şimdi?

* * *

Olmaz demeyin

Aşırı sağ parti AfD'nin destekçileri Berlin'de (Ekim 2024)

Federal Almanya'nın TRT'si diye tarif edebileceğimiz WDR (Westdeutscher Rundfunk) televizyonu, Alman Milli Futbol Takımı ile ilgili bir araştırma yaptı.

Ankete katılan her beş kişiden biri (yüzde 21) Alman Milli Takımı'nda "daha çok beyaz oyuncu" görmek istediklerini söyledi.

Yüzde 17'si, milli takım kaptanının İlkay Gündoğan gibi Türkiye kökenli bir Alman olmasını "üzücü" buluyor.

Doğal olarak bu tablo, Alman futbol kamuoyunda ve Milli Takım kampında tepkiyle karşılandı.

Bu sorunun sorulması bile "ırkçılık" olarak nitelendi, lanetlendi.

Sorunun sorulmasında aslına bakarsanız hiç tuhaflık yok.

Araştırmacıların zihninde bu sorunun sorulması düşüncesini yaratan toplumsal iklim, bunu gerekli kılıyor çünkü.

Toplumdaki gerçek eğilimleri ölçmek isteyen araştırmacılar, bunu sormayacaklardı da ne soracaklardı ki bugünkü Alman toplumunun zihin yapısını ortaya çıkarabilsinler.

Bu dönemin zeitgeist'ını yakalamışlar.

Günümüz Almanya'sında ırkçılık, bir avuç neo Nazi dazlağın, iki litre bira içtikten sonra içlerindeki nefreti kusmalarından, birkaç "kara kafa" yumruklayıp, denk getirebilirlerse bir binayı ateşe vermelerinden daha öte bir şey.

AfD'nin (Almanya için Alternatif Partisi) son anketlerde en büyük ikinci parti çıkması da bu nedenle tesadüf değil.

Kapitalizmin olağan krizlerinden birinden geçen ülkede, bütün kötülüklerin anasının Almanya'daki Türkler ve Müslümanlar olduğuna ilişkin inancı kullanan, bundan siyasi güç devşiren politikacıların yarattığı doğal sonuç bu.

Ve tıpkı İkinci Dünya Savaşı'nın bitmesiyle birlikte Berlin'deki yıkıntıların altında kaldığı sanılan canavar, hortlamış gibi görünüyor.

Belki Nazi'lerin Yahudilere yaptığı gibi herkesi gaz odalarına toplayıp boğmayacaklar ama ırkçılıkla mücadelede sol ve demokrat kesimlerin gösterdiği zafiyetin sonuçları çok da farklı olmayacak.

Hakan Günday, Zamir isimli romanında distopik bir öykü anlatıyor.

Yeni bir bin yılın şafağında "Almanya'da asla olmaz" denilen şey olmuş ve Almanya'da yaşayan Türklerin "misafirliklerine" son verilmesi kararı alınmıştır. Bunun için ülke çapında 100 "geri gönderme merkezi" kurulmuş, Türklerin geri gönderilme sıralarını beklerken bu kamplarda misafir edilmeleri planı yapılmıştır. Romanın tümünü anlatmayacağım tabii, okumanızı öneririm.

WDR'nin bu son anketini görünce o romanı hatırladım.

Eski bir söz ile birlikte: Olmaz deme, olmaz olmaz!

Hakkari Mayor Mehmet Sıddık Nakit was removed from his post by the decision of the Ministry of Internal Affairs and the Governor of Hakkari was appointed as acting Governor.

According to the statement of the Ministry of Internal Affairs, the reason for Akis's dismissal is a lawsuit filed against him on charges of "membership of a terrorist organization" and "making propaganda for a terrorist organization" and an ongoing investigation.

Following the announcement of the dismissal decision, the Governor organized a 10-day demonstration march in Hakkari, open-air and indoor meetings, press releases, sit-in protests and surveys, establishing/opening tents and stands, organizing a signature campaign, distributing leaflets, brochures and flyers. and banned all forms of protest activities.

Let's proceed step by step:

1 – We call the act of removing a freely elected public official from his post through an administrative or armed intervention a "coup" . If it is against the government, it is a government coup; if it is against the mayor, it is a municipal coup!

We also understand from the Ministry's statement that there is a criminal case and an investigation against Flow that has not yet been concluded.

Based on these, the Ministry found it dangerous for Stream to continue working in that position and dismissed him.

First, there is this: Unless there is a court decision to the contrary, no one can be declared guilty in advance. The existence of a lawsuit and investigation filed against Stream does not mean that Stream is guilty.

We call this the "presumption of innocence" , which has been one of the indispensable and indisputable principles of universal law since ancient Rome.

This means that the Ministry is going beyond the law when exercising an authority given to it by law.

2 – Let's say that the trial in the case filed against Flow was concluded today and Flow was found guilty.

When an elected public official becomes unable to perform his duties for any reason, how should a new one be chosen?

There is a very simple answer: With the same method!

Municipal Council members come to power through elections. When the Mayor's office somehow becomes vacant, this elected committee should be the committee that will elect a new one. They choose one of them and he becomes the mayor. This may continue until the last member of the City Council becomes unable to perform his duties.

The main thing is that the new person who will come to the elected office should also be elected.

You may remember that when Recep Tayyip Erdoğan was convicted and dismissed for reciting a poem, Ali Müfit Gürtuna was elected by the Istanbul Metropolitan Municipality Assembly. It never occurred to the February 28 supporters to appoint a trustee to Istanbul.

Mevlüt Uysal was elected by the Istanbul Metropolitan Municipality Assembly to fill the vacant position of IMM President after Kadir Topbaş was forced to resign due to "metal fatigue" .

This is how things work in states of law and democracies.

He who comes by choice goes by choice. If he is dismissed or resigned for a reason other than election, his replacement will be replaced by the election method.

The source of legitimacy in a democracy is the election that takes place with the free will of the people.

In this case, the regime renders the elected Municipal Council unable to perform its duties.

They went one step further and did not allow the Council members who came to the City Hall after hearing about the incident. By the police!

What name do we give to rendering an elected body unable to perform its duties by force of arms?

3 – The Governor issued a statement and imposed some restrictions following the Ministry's decision to dismiss and appoint a trustee.

The restriction in question is related to individual rights guaranteed by the European Convention on Human Rights (ECHR) and the Constitution, according to the Turkish Constitution.

The Governor or any other administrative officer cannot prohibit the exercise of our constitutional rights with an administrative decision.

Our constitutional rights can only be limited by law, and that limitation cannot destroy the essence of the right .

These are rights guaranteed by the "military regime Constitution", which the regime does not like.

Limitation of fundamental human rights by administrative decisions is not encountered in normal regimes. These are practices that can be encountered in coup periods and dictatorships where human rights are put on the shelf.

This is appropriate for the Minister of Internal Affairs, appointed by a President like Recep Tayyip Erdoğan, whose heart is full of love for humanity, a lover of democracy, who does not discriminate among his citizens by race, religion or language, who is a representative and pioneer of the politics of brotherhood and who expresses his infinite respect for the people's choices at every opportunity. did you get it now?

* * *

Don't say no

Supporters of the far-right party AfD in Berlin (October 2024)

WDR (Westdeutscher Rundfunk) television, which we can describe as the TRT of the Federal Republic of Germany , conducted a research on the German National Football Team .

One in five people surveyed (21 percent) said they would like to see "more white players" in the German National Team.

17 percent find it "sad" that the national team captain is a German of Turkish origin, like İlkay Gündoğan.

Naturally, this situation was met with reaction from the German football public and the National Team camp.

Even asking this question was described as "racism" and was condemned.

Actually, there is nothing strange in asking the question.

Because the social climate that creates the idea of ​​asking this question in the minds of researchers makes this necessary.

Researchers who wanted to measure the real trends in society would not ask this, so why would they ask so that they could reveal the mental structure of today's German society.

They captured the zeitgeist of this period .

Racism in today's Germany is something more than a handful of neo-Nazi skinheads vomiting out their hatred after drinking two liters of beer, punching a few "black heads" and setting a building on fire if they can.

It is therefore no coincidence that AfD (Alternative Party for Germany) emerged as the second largest party in the latest polls.

In a country going through one of the normal crises of capitalism, this is the natural result of politicians who use the belief that the root of all evil is the Turks and Muslims in Germany and gain political power from this.

And just like the monster that was thought to have remained under the ruins of Berlin after the end of the Second World War, it seems to have resurrected.

Maybe they won't gather everyone in gas chambers and suffocate them like the Nazis did with the Jews, but the consequences of the weakness shown by the left and democratic groups in the fight against racism will not be very different.

Hakan Günday tells a dystopian story in his novel Zamir.

At the dawn of a new millennium, something that was said to "never happen in Germany" happened and it was decided to end the "guestship" of Turks living in Germany. For this purpose, 100 "repatriation centers" were established throughout the country, and a plan was made to host the Turks in these camps while they waited for their turn to be repatriated. Of course, I will not tell the whole novel, I recommend you read it.

When I saw this latest survey from WDR, I remembered that novel.

As the old saying goes: Don't say it can't happen, it can't happen!