Siyasi tartışmanın ana merkezi bu. Erdoğan’ın sekiz yıl sonra ana muhalefeti muhatap alıp lideriyle görüşmesi, AKP genel Merkezi’nde kabul etmesi, iadeyi ziyarette bulunacağını açıklaması olumlu bulundu…

Olumlu bulundu ama zihinlerde kocaman bir soru işaretine de neden oldu…

Soru şu; Erdoğan’ın bu hamlesi seçim yenilgisinin sonucu mu? Seçmenin yeter artık mesajını doğru okuması mı? Kutuplaştırma politikasına noktayı koyması mı?

Gerçekten yumuşama mı?

Yoksa…

Muhalefete geçen psikolojik üstünlüğü geri alma çabası mı? Yeniden gündeme hakim olma uğraşısı mı? Bir şeyleri kamufle etme, üstünü örtme, konuşturmama hamlesi mi?

Yani aldatmaca mı?

İktidara yakın medya yumuşama olduğunu, siyasette yeni dönem başladığını anında ilan etti. Temkinli yaklaşanlara toplumu kutuplaştırmaktan, sertlik siyasetinden medet umuyorsunuz diye parmak salladılar…

Şunu unutuyorlar kutuplaştırma, ayrıştırma politikasını iktidarlar uygular…

Siyasetçisiyle, bürokratıyla, medyasıyla, trolleriyle, yazarlarıyla, kurumlarıyla, kendine bağladığı örgütleriyle, sendikalarıyla…

Eline geçirdiği devlet aygıtının tümünü devreye sokarak kutuplaşma yaratabilir. Bunu da iktidarda kalmanın aracı olarak kullanabilir…

Muhalefetin böyle bir gücü yoktur… Teknik olarak da olamaz zaten!..

Neyse bu ayrı konu…

Gelin geçen haftaya sakin bakalım… Erdoğan/Özel buluşmasının tarihi manidar değil mi?

1 Mayıs’tan bir gün sonra…

Binlerce polisin kurduğu Bozdoğan barikatının, İstanbul’da uygulanan bir günlük olağanüstü hal rejiminin ertesinde…

Tesadüf denilebilir mi?

Çünkü, 2 Mayıs günü gündem bambaşka yere kaydı… Kayması mı planlandı?

Geçen hafta başka gelişmeler de oldu.

AKP’li belediyelerde yaşanan cafcaflı hayat, devletin malı deniz yemeyen keriz anlaşışının hakim olduğu ortaya çıktı. Şatafatlı makam odaları, araç saltanatı dudak uçurttu…

Ballı maaşlar dillere pelesenk oldu… Belediyecilik bizim işimiz diyen AKP’nin boyası badanası döküldü…

Başka neler oldu?

Türkiye Yüzyılı Maarif Modeli açıklandı. 3 bin 500 sayfa, bir milyon 82 bin kelimeden oluşmuş. Bakanlık 10 yılda hazırlamış. Bir haftada okuyan okusun, görüş bildiren bildirsin denildi.

Yangından mal kaçırır gibi. Milli Eğitim Bakanı’nı oturt, dikil başına günde yedi saat, sekiz saat okutmaya zorla bir haftada bitiremez.

Bitirse de okuduğunu anlamaz…

Bizler yumuşamayı konuşurken başka ne oldu?

Enflasyon açıklandı. Yüzde 70 değil, yüzde 69,80… Alkışlar TÜİK’e!... Gerçek enflasyon yüzde 80 ile yüzde 120 bandında...

Geçici değil kalıcı…

Akut değil kronik…

Bu vahim durumu Hazine Bakanı Şimşek de biliyor. Rahatlama için 2026 yılını işaret etti… İki yıl sonrasını… İki yıl daha çileye devam. Artık iktidara yakın TV’lere çıkan ekonomistler bile enflasyon düşecek ama hayat pahalılığı devam edecek demeye başladılar…

Bir haftaya daha birçok olay sıkıştı. Barış’a verilen hapis cezasını, Sinan Ateş suikastının karanlık yüzünü mü; hangisini sayayım…

En vahimi eğitimdeki müfredat değişikliği. Türkiye’yi yüzyıl geriye götürecek. Çünkü 21. yüzyıla değil, 20. yüzyıla uygun. Sadeleştirme adı altında iktidar yine nesil yetiştirmeye soyundu. Bilimi attı yerine değerler eğitimini koyma niyetinde… Ahlaklı ve erdemli gençler yetiştireceklermiş!

OECD ülkeleri değerler odaklı müfredattan vazgeçti, beceri odaklı müfredata döndü biz tam ters yöndeyiz…

Ekonomide herkes Mersin’e giderken biz tersine gittik ya… Mutlak yoksulluk böyle geldi…

Şimdi aynısı eğitimde yapmaya niyetliler. Yine herkes Mersin’e biz tersine.

Mutlak cahillik yerleşsin diye mi?

Geçen hafta bunları konuşabildik mi?

Hayır… Meselemiz yumuşama….

İktidar medyası çok önemsiyor. CHP Genel Başkanı Gezi mağdurlarını gündeme getirdi, Anayasa’nın uygulanmadığını, AHİM kararlarının tanınmadığını dile getirdi ya…

Erdoğan dinlemiş. Hatta Özel Kalem Müdürü’nü çağırarak not ettirmiş. Büyük gelişmeymiş!..

Alkış yağmuru…

Geçiniz. Milleti kandırmayın. Erdoğan ilk kez mi duyuyor?

Meseleye bu pencereden bakınca yumuşama değil aldatma iddiası ağır basıyor.

Dilerim tersi olur. Yumuşama sözde kalmaz hayata yansır. Fiiliyata dökülür.

Hüküm vermek için acele etmeyelim, bekleyelim bakalım iktidar hangi adımları atacak?

This is the main center of political debate. Eight years later, Erdogan's address to the main opposition and his meeting with its leader, his reception at the AKP headquarters, and his announcement that he would visit the extradition were found positive...

It was found positive, but it also caused a huge question mark in minds...

The question is; Is this move by Erdoğan the result of his election defeat? Is it possible for voters to read the message that "enough is enough" correctly? Is it to put an end to the polarization policy?

Is it really softening?

Or…

Is it an effort to take back the psychological superiority that has passed to the opposition? Is it an attempt to dominate the agenda again? Is it a move to camouflage something, to cover it up, not to talk about it?

So is it a scam?

The media close to the government immediately declared that there was a softening and that a new era had begun in politics. They pointed their fingers at those who approached cautiously, saying that they were hoping for help from polarizing the society and the politics of harshness...

They forget that governments implement the policy of polarization and separation...

With its politicians, bureaucrats, media, trolls, writers, institutions, organizations and unions...

It can create polarization by activating the entire state apparatus it takes over. He can use this as a tool to stay in power…

The opposition does not have such a power... Technically it cannot happen anyway!..

Anyway, this is a separate topic…

Let's take a quiet look at last week... Isn't the date of the Erdogan/Private meeting meaningful?

One day after May 1…

After the Bozdoğan barricade set up by thousands of police and the one-day state of emergency regime implemented in Istanbul...

Can it be called a coincidence?

Because on May 2, the agenda shifted to a completely different place... Was it planned to shift?

There were other developments last week.

It turned out that the ostentatious life lived in AKP municipalities was dominated by the state's property, not eating seafood. The sumptuous office rooms and the reign of vehicles were astonishing…

Luxury salaries have become a thing of the past... The AKP, which says municipality is our job, has lost its reputation...

What else happened?

Türkiye Century Education Model was announced. It consists of 3 thousand 500 pages and one million 82 thousand words. The Ministry prepared it in 10 years. It was said that those who read in a week should read, and those who have an opinion should report.

It's like stealing goods from a fire. You can't force the Minister of National Education to sit down and make him study for seven or eight hours a day, he can't finish it in a week.

Even if he finishes it, he won't understand what he read...

What else happened while we were talking about detente?

Inflation has been announced. Not 70 percent, but 69.80 percent... Applause to TÜİK!... Real inflation is between 80 percent and 120 percent...

Not temporary but permanent...

Not acute but chronic…

Treasury Minister Şimşek also knows this dire situation. He pointed to the year 2026 for relief... Two years later... The suffering continues for two more years. Even economists appearing on TV channels close to the government have started to say that inflation will decrease but the cost of living will continue ...

Many more events were crammed into one week. The prison sentence given to Barış, the dark side of the Sinan Ateş assassination? Which one should I count…

The worst thing is the change in the curriculum in education. It will take Turkey back a century. Because it is suitable for the 20th century, not the 21st century. Under the name of simplification, the government once again attempted to raise a new generation. He discarded science and intends to replace it with values ​​education... They will raise moral and virtuous young people!

OECD countries gave up on values-oriented curricula and turned to skills-oriented curricula, we are in the opposite direction...

While everyone was going to Mersin in the economy, we went in the opposite direction ... This is how absolute poverty came...

Now they intend to do the same in education. Again, everyone goes to Mersin, us on the contrary.

So that absolute ignorance can be established?

Did we talk about these last week?

No… Our issue is softening….

The ruling media cares a lot. CHP Chairman brought the Gezi victims to the agenda, stated that the Constitution was not implemented and ECHR decisions were not recognized...

Erdogan listened. He even called his Private Secretary and had him write it down. It's a big development!

Rain of applause…

Go ahead. Don't deceive the people. Is this the first time Erdoğan is hearing about it?

When we look at the issue from this perspective, the claim of deception, not softening, prevails.

I hope it's the other way around. Softening does not remain in words but is reflected in life. It is put into action.

Let's not rush to make a judgment, let's wait and see what steps the government will take.