Bu, Türkiye'nin ana İslamcı hareketi olan Millî Görüş'ün kurucusu Necmettin Erbakan'ın yarı otobiyografisini inceleyen serimin üçüncü bölümüdür.

Birinci bölümde daha çok Erbakan'ın mühendis olarak ilk yılları ve İslamcılığının temelleri anlatıldı. Bölüm II, kendisinin gördüğü modern tarihe kapsamlı bir genel bakış sunduğu "dünyayı yöneten güçler" adlı uzun bir bölümdeydi.

Bunu üç bölümlük bir seri haline getirmeyi düşündüm, ancak her şeyi tek bir gönderiye sığdıramadım, bu yüzden yarın veya Cuma günü son bir gönderi olacak.

İslam Birliği Davamız (İslam Birliği Davamız)

Bu bölümü İslami birliğe dair soyut kavramlar bekleyerek okumaya başladım ama burada pek bir şey yok. Çoğu, Birinci Körfez Savaşı öncesinde İslam ülkeleri arasında Erbakan'ın jet sosyetesine dair bir anlatıdır. Her şey 1990 yazında Saddam Hüseyin'le konuşmak için Bağdat'ı ziyaret etmesiyle başlıyor, ancak daha sonra Aralık 1990 - Ocak 1991'e atlıyor. Bu sırada Saddam Kuveyt'in bazı kısımlarını işgal etti ve Amerikalılar güçlerini topluyor ve hazırlanıyorlar. Irak'a saldırmak için. Erbakan şu anda hükümette değil ama İslam dünyasının liderlerini Körfez Krizini çözmeye ve Batı'nın bölgeye müdahale bahanesini reddetmeye ikna etmeye çalışıyor.

Erbakan'ın bu aylarda Saddam'la çok vakit geçirdiği açık ve ondan uzun uzun alıntılar yapıyor, çoğu zaman birkaç sayfa boyunca. Bu alıntılar, kitaptaki diğer alıntılar gibi, kelimesi kelimesine okunmamalıdır. Erbakan sadece hafızasındaki figürleri yeniden canlandırıyor, çoğu zaman onları aziz ya da şeytan gibi gösteriyor. Saddam'ı güney komşusuyla yaşadığı anlaşılır toprak anlaşmazlığını çözmeye çalışan iyi ve dürüst bir Müslüman. Saddam'ın en önemli kaygısı, Batı'nın İslam dünyasına yönelik müdahalelerine direnmektir; Erbakan da elbette bunu paylaşıyor.

Burada Erbakan'ın Ortadoğu'da Batılı tasarımlarla ilk kez karşılaştığı Almanya'daki günlerine bir geri dönüş var. 1952 baharında, Alman havacılık araştırma ajansının (Deutsche Luftfahrforschung, en çok V1 ve V2 roketlerini geliştirmesiyle tanınan) Aachen'deki Kürhaus Otel'de düzenlenen gizli bir konferansına davet edildiğini söylüyor. Google'da bazı temel aramalar yaptım, kurumun ve otelin ayrıntılarını kontrol ettim ama bunun ötesinde hiçbir şeyi doğrulayamadım. Erbakan, konferansın Orta Doğu petrolünü çalmanın yollarını yansıttığını bildirdi. Yine ESSO'nun (şu anda ExxonMobil) genel müdürü "Dr. Müller,” bu gizli konferansın oturumunu açıyor:

“Sizi ‘Bugünün Arabistanı’ başlıklı bir konferansa davet ettim ama konferansın adı gizliliğinden kaynaklanıyor. Toplantının asıl amacı şu: Ben Suudi Arabistan'ın yeni petrol bölgesi Dammam'dan geliyorum. Amerikalılarla birlikte dünyanın en zengin petrol kaynaklarını bulduk. Amerika ve Avrupa'nın önemli şehirlerinden seçilmiş kişilerle yapmayı planladığımız bu gizli toplantılarda, bu muazzam zenginliğin Batı dünyası insanlarının yararına kullanılmasını nasıl sağlayabileceğimizi istişare etmek istiyoruz. Bu nedenle size bu büyük zenginlik hakkında kısa bir bilgi verdikten sonra tavsiyelerinizi isteyeceğim.”

Kulağa biraz Bond'un kötü adamı gibi gelse de Erbakan ve takipçileri bu hikayelere kesinlikle inanıyordu. İslam ve yerel halk hakkında kötü şeyler söylendiğini ancak hocası Prof. Schmidt adına orada olması nedeniyle sesini çıkaramadığını söylüyor. Erbakan daha sonra odasına döndü ve bu gizli konferansta duyduğu korkunç şeyleri eve 40 sayfalık bir mektup yazdı.

Click for the full article  

This is the third part in my series reviewing the semi-autobiography of Necmettin Erbakan, the founder of Millî Görüş (National View), Turkey’s main Islamist movement. 

Part I was mostly on Erbakan’s early years as an engineer and the basics of his Islamism. Part II was on a long chapter called “the powers that rule the world” in which he gave a sweeping overview of modern history as he sees it. 

I thought I’d make it a three-part series, but couldn’t quite fit everything into a single post, so there’s going to be a final post tomorrow or Friday. 

Our Cause of Islamic Unity (İslam Birliği Davamız)

I started reading this section expecting abstract notions of Islamic unity, but there isn’t much of that there. Most of it is a narrative of Erbakan jet-setting between Islamic countries in the lead-up to the first Gulf War. It starts in the summer of 1990, when he visits Baghdad to talk to Saddam Hussein, but then jumps forward to December 1990 - January 1991. By this time, Saddam has invaded parts of Kuwait and the Americans have been building up forces and are preparing to attack Iraq. Erbakan is not in government at this time, but is trying to convince leaders in the Islamic world to resolve the Gulf Crisis and deny the West an excuse to intervene in the region. 

It’s clear that Erbakan got lots of time with Saddam during these months, and he quotes him at length, often across several pages. These quotes, like all others in the book, are not to be read verbatim. Erbakan just recreates figures from his memory, often making them out to be saints or devils. His Saddam is a good, honest Muslim who is trying to resolve an understandable territorial dispute with his southern neighbor. Saddam’s overriding concern is to resist Western interventions into the Islamic world, which Erbakan, of course, shares. 

There’s a flashback here to Erbakan’s days in Germany, when he was first confronted by Western designs on the Middle East. He says that in the spring of 1952, he was invited to a secret conference of the German aviation research agency (Deutsche Luftfahrforschung, best known for having developed the V1 and V2 rockets) held at the Kürhaus Hotel in Aachen. I did some basic googling, and the details of the institution and the hotel check out, but haven’t been able to verify anything beyond that. Erbakan reports that the conference reflected on ways to steal Middle Easter oil. There’s long quotes again, like this one by ESSO (now ExxonMobil) general manager “Dr. Müller,” who’s opening the session to this secret conference: 

“I have invited you to a conference entitled ‘Today's Arabia,’ but the name of the conference is due to its secrecy. The main purpose of the meeting is this: I come from Dammam, the new oil region of Saudi Arabia. Together with the Americans, we have found the world's richest oil resources. In these secret meetings that we have planned to be held with select people from important cities in America and Europe, we want to consult on how we can ensure that this enormous wealth is used for the benefit of the people of the Western world. Therefore, after giving you brief information about this great wealth, I will be asking for your recommendations.”

Sounds a bit like a Bond villain, but Erbakan firmly believed these stories, and so did his followers. He says that some awful things were said about Islam and the local population, but that he couldn’t speak up because he was there on behalf of his mentor, Prof. Schmidt. Erbakan then went back to his room and wrote out a 40-page letter home about the awful things he heard at this secret conference.

Click for the full article