CHP’nin yeni genel başkanı Özgür Özel’in yerel seçim sonrasında izlediği yumuşama politikası iktidar saflarında şaşkınlığa yol açmış gibi. Onun görüşme taleplerine, iktidarın iki ortağı da, AK Parti genel başkanı da olan Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan ile MHP genel başkanı Devlet Bahçeli, olumsuz cevap veremedi.

Bu gelişme ile, uzun zamandır ilk defa, siyasi hayatta ön alıcı etkin girişimi yapan taraf CHP oldu.

Daha önce ilk hamle hep karşı taraftan geliyordu ve CHP karşı-hamleyi yapmada zorlanıyordu. Çoğu kez de, şimdi iktidar nasıl mecbur kaldıysa, ilk hamleyi yapan tarafın beklediği gibi davranıyordu CHP…

İşte bu yüzden, son birkaç yıl boyunca, ülkemizde siyasetin dili çok sert oldu.

AK Parti öyle olmasını istediği için…

Kısacası, istediği zaman yumuşak bir üslupla siyasetin dilini belirledi AK Parti, istediğinde de sertliği başlatan yine AK Parti oldu.

AK Parti’nin eski taktiği: Yumuşama

AK Parti’nin kuruluşu öncesinden başlayarak iktidarının ilk on yılında siyasete hakim olan üslup yumuşaktı. AK Parti o dönemde oy vermeyenlere de kendisini sempatik göstermek için sertlikten özellikle kaçınıyordu.

On yıl boyunca, AK Parti’nin zorlamasıyla, yumuşama dönemi geçirdi ülkemiz.

‘Kürt sorunu’nun çözümü için ilk adımlar o dönemde atıldı. Hemen her görüşten aydınların davetiyle oluşturulan kalabalık akil insanlar heyeti o yumuşamanın bir göstergesiydi.

Alevi açılımı da aynı dönemde başlatılan bir girişimdi.

Hatta Avrupa Birliği’ne tam üyelik perspektifine o sayede sahip olundu. ‘Kopenhag kriterleri’gereği reform atılımları da o dönemin sonucudur.

İçeride kendine güvenen iktidar, dış ilişkilerinde de rahattı o dönemde.

AK Parti’nin ilk hükümeti, çıkmasının çok arzulandığı bilinen ‘1 Mart tezkere’sinin (2003) TBMM’de reddedilmesiyle başlayan ABD ile sorunlu süreci bile başarıyla yönetebildi.

Yine aynı dönemde, ‘komşularla sıfır sorun’ gibi bir slogan ve slogana uygun oluşturulan dış ilişkiler, Türkiye’nin ve AK Parti’nin kâr hanesine yazıldı.

Telaffuz edilmese bile Atatürk’ün ‘yurtta sulh cihanda sulh’ hedefine yakın bir Türkiye manzarasıydı AK Parti’nin ilk on yılı…

Batı ile ilişkilerini düzgün tutan, ancak gerektiğinde ona kafa da tutabilen Türkiye, İslam Dünyası için örnek bir ülkeye de dönüşmüştü. ‘Arap Baharı’, ya da o dünyanın demokrasi talepleri, Türkiye’ye özenilerek başlayan bir hareketlenmeydi.

AK Parti’nin son on yılının taktiği: Sertleşme ve ayrıştırma

İktidarının son on yılında da, AK Parti, yine kendi tercihiyle, sertleştirilmiş bir dili siyasete hakim kıldı.

Yumuşak politikasıyla ilk on yılda elde ettiği seçmenleri kendisine oy vermeyenlerden ayrıştırarak arkasında tutabilmek amacıyla, iktidarının son on yılında dilini sertleştirdi AK Parti…

MHP ile ortaklığı o dile sahip olmayı kolaylaştırdı.

Son yerel seçime kadar…

Bu seçimde insanlar sert üsluptan daha az etkilendiler…

CHP’nin yeni oyun teorisi: Normalleşme

CHP’nin yeni kadrosu, Özgür Özel’in tercih ettiği ‘normalleşme’ kavramı ile ‘yumuşamayı’siyasi hayata dahil edince, iktidar farklı bir ‘oyun teorisi’ ile karşı karşıya kaldı.

Kendilerinin iktidarlarının ilk on yılında uygulayıp başarısını gördükleri siyasi taktiğin karşı tarafça benimsenmesi, şimdilerde AK Parti’yi şaşırtıyor.

Özgür Özel, dün, görüşmeleri sırasında Cumhurbaşkanı Erdoğan’a dosyalar verdiğini ve bir de teklifte bulunduğunu açıkladı.   

Teklifi de ilginç: Çeşitli toplantılar ve temaslar için yurtdışına gitmesi gerektiğinde, devletin ilgili birimlerinin kendisini bilgilendirmeleri…

Bu yolla, CHP, yavaş yavaş kendisini iktidara hazırlıyor ve bunu karşı tarafa da benimsetmeye çalışıyor gibi…

CHP’nin grup başkanvekili Ali Mahir Başarır, bir TV programında, geçen hafta, “Ben Erdoğan olsam Özgür Özel’le yarışmak istemem” cümlesini sarf etti.

Kendisine yöneltilen soru, dört yıl sonra yapılacak cumhurbaşkanlığı seçiminde Erdoğan’ın karşısına muhalefetin çıkaracağı adayın kim olacağıyla ilgiliydi.

Ancak ben Başarır’ın cevabını daha geniş biçimde anlama yanlısıyım.

Özgür Özel iktidarın alışık olmadığı türden bir rakip. 

Solak boksör gibi…

Solak boksörün de rakibini yenebilmesi için, ayağını sağlam basması, kollarını ve yumruğunu iyi kullanabilmesi nasıl şartsa, CHP de -bunu Özgür Özel olarak da anlayabilirsiniz- siyasette adımlarını maharetle atabilmeli.

Atabilir mi?

Ben de merakla izleyerek öğreneceğim bu sorunun cevabını…

The policy of détente followed by CHP's new leader, Özgür Özel , after the local elections seems to have caused consternation in the ranks of the government. Both partners of the government, President Tayyip Erdoğan , who is also the chairman of the AK Party, and Devlet Bahçeli, the chairman of the MHP , could not respond negatively to his requests for a meeting.

With this development, for the first time in a long time, CHP became the party that took the leading and effective initiative in political life.

Previously, the first move always came from the other side and CHP had difficulty making the counter-move. Most of the time, as the government was forced to do, CHP acted as the party that made the first move expected...

That's why, over the last few years, the language of politics in our country has been very harsh.

Because the AK Party wants it to be that way...

In short, the AK Party determined the language of politics with a soft style when it wanted, and it was the AK Party that started the harshness when it wanted to.

AK Party's old tactic: Softening

The tone that dominated politics in the first ten years of the AK Party's rule, starting from before its establishment, was soft. At that time, the AK Party specifically avoided harshness in order to appear sympathetic to those who did not vote.

For ten years, our country went through a period of detente under the pressure of the AK Party.

The first steps for the solution of the 'Kurdish problem' were taken at that time. The crowded delegation of wise people , formed with the invitation of intellectuals from almost all views, was an indication of that softening.

The Alevi initiative was also an initiative launched in the same period.

In fact, the perspective of full membership in the European Union was gained in this way. Reform initiatives in accordance with the 'Copenhagen criteria' are also the result of that period.

The government, which was self-confident internally, was also comfortable in its foreign relations at that time.

The first government of the AK Party was able to successfully manage even the problematic process with the USA, which started with the rejection of the 'March 1 memorandum'(2003), which was known to be very desired, in the Turkish Grand National Assembly.

In the same period, foreign relations created in accordance with a slogan and slogan such as 'zero problems with neighbors' were written into Turkey's and the AK Party's bottom line.

Even if it was not pronounced, the first ten years of the AK Party were a view of Turkey close to Atatürk 's goal of 'peace at home and peace in the world' ...

Turkey, which maintained good relations with the West but could also challenge it when necessary, had also become an exemplary country for the Islamic World . The 'Arab Spring', or the democracy demands of that world, was a movement that started by emulating Turkey.

AK Party's tactics of the last decade: Hardening and separation

In the last decade of its rule, the AK Party, again by its own choice, made a hardened language dominant in politics.

The AK Party hardened its language in the last decade of its rule in order to keep behind the voters it had won in the first decade with its soft policies by separating them from those who did not vote for it...

Its partnership with MHP made it easier to have that language.

Until the last local election…

In this election, people were less affected by the harsh tone…

CHP's new game theory: Normalization

When CHP's new staff incorporated 'softening' into political life with the concept of 'normalization' preferred by Özgür Özel , the government was faced with a different 'game theory' .

The AK Party is now surprised by the fact that the other party has adopted the political tactic that they implemented and saw success in the first ten years of their rule.

Özgür Özel announced yesterday that he gave files to President Erdoğan during their meeting and also made an offer.   

His proposal is also interesting: When he needs to go abroad for various meetings and contacts, the relevant units of the state should inform him…

In this way, it seems like the CHP is slowly preparing itself for power and trying to impose it on the other side...

CHP group deputy chairman Ali Mahir Basarir said the following sentence in a TV program last week: "If I were Erdogan, I would not want to compete with Özgür Özel."

The question posed to him was about who the opposition candidate would be against Erdogan in the presidential election to be held four years later .

However, I am in favor of understanding Basarir 's answer more broadly.

Özgür Özel is a kind of rival that the government is not used to. 

Like a left-handed boxer...

Just as a left-handed boxer must have a firm footing and be able to use his arms and fists well in order to defeat his opponent, CHP - you can also understand this as Özgür Özel -must be able to take its steps skilfully in politics.

Can he throw?

I will learn the answer to this question by watching with curiosity…